موضوع: بالاخره راضی شدم توافقی جدا شیم. حالم بده. کمک کنید.

نوشته اصلی توسط tanhaye93

قراره چند ساعت دیگه بریم محضر واسه طلاق. خواهشا اگه کسی توصیه ای داره تو این لحظات آخر بگه. خیلی بی قرارم. انگار آینده مبهمی در انتظارم هست. هرچند طلاق عاطفی ما 7-8 ماه پیش اتفاق افتاده ولی اینکه مطمئن باشی دیگه زندگیت تموم شده است، خیلی سخته. درسته من یک مردم و غرور دارم و آسیب طلاق شاید برام به اندازه خانومم نباشه، ولی بغض گلوم رو گرفته و انگار دارم خفه می شم. دوست دارم زار زار گریه کنم تا آروم بشم. ولی چه فایده که دلم بی قراره. کاش منم خانومم رو دوست نداشتم و مثل خودش بودم تا الان دلم نمی سوخت.

لطفا تو این لحظات اگه نظری یا توصیه ای دارید یا حرفی باید به خانومم بزنم بگید. من سعی کردم در کمال آرامش قضیه تموم بشه بدون دردسر. واسم دعا کنید.

داداش طلاق نده از من میشنوی داداش بگو من زندگیمو دوست دارم داداش طلاق نده بیچاره میشی داداش بگو من مهریه میدم اما طلاق نمیدم بیاد سر زندگیش داداش سعی کن با عقلت تصمیم بگیری نه با دلتتتتتت داداش طلاق ندههههههههههههههههههههههه هههههههههههههههههههههههه

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط ali.amamverdi

داداش طلاق نده از من میشنوی داداش بگو من زندگیمو دوست دارم داداش طلاق نده بیچاره میشی داداش بگو من مهریه میدم اما طلاق نمیدم بیاد سر زندگیش داداش سعی کن با عقلت تصمیم بگیری نه با دلتتتتتت داداش طلاق ندههههههههههههههههههههههه هههههههههههههههههههههههه

اصلا گریه نکن اصلا ابدا محکم باش سعی کن محکم باشی ضعف نشون نده جلوی این شیطان این ارزوشه تو طلاقش بدی بره با کسی دیگه زندگی کنه خواست بیاد سر زندگی بگو بیاد نخواست فدای سرت بگو خونه پدرت بمون

برادر گرامی شما همه تلاش و کوشش لازمو به عنوان یک فرد با اخلاق و مسئولیت پذیر انجام دادی . از آنجا که در دنیا قرار نیست همه تلاشهای انسان مطابق میل و خواسته او به نتیجه برسه با وجدانی آسوده و راحت قدم بعدی را بردارید به یقین از نطر روانی روزهای سختی در پیش خواهید داشت که کاملا نرمال است . خوشبختانه شما به مشاوره و کمک تخصصی اعتقاد دارید . از همین طریق می تونید با آگاهی و درایت با این بحران مواجه شوید و از پس مشکلات برآیید. اما در مورد برخورد امروزتون به نظر من سعی کنید تا حد ممکن از رویارویی و هم کلام شدن غیر ضروری با آن خانم و خانوادش پرهیز کنید و برای ساعاتی ظاهر و وجهه خودتونو حفظ کنید و به هیچ وجه لب به شکایت یا خواهش و التماس و تهدید و غیره باز نکنید چرا که همه این کارها بارها و بارها در گذشته انجام شده یادتون باشه یک پایان تلخ بهتر از تلخی بی پایانه

وقتی پای مردی به همدردی وا می شود یعنی همه راهها ی دیگر را رفته است
و وقتی بغض گلویش را می گیرد یعنی غرورش را شکسته اند
اما وقتی هنوز آرام است یعنی مردتر از آن است که شکسته باشد
برای یک مرد برد و باخت یکی است چون جور دیگری می برد و بخواهند یا نه همیشه ماندنی است و کسی در آن شک ندارد
او مانند جزیره گنجی است که هست نه آنکه بسوی کسی رود و نه هرکسی را بسوی خود میخواند
.
.
.
اگر اینهایی پس قدردان باش و اگر چیز ناگفته ای بین شما مانده باشد شاید همین هایی است که اینجا دارید. دوست داری در اختیارش بگذاری؟؟؟ ...پس تمام کن ...هم با خودت هم او
.
.
.
نترس این پایان همه چیز نیست
تا مدتی معلوم هنوز در خانه شما به رویش باز است
بگذار همه چیز جدی شود ،بازی تمام شود، اگر بر گشتنی باشد بگذار جدی باشد
برای شما دیگرهر کاری انجام کارهای نباید است .

