موضوع: مشکلات ازدواج دوم من

نوشته اصلی توسط vahed12

ممنون بابت پاسخ شما.


درسته. ایشان همسر سابقش رو دوست داشته چون اولا انتخاب خودش بوده و سنتی ازدواج نکرده بوده و ثانیا ۷ سال به پاش نشسته و همه جوره حمایتش کرده و حاضر بوده حتی با خیانتش هم کنار بیاد. خودش به من گفت که دوستش داشته. در ضمن حمایتهای مالی از اون آقا کرده که معمولا کمتر زنی حاضر به چنین کاری میشه. مثلا مطمینم که همین کارها رو حاضر نیست برای من انجام بده. البته خدا نکنه که من نیاز به چنین کمکهایی داشته باشم که اگر هم داشته باشم هرگز از ایشون کمکی رو قبول نخواهم کرد.


یادم رفت که بگم تا مدتها بعد از جدایی نزد مشاور روان شناس میرفته و تحت درمان بوده و شنیدم که اصلا هم حال خوبی نداشته. علیرغم همه اینها میگه که اون آقا رو دوست نداشته. نمیدونم چرا همچین حرفی میزنه. میگه من اولین عشق زندگیشم. امیدوارم که اینطور باشه ولی باید خیلی احمق باشم که این دروغها رو از یه زن ۳۷ ساله که ۷ سال هم با کس دیگه ای زندگی کرده و همه جوره به پاش وایساده باور کنم.


در مورد عکسهای برهنه که توسط همسر قبلی گرفته شده بوده و توسط این خانم و به احتمال زیاد خود اون آقا نگهداری میشده یا میشه، فرض کنیم که من گذشت کردم. اگه یه روزی عکس برهنه ایشون از تو گوشی یا کامپیوتر کسی سر درآورد اون وقت چی؟ اگه همکارهای اون آقا عکسها و فیلمها رو نگه داشته باشن و بعد یه روزی و یه جایی به بیرون درز پیدا کنه، اونوقت آبروی کی میره؟ من یا همسر سابق این خانم؟


اگه اون آقا بی... بوده و نمیفهمیده ناموس یعنی چه، من چرا باید تاوانش رو بدم؟


متاسفانه عکسها و فیلمها زمانی کشف شد که ما ازدواج کرده بودیم و زیر یه سقف زندگی میکردیم وگرنه محال بود زیر بار ازدواج با این خانم برم.

برادر محترم !

ایشون که ده بار شوهر نکرده بود که بدونه کدومش بهتره !
تا زمانی که همسر اون آقا بوده فکر می کرده عاشقشه ... حالا با شما ازدواج کرده و احساس خوشبختی بیشتری می کنه
بعد هم به قول خودتون خوبه با وقاحت برگرده به شما بگه، اون آقا را بیشتر دوست داشتم؟
وقتی حرف از اون آقا می زنه می گی بی حیاست، وقتی نمی زنه می گی دروغگوئه ... بالاخره باید چی کار کنه؟

این که همکارهاش یا اقوامش شما را اشتباهی به اسم دیگه ای صدا می کنند تقصیر ایشونه؟

قبول دارم که همسرتون اشتباهاتی داشتند، ولی نه در این حد که شما مته به خشخاش گذاشتید و افتادید به جوون زندگیتون!

در مورد اون عکسها هم بهتر هست با همسر سابق ایشون مودبانه و محترمانه صحبت کنید و درخواست کنید حذفشون کنند.

این خانم هم روزی که ازدواج کرده که با تنفر سر سفره عقد ننشسته، توی سالهای زندگیش هم بالا و پایین و روزهای خوب و بد با همسرش داشته


ایشون هفت سال زندگی کرده شما 15 سال.
مگه شما خانم سابقتون را دوست نداشتید؟ مگه دو تا بچه از ایشون ندارید؟ ازش متنفر بودید و دو تا بچه به دنیا آوردید و 15 سال زندگی کردید؟
خوبه ایشون هم هر روز گیر بدن به شما که چرا از همسر سابقتون بچه دارید و چرا رابطه داشتید و چرا دوستش داشتی و ... سوالهای عجیب و غریب دیگه؟می شه بفرمایید خودتون چرا 15 سال با زنی که دوست نداشتید موندید؟ اگر دوستش داشتید چرا جدا شدید؟ بالاخره دوستش داشتید یا نداشتید؟

- - - Updated - - -

به قول فرشته مهربان فاعل تمام جمله ها هم ایشون هستند و شما هیچ نقشی نداشتید

با هم پس از مدتی ازدواج کردیم و ایشان بلافاصله باردار شدند برای اینکه به شدت مشتاق بچه دار شدن بودند.

