موضوع: من ديوونه م

نوشته اصلی توسط Kaveh_r

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

و اما برگردیم به موضوع این دوستمون
(من با زبان روزمره مینویسم شاید اثربخش تر باشه)

اینکه باید از سیاست تنبیه و تشویق استفاده بشه خیلی خوبه اما به درست. یعنی تنبیه نباید جنبه تفریح داشته باشه. تنبیه باید درد! داشته باشه. درد.
اگر این درد را از تنبیه بردارید دیگه تنبیه نیست.
شما نمیتونید با پنبه کسی را تنبیه کنید، برای تنبیه چوب لازمه. پنبه که درد نداره.

شما باید به همسرتان به شدیدترین شکل ممکن نشان بدید که ناراحت میشوید. اگر شما براش مهم باشید پس بخاطر شما خودش را کنترل میکنه و اگر مهم نباشید که دیگه باید یک فکر اساسی بکنید بحال این رابطه.
فقط یادتون باشه جار و جنجال فایده نداره چون حرمتها شکسته میشن.

بذار یک مثال برات بزنم.
یکبار من یک کاری کردم که زن سابقم ناراحت شد (البته نه در حد مستی و این حرکات) . دو روز رفت تو اتاق و با من هیچ حرفی نزد.
در نهایت من رفتم پیشش عذرخواهی کردم و بهش گفتم که دیگه تکرار نمیشه و هیچوقت هم دیگه تکرار نشد.

وقتی شوهر شما میاد به شما میگه چیه سگ شدی؟! یعنی احترام شما حفظ نشده و باید یکم جدی تر و آرام تر رفتار کنید و فاصله تون را حفظ کنید چون حرمتتون در معرض خطره.

سرسنگین رفتار کنید. نگذارید براش عادت بشه. بگذارید بقول معروف بفهمه که بعد از اون خوشی زشت یک ناخوشی انتظارش را میکشه. ( نه دعوا و بی حرمتی البته)

من خودم را جای اون آقا گذاشتم و بعنوان یک مرد نظر دادم حالا صلاح دولت خویش خسروان (و البته مشاوران زبده) دانند

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

در .

ممنون از شما، اما مشكل من اينه كه من نميدونم شوهرم با جى تنبيه ميشه؟! بعضى وقتا با خودم ميگم يعنى من تو زندگيش يه نقطه م نيستم، نه قهر كردنم اذيتش ميكنه، نه حرف نزدنم، نه اينكه باهاش نرم جايى، نه اينكه ازش جدا بخوابم... هيچى هيچى هيچى
فقط اينكه قهر كنم از خونه برم و تو جمع صدامو پا به پاش بلند كنم، كه اونم گفته اگه اتفاق بيوفته: بيچارت ميكنم...
اما الان فك مبكنم بايد يكم جديت به خرج بدم، بعد از دعوا خودش باز با من حرف زد. شوخى و ... منم حوابشو دادم، اما بازم كنارش نخوابيدم.

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
معمولا آنچه که در رفتار ما مشاهده می کنیم، زیر بنایی دارد که از اعتقادات و اهداف فرد ریشه می گیرد.
شما و همسرتون به عنوان یک زوج چه معیارها و اهدافی را در زندگی دنبال می کنید؟
مرزها و خطوط قرمز شما وهمسرتان در زندگی کدام هست؟
آیا مشروب یا رقصیدن در مسلک شما مجاز نیست؟ یا مجاز هست اما با یک شرایطی مجاز هست؟!!!
آیا مستی و مشروب ذاتا مرز قرمز شماست؟! یا اینکه زیاد مستی و آبرو ریزی در جمع مرز قرمز شماست؟!
آیا مرزهای شما شرعی هست؟ آیا مرزهای شما قانونی هست؟ یا مرزهای شما عرفی هست؟!

دقت کنید اگر دقیقا از زیربنای نظری و ذهنی خود مطلع نباشید ، آنگاه در رفتارها همچنان دچار تعارض خواهید بود؟!

لطفا با بررسی دقیق به سئوالاتی شبیه سئوالات بالا با دقت و جزئیات جواب دهید؟! شاید خودتون راهتون را به خوبی پیدا کردید







منظورم از مسائل زیر بنایی و ذهنی ، گزاره هایی هست که در لینک ذیل به عنوان نمونه مقالاتی در مورد آنها آورده ایم:

محتوای درمان در معنا درمانی

سلام جناب مدير، ممنونم كه به تاپيكم سر زدين...
خب خط قرمز من همين مستى زياد و ابرورزيه، من با هيچ كارى در حد معقول مشكل ندارم.
مثلا اينكه تو خونه قليون ميكشه ناراحتم نميكنه، اما اينكه ميريم پارك ميشينه وسط مردم قليون ميكشه اذيتم ميكنه.
مشروبم همينطور، وقتى با دوتا دوستش خيلى كم ميخورن و هر اتفاقيم بيوفته تو خونه ميوفته، بدون ابروريزى، من چيزى نيمگم. ولى وقتى تو جمع اونكارارو ميكنه ازش بدم مياد. اصن به قول دوستمون دوس دارم حواسش به من باشه، سنكين، با شخصيت، نه كه بره دلقك بازى كنه و مهمونام بخندش بهش ...

