موضوع: چکار کنیم درآمد داشته باشیم ؟!

نوشته اصلی توسط به دنبال خوشبختی

یکی از همکارام یه جمله ای پشت سرش چسبونده :
آدم های هدف مند برای خود کار می کنند و افراد بی هدف مجبورند برای دیگران کار کنند.

به این سایت هم سر بزنید ایده های جالبی داره که میشه با پخته تر کردن بعضی هاش به شعار سایت که (میلیاردر آینده) هست رسید.
سایت کارآفرینی میلیاردرهای آینده ایران

ممنون به دنبال خوشبختی عزیز ثبتش کردم تو بوکمارک موفقیت خودم
من اون چک معروف میلیاردرهای آینده ایران رو پارسال یه سایت دیگه دیده بودم برای 7 سال آینده خودم نوشتم ...


------- اینم بگم هدف پول نیست پول وسیله اس در کنار عوامل دیگه برای رسیدن به هدف --------

شاید اینجا جاش نباشه ولی میگم .اون نهایت هدف من ته ته اهداف من در کنار لذت ببردن از زندگی "خیر شدنه" ( ی با تشدید)

نوشته اصلی توسط شیدا.

یاس عزیز

می تونی برنامه های

dragons den
shark tank

را ببینی. البته کمی متفاوت از سوال شماست، اما با دیدن ایده های بقیه و ... ذهنت برای ایده پردازی و کارآفرینی فعالتر می شه.

در مورد غذا درست کردن که آی تک گفته بود و پرسیدی چطوری
توی اینستاگرام خانمهایی هستند که غذا و دسر و .. یا کارهای دستی خودشون را می فروشند.
یکی دوتاش را پیدا کنی لینک می شی به همشون.
دنبال کنی کار دستت می آد.

ممنون عزیزم



این تاپیک اقای لاولس هم
راه حل من واسه بیکاری: یادگیری زبان انگلیسی


این تاپیک رو قبل از عضو شدن(مهمان) در اینجا خوندم. خیلی خوبه مخصوصا با اون صراحت لحن آقای لاولس

برنامه های

dragons den
shark tank

اینارو حتما دنبال میکنم ...من عاشق چیزهای جدیدم ...کنجکاویم گل کرد

نوشته اصلی توسط parvaz1

یاس پاییزی عزیز خوبی؟ مرسی گلم تو خوبی ؟ حال من همیشه سعی میکنه خوب باشه


میتونی تو سایت های همکاری درفروش فایل و... همکاری کنی و در آمد داشته باشی یا اصلا خودت فایلی پروژه ای بذاری فروش

و قدم اول این روش هم خوبه

همکاری در فروش فایل ؟! میشه یکم توضیح بدی چجوریه ؟

سلام

منم خوبم راستی تاپیکم جوابو ندادیا؟!

خب یه سری سایت ها هستن مقالات ترجمه شده - پروژه - نمونه سوالات استخدامی و .. برافروش میذارن تو

هم میتونی در این سایتها همکاری کنی به عنوان بازاریاب عضو شی بعد یه سایت یا وبلاگ باز کنی محصولات

اونارو بذاری وقتی به فروش برسه از طریق سایت تو سهمی هم به تو میرسه یا میتونی خودت پروژه و ..

بنویسی بفرستی بررسی کنن بذارن برا فروش من همچین سایتی میشناسم

ولی فکر کنم اینجا لینک دادن ممنوعه!!!

1-

بزرگترین توانایی و مهارتم اینه که قدرت یادگیری بالایی دارم هرچیزی حتی اگه علاقه هم نداشته باشم یاد میگیرم و یکم بعدش بهتر از استادش

این توانایی را یه سری از افراد دارن، اما این به پول ختم نمیشه! کلا از این شاخه به اون شاخه پریدن (با هدف پول) فقط عمر را تباه می کنه... الان هم اگه کسی به شما یه ایده مستقیم بده، چون برای اون ایده زحمتی نکشیدی و خوبی و بدی اون رو در نظر نگرفتی، زود رهاش می کنی، علاقه هم برای ادامه خیلی مهمه، نباشه همین بحث همه کاره هیچ کاره پیش میاد!