با شروع تاپیکتون به این جمله که رسیدم برام عجیب بود. یه طوری نوشته بودید انگار ایشون به تنهایی اقدام به این کار کردن ...

نوشته اصلی توسط vahed12

دوم اینکه تا همین الانم خیلی ها تو محل کار نمیدونستن از اون آقا جدا شده و همچنان فکر میکردن که زن اون آقاست. تا اینکه در مراسمی عده ای از همکاراش با دیدن من تازه فهمیدن که خانم از اون آقا جدا شده و به همسری من در اومده. جالبه که یکی از همکاراش من رو به اسم همسر سابق این خانم صدا کرد. از نظر اداری و بیمه و... هنوز اسم اون آقا همه جاست.

منو پس از بارداری به بیمارستانی برد که قبلا با اون آقا میرفته و موقع پذیرش وقتی اسمش رو گفت، اسم اون آقا تو پرونده به عنوان همسرش بالا اومد. منم خیلی بهم برخورد و بهش گفتم مگه ازت نخواسته بودم که منو جاهایی که قبلا با اون آقا رفتی نبری؟ اونم گفت که اصلا مهم نیست و من زیادی حساسم...


تا با حال چندین بار افراد مختلف فامیل این خانم بنده رو به اسم همسر سابق ایشون صدا کردند.


چهارم اینکه بنده هنوز که هنوزه نفهمیدم ایشون چرا از همسر سابقش جدا شده.

پنجم اینکه تا حرفی میزنم به من میگه که قبلا مشاورین و متخصصین بهش تذکر داده بودن که به دلیل حساسیتهایی که بنده دارم با من ازدواج نکنه ولی ایشون گوش نکرده و آثار این اشتباه رو الان داره تو زندگیش میبینه. سوال من اینکه که ایشون که چنین تذکراتی رو دریافت کرده و بهش اهمیت نداده پس خودشم حالش خوب نیست. برای اینکه اگه خوب بود تذکر اون افراد رو نادیده نمیگرفت و بعدم با اشتباهات متعددش سعی در حساستر کردن من نمیکرد. در ضمن میگه از منابع موثق شنیده که من قبلا اقدام به خودکشی کردم... که دروغ محضه و من هرگز چنین کاری نکردم.


سوالم اینه که باید چه کنم و این همه تضاد ذهنی و آشفتگی رو چطوری حل کنم؟ فکر نمیکنم بتونم با ایشون ادامه بدم ولی پای یه بچه وسطه.

د.

دوم:خانمت سعی داشته موضوع مطلقه بودنش را مخفی کنه و نمی خواسته همکارانش از این موضوع با خبر باشن دوست داشته که همکارانش فکر کنند که شوهر داره
شاید حدس میزده که اگه این خبر پخش بشه از طرف همکارانش یا ریسش یا حتی رده های پایین تر از خودش پیشنهاد های نامناسب و بیشرمانه دریافت کنه و حرف هایی بزنند که خانمت مایل به شنیدن نبوده بنابراین به کسی نگفته که جدا شده و اسم اون اقا را از مدارک کاری اش پاک نکرده که خبر درز پیدا نکنه و حتی همکارانش شما را به اسم همسر سابقش صدا زده

اگه فامیل هاش شما را به اسم دیگه ای صدا میزندد احتمالا می خوان شما را اذیت کنند یا اینقدر از این خانم دور بودند و رفت امد نداشتن که خبر طلاق و ازدواج مجدد ش را باهم شنیدن و نمیتونند این اتفاق را حلاجی کنند
به هر حال دلیلش هر چی هست همسر شما نباید پاسخ گوی رفتار بستگانش باشد

