موضوع: بی ثباتی خلقیو پرخاشگری و بی احترامی های شوهرم

با سلام و عذرخواهی بابت وقفه.در زندگی مشترک باید همه چیز با نظر و مشارکت و رضایت همسر باشه.چند وقت پیش همسرم از مادرش46 گرم طلا قرض کرد واسه خرید خونه.قرار شد به گرم برگردونیم.بماند که طلا گرون شد و 2 تومن ضرر ما.حالا میخاد طلای نو و اجرت دار بخره واسه مادرش.گفتم طلای مادرت دست دوم بود .گفت به تو ربطی نداره دوست دارم وایه مامانم طلای نو بخرم.بماند که من همه طلاهامو فروختم.واسه منکه زنشم طلا نمیخره حالا واسه مادرش حاتم بخشی میکنه.گفتم خب این حق منم هست.گفت به ربطی نداره مسایل مالی.تو هیچ حقی نداری.نهایت حقت مهریه است که از سرتم زیاده.بذار اجرا قسط بندیش کنن.تازه اگه زن بگه مهر میخام باید زد در....انداختش بیرون.همینکه جای خواب و غذا داری خدارو باید شکر کنی.تو روانی هستی و باید بری تیمارستان غل و زنجیر بشی.مثل زالو تو زندگی منی و پشیمونم .گفتم یعنی زحمتی که زن میکشه حساب نیست.گفت این حرفارو بریز توالت سیفونو بکش.بیا حساب کتابتو بکن برو از زندگیم.سوال من اینه واقعا من حق ندارم از مسایل مالی خبر داشته باشم.حتی حقوقشو نمیدونم بعد از 6 سال تازه من زن بسیار با ملاحظه ای هستم.ایا این حق واسه مرده که چون نان اوره هر جور خواست خرج کنه و به زن ربط نداره.احساس حقارت و خرد شدگی میکنم از حرفاش که حق منو جای خواب و ... میدونه انگار خونه پدریم بدبخت بودم گرسنه.میگه باید خدارو شکر کنی گرفتمت دخترا همه مجردن.چرا من باید کارهام حتی یه غذای مسخره پیک نیک با نظر شوهر باشه اما شوهرم مسایل به این مهمی رو به من نگه.دوم اینکه ایا اصلا جایز هست با مردی که اینجور یک زن رو و شانشو تحقیر میکنه و جای خواب و ... رو تنها حق من میدونه ادامه بدم.این همه بی حرمتی جای بخشش داره واقعا.من که حرف مهر نزدم اما اگه بزنم باید ازین زندگی برم?این چه قانونیه?منت واسه اینا خونه پدری ادم منت ادمو میکشن حقارت و بی حرمتی رو تا کی باید تحمل کنم.من چیزی کم ندارم و 90 درصد وسابل زندگی مال منه گرچه تا به حال نگفتم.چرا باید تحقیر بشم واسه یه سوال.روز بعدشم سالگرد ازدواجمون بود که من خیلی حالم بد بود و هرچی نقشه داشتم خراب شد.به من میگه تو ناشکری زنهای دیگه 60 وعده غذا درست میکنن و ظرف میشورن و تو خیلی در رفاهی و امودی سر خونه اماده.دلم میخاست بهش بگم تو امدی سر خونه اماده با همه ی وسایل که بادر من بعد 35 سال زندگی نداره.حتی یه سوزنم نخریدیم.اون اولا مهریه رو که تعیین کردیم قبول کرد.فرداش گفت من پشیمونم زیاده و این واسه من دینه میخاست به هم بزنه و مامانم نمیدونم در جواب چه حرفی گفته بود که مردم شمارو دیدن.و من که به نظرم کیس خوبی بود گفتم اگه مشکلت مقدار مهریه است من کمش میکنم.حالا میگه من نمیخاستمت و مدیون مامانت شدم.بهش گفتم اگه خدا هم میامد اجباری نداشتی منکه بازیچت نبودم.امروز امده میگه تو از لحاظ جنسی و عاطفی چشم و دل منو سیر نمیکنی.از لحاظ روحی نه از نظر فیزیکی.شاید من بیمارم.اما ریشه مشکلاتم با تو اینه.ما با هم خوشبخت نیستیم و الکی داریم کش میدیم.من این زندگی که یه دقیقه عاشقیم و یه دقیقه متنفر نمیخام.همسرم خیلی تخیلاتش زیاده گرچه در عمل نه.فانتزی هایی داشت که من شاخ در میاوردم.شما منو راهنمایی کنید با این حرمت شکنی و قلب شکسته چه کنم.با این مشکل جدید چه کنم.با اینکه میگه تو حقت جای خوابه و اگه بگی مهریه باید بری و.....احساس حقارت شدید و کوچک شدن میکنم.چطور ادامه بدم با چه امیدی.ایا واسش شرطی بذارم