2- در مورد سیستم کارخانه ای – تولیدی، اسمش که معمولیه، اما تعریفت درست نیست!
قبول دارم که تعداد زیادی از تولید کنندگان رفتار درستی ندارن، اما
یه تولید کننده با مشکلات خیلی زیادی رو به رو هست، ایده اولیه رو داشته، سرمایه بالایی گذاشته، رهبری این همه آدم به همراه مدیریت امور کاری نیست که از عهده هر کسی بر بیاد... ، یه هفته (حتی یک ساعت) ماده اولیه نباشه تولید میخوابه، از اون طرف مصرف کننده منتظره، قراردادهای زیادی این وسط بسته شده (آقای پارسا توضیح دادن...)، یکم درصدها بالا پایین بشه، یه بچ از تولید به هم بخوره، بعضا ضررهای میلیاردی به بار میاره... حتی انتخاب کارمند و کارگر هم سخته! کسی که هم مستعد باشه، هم پذیرش موندن کنارتو داشته باشه و هم اینکه اگه به هر دلیلی (علاقه، پذیرش یا اجبار) کنارت موند، با وجدان کار کنه... من الان هم کار تولیدی دارم هم کار واسطه ای انجام میدم، به جرات میگم بیشتر سود تولید تو جیب واسطه است، دغدغه کمتر، زحمت کمتر، ریسک کمتر، اما در عوض باید مهارت های ارتباطی خیلی بالاتر باشه، و اینم یه اصله که تولید کننده اگه بخواد بازاریابی رو هم خودش دست بگیره و مویرگی برسونه دست مصرف کننده نهایی، تمرکزش از کار خودش خیلی کمتر میشه... یه مثال بزنم از نوع کشاورزی برای این مسئله (چون زمان بار اومدن محصول توی کشاورزی نسبت به تولیدات دیگه طولانی تره)، کشاورز محصول رو میبره بنگاه و به بنگاه دار میفروشه، اصطلاحا میگن یک سال کشاورز، یک روز بنگاه دار... یک سال اون زحمت کشیده، این یک روزه سود میبره، اما اگه این واسطه نباشه، زحمت یک سال کشاورز روی زمین میمونه... اگه دقیق تر نگاه کنی، اون بنگاه دار هم تو طول سال داره روابط رو گسترش میده، اما اگه قرار باشه ضرری پیش بیاد، خشکسالی رخ بده، طوفان بشه، آفت بزنه، این زحمت کشاورزه که هدر رفته، برای بنگاه دار کشاورزهای دیگه هستن، در نهایت محصول وارداتی هست... کارگرهایی که برای کشاورز کار می کنن چطور؟ اونا که مسئول بلاهای طبیعی و مصنوعی نیستن! اونا فقط روزانه دستمزد می گیرن... بیشترین فشار کار همیشه روی شونه های تولید کننده است و این بی انصافیه که فکر کنیم بقیه دارن ناعادلانه برای کسب سود بیشتر تولید کننده کار می کنن... اگه کسی میتونه تولید کننده باشه، بسم الله!

چون من برای هر سه بخش (نگاه از بیرون، نگاه به عنوان زیردست (کارمند بودم)، نگاه به عنوان بالادست (کارمند دارم)) تجربه دارم، از هر سه جهت توضیح میدم، اما توی پست بعدی، چون طولانی میشه...

3- در مورد نحوه گرفتن پول تدریس خصوصی:

توی بازار عده ای روی اعتبار کار می کنن، کسایی که مستقیم با مردم در تماس هستن، روی اعتماد، نقد رو ول نکردن و نسیه رو چسبیدن هم یه اصله ... ریسک هم تا نباشه نمیشه پیش رفت، بی گدار به آب نزدن هم یه شرطه!!!

باید تجربه کسب کنی تا بتونی هر کدومش رو سر جای خودش به کار بگیری، (به هر حال با وجود تجربه هم در هر حالتی ممکنه مشکل پیش بیاد) شرایط خودت هم خیلی مهمه، مثلا یه موقعی پول لازمی، شاگرد به تعداد کافی نداری، نمیتونی انتخابی عمل کنی، حتی با درصد کمتر هم قبول می کنی پیش بری، یه موقعی نه، شرایطت خوبه، اونا گیر تو هستن، خب میتونی مانور بدی!! اما در کل به نظرم بعد از همون جلسه بگیری بهتره، چون اگه فرد بخواد اذیت کنه، از همون جلسه اول مشخص میشه و اگه تکرار شد میتونی بذاریش کنار و وقت و انرژی بیشتری از دست ندادی، یا حداقل اگه واقعا راضی نیستی، همونطور که باهات حساب می کنن براشون مایه بذاری!!!

از طرف دیگه، اگه من جای والدین اون بچه باشم، پول رو میدم دست بچه که خودش بعد از هر جلسه پول بده، تا متوجه بشه که اگه به موقع درس میخوند، هزینه ای که برای این کلاس میده رو میتونست برای کارهای دیگه بذاره! یا اگه یه کلاس متفرقه است، قدرشو بیشتر بدونه و صرفا برای گذروندن وقت به اون کلاس نگاه نکنه...

نوشته اصلی توسط راه حل

1-
این توانایی را یه سری از افراد دارن، اما این به پول ختم نمیشه! کلا از این شاخه به اون شاخه پریدن (با هدف پول) فقط عمر را تباه می کنه... الان هم اگه کسی به شما یه ایده مستقیم بده، چون برای اون ایده زحمتی نکشیدی و خوبی و بدی اون رو در نظر نگرفتی، زود رهاش می کنی، علاقه هم برای ادامه خیلی مهمه، نباشه همین بحث همه کاره هیچ کاره پیش میاد!

2- در مورد سیستم کارخانه ای – تولیدی، اسمش که معمولیه، اما تعریفت درست نیست!
قبول دارم که تعداد زیادی از تولید کنندگان رفتار درستی ندارن، اما


چون من برای هر سه بخش (نگاه از بیرون، نگاه به عنوان زیردست (کارمند بودم)، نگاه به عنوان بالادست (کارمند دارم)) تجربه دارم، از هر سه جهت توضیح میدم، اما توی پست بعدی، چون طولانی میشه...

ممنون راه حل عزیز خیلی از حرفای مفیدتون ممنونم و اینکه با دیدگاه های مختلف آشنا میشم مطمئنا به دانسته های من اضافه میکنه...

نمیدونم پست های منو کامل خوندید یا نه ... برای من هم هدف پول نیست چون با انجام هرکاری میشه بهش رسید اما آیا با بدست آوردنش اون احساس رضایتی که میخوایم بدست میاد؟! این جای سوال داره !!

با حرف های شما -خوب توصیف کردین- بیشتر تولید کننده ها(چه کارفرما-چه کارگر) رو درک میکنم منتها روحیه من به این کارها(کار کردن در محیط های تولیدی) نمیخوره فقط همین... من دستشونو میبوسم چون چرخ بخش اعظم اقتصاد کشورو با سخت کوشی و توانمندی های این عزیزان میچرخه.
- پست های قبلی هم اشاره کردم مرحله شناخت علایق-توانایی-استعداد رو گذروندم ایده ای هم دارم که روش کار میکنم -

هدف من پول نیست فقط میخوام بیکار نباشم از بیکاری خوشم نمیاد ...و اینکه ارزش کارم بهم پرداخت بشه - حتی به این هم فکر کردم در مقابل یادگیری رایگان کار کنم -----در این مورد ارزش کار=یادگیری (نه صرفا پول)

برای کار موقت راه حل عزیز شماهم بگید چه شغل هایی رو سراغ دارید؟!

اصلا محدودیتی که من گذاشتم در نظر نگیرید دوستان دیگه هم استفاده کنند مـــــــمنون




پ.ن:
الان پایش داره میده... امروز درباره کسب و کارهای اینترنتیه من دیگه تعطیلم تا 1 ساعت دیگه

کد PHP:

کاری که بیشتر مد نظر منه : 
-کاری باشه که وقت کنم بتونم به ایده م (برنامه کاری آیندم ) هم برسم .مثلا 25 - 20 ساعت در هفته بشه انجامش داد
- آزادی عمل توش داشته باشم
- انعطاف پذیری داشته باشه
- درآمد ناعادلانه نباشه ( یعنی ساعت ها وقت بذاری "سخت بکوشی" و آخرش حتی از حداقل حقوق اداره کار هم کمتر باشه) 
- زود بازده هم باشه که عالی میشه 
 
تاکید میکنم کوتاه مدت چون قرار نیست کار همیشگی باشه که بگیم بعد 2-3 سال میگیره و درآمدش عالی میشه 


شما برای هر کاری که بخوای شروع کنی باید مهارت داشته باشی یا مهارت کسب کنی، اگه قرار به کسب مهارت باشه که این خودش زمان می بره، اگه مهارت قبلا داشته باشی، باز هم باید بازاریابی کارت رو به عهده بگیری و بازار کارت رو بشناسی، پس اگه بخوای شروع کنی برای یه کاری حداقل اوایل کار باید تمام وقت فکر و ذهن و زمانت رو بهش اختصاص بدی، اینطوری که شما میگی، فقط باید بری یه جایی نیمه وقت کار کنی... مثلا همین کار فروش فایلی که پرواز گفت، حتی برای این کار هم باید مهارت ترجمه، یا درست کردن فایل های مورد نیاز رو داشته باشی، بعد هم منتظر بمونی تا یکی بیاد اونا رو بخره، البته یه عده ای از آدم ها فرصت طلب های خوبی هستن! مثلا میبینن الان استخدام آموزش و پرورشه، نمونه سوال های این آزمون رو گیر میارن میذارن برای فروش، کسی که زودتر دست به کار بشه زودتر به جواب میرسه...

کد PHP:

میدونم پست های منو کامل خوندید یا نه ... برای من هم هدف پول نیست چون با انجام هرکاری میشه بهش رسید اما آیا با بدست آوردنش اون احساس رضایتی که میخوایم بدست میاد؟! این جای سوال داره !! 


آدم به آدم فرق داره! یکی راضی میشه، یکی طمع پیدا می کنه و روز به روز پول بیشتری میخواد، یکی سرخورده میشه میگه این که اون چیزی که میخواستم نبود و میزنه به پوچی و ... به هر حال اگه هدف نهایی پول باشه، معمولا راضی کننده نیست، مگه اینکه قرار باشه با اون پول کارهایی بشه که باید نوع و مقدار اون کارها بررسی بشه...

کد PHP:

حتی به این هم فکر کردم در مقابل یادگیری رایگان کار کنم -----در این مورد ارزش کار=یادگیری 


کار کردن تجربه و یادگیری میاره، اما من این روش را توصیه نمی کنم! بخصوص الان که دیگه همه چند سال درس میخونن و کارورزی هم از طرف دانشگاه و مدرسه میرن، پس رایگان کار کردن یعنی فقط امتیاز دادن به صاحب کار... شما که الان به پول نیاز نداری، اینطوری صاحب کارها رو پر رو می کنی! یه افرادی واقعا به پول نیاز دارن، حالا اگه هر شش ماه یه جایی برن به بهونه یاد دادن چیزی بهشون ندن و بعد هم بفرستنشون بیرون که نمیشه... از طرف دیگه، به هر حال کسی که وارد یه محلی میشه، یکم طول میکشه تا جا بیفته و کارش روی روال پیش بره، به نظر من باید یه دستمزدی باشه، حالا کمتر از دستمزد اصلی، البته به خود فرد و توانایی هاش هم بستگی داره...

کد PHP:

اون نهایت هدف من ته ته اهداف من در کنار لذت ببردن از زندگی "خیر شدنه" 


خیر شدن خیلی خوبه، اما خیر شدن هم همه جوره امکان پذیره... همین که شما اینجا یه راهنمایی به کسی کنی و واقعا روی زندگیش تاثیر مثبت داشته باشه هم کار خیره... اینکه در این زمینه هم از خودت توقع بیش از حد نداشته باشی خیلی مهمه، به هر حال نمیشه از همه نیازمندان عالم دستگیری کرد... اگه نگاهت به خیر شدن فقط بحث مالی باشه مطمئنا کم میاری! یه زندانی دیه الان حداقل 150 م نیاز داره! برای آزادی ده نفر باید 1.5 میلیارد بپردازی، این درحالیه که برنامه ریزی کردی 7-8 سال دیگه تازه یه میلیارد داشته باشی... اون هم با کار هفته ای 20 ساعت... هم قبلش باید تلاش زیادی باشه، هم بعدش... آدم هایی رو توی این مرحله هم دیده ام که بعدش گفته اند آخه من چقدر وقت بذارم برای بقیه... مثلا همون مثال شیرخوارگاه، خیلی از آدم ها با زن یا شوهر خودشون هم به مشکل بر میخورن، با بچه خودشون هم به مشکل بر میخورن... تا وقتی این بچه ها کوچک هستن که باز هم هیچی، اما وقتی بزرگتر میشن با هزاران سوال بی جواب رو به رو هستن، خیلی بیشتر از بچه های عادی... مثلا قصد اینه که از الان میگن بریم براشون خواستگاری... در حالی که یه تعدادی از این بچه ها اصلا از خانواده و تشکیل خانواده متنفرن... خیلی باید هدف والا باشه، خیلی باید انگیزه قوی باشه تا بشه تو این مسیر دووم آورد، یعنی مسئله مالی فقط یک طرف کاره ...

کد PHP:

با یک حقوق ثابت -هیچ آزادی و راحتی نداشته باشی- بیشتر از 8 ساعت در روز باشه  تلف میشم وسط کار  سلامت روح و روانم به خطر میفته باور کنین 


این نگاهی که داری نگاه درستی نیست!
تو پست قبلی گفتم چون تجربه هر سه مورد نگاه را دارم برات توضیح میدم،
با توجه به رشته تحصیلیم، کار پدرم، و البته فعالیت زیادم (عضویت تو هسته های علمی دانشگاه، مراکز مختلف...) از کارخونه ها و مراکز زیادی بازدید کرده بودم... وقتی از بیرون نگاه می کردم تقریبا نگاهم مثل الان تو بود... میگم تقریبا، چون من تک بعدی نگاه نکردم، به هر حال دل و به دریا زدم و رفتم توی یک کارخونه برای کار...
مدتی که اونجا بودم، به عینه میدیدم که خیلی از افراد از موقعیتشون رضایت کامل دارن... از ساعت کار