چهارم: شما انگار هنوز باور نداری که ایشون از نظر شرعی و قانونی همسر شما هست الان که از ایشون بچه داری می خوای بدونی چرا جدا شده !!
شما بدترین حالت را فرض کن برات چه فرقی داره ؟ می خوای بدونیکه چی بشه ؟ چی کار کنی ؟شما باید سعی کنی که زندگی خودت را با سه تا بچه سر و سامان بدی حالا تو گذشته همسرت گیر کردی !!!

​پنجم:شما حودت مشاوره میری ؟ به حرف های مشاورت گوش میکنی ؟ عمل می کنی به همشون ؟ دکتر که میری به همه حرف های دکتر گوش میکنی ؟ به همه حرف ها و نصیحت های پدرو مادرت گوش میکنی ؟ چرا از همسرت توقع داری که باید به توصیه مشاورش گوش میکرد و باشما ازدواج نمی کرد ؟ شما خودت حالت خوبه ؟ به نظرت توقع زیادی نیست که توقع داری همسرت کاملا حرف گوش کن باشه؟

چرا اینقدر دنبال شواهد و مدارکی؟ ببخشید می تونم بپرسم که آیا شغل شما طوریه گه باید همه چیز مستند شده باشه؟


چرا این شاهد و گواهی به این بزرگی رو نمی بینی که همسرت شما رو برای ادامه زندگی انتخاب کرده؟

چرا به این نتیجه نمی رسی که زنی که پای زندگی با یک مرد خیاتنکار می ایسته و همه کار می کنه تا زندگیش با این مرد خراب نشه چقدر می تونه وفادار باشه و چقدر می تونه برا مردی مثل شما که پدر فرزندشه و اهل خیانت هم نیست عاشقانه زندگی کنه.

توی هر زندگی مشترکی لحظات خوش هست لحظات ناخوشی هم هست توی زندگی هفت ساله این خانم هم بوده مثل زندگی شما با خانم سابقت.

به نظر من مشکل شما الان اینه که زیاد از زندگی گذشته همسرت خبر داری و مدام دارید به این اطلاعات اضافه می کنید و دائم در حال مقایسه هستید. سعی کن این اضافه شدن اطلاعات رو یک جایی قطعش کنی تا کم کم بقیه شم از حافظت پاک بشه.

یکبار بشین خیلی قاطع ولی با محبت از همسرت بخواه تا کمک کنه این مشکل حل بشه. بهش بگو من دارم سعی می کنم این مسائل رو نادیده بگیرم ولی به کمک تو هم نیاز دارم . نیاز دارم تا کمتر در مورد زندگی گذشتت بدونم و دیگه حرف و خاطره و نشانی از زندگی گذشتت برای من تعریف نکنی.

اینکه بخواهی جاهایی نره که قبلا با همسر سابقش رفته کمی غیر قابل قبوله چون اونوقت نصف شهرو نباید بره چون مطمئنا توی این هفت سال جاهای زیادی رفتن. ولی می تونی ازش بخواهی به شما نگه کجاها رفته.

