موضوع: همسر فرشته ام ، دیو شده... چه کنم؟

مدیر انجمن عزیز
نمیدونم چطور بگم و الان خیلی استرس دارم و نگرانم از بابت اتفاقی که دیشب برام افتاده
همسرم دست نوشته هامو که یه جایی توی خونه قایم کرده بودم پیدا کردن و دقیقا همون چک نویس هایی بوده که برا ایجاد این تاپیک یادداشت برداری میکردم و میتونم بگم که اسم تاپیک و پست اول من لو رفته
که ازین بابت دیشب یه دعوای جانانه بین مون شد که چرا من زندگیمو توی اینترنت میذارم و اسم دانشگاه همسرم و ویژگی هاش رو گذاشتم و احتمال داره کسی مارو بشناسه و ازین حرفا که من انکار کردم گفتم میخاستم بذارم ولی نذاشتم فقط از روش برای مشاور روانشناسم خوندم
اگر امکانش هست بهم کمک کنید تا این شر بخوابه و لطف کنید اسم تاپیکم رو تغییر بدید و پست اولم رو هم حذف کنید چون با یه سرچ ساده میشه تاپیکم رو پیدا کنه
ممنونم از محبت و توجه تون

سلام دوستان
واقعا احساس بی ارزشی شدید دارم جلوی همسرم
ایشون همچنان دیر میاد خونه (11 شب)
کولر خونه الان یک ماه و نیم هست خرابه ، براش مهم نیست تو این گرمای تهران که من از اداره خسته میام خونه و کولر نداریم
میرم شمال اصلا در طول مسیر بهم زنگ نمیزنه ببینه که کجام یا اصلا رسیدم یا نه ... شاید تو راه تصادف کنم!!!
کلا در طول روز که اداره هستم هم نه زنگ نه اس ام اس میزنه
شبم که میاد خونه فقط تلویزیون میبینه و یا با گوشیش کار میکنه و ...
کلا من هیچی!!!
هیچ محبت و توجه ایی نداره
و اگر رفتاری کنم یا حرفی بزنم باب میلش نباشه سریع عصبانی میشه، داد میزنه و موضع میگیره و حتی توهین و بی احترامی میکنه
اگر پول حساب مشترکمون تموم بشه و پولی تو کارت نباشه و چیزی (مواد غذایی) لازم داشته باشیم تو خونه نمیخره و میگه ندارم باید بذاری آخر ماه!!! یا بخام دکتر برم خیلی راحت میگه نرو
یعنی اصلا مسئولیت زندگی نداره انگاری و تامین کردن من براش مهم نیست
انقد میگن مرد عاشق تامین کردنه والا من توی همسرم نمیبینم
توی زندگی مون نه همسرم قدر میدونه نه تشکر میکنه نه منو تامین میکنه نه محبت میکنه هیچی ....حتی وقتم با من نمیگذرونه
نه تفریح میریم نه مسافرت میریم
واقعا نمیدونم با همه سختی های که زندگی توی تهران داره و نبود خانوادم اینجا و بی توجهی و بی محبتی همسرم همراه با آزار و اذیت های خاص خودش و نداشتن هیچ تفریح و سرگرمی چطور من دارم دوام میارم ؟؟؟!!!!
جالبه تا یه خواسته ایی دارم یا یه گله ایی میکنم یا یه راهکار برای اصلاح زندگی مون میخام بدم بهش سریع عصبانی میشه میگه نمیخام بشنوم یا اگه پای تلفن باشه خیلی زود خداحافظی میکنه یا توهین میکنه ....کلا رابطمون براش مهم نیست
حتی بهش یک بار گفتم با این کارا رابطمون درست نمیشه برگشته گفته من اینطوری میگم یا تو اصلاح میشی یا یا زندگی مون تموم میشه
یعنی کلا منو مقصر میدونه و خودش رو کاملا خوب و بی نقص میدونه
خیلی مستاصل میشم با کارهای همسرم
خودتون بهتر میدونید که بی توجهی برای یک زن عین شکنجه ست