با توجه به این که ایشون علاقه ای به درمان نداره شما وظیفه ای برای موندن تو این رابطه سمی نداری.بهتره خودفریبی رو هم بذاری کنار.ایشون نه تنها به مرور بهتر نمیشه که مشکلاتش توسعه پیدا می کنه و به شکل تصاعدی خشونتش رو افزایش میده.گوش به حرفها و راهکارهای مبتذل هم نده،مشکلات ایشون بغرنج تر از این حرفاست.این تصمیم بیش از هر چیز به میزان آزادگی و عزت نفس و خرد شما برمی گرده.اگر انسان آزاده ای هستی و یه زندگی سالم رو حق خودت می دونی ترکش کن و الا که بمون و ادامه بده.

با سلام ممنون از بذل توجه شما.همسرم هم این پیشنهادو دادن.واسم امکانش نیت.چون ما با خانواده ها در ارتباطیم و نمیخام که باعث علنی سدن مشکلات و تسویش اونها مخصوصا خانواده خودم که بسیار حساس هستند بشم.و از طرفی ایم مدت کجا و چطور از هم دور باشیم.من خونه پدرم و اون خونه خودمون.?از طرفی شاید جدایی باعث سردی و فاصله لشتر و عادت به نبودن براش بشه و از طرفی اگر تغییر رویه ای و خودسازی ای انجام ندیم مخصوصا همسرم این دوری شاید فقط نتیجش سردی بیشتر بشه.در مورد بقیه فرمایشاتتون باید بگم.موضوع مشکلش با خواهرم رو بیشتر مدیریت کردم.با همدلی و تشویقش به آرامش و دامن نزدن به شکایت هاش.مثلا ازینکه خواهرم تو گروه تلگرامیمون قربون صدقه دایی و حتی نوزاد خالم بکنه شروع کرد به اینکه منافقه و متظاهر و ازش متنفرم و....
و فکر میکنم تونستم با همدلی یا عدم پافشاری روی حقانیت خواهرم ارومش کنم.میگه یکی از دلایلی که میخام ازت جدا شم میخام خواهرت تو زندگیم نباسه و میخام واسه همیشه حذفش کنم.من واکنش خاصی نشون ندادم.نتیجش شاید این بود که به صورت خودکار و نه تحت فشار من به خواهرم تبربک گفت.اما در مورد کنترل عصبانیت من خبلی اروم شروع میکنم و خواسته هامو میگم اما نمیدونم چرا تا اسم خانوادش میاد یهو انگار بهش شوک وصل کنن شروع میکنه دفاع و...این خیلی ناراحتم میکنه که خانواده سردی که نه از لحاظ مالی و نه معنوی هیچ محبتی به ادم نمیکنن چرا باید اینقدر دفاع بشن.بعد در فرصت مناسب ازش خواستم بگه ایا واقعا اعتقاد قلبیشه که حق من جای خواب و مهریه زیاد از سرمه یا در حال عصبانیت اینو گفته که متاسفانه گفت الانم نظرمون همونه. تو ادم ناشکری هستی فکر کردی کی هستی.حتما کاخ میخاستی که اصلا من هیچ نظری نداده بودم.و اینکه اگر خانوادتو ندیده بودی حتما ادعای پادشاهی داشتی که ازینم ناراحت شدم و بعد گفت منظورم بی اصالت بودن یا ناچیز شمردن خانواده نبوده.تقریبا در 80 درصد مواقع خودشو بسیار برحق میدونه و میگه من همبسه قاطعم و حقیقتای تلخم میگم.با لحن قلدرانه و تهدیدی.
میخام سعی کنم به ارتباطش با خانوادش کاری نداشته باشم و یه مدت ارتباطم باهاشون گرمتر بشه.گرچه واقعا ازشون خوشم نمیاد زیاد.
به حرفاش اهمیت ندم.
بیشتر به حساسیتهاش اهمیت بدم.و بیشتر به نیازهاش توجه کنم.واقعا این شل و سفت کردن ها و یه روز عاشق و یه روز دشمن خسته و فرسودم کرده.و حرفهاش مدام تو ذهنم میچرخه و باعث سرخوردگی و ناامیدیم شده.
بازم اگه راهکاری داشتین ممنون میشم.خیلی خیلی یپاسگزارم و دعاتون میکنم.

