موضوع: من ديوونه م

دوستاى عزيز،
با يه مشكل حديد برخوردم كه نميتونم خلش كنم.
يه تاپيكم باز كردم راجع بهش هركس يه چيز گفت، نفهميدم جيكار كنم

عيد قربان رفتيم روستاى شوهرم،
باز سر اعتباد اينا بحثمون شد، دايى شوهرم اومد جلوم بكشه منم رفتم جاى ديگه،اونم اصرار داشت وايسا تا طبيعى شه تو عروش مايى و ...
منم واقعا نميتونم تحمل كنم، واقعا، گفتم شما راحت باشين رفتم بيرون.
بعد اونام رفتن تو اتاق كشيدن.
شوهرمم عصبانى شد و برگشتيم.

ميگه اينا فاميلاى منن، بايد تحملشون كنى.
اخه منم با خودم ميگم من يه دختر شهرى كه پام به روستا وا نشده تا حالا، به خاطر تو هر دفه ميام، خود روستاييا نميان اما من ميام كه تو جمع خونوادت باشى.
خب اونام به خاطر من برن تو اتاق بكشن، مگه چى ميشه!!! ميگم اين حريان واسه تو طبسعيه واسه من كه نيس،

اينم بگم: همه شون تو شهر زندگى ميكنن تقريبا اما حمع ميشن خونه مادربزگ شوهرم تو روستا كه خودشم فوت شده،
همه جمعاشون ترياك هست،
يه بار رفتسم شمال تو هتل ترياك كشيدن ابروى مارو بردن، همه اعتراض كردن، مدير هنل اومد...

تا قبل ازدواجم مخفى ميكردن اين جريانو

ديگه نميدونم چيكار كنم، شوهرم ميگه تو مشكل دارى نيا، خونه بابات وايسا من با خونوادم ميرم

حالا جالبه من نميگم با اينا قطع رابطه ميكنم، يا ترك كنن يا... فقط ميگم جلو من نكشن، حالم بد ميشه واقعا. وقتى به اين فك ميكنم فرداروز بجه م بايد تو اين محيط بزرگ شه ديوونه ميشم

شوهرمم به هيچ وجه نميخواد رابطه شًو كم كنه، دلش ميخواد هرجا ميرن سفر مام بريم، زوستا ميرن بريم،...
همه م سن بالان

خب ميگم همونقد كه با خونواده من رفت و امد ميكنيم با مال توام كنيم، چه لزومى داره انقد صميمى شيم و بريم بيايم؟!
ميگه تو نميتونى منو ازونا حدا كنى، توام برو با خونوادت

عزیزم حساس نباش
خدا رو هم شکرکن شوهرت نمیکشه
اذیتش نکن بزار خوش باشه
غر زدن دعوا اساس رندگی رو نابودمیکنه
همه زندگی ها همینه
یا بایدجدا بشی وو کلی حرف و حدیث وتنهایی
یا صبور باشی
وقتی میکشن برو توحیاط غیض نکن
با شوهرت همراه باش دوست باش
بخدا دعوات فقط باعث دوری میشه
نمیتوتی فرهنگ خانواده ای رو عوض کنی
تحمل کن همیشه که نیست
اون موقع ها برو آشپزخونه
برو دستشویی تو حیاط برا خودت راه برو
چکار داری بس نیست شوهرت نمیکشه
زندگیتو با شوخی و خنده بگذران.محبت کن. بذار اونام کار خودشونو بکنن
مردا عاشق همچین زنایی هستن
اینم بهتبگم مردها تو ذاتشون دنبال یه خلافن
یامشروب یاتریاک یا رفیق و خانم بازی
مشروبم همیشگی نیست گاهیه خب
اگر شوهرت حیز و زنباز بود خوب بود؟یا پول خراب کن و بی عرضه؟؟
هیچکس شوهرش ایده آلش نیست
همه مشکل دارن
بگذرانش