اصن مشكل من اينه:
١.چرا من رو شوهرم هييييچ تاثيرى ندارم؟!
من خودم اگه ناراحتيشو ببينم يه كارو ادامه نميدم، اما چطور ميشه كه اون اصلا منو نميبينه؟ مشكل از منه با اون؟

٢.و اينكه ايا من طبييعيم كه هميچين ادمى كه هيچ ارزشى واسم قايل نيس، يا همچين زندگى كه ارامش برام نياورده رو دوس دارم؟!
احساس ميكنم يه سرى كمبودها دارم كه خودم نميدونم.


باورتون ميشه بعضى وقتا تو روياهام تصور ميكنم يه بچه مريض خدا بهم داده، كه من همه ش به خاطرش كريه ميكم و عذاب ميكشم، بعد شوهرم به واسطه بچه و عذابى كه ميكشم به من توجه ميكنه و بهم نزديك ميشه و محبت ميكنه!!!!
بعدم لذت ميبرم، با خودم كه فك ميكنم اين يعنى حاضرم برا جلب محبتش هر اتفاقى بيوفته، خب اين طبيعيه؟!؟؟

يا پدرش كه مريض بود واسش گريه ميكرد، ميگفتم كاس من اينجورى شم و شوهرم انقد منو دوس ميداشت كه واسم گريه كنه...

ممنونم جناب مدير،
يه مشكل جديد اضافه شد...
امروز با شوهرم دعوام شد، بحث كرديم.
عصبانى شد اومد گلومو گرفت فشارم داد به ديوار، حالم بد شد ، خودش ترسيد رفت همسايه هارو اورد، بعدشم رفتيم بيمارستان،
از بيمارستانم برگشتيم نه پشيمون بود نه هيچى.

فك ميكنم بايد يه فكر اساسى كنم...

هر دم از این باغ بری می رسد!

خب از اونجا که شما خانم خیلی خوبی هستید من میخوام کمکتون کنم ولی باید پستی بزارم که بقیه خوششان بیاد و لایک بزنن برام بعلاوه دست و جیغ و هورا!!!

ببین عزیزم شما شوهرداری بلد نیستی. رفتارت با همسرت درست نبوده وگرنه ایشون چرا باید بروند سراغ مشروب؟ ایشون حتما مشکلاتی در زندگی دارند که میخواهند از طریق مستی به فراموشی بدهند.
و شما بعنوان همسر ایشون مسئول این مشکلات هستید.
خانم عزیز
شما باید به همسرتون بیشتر محبت کنید. لحن شما درست نبوده و باهاش بدرفتاری کردید که ایشون مجبور شده از زور استفاده کنه.
شما اینقدر عصبیش کردید که ایشون ناخواسته دست روی گلوتون گذاشته.
شما اگر اعتراضی دارید باید با زبان محبت مطرح کنید و زمانی که ایشون عصبی نیستند.
وقتی ایشون دارند شما رو خفه میکنند شما نباید حالتون بد بشه. با اینکار اقتدار شوهرتون را زیر سئوال بردید. ایشون مرد هستند و اقتدار براشون مهمه
باید میگفتید عزیزم لطفا چند تا چک هم بزن بهم. دستات خیلی قوی و قدرتمنده و من از این قدرت تو لذت میبرم.
بعد از انجام اینکارها خواهی دید شوهرت چطور رامت میشه!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این چیزی که من اینجا مینوسم را از یه گوشت بگیر از اون یکی در کن و به مشاوره های دوستان زبده توجه کن. من میگم فقط واسه اینکه بعدها معلوم میشه کی درست گفته.
نمیخواستم دیگه پست بزارم ولی واقعا دلم میسوزه برای آدمهایی که تو زندگیشون از طرف همسرشون کنار گذاشته میشوند.

