موضوع: از ازدواج با همسرم پشیمانم...

نوشته اصلی توسط khaleghezey

درود
جناب مهدی بنده فکر میکنم خود شما بیشتر نیاز دارید به مشاوره مراجعه کنید تا همسرتان.اینکه دیگران بخودشان این جرات و جسارت را میدهند در مورد همسر شما صحبت بکنند این موضوع نشان از ضعف شماست که در مورد نزدیکترین فرد به شما اینگونه دارند صحبت میکنند و شما عکس العملی نشان نمیدهید.
اینکه دختر عموی شما تحصیلات داره خیلی خوبه ولی ایا بقیه ملاک های زندگی مشترک مورد نظر شما را دارند ایشون یا خیر فقط وقتی متوجه یمشوید که با ایشون زیر یک سقف زندگی بکنید.بله در ظاهر شاید ایشون یا افراد دیگری باشند که مناسبتر بنظر برسند ولی اینکه در زندگی مشترک چگونه باشند فقط وقتی متوجه میشوید که در کنار هم زندگی کنید همانند موضوعی که در مورد جوش روی صورت همسرتان بیان کردید.
لطفا محکمتر برخورد کنید قوی باشید از انتخابی که کردید دفاع کنید شما نیاز است که اعتماد بنفس خودتان را تقویت کنید هیچکس بجز خود ما نمیتواند اجازه بدهد که دیگران اورا مورد تمسخر قرار بدهند.احترام به همسر شما احترام به شماست و خدایی نکردی بی احترامی به ایشون را باید بی احترامی به خودتان تلقی نمایید.

نوشته اصلی توسط به دنبال خوشبختی

حتی اگه با دخترعموتون هم ازدواج می کردید مطمئناً موارد دیگه ای وجود داشت که از چشم شما پنهون بمونه.)).

من خودم یه دانشگاه آزادی هستم الان دارم از ق بل اون مدرکم نون در میارم و بسیاری از همون دانشگاه دولتی های مشهور هنوز دنبال کارند و بیکار.
پس ذهنتون رو از افراد دیگه پاک کنید
دلایل ازدواجتون رو به خاطر بیارید
نقاط مثبت زندگیتون رو یاداشت کنید (هیچ می دونستی مهربون بودن همسر چه نعمت بزرگی هست، و یا داشتن خانواده خوب چقد رمی تونه در داشتن زندگی شاد تر و موفق تر یاری گرت باشه)

سلام و تبریک
این شما هستید که ایشون رو به اقوام معرفی میکنید ، این خانوم هستند که شما رو به اقوام خودشون معرفی میکنند ، اگه با خجالت و دلواپسی معرفی کنید که فاتحه زندگیتون رو باید بخونید ،

بعضی از این خانواده ها رو دیدید که داماد یا عروس بیکار و الاف و بیسواد (بی مهارت) خودشون رو چه طور به خانواده های بی داماد یا بی عروس معرفی میکنند؟ انگار میخوان تجارت کنند، روز عروسی میبینی نه عروس یا داماد نه خانواده طرف هیچ چی نیستن اما با توجه به معارفه اولیه شما با دید خیلی مثبتی اونها رو میبینید ، اونوقت شما همسر دسته گلتون رو که ایراداتشون با چند تا سیاست و دکتر و صحبت حل شدنی است چطور معرفی میکنید؟

به همسرتون محترمانه و مهربون بگویید که عزیزم من خیلی به حمام رفتن حساسم و روزی یکبار حمام رو تاکید دارم پس حتما پیگیری کن که یه متخصص خوب پیدا کنیم با هم بریم ، به نظر من ایشونو متوجه حساسیت خودتون بکنید

اما با تاکید زیاد بر اینکه شما ایشونو زیبا میبینید و به اعتماد به نفس ایشون لطمه ای وارد نشه.

اصلا شوخی شوخی جدیش کنید بگید عزیزم میخوای من خودم حمومت کنم ببینیم این حساسیته از کجا میاد، دقیقا

تمام خواسته هاتونو توی یک جلسه بی تعارف بهشون بگید و تاکید کنید روالی که ایشون در پیش گرفتن موجب سردی شما ست. حتی علت رو بپرسید شاید دلیلی داره.

ایشون با خانوادشون راحتن؟ یعنی چی که بیرون نمیاد و میخوابه؟ یا تلفنش خاموشه ؟ اینها یکم جای تامل داره .

حرف دیگران رو بریزید دور و باهم کیف دنیا رو کنید.

