موضوع: از همسرم متنفر شدم و میخام ترکش کنم

عزیزم من گاهی از بعضی رفتارهای خانم های این سایت نزدیکه دوتا شاخ دربیارم .اگه درست یادم باشه همسر شما بهتون خیانت کرده بود وشما درعوض خیانت ایشون قبول کردید که با مادرتون ارتباط نداشته باشید تازه یادمه کلی بدوبیراه هم به مادرتو ن میگفتید که آرامش نداشته تون رو بهم زده نمیدونم شاید خیلی کم سنو سال باشید، شاید راهنمایی های دوستان وهدایت شما به گوش دادن سخنرانی های دکتر حبشی وامثالهم(آیه نازل نشده که همه ریز صحبتهاشون درست باشه) با عث شده که حقیقت رو شفاف نبینید وبه گونه دیگه ای تفسیر کنید.لطفا لطفا لطفا در کنارکوتاه آمدن هاتون ،صبور بودن هاتون ،غرور واقتدار دادنهاتون به همسر،روی اعتماد به نفس، منطق ، غرور وقاطعیت خودتون کار کنید تا اینشکل از عشق به نفرت نرسید .حتما حتما ختما بدون دعوا وبخث ودر گیری حتی اگه همسرون کلی خط ونشون کشید به دیدن مادرتون بریدتا دیر نشده. (خدا انشالله شفاءعاجل عنایت کنه).

من

واقعا

از بعضی رفتارهای خانم های این سایت نزدیکه دوتا شاخ دربیارم !!!!

این

سخنرانی های دکتر حبشی وامثالهم

شده مثل قر

ص

استامینوفن ! سر دارد داشته باشی میگن بخور, سرما خورده باشی میگن همینو بخور, پا دارد داشته باشی میگن اینو بخور ! درسته باید به مرد اقتدار داد ولی به این معنی نیستش که شما اصلا اقتدار نداشته باشید.

شما همسرت رو به خاطر خیانتش بخشیدی و به نظر میرسه که هنوز داره از شما انتقام میگیره. اون مادر شماست و ممکنه خدای نکرده جونش رو از دست بده. که اگه خدای نکرده این اتفاق بیفته دیگه تا آخر عمر نمیتونی خودت رو ببخشی !

دیدن مادرتون بریدتا دیر نشده.

خانم danger عزیز نه من کم سن و سال نیستم 28 سالمه امامتاسسفانه زیاد سیاست بلد نیستم اگ داشتم زندگیم اینطور نمیشد

الی جون راس میگی انگار داره هنوز ازم انتقام میگیره چشم به دیدار مادرم میرم ولی ن در حدی ک باهاش صحبت کنم و اجازه دخالت تو زندگیم رو بهش بدم من خودم اخلاق مادرم رو میدوتم خداییش تحملش سخته یعنی در واقع زندگی کردن با مادرم اعصاب فولادین میخاد واسه همین پدرم ولش کرد و رفت چون دیگ برید مادرم خلی عصبی و پرخاشگر بود و کم محبت نسبت ب ماها اما از وقتی ک پدرم مارو ول کرد هم پدر بود و هم مادر واقعا مارو با زحمت بزرگ کرد و ب اینجاها رسوند هر چی باشه مادرمه و واقعن ناراحت میشم وقتی کسی بش حرفی بزنه

دیشب کلی با همسرم حرف زدم و گفتم ک کاراش اشتباهه و حق نداره ب مادرم توهین کنه و منو از دیدنش محروم کنه اون عم قبول کرد ک ببیتمش ولی گفت حق ندارم ک دخترم رو با خودم ببرم
حالا فعلا من اومدم پیش پدرم و رار شده ک بشینم و فکرامو بکنم ببینم میتونم ادامه بدم ب این زنرگی یا نه؟ و جواب رو به همسرم بدم

از آقایون توی تالار ممنون میشم نظر بدن

از پست مفیدتون بسیار ممنونم خانم هلنا من هنور پیش پدرم هستم ولی خیلی دلم تنگ شده واسش خیلی زیاد میخام برگردم سر خونه زندگیم

خانم عزیز
بچه هم تا گریه نکنه کسی شیرش نمیده
شما چجوری انتظار داری شوهرت بیاد بگه برو مادرت رو ببین. (نیست شوهرت خیلی رقیق القلبه!)
خب باید وقتی خوب بودید خیلی منطقی میشستی باهاش حرف میزدی اجازه میگرفتی. خودتم برو مادرت رو ببین لزومی نداره حالا دفعات اول دخترت رو ببری
زن زرنگ کسی هست که کارش رو با زبون خوش بخواد از شوهرش. مرد را باید خر کرد. روش درست اینه
هیچوقت خودت رو از دیدن مادرت محروم نکن چون مادر شما شاید چند سال دیگه بیشتر نباشه، اگه اتفاقی بیفته هرگز نه خودت را میبخشی نه همسرت را و دیگه نمیتونی باهاش زندگی کنی.
البته بازم میگم با اجازه از همسرت با زبون چرب و نرم. شوهرت داره لجبازی میکنه به نظرم و قلبااینو نمیخواد. چون مردها برعکس زنها دنبال قطع ارتباط نیستن. شاید هم با توجه به سابقه خرابش داره یه آتو میگیره برای جای دیگه/

کلا مرد یا زنی که قلبا همسرش رو از ارتباط با خانوادش محروم کنه ارزش یه تف انداختن تو صورتش هم نداره چه برسه زندگی.

آقا کاوه و مدیر همدردی عزیر ممنون ک ب تاپیک من سر زدید و دقت گذاشتین و نظر دادین
بخصوص از پست مفید فرشته مهربانم ممنون من راهکار شما رو سرلوحه کارم قرار دادم الان هم برگشتم سر خونه زندگیم همسر هم خیلی با روی باز ازم استقبال کرد از وقتی هم ک اومدم مدام دورمه و محبت میکنه باهم مشکلی نداریم و همه چی خوبه دوست دارم اوضاع همین طور بمونه ولی میترسم خلی میترسم دوباره همه چی خراب شه