وقتی گفتید نمیدونم چجوری همسرم را تنبیه کنم و هیچ چیز ناراحتش نمیکنه یعنی شما از زندگی همسرتون حذف شدید. دیگه توجهی به شما نداره و ناراحتی شما براش مهم نیست.
من دلیلش را نمیدونم ولی دیگه فایده نداره.
شما روی همسرتون تاثیر ندارید چون دیگه مهم نیستید. شما خودتون را با تبر هم نصف کنید اون براش اهمیتی نداره. مطنم بخواهید جدا بشید هم براش مهم نیست مگر بخاطر مهریه
با کسی میشه زندگی کرد که آدم رو بخواد. اگه نخواد میشی موی دماغ.
توی تاپیک "جدایی" هم نوشتی با التماس و گریه ازش خواستید زندگی کنید. بخدا زندگی با التماس و گریه به جایی نمیرسه.

بشین فکر کن خودتم گول نزن. اگر براش ارزش داری و دوست داره واقعا براش بمون. اگر نه که دیر یا زود باید فکر اساسی کنی. خودت فکری نکنی برات فکر میکنه.

فقط توروخدا بچه دار نشید که یه بچه این وسط نابود میشه!!

از مدیر محترم میخوام اگر این پست یا هر پستی از طرف من از نظر ایشون مشکل داره حذفش کنن.

ممنونم اقاى كاوه
ديروز انقد ناراحت بودم كه خودم ميخواستم بهش بگم پطشنهادشو قبول ميكنم و جدا شيم،
اما شب اومد كلى ازم معذرت خواهى كرد و به خاطر اينكه ناراحت نباشم منو برد مهمونيه دوستم كه گغته بود حق ندارى ديگه باهاش بگردى.

نميدونم ، دوس دارم بابام در جريان اينا باشه ولى ميدوتم احساسى عمل ميكنه و بدتر از بد ميشه

نوشته اصلی توسط نارجیس

به هیچ عنوان خانواده و کس دیگه ای را در جریان مشکلاتتون نذار.. من قبلا برات پست کذاشتم نمیدونم چقدر گوش دادی... بهت گفتم حرمتی که باید بین شما دو تا باشه از بین رفته... عزیزم تلاش کن احترام و حرمت از بین رفته بینتون رو دوباره برگزدون...

به نظر من فعلااا اول از همه چیز باید روابط خودت رو با شوهرت تقویت کنی... بعد از اون برای مشکل مشروب خوردنش به فکر چاره باشی هر چند به نظر من زمانی که روابط تو وشوهرت به روز اول برگرده مشکلات دیگه خودش خود به خود حل خواهد شد..

به جای اینکه به مشروب خوردن و کارهای بدش گیر بدی و به اونها تمرکز کنی تمااااااااااااااااااااااا اااااااام تلاشتو بکن تا مهارت های زندگی خودت و شوهرت رو بهبود بدی..

فایل اقتدار مرد از دکتر حبشی رو گوش دادی؟ اگه نه همین الان از اینترنت دانلود کن و گوش بده..

فعلااا تمام تمرکزت به این باشه که تمام افکار منفی رو ار ذهنت بیرون بریزی... به خودت بگو من شوهرمو دوست دارم و برای خوشحال کردنش تمام تلاشمو میکنمم...

قبلا بهت گفتم باز هم میگم یکی از کارهایی که باعث میشه مرد رو تابع خودت بکنی اینه که تا میتونی ازش تعریف و تمجید کنی و در برابر کارهایی که انجام میده هر چند کم ازش تشکر کنی..

لطفا بهم بگو این کارهایی که میگم رو میتونی انجام بدی یا نه...

اکر نمیتونی انجام بدی یا هر چیز دیگه بهم بگو لطفا... حداقلش اینه که متوجه میشم دیگه پست نذارم براتون.. ممنون

ممنونم عزيزم،
باشه چشم انجام ميدم، هركارى كه فك ميكنم كمك ميكنه انجام ميدم،
فعلا كه بعد ازون رفتارش خيلى باهام مهربون شده و بهم تو خونه كمك ميكنه.
اما فرداشب باز عروسى دعوتيم، كاش بتونم ارامشمو حفظ كنم

يه چيزيم كه هس شوهرم خيلى تحت تاثيره مامانشه و تو اين جريانام مامانش همبشه طرف پسرشه و ازش حمايت ميكنه و واسه همين كار من سختتره...

ظرفشوييمون خيلى بده، هر مس مياد خونمون ظرف كيشوره كمردرد ميشه، منم كمر درد شدم به شوهرم مفتم بياد ماشين ظرفشويى رو وصل كنه.
ازون روز كه وصل كرديم با من قهره كه خيلى خرج داره و كى ماشين ظرفشويى داره كه ما بايد داشته باشبم و از دوستات ياد گرفتى و ... گير داده ديگه نميخواد بزى خونه دوستات

هرجى توضيح ميدم، كمرمو ميبندم، فايده نداره