موضوع: تنهای تنهای تنها

سلام
چقدر درکت میکنم با تمام وجودم
همسن تو ام و شاید خیلی شبیه تو

دقیقا تو شرایطی مشابه تو.تقریبا همه دخترای اطرافم کسی رو دارن یا درگیر خواستگاراشونن.

به هرکی هم میگم از مضرات روابط دختر و پسر میگه.
بحث اصلا این چیزا نیست.اصلا من نمیخوام با سری باشم.

بیان این حس سخته اصلا چی ادم باید بگه.

فقط راجع به خواستگار یه چیزی بگم.عزیزم کسی که خواستگار داره معنیش این نیست خیلی خوبه اون شناخته شدس یعین بهر دلیلی اونو میشناسن شاید معرفی شمارشو داره یا خودش خیلی فعاله یا مامانش توی این فاز هست.
اصلا ربطی نداره که این فکرارو بکنی با خودت

راجع به اعتماد بنفسم دقیقا هیمنه ما منتظریم یکی اعتماد به نفسو بهمون بده.

نوشته اصلی توسط ابی اسمان

سلام
چقدر درکت میکنم با تمام وجودم
همسن تو ام و شاید خیلی شبیه تو

دقیقا تو شرایطی مشابه تو.تقریبا همه دخترای اطرافم کسی رو دارن یا درگیر خواستگاراشونن.

به هرکی هم میگم از مضرات روابط دختر و پسر میگه.
بحث اصلا این چیزا نیست.اصلا من نمیخوام با سری باشم.

بیان این حس سخته اصلا چی ادم باید بگه.

فقط راجع به خواستگار یه چیزی بگم.عزیزم کسی که خواستگار داره معنیش این نیست خیلی خوبه اون شناخته شدس یعین بهر دلیلی اونو میشناسن شاید معرفی شمارشو داره یا خودش خیلی فعاله یا مامانش توی این فاز هست.
اصلا ربطی نداره که این فکرارو بکنی با خودت

راجع به اعتماد بنفسم دقیقا هیمنه ما منتظریم یکی اعتماد به نفسو بهمون بده.

سلام دوست خوبم مرسی که برام کامنت گذاشتی نمیدونی چقد حس بهتری پیدا کردم وقتی فهمیدم این فقط من نیستم که این مشکلو دارم ایشالا خدا هردومونو خوشبخت و عاقبت بخیر کنه

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط stu

تراژدی این نیست که تنها باشی ، بلکه این است که نتوانی تنها باشی
سلام
با تنهاییت کنار بیا دوست عزیز

چه کار سختیرو ازم میخواین چون اگه بلد بودم که دیگه غصه ای نداشتم
بدترین درد این دنیا تنهاییه حتی از سرطانم بدتره

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط jojoooo

سلام عزیزم...منم تقریبا وضعیتم تا یه حدی شبیه شما بود؛هم سن شمام و منم تو دانشگاه با پسرا نمیتونم مثل بقیه دخترا راحت باشم و همیشه تا 6 ماه پیش حس میکردم من بدم و اعتماد به نفسم خیلی پایین بود؛البته خواستگار داشتمو تو شبکه های اجتماعی از پسر های دانشگاهمون پیشنهاد دوستی داشتم اما توی خود دانشگاه نه کسی نمیومد سمتم ؛تا اینکه یکی از اقوام بهم ابراز علاقه کرد و منم چون بع خاطر همین فکرایی که شما میکنین اعتماد به نفسم خیلی اومده بود پایین به پیشنهاد در ارتباط بودنمون برای ازدواج جواب مثبت دادم تا اینکه بعد 4ماه وقتی خانوادم مخالفت کردن واقعا به احساساتم لطمه وارد شدو الان هرروز غبطه 4ماه پیشمو میخورم که با خیال راحت زندگی میکردم..باور کن منم 6ماه پیش حتی به دوستام که شکست عشقی خورده بودن حسرت میخوردم اما از من که تجربه کردم و دقیقا وضعیت تورو داشتم بپذیر که الان اوضاعت خیلی خوبه..نکنه یه وقت پیشنهاد دوستی کسیو قبول کنی!!!!من الان بهترین پسر دانشگاهمم بیاد پیشنهاد بده قبولش نمیکنم برای دوستی..فقط به ازدواج فکر کن گلم

ایشالا که خدا کمکم کنه بتونم اعتماد به نفسمو دوباره بدست بیارم چون واقعا به همین مرحله رسیدم دیگه خودمو از همه پایین تر میبینم و حس میکنم این منم که لیاقت داشتن هیچکس رو ندارم و تمام دنیا ازم فرارین ایشالا بتونم با چند تا دوست خوب این خلا تنهاییم رو پر کنم تا به قول شما مجبور نشم به درخواست دوستی کسی ج مثبت بدم