نوشته اصلی توسط عشق آفرین

شما یه زندگی جدید دارید، ایشون هم. روزهایی که هیچوقت دیگه تکرار نمیشن. یه کوچولو تو راه دارید که مادرش از همین الان یه جور دیگه عاشقشه و این موهبت رو قدر میدونه. اگه شما آرزوشو که بچه تون باشه برآورده کردین ، پس چرا عاشق شما نباشه؟ به نظرم بایستی کمی اعتماد به نفستون رو بازیابید و منفعل بودنتون تو اون موارد اینجا خودشو نشون میده. شما اعتماد بنفس کافی رو برای اینکه بپذیرید بر همسر سابقشون غلبه یافتید ندارید، اعتماد بنفس اینکه در قیاس هاتون خودتون رو پیروز کنید ندارید، اعتماد بنفس جنگیدن واسه تصاحب و تصرف کامل همسرتون از گذشته اش و قهرمان زندگیش شدن ندارید. با حذف و خط زدن و ناراحتی کاری از پیش نمیبرید، اما ساختن یه زندگی جدید تمام آرزو هاتون رو برآورده میکنه. و حتی اگه همسر شما در گذشته مونده، نشان داده زن وفاداری هست . چرا نسبت به شما نتونه باشه؟ چرا نسبت به فرزندش نتونه باشه؟ حتما هست. دریابیدش، به خصوص نیازهای یه زن حامله رو که حساسیت های خودشو داره. و به خودباوری برسید. شما خودتون برای برانگیختن عشق همسرتون بسنده اید و نیازی به حذف گذشته ندارید. یا امروز انتخاب کنید بهترین همسرتون هستید یا با افعال ناشی از افکارتون منتظر شکست زندگیتون باشید. چون هر کسی تحملی داره. انقدر به گذشته ی هم سرک نکشید که توش خیری نیست و هم خودتون رعایت کنید و هم حساسیت موضوع رو برای همسرتون روشن کنید، اونم با مهر و محبت، نه اتهام. با تایید و احترام به هم. زمان هم چند مدت دیگه مرهم میشه.

سلام. ممنونم که جواب دادید.


با بسیاری از حرفهاتون موافقم الا اون قسمتش که مربوط به ضعف اعتماد به نفس من میشه.


بنده از این جهت هیچ مشکلی ندارم و همسر قبلی ایشون در هیچ زمینه ای با بنده قابل مقایسه نیست. از نظر ظاهر و جسمی که هرگز قابل مقایسه نیست چرا که علیرغم اینکه بنده از نظر سنی از ایشون بزرگترم اما از نظر جسمی چون ورزشکار هستم حتی جوانهای ۲۲ ساله هم تو رقابت از من باز میمانند. از نظر تیپ و قیافه هم که به همین ترتیب، ایشون به دلیل محل جغرافیایی زادگاهشون به لحاظ تیپ و قیافه...


(لطفا بنده رو ببخشید. قصد جسارت به کسی ندارم.)


به لحاظ خانواده هم که اینطور که من شنیدم حتی روش نمیشده پدر و مادرش رو به همکارها و همکلاسیهاش معرفی کنه.


به دلیل عقیم بودنش و به این دلیل که باید تا آخر عمر حسرت بغل کردن فرزند خودش رو داشته باشه هم به شدت دچار ضعف اعتماد به نفس و عقده و کمبود بوده و هست و خواهد بود...


تنها چیزی که شاید جلوتر باشه مدرک تحصیلیه که یه پله از من جلوتره ولی اونم برای من ضعفی نیست چون بنده از یکی از بهترین دانشگاههای دنیا پذیرش و موقعیت ادامه تحصیل داشتم ولی ترجیح دادم که علایقم رو دنبال کنم و دنبال راهی برم که بیشتر دوستش داشتم، وگرنه الان بنده در یکی از بهترین دانشگاههای دنیا مشغول تدریس بودم. ولی اون شغلی نبود که بنده رو ارضا کنه بنابراین دنبالش نرفتم.


به لحاظ مالی هم خدا رو شکر به دلیل خلاقیت و پشتکاری که داشتم بعد از خدا به توان خودم متکی بودم و پیشرفتهای خیلی زیادی داشتم و خواهم داشت در حالیکه ایشون اگر هم از نظر موقعیت شغلی پیشرفتی داشته به دلیل رابطه و پارتی و دسترسی به پول بیت المال بوده و خودش هیچ استعداد منحصر به فردی نداره.


اینها رو به جهت خودستایی و کوبیدن طرف مقابل نگفتم. فقط خواستم بدونید که بنده از نظر اعتماد به نفس کمبودی ندارم. مشکل من فقط اینه که نمیتونم سایه یه فرد دیگه رو تو زندگیم تحمل کنم. این آدم به طور غیرمستقیم تو زندگی من حضور داره و همسر من اینو عادی تلقی میکنه و میگه من باید تحمل کنم. اما من نمیتونم تحمل کنم.


ممنونم.