سلام عزيزان،
نارجيسس عزيز واقعا تا شبى كه اين جريان پيش بياد رابطه من و شوهرم عااالى بود، اما خب بعد كه بحث پيش اومد الان يكم سرسنگينم.
چون واقعا انتظارشو نداشتم، بعد ازينكه اين همه به خاطر رفتم تو اين راه پر پيچ و خم تو روستا موندم حالا منو لايق يه ذره احترام ندونه و بگه تو كارى كردى كه اونا برن تو اتاق بكشن و معذب شن ، منم سر خونوادت تلافى ميكنم!!اما بازم قهر نيستم و مؤدبانه رفتار ميكنم و واقعا سعى ميكنم رفتارايى كه ميگين و قاطيه برخوردام كنم...

ممنون از دوستاى خوبم henasa و paria عزيز.
الان دو سه روزه ذهنم درگير اين قضيه س، اينمه ميگين برو تا مواظبش باشى راستش مادرشوهرم تو خونه ش يه طبقه داره مخصوص همين كار، هميشه م همه فاميل جمع ن، خب شغل شوهرمم همونجاس، يعنى بخش اعظم زندگيش كه من نيستم در كنار همچين فضاييه، پس فك ميكنم با يكى دو ساعت بودن من چيز زيادى عوض نشه و...
جز اينكه خودم بابت لحظه لحظه ش ذجر بكشم.

چون هرجور فك ميكنم نمينونم اون جو رو تحمل كنم. كن نميگم ترك كنن، ميگم يكم حدود رعايت شه ، ميتونين تصور كنين جمعى رو ك توش يه عده مرد لم دادن و دارن نرياك ميكشن وسط خونه و زناشونم دورشون ميچرخن!!!! من اصلا نميتونم بپذيرم اين فضارو . و برام جالبه كه چطور انقد سخته كه وقتى كسى دوس نداره اينكارو تو اتاق انجام بدن ، كه اون ادمى كه محالفه لااقل فقط با بوش اذيت شه نه چيزاى ديگه...
خلاصه اينكه تصميم گرفتم يكم رابطه مو كمرنگ كنم، تا حرمت ها حفظ شه.
خدا بخير كنه...

دوست عزيزم ما اصن قبل ازدواج فكرشم نميكردم همچين مسايلى داشته باشم، مادرشوهرم اصصلا يه چيزايى از خودشون تهريف ميكرد كه هر كسى دوس داشت عروسش بشه!!!

درود بانو

فکر کنم لازم باشه چندین بار برگردی و نظر جناب مدیر را مطالعه کنید با دقت یا شما معیار مشخصی دارید یا ندارید یا عرق خوردن یا کشیدن تریاک درست نیست یا هست این مسائل حد وسطی نداره مثل اینکه خانومی بیاد بگه من با اینکه شوهرم بهم خیانت کنه مشکل ندارم ولی حداقل جلوی من نباشه و کسی هم متوجه نشه!!!

توی دوران عقد اگر هنوز هستی یه بازنگری انجام بده توی این رابطه البته میل خودته ولی دوتا راه حل بیشتر نداری

1.اقدام جدی و قاطع انجام بدی و حد و حدود و خطوط قرمز خودت را مشخص بکنی
2.یا از خودت و مسائلی که بهش داری بگذری و این وضعیت را قبول کنی

موفق باشید

نوشته اصلی توسط khaleghezey

درود بانو

فکر کنم لازم باشه چندین بار برگردی و نظر جناب مدیر را مطالعه کنید با دقت یا شما معیار مشخصی دارید یا ندارید یا عرق خوردن یا کشیدن تریاک درست نیست یا هست این مسائل حد وسطی نداره مثل اینکه خانومی بیاد بگه من با اینکه شوهرم بهم خیانت کنه مشکل ندارم ولی حداقل جلوی من نباشه و کسی هم متوجه نشه!!!

