سلام. آخه این زندگیه برای خودت درست کردی؟
البته در سن 16 سالگی ازدواج کردن توقع بهتر از این هم نباید داشت. تو کشورهای پیشرفته قانون حداقل سن ازدواج 18 سالگی هست که تازه کسی اون هم ازدواج نمیکنه.
حالا خودتون به خاطر شرایط سنی تون پیش بینی این مشکلات رو نمی کردید. اما آیا پدر و مادرتون هم شرایط همسرتون رو نمی دونستند؟
ضمن همه این احوال شما شخصیت مهر طلب هم دارید. در همین انجمن جستجو کنید و مطالب مرتبطش رو بخونید. یعنی اولویت شما راضی نگه داشتن بقیه است و راحتی و آسایش خودتون براتون مهم نیست.
من نمی دونم درامد همسرتون و شرایط مالی تون چطور هست. اما خیلی ضروریه که مستقل بشید. وگرنه تا آخر عمر فقط باید مثل این 3 سال تون کلفتی کنید و تبدیل به وظیفه شما میشه و ازتون توقع پیدا می کنن.
اگر می تونید در حد اجاره و امور روزمره پرداخت کنید و صرفا غصه پس انداز دارید حتما انجام بدید. شما تازه اول زندگی تون هستید خوش ترین دوران زندگی تون الان باید باشه. الان وقتی انقدر زندگی به کام تون تلخ هست و 5 سال دیگه بدتر میشه. مگه سال جوان هستید؟ چند سال دیگه حتما با بیشتر شدن تجربه کاری همسرتون درامد تون بیشتر میشه و فرصتهای شغلی بیشتری هم براشون به وجود میاد.
یا کار دیگه می تونید وام بگیرید و حقوق همسرتون رو صرف قسط هاش بکنید و با پول وام هم رهن خونه رو بپردازید. این طوری بعد از چند سال که قسطها تمام شدن خود پول رهن به عنوان پس انداز براتون باقی می مونه
ولی در کل دیگه در این شرایط نمونید و حتما تغییر جدی ایجاد کنید. هم عمر جوونی تون داره می گذره و هم در چشم والدین همسرتون کارهایی که انجام می دید داره براشون توقع میشه و اگر یه روزی خونه شون رو جارو نکنید، ظرف هاشون رو نشورید ازتون دلخور میشن و تازه طلبکار هم میشن.
علاقه مندی ها (Bookmarks)