الآن شما از این ناراحتی که چرا سطح درکت به اندازه بقیه دخترهای همکلاست پایین نیست؟از این ناراحتی که چرا پسرها بهت سلام نمیکنن و پیشنهاد دوستی نمیدن؟اولا که رابطه با هر پسری رو دختر تعیین میکنه تا کجا پیش بره.هیچ وقت یه پسر به دختری که مثل شما ساکت و گوشه گیره نمیاد اول سلام کنه و ارتباط رو شروع کنه چون فکر میکنه شاید خوشش نیاد.شما به جای اینکه منتظر سلام کردن اونها بمونی سلام کن بهشون و ارتباطی که میخوای باشه رو خودت شروع کن. به جای ناامید شدن از این فرصت که دوستانت همشون توی رابطه ان استفاده کن.بشین حرفهاشون رو گوش کن و با اخلاق و خصوصیات پسرها آشنا شو. این کاری بود که من خودم کردم.منم تا آخرهای دوره ی کارشناسی هیچ ارتباط عاطفی با جنس مخالف نداشتم و ناراحتی و وسوسه شدنت رو درک میکنم.بله از دور خیلی جالبه که دوست پسر دوستت براش کادو میگیره و میرن بیرون با همدیگه و خوش میگذرونن.ولی به جای غصه خوردن من نشستم پای حرفهاشون و چهارتا کتاب روانشناسی خوندم و یاد گرفتم از رابطه چی میخوام و چه مدل رابطه ای میخوام.اولین نفری هم بودم که ازدواج کردم و همه شوکه شده بودن توی دانشگاه و باورشون نمیشد.دقیقا یکی دیگه از دوستانم هم همین حالت رو داشت و به خاطر اینکه دلش میخواست تجربه کنه رفت توی یه رابطه که فقط ببینه دوست پسر داشتن چطوریه.اصلا و ابدا به نفعش نشد و کلی هم از آبرو و احترامش کم شد.بعضی از دخترها از همون اول معلومه آدم دوست پسر داشتن نیستن و این چیز بدی نیست.خود من فقط آخرهای دانشگاهم دو تا خواستگار پیدا شد هیچ پیشنهاد دوستی هم نداشتم.این رو هم بگم توی ورودی ما که 60 نفر بودن هیچ کس با دوست دختر و یا دوست پسرش ازدواج نکرد.این رابطه ها فقط عمر و زندگی و اعصاب بچه ها رو تلف کرد.من مخالف دوست بودن نیستم اتفاقا.با شوهرم هم هفت ماه دوست بودم ولی دوستی ما از همون اول خانواده های دو طرف در جریانش بودن.از همون اول با هدف شروع شد.

سلام، سال نوت مبارک، تا وقتی تنهایی یه درده، میری تو رابطه استرساشو مشکلاتش یه درده، جدا میشی بد ترین درده، به تاپیک من سر بزن و بخون و خوش حال باش که فعلا درگیر رابطه و شکست هاش نشدی، هر چند که بالاخره تجربه میکنی اما یادت باشه درست انتخواب کنی و هیچ وقت از سر تنهایی خودت رو وابسته به کسی نکنی چون میشی من که تمام وجودت میشه استرس، همه میدونن تنهایی بده و اصلا نمیگم خوش حال باش از تنهاییت اما میگم تنهایی قابل تحمل تر از دو مرحله بعدیه، امیدوارم مشکلت حل بشه که حتما میشه

کاش یا رب آشنایی ها نبود - یا به دنبالش جدایی ها نبود
یا که او با من نمیشد آشنا - یا مرا از او نمیکردی جدا

سلام

اخه دختر خوب اینکه ناراحتی نداره به خودت افتخار کن که انقدر پاکی پسربچه های دانشگاه وقتی بیان پیشنهاد بدن که معلومه قصدشون چیه ؟ چرا فکر می کنی با پسر یودن خوش گذرونیه ؟ چرا فکر می کنی اونایی که با پسرا دوستن از تو بهترن ؟ فکر کنم شنیده باشی دخترهای خوب بدست آوردنشون سخته واسه همین کسی این سختی رو به جون می خره که واقعا بخوادت به نظر من به خودت افتخار کن در واقع پسرای دانشگاهت برات احترام قائل هستند که برای خوش گذرونی دو روزشون سراغ تو نمی آن خیلی ناراحت شدم که دیدم اینجوری فکر می کنی و همه ملاک های خوبی رو گذاشتی بر مبنای رابطه با پسرا. تو تنها نیستی یه دختر مث تو دیگه تو اون دانشگاه به اون بزرگی پیدا نمی شه یعنی چرا با دخترایی دوست می شی که هم شان و همفکر تو نباشن . از کجا می دونی داشتانای عشق و عاشقی که برات تعریف می کنن همه درسته از کجا می دونی شماره های تو گوشیشون همه پسرایی هستن که عاشقشونند بعضی وقتها تعداد زیاد دزخواستها نشونه جذاب و تو دل برو بودن فرد نداره بعضی وقتها نشونه اینه که اون فرد به دست اوردنش آسونه توام می خوای اینجوری باشی ؟ می خوای به جای عاشق شدن فریب بخوری خوب بشو مثل اونا کافیه ازشون بخوای تورو مث خودشون کنن اما اینجوری به جای یه آینده شیرین یه عذاب همیشگی خواهی داشت. منم این دوران رو گذروندم منم مث شما تنها بودم منم از اینکه پسرایی که از نظر ظاهری مورد قبولم بودن با دخترایی که مورد قبولم نبودن دوست می شدن ناراحت می شدم اما نمی گفتم چون من بدم اینجوریه می گفتم اگه همین پسر بیاد به من پیشنهاد بده بهش چی بگم اگه بگم من هدفم بلند مدته فرار نمی کنه ؟ مسلما فرار می کنه آخه پسر 19 20 ساله چی از ازدواج می دونه نمی خوای که هر روز با یکی باشی. چرا با مامانت نباید رابطه دوستانه داشته باشی که تنها نباشی . چرا با خالت دوست نمی مونی تا چند سال جای دوست پسر داشتن با راه های درستش خودتو مشغول کن اگه بری سر کار همه چی درست میشه یاد می گیری برونگرا شی و هر مردی تو محل کار از خداشه با دختر نجیبی مث تو ازدواج کنه. رو درست تمرکز کن شاگرد اول شو که هر کسی آرزوش باشه با تو دوست باشه. خودتو دست کم نگیر