مقاله زیر را مطالعه کنید:

http://www.hamdardi.net/thread-154.html

باز هم تاکید میکنم دست از مقایسه بردارید اینکه دخترعموی شما تحصیلات بالاتری داره خوب یه پوئن مثبته ولی آیا بقیه معیارهای شما را هم داشتند اگر اینطور بود خوب با همین ایشون ازدواج میکردید!به همین راحتی
انتخابی که کردید خوب معیارهایی در وجود ایشون دید که شما ترغیب شدید با ایشون ازدواج کنید وضعیت الان شما با همسرتان و وضعیتی که دارید با دخترعمویتان شرایطی که دارند برای مقایسه کردن اصلا درست نیست.
همسرم فوق لیسانس فیزیک داره و حق التدریسی ولی خواهرم فوق دیپلم و کارمند شهرداری با حقوق بالاتر من بیام هرروز خواهرمو با همسرم مقایسه کنم یا مثلا دختری باشه که تحصیلکرده و کارمند باشه بیام و با همسرم مقایسش کنم یا زیباتر از همسرم باشه یا خانوادش پولدارتر باشه و..... این مشکل همسر من نیست این مشکل از بندست که هنوز اونقدر بزرگ نشدم که مسئولیت انتخابی که کردم را بعهده بگیرم هر فردی نقاط مثبت و منفی در شخصیت و ظاهرش داره و هیچکش هم مستثنا نیست.بجز اون بقول یک مشاور عزیزی شمایی که میخواهید همسری زیبا و خوشهیکل داشته باشید بهتره اول برید جلوی آئینه و یک نگاهی بخودت بندازی جمله بسیار زیبا بود خیلی از ما انسانها از روبرو شدن با واقعیت ها ترس داریم

در مورد نکته دوم خوب پس شما میشه یه راهکار بدید برای زن وش وهرهایی که همانند شما هستند یعنی بنظر شما بهتره که انتظارات خودشان را بیان نکنند و همینجور در درون خودشان بریزند تا یکروز منفجر بشوند و باعث کدورت و قهر و در نهایت جدایی یا حداقل طلاق عاطفی بشه اینه پیشنهاد شما؟!!
شما فکر کن توی یک اداره هستی و با آقایی کارمند هستید اگر ایشون کار یانجام بدهند که موجب ناراحتی شما بشه اونوقت شما چه کار یانجام میدهید؟!مینشنید و صبر میکنید تا ایشون خودش متوجه شاتباهش بشه یا مستقیم باهاشون حرف میزنید شاید ایشون هم برای کار یکه انجام میدهند دلایل مخصوص بخودشان را داشته باشند و حق با ایشون باشه

شما بخواهید گوش بدهید یا نه بخودتان مربوطه این زندگی شماست و ما نهایت میتوانیم فقط راهنمایی بکنیم همین و بس بهترنی کار اینه زن و شوهر حداقل بمدت یکساعت در هفته وقت بگذارند برای همدیگر و در کنار هم مشغول به صحبت بشوند در کمال آرامش و فقط دو نفری خواسته ها و انتظارات خودشان و حرفهایی که در دل دارند را برای همدیگر بیان کنند اتفاقا اینکار باعث میشه دونفر بسیار زیاد بهم نزدیک بشوند.
شما دارید قصاص قبل از جنایت میکنید اول با ایشون حرف بزنید مستقیم خواسته و انتظارات خودتان را بیان کنید و بعد به همسرت اجازه بده از خودش دفاع بکنه و حرفش را بزنه یا شما قانع میشی یا ایشون در هر دوحالت از این برزخی که درش قرار داری خارج میشی

دوست عزیز خوب حرف ما هم دقیقا همینه خانواده عمو و عمه و دیگران حتی خانواده خودت نزدیکترین افراد به زندگیت قابل قیاس نیستند با رابطه ای که با همسرت داری.اون کسی که قراره باهاش آیندتو بسازی همسرته کنار هم خشوبخت باشید زندگی بکنی در سختی و شادی در غم در پیروزی و موفقیت اونی که ناراحتی میاد کنارت و آرومت میکنه اونی که حرف دلتو بهش میزنی حرفهایی که به هیچکس بجز همسرت نمیتوانی بزنی.ازدواج یعنی ما شدن یعنی گذشتن از خواتسه و علایقمان
عمو و عمه و یا دیگران اگر برای شما اندکی فقط اندکی ارزش و احترام قائل باشند به انتخاب شما احترام میگذارند واقعا برای من بعنوان یه غریبه سوال مهمی پیش میاد که هدفشان چیه از این حرفهایی که یمنزن و احیانا تمسخر میکنند و مقایسه کردنشان و بیان کردنش پیش شما؟هدف اونها چیه واقعا تا حالا از خودت پرسیدی مطمئنا خیر و صلاح شما را نمیخواهند وگرنه خودشان بیشتر از همه متوجه مخرب بودن حرف های پوچ و پر از کینه و بغضی هست که به شما میگویند شما مطئنا با هرخانوم دیگه ای هم ازدواج میکردید بازهم همین حرف ها را میزدند.
بنظر من بشخصه توی دوستی و رفت و آمد با چنین افرادی باید دقت بیشتری بکنی و تجدید نظر انجام بدهی.