خسته شدم بس که یک طرفه تلاش کردم و محبت کردم و ندید. خسته شدم بسکه تحقیر شدم. خسته شدم از بی اعتمادی که ایجاد کردن.
بازم تو این چند روز چندین بار بهش گفتم بیا زندگی رو از نو بسازیم ولی انگار اصلا گوشش بدهکار نیست و تصمیمش قطعی هست.
منم واسه اینکه مهریش رو بخشید و همچنین اتفاق ناگواری نیفته، مجبور شدم قبول کنم تو آرامش تموم کنیم. درسته هنوز زندگیم رو دوست دارم و ته دلم دوست دارم زندگیم درست بشه، ولی این خانوم اصلا نشانه ای از کوتاه آمدن یا پالس مثبت نداره. فقط و فقط داره خرابکاری می کنه تا طلاق بگیره و از 8 ماه پیش همین طور بوده. یادم نمی ره سه ماه تو اتاق خواب موند و در رو روم قفل کرد. یادم نمی ره ازم تعهد گرفتند بدون دلیل. یادم نمی ره برادرش کتکم زد و اومدن آبروم رو بردن. به این موارد که فکر می کنم، اینکه تصمیم گرفتم جدا بشیم رو تصمیم منطقی می بینم. ولی احساساتم یه چیز دیگه می گه. البته من قبلا خیلی با احساسات عمل کردم و اعتماد کردم ولی چوبش رو خوردم و الان مجبورم با منطق و عقل تصمیم بگیرم.

خدا نکنه واسه کسی همچین روزهایی پیش بیاد، ولی خیلی سخته. دعا کنید با آرامش تمومش کنم بره. خانومم از 8 ماه پیش تصمیمش رو گرفته و منم مجبور شدم قبول کنم چون همه راهی رو امتحان کردم و نتیجه نداد.

دوست عزیز

طعم همه این شرایط سخت و همه این اتفاقات را من در تنهایی و غربت چشیدم. حالا شما که زنت مهریه را بخشیده و طلاقشم دست شماست. طرف من که طلاقش دست خودشه بعدش هم میاد تا نصف داراییم را بگیره. پس خیلی هم وضعت بد نیست

اما با همه اینها من بعد از یکماه تازه الان دارم احساس میکنم اتفاقی که علیرغم خواسته من افتاد برام خوب بوده.

شما میتونی زنت رو طلاق ندی و حسابی اذیتش کنی، مطمنم و مطمن باش که دچار جنون میشه. چون اون الان احساس خفگی میکنه، این زندگی براش مثل قفسی هست که داره بال بال میزنه که ازش خارج بشه، هر چند بیرون این قفس خوشبختی به انتظارش ننشسته.

اگه فکر میکنی با طلاق ندادن ممکنه به زندگیت برگرده کاملا در اشتباهی. اما اگر بخوای روانیش کنی، خب اون انتخاب خودته، میتونی.

در آخر هم تجربه خودم رو بهت بگم.
زن من مدتها قبل تر، زمانی که من داشتم به رویاهای آینده فکر میکردم تصمیمش را برای جدایی گرفته بود و داشت برنامه هاشو برای بعد از جدایی ردیف میکرد بدون اینکه چیزی به من بگه.

الان با تمام وجود ازش بیزارم و حالم ازش بهم میخوره. ولی نه بخاطر اینکه ازم جدا شد، بلکه بخاطر اون روزهایی که تصمیمش برای جدایی را گرفته بود ولی داشت باهام زندگی میکرد! امیدوارم بفهمی منظورمو.

کاش طلاقش نمی دادی ، داری خودتو عذاب میدی ، یه دلیلی داره که حق طلاق با مرد هست ،

من کاملا درکتون میکنم با تمام وجودم حستون رو میفهمم من یه خانومم که شوهرمم دقیقا مثله همسر شما زندگی براش بی ارزشه کاش منم جسارت طلاق داشتم، طلاق گاهی بهترین راه حله شک نکنین