نوشته اصلی توسط
آرامش خیال
سلام
این وابستگی فقط وقتی تموم میشه که قبول کنید همسرتون نمیخواد ادامه بده.
به نظرم شما تلاش خودتون رو کردید.هرچند دیر اقدام کردید.
من خودم تا چند وقت پیش که مصر به جدایی بودم،حالم بهتر بود.چون کنار اومده بودم و زندگیم رو تموم شده میدونستم.اصلا به خوبی های شوهرم فکر نمیکردم.نمیتونستم فکر کنم.
اما الان که دارم به خاطر بچه به برگشتن فکر میکنم،واقعا توی برزخم.
اینکه نمیدونم بالاخره چی میشه آزار دهنده اس.
شماهم سعی کنید امید برگشتن همسرتون رو از بین ببرید.اگر خدا بخواد و شرایطش جور شد برمیگرده.به خودتون بقبولونید که ایشون نمیخواد ادامه بده.و روی روحیه خودتون کار کنید.
- - - Updated - - -
کاش شوهر من هم مثل شما به اشتباهاتش فکر میکرد.
خیلی خوبه که شما انقدر شهامت دارید که رفتارهای خودتون رو تحلیل میکنید و قبول کردید که بعضی مواقع مقصر بودید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)