در مورد صحبتی که کردی درسته با لحن خوب یبیان نکردی ولی شما یکدرصد این را مد نظر قرار بده که هسمرت شاید بلد نیست حرف های عاشقانه بزنه یا عشق و محبتش را نشان بده مهارتش را نداره همسر خود بنده هم همینجوری بود قبلا هم گفتم شما بیا و بزرگواری کن به ایشون یاد بده احساسات و عشقی که نسبت به شما داره را بیان کنه شما بهش زنگ بزن بهش پیامک عاشقانه بده هروقت جواب داد خوشحالی خودت را نشان بده بگو چقدر این تماس و یا پیامکی که داده باعث خوشسحالی شما شده و دوست داری بهم نزدیکتر باشی بهش بگو وقتی ازش دور میشی دلتنگش میشی.بخدا جای دوری نمیره همسرته شاید باید نیست شاید خجالت میکشه شاید تصور اشتباه داره که این حرفها برای دختر و پسرهای تازه بدوران رسیده هستش شمایی که اگاهی داری نسبت به این مشکل خوب بهش یادآوری کن اگر ایشون عکس العمل مناسب نشان ندادند انوقت حرف شما درست

مسئله ای که امیدواریم میکنه اینه که ایشون حضورا به شما ابراز محبت وعلاقه میکنه این خیلی خوبه ابراز محبت وعشق فیزیکی را خوب بلده ولی توی زنگ زدن یا پیامک دادن مقداری ضعف دارن که بمرور درست میشه.
صبور باش دوست من

سلام

از دید من که خواسته های شما کاملا بجا هستند و اصلا ایرادیبهشون وارد نیست. و این حق هر همسری هست که شریکش تا جایی که در توانش هستبرای ارتباطشون هزینه کنه.
بنظر من نظافت و تلاش برای رسیدگی به ظاهر وظیفه ای استکه بر عهده هر همسری هست و این حقیقتا جز حداقلهاست

معمولا مشکلات بزرگ زندگی از همین خرده مشکلات ایجاد میشوند و زن و شوهر کم کم نسبت به هم سرد می شوند.

اما اقا مهدی گرامی بعنوان کسی که خارج گود هست ( اگرداخل گود می بود واقعا به اندازه شما ناراحت می شد) چند تا توصیه دارم

اول اینکه دقیقا مشخص بشه علت حساسیت چیه: مواد شوینده؟کلر؟
چون به هر حال در حالت عادی هم تماس با این گونه موادوجود داره.( مایع ظرفشویی ضدعفونی کننده ها و مایع دستشویی. ایا با اونهاهماین حساسیت رو دارن) ایا ایشون در اشپزخانه هم این حساسیت رو دارن؟
اگر به مواد شوینده است که میشه بجاش از مواد گیاهی استفاده کردو حمام رفتن پا برجا باشد.

دوم در مورد رژیم : اگر خرید بر عهده شماست تا جایی کهمی توانید سعی کنین که خوراکی های پرانرژی نخرین و بجاش حجم سبزی و میوه را بالاببرین. حتما بخاین مشاور تغذیه برن یا اینکه خودتان برین به بهانه ای ایشانرا نیز همراه خود ببرین. با هم ورزش کنین . اخر هفته لااقل که با هم هستین باهمطبیعت گردی و پیاده روی برین . چرا از هم دورین سعی کنین بیشتر باهم باشین

نوع تذکر دادنتون خ خ مهمه. شاید واقعا خانمتون متوجه نباشهچقدر این مساله برای شما ازاردهنده است.

و یک نکته هم برای شما بگم.

وقتی ازدواج رخ میده نکات پنهان شخصیت طرف کم کم اشکار میشه. حالا چند راه بیشتر روبروی ما نیست

بزرگ کردن نکات منفی و شکست خورده دیدن خود که قویامیگم ازارش دو سویه است هم خودت هم همسرت جفت اسیب می بینین ضمن این که ممکنهواقعیت این نباشه همان طور که بقیه گفتن. دو دیدن نکات مثبت و منفی به اندازه هم و تلاش برای دو چیز

تغییر اون مشکل تا حد ممکن و افزایش انعطاف خود.

به هر حال پذیرش این مساله مهمهکه شریک ادم هیچ وقت کاملنخواهد بود.