توی دوران عقد اگر هنوز هستی یه بازنگری انجام بده توی این رابطه البته میل خودته ولی دوتا راه حل بیشتر نداری

1.اقدام جدی و قاطع انجام بدی و حد و حدود و خطوط قرمز خودت را مشخص بکنی
2.یا از خودت و مسائلی که بهش داری بگذری و این وضعیت را قبول کنی

موفق باشید

سلام، ممنونم از لطفتون اما اينجا بحثم فرق داره،
تو جريان مشروب درست ميفرماييد.

اما اينجا من كاملا معتقدم كه اعتياد و ترياك بده و كلا نبايد باشه و مطمعععن باشيد اگه شوهرم قدمى سمتش ورداره ثانيه اى صبر نميكنم و جدا ميشم.
اما مساله اينه كه من نميتونم اونهمه ادمو ترك بدم. نهايتا كلا ميتونم باهاشون قطع رابطه كنم، اما من تا حالا چون دوس مداشتم اين اتفاق بيوفته و دلم ميخواست با فاميل شوهرم رفت و امد كنم و ... به همين كه يه حريمى حفظ بشه راضى بودم. كه حداقل جلو چشم من اين اتفاقت نيوفته و من تو وسط جو قرار نگيرم.
نميدونم شايدمنظورمو نميتونم بيان كنم،
ببينيد مثلا
مثه پدرى كه ميدونه پسرش سيگار ميكشه(، حالتيو بدونين كه كار از كار گذشته و نميتونه ترك بده پسرشو)،چون ميدونخ نميتونه تركش بده و ازونطرف انقد دوسش داره كه نميتونه از خونه بيرونش كنه، همين كه به روى خودش نياره و پسرشم به خودش اجازه نده جلو باباش بكشه. يا مثلا وقتى ميدونى پسرت با دخترى دوسته و ارومكى باهاش تلفنى حرف ميزنه، با حالتى كه دختر رو جلو چشم شما مياره خونه يكيه؟!
به اين ميگن حريم
كه متاسفانه خونواده شوهرم بلد نيستن رعايت كنن و من على رغم اينكه ميدونم شوهرم سر خونوادم تلافى ميكنه محبورم رعايت كنم

گندم جان ممنون از همدرديت

دوستان فك ميكنم تاپيكم از محوريا خارج شده

من مشكلم ادامه دادن يا ندادن اين زندگى بود
اينكه چرا با وجود اينهمه مشكل خسته نميشم و جرأت جدا شدن ندارم، يه روز صب پا ميشم ميخوام جدا شم، يه روز نميخوام، خسته شدم...

شوهرمم كه اين روزا باباش نا خوشه اصن خونه نمياد، همه ش اونجاس
البته از اولم همه ش خونه مامانش بود ، الانم كه ديگه عذرش موجهه .
خونه م كه مياد انقد كار كشيدن ازش كه نا نداره، فقط ميخوابه

ديروز سرم داد كشيد واسه غذا، بعدم گف اعصابم خوردت كلى كار رو سرمه خونه مامانم. منم گفتم برو اونجا نميخوام ديگه اينجا باشى، تو خوشياشونم اشك منو در ميارى، تو غصه شونم اشك منو درميارى، اينم شده زندگيم

مامانش حتى ميخواد باباشو ببره حموم هم ز ميزنه به شوهر من.
با اينكه دارم منفجر ميشم هيچى نميگم، تازه خودم كمكش هم ميكنم، ميدونم سخته، اما كيه كه قدر بدونه، خسته شدم ازين تلاشاى بى نتيجه.
باز تا حال باباش بهتر ميشه پا ميشن ميرن سفر من و شوهرم بايد از مغازشون نگهدارى كنيم. يا اينكه شوهرم بره دنبال دوست و رفيق و فاميلاى عزيزش.

ميخوام يع تصميم قاطع بگيرم، ازين حالت كه دم دمى م خسته م.
هرراهى ميرم اخرش پشيمون ميشم