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط anisa

همسر شما به شخصیت مرزی و دو قطبی شباهت داره از لحاظ بی ثباتی خلق و خو ... البته طی تجربه گفتم حتما روانشناس باید بررسی کنه ..
ناله زاری فایده نداره یا باید درمان شه یا هر چی بگذره زندگیتون بدتر میشه.
لطفا خودتونو سرزنش نکنین و احساس حقارت نکنین شما با یک بیمار سرو کار دارین
من فکر میکنم اگر مدتی جدا هم زندگی کنین اگر راه و روش درست و درمان رو یاد نگیرین بازم همین داستانه

ممنونم سعی میکنم حتما مجابش کنم واسه درمان.البته نمیدونم واقعا اختلال خاصی داره یا نه.

چقدر کوچیک میکنی خودتو ! شوهر منم عصبیه ولی تا حالا یک هزارم حرفایی که این اقا به تو زده رو به من نگفته . ربطی به عصبی بودنو مشکل روحی نداره واست احترام و ارزش قائل نیست که البته نمیدونم خودت باعث شدی یا کلا از اول واسش بی ارزش بودی . به هر حال به نظرم هیچ ادمی ارزش انقد تحقیر شدن رو نداره .

میشه راهکارتون رو ارائه بدین.نه همسرم از ابتدا اینجور نبوده.مسلما خودم در نوع برخوردش تاثیرگذار بودم.این توجیه رفتارهای اشتباهش نیست.اما میدونم که من هم خوب مدیریت نکردم. و اکثر اوقات دامن زدم به موضوعات.به نظر من همه ی ادمها از یک درجه اگاهی و خودکنترلی و ...برخوردار نیستن.یکی صبورتر و یکی تندتره.همسر من هم از ابتدا اینجوری نبودن.
نظر و راهکار شما چیه.جدایی?

هیچ کس به شما جدایی رو پیسنهاد نمیده..به نظر من راهکار زندگی بهتر خیلی عالی و توجیهاتی که شما برای قبول نکردن این پیشنهاد دادید به نظر من خیلی محکم نیست..خیلی خوبه که فرزندی ندارید و میتونین این پیشنهاد رو انجام بدید با دغدغه کمتر....

ببخشید یه موضوع که در کنار رفتار شوهرم با خودم منو ناراحت میکنه.ارتباط بد شوهرم با خواهرمه.که دلش نمیخاد ببینش و جایی که اون باشه نمیاد.جایی بخایم با جوونای فامیل بریم به همه میگه جز اونا.میگه خواهرت بی ادبه.در حالیکه خواهرم کاری بهش نداره.قبلا با هم خوب بودن.دو ساله که بد شده با خواهرم.علت مشخصی هم نداره.خواهرم شام دعوتمون کرد.یه هفته باهاش سر و کله زدم که راضی شد اومد.نمیدونم چکار کنم.خیلی اذیت میشم.من همین یه خواهرو دارم.اخه چطور میتونم باهاش قطع رابطه کنم.میگه من بهش کاری ندارم .نمیخام ببینمش.حالم بد میشه از حضورش.
واقعا من باید زیر بار برم یا نه.خیلی این موضوع بهم استرس وارد میکنه.خیلی مسخرست که ادم با تنها خواهر زنش که ماهی دو بار ممکنه ببینش نتونه ارتباط بگیره و دایم در حال بهانه تراشی و ایرادگیری باشه.میدونم من مسئول ارتباط همسرم و خواهرم نیستم.اما نمیتونم از خواهرم هم جدا باشم به خاطر بهانه های واهی و بچگانه و کینه های شوهرم.مجبور میشم به دیگران بگم فلانی با خواهرم مشکل داره.واسه وجه خودش بد میشه.چون همه خواهرمو میشناسن و اخلاقشو میدونن.
من چکار کنم.با دختر خاله من که کلی بهش تیکه میندازه و شوخی شوخی حرفاشو میزنه میگه آبجی جون .اما به خواهر من میگه دختره یا دختر مامانت و...اگه دختر خاله من با اسم کوچیک صداش کنه اشکال نداره اما خواهرم یه بار از دستش در بره نگه داداش با آقا ....خواهرم بی ادبه
من واقعا به نظرتون میتونم کاری کنم یا نه
ممنون