افرادی مثل شما که معمولا در تحصیل موفق هستند و ضریب هوشیبالاتری دارن بخاطر تیزبینی و دقت حساسیتهای بالایی دارن که گاها می بیین برخی هاشونهم زندگی موفقی ندارن.

مورد بعد اینکه اگر شما تجربه خابگاهی بودن داشتین متوجه میشدین معمولا روزها و ماههای اول اصطکاک خ زیاده و بعد کمکم ادم ها یاد میگیرن باهم تعامل داشته باشن( البته اگه مشکل روانی خاصی نداشته باشن ) اقا جان صبر در اینراستا خ کمک کننده است. البته نه صبر انفعالی بلکه صبری کمک کننده که پشتش فشارنخوابیده. صبر به امید قرار گرفتن در مسیر درست و به امید بهبود زندگی نه سازش وسوزش

و این رو بدانین برای روحیه خودتان عرض میکنم سعی کنین"قید مقایسه " رو بزنین. هیچ مقایسه ای هیچ امتیازی نداره و اساسا اسیبزاست

واقعا صرف توجه به نکات منفی همسر علاوه بر انرژی منفی داشتنشکم کم باعث نادیده گرفتن نکات مثبتش میشه. این خ مهمه. من نمیگم چشمتون روروی نکات منفی ببندید و یا انتقاد نکنین که گاها میبینی طرف اصلا سبک زندگیش اینبوده و سالها اینگونه تربیت و بزرگ شده و روحشم خبر نداره

من کتابی هست همیشه به دوستان توصیه میکنم :عشق هرگز کافی نیست. بخونین متوجه میشین برداشت زن و مرد چقدر میتونه از یک قضیه متفاوت باشه

خواسته هاتون رو شفاف و مهربانانه و عاشقانه بهشون بگین. بهش اعتماد بنفس بدین . و تا جایی که می تونین ذهن خوانی نکنین. یعنی وقتیواقعه ای رو میبینین نگین منظورش حتما این بود. چون شما به حکم مرد بودنتوندنیا رو متفاوت از خانم ها میبینین . قبول کنین این رو.

در جایی میخوندم ( شاید همین کتاب بود ) که زن و شوهرهای موفقالزاما وقایع خوشایند در زندگیشون بیشتر نیست بلکه معمولا خوشبینانه تر با مسایلبرخورد میکنن و در مورد هم بیشتر قضاوت مثبت دارند.

در ضمن اینکه برخی مواقع روشهای غ مستقیم هم برای بیان کردنوجود داره.

واقعا ازدواج پروسه راحتی نیست . و واقعا مهراتهای ارتباطی صبوربودن و داشتن انعطاف و جرات مند بودن بسیار کمک کننده است.

اینها رو فقط برای شما ننوشتم دوست من. تذکری بود به خودم :)

آقا مهدی جواب سوال منو نمیدید؟

قرار نیست شما به ایشون بگید بیا نگران من بشو قراره بفهمونید که شما یک شریک زندگی هستید با نیازها و عواطفتون و باید ایشون حساسیت شما رو بفهمن

البته گفتم حساسیت منظورم این نیست که شما حساسید اصلا بلکه نیازهاتون خیلی هم طبیعیه

منظورم اینه که ایشون شما رو حساس بدونه تا یکم نگران شه ، نگران اینکه ممکنه سردی پیش بیاد ممکنه با همین چیزایی که از نظر ایشون اهمیت نداره یکدفعه چشم باز کنه ببینه فاصله افتاده بینتون.

به هر حال نمیشه شما خودخوری کنید و دست رو دست بزارید ببینید کی همسرتون متوجه اشتباهشون میشن.

شما هم یکم کمتر زوم کن روی این موضوع چرا بخاطر آرامش بیشتر خودتون .

توی یکی از مقاله های اینجا من یه چیز خیلی باارزش یاد گرفتم اینکه نباید توقع داشت چون وقتی توقع داری اگه اون توقع حاصل نشه این شمایی که ناراحت میشی و فقط باید خودتون درست رفتار کنید بی توقع.

میدونم سخته ولی واقعیت همینه.

سلام
من هم دقیقا همین مشکل رو دارم و هنوزه که هنوزه حل نشده
شوهر من هم اصلا نه زنگ میزنه نه پیامک
همش منتطر منه. دو روزم بگذره تماس نمیگیره انگار نه انگار زن داره
همش عذاب روحی دارم که چرا نگران من نمیشه.

من دیگه بیخیالش شدم خسته شدم از بس گفتم بهم زنگ بزن خوشحال میشم.
امیدوارم مشکل شما حل بشه و منم چیزی یاد بگیرم

واقعا خوش به حال زن و شوهرایی که حال همدیگر رو میپرسن این یه نعمتیه واسه من که شده حسرت