سلام دوستان من چهار سال هست که ازدواج کردم البته در دوران عقد به سر میبرم اما تا کنون هیچ حسی نسبت به شوهرم نداشتم قبل ازدواج به خاطر اصرارهای اطرافیان و خانواده ام که پسر خوبیه و از این حرفا قبول کردم اما بعد از عقد پشیمان شدم ولی هیچ فاییده ای نداشت تو این چهار سال خیلی سعی کردم دوسش داشته باشم هر کاری که فکرشو بکنین انجام دادم که مهرش به دلم بشینه اما هیچ فایده ای نداشته او کاملا مردی حسود است و وقتی من ذره ای محبت ب کسی حتی بچه ای میکنم کلا عوض میشه من اوایل ازدواج خیلی محبت میکردم اما محبتی جز تهمت و افطرا از او ندیدم طوری شده که تمام وجودمو تنفر پر کرده و همه فهمیدن که دوسش ندارم و الان نزدیکه بریم زیر یه سقف و من اصلن راضی نیستم و همیشه همه چیو عقب میندازم او یه مرد سردو بی عاطفس کلا به جوره ایه که مهرش به دلم نشسته ذره ای دوسش ندارم طلاق هم چون قبلا در خانواده بوده خانوادم موافق نیستن به نظرتون چیکار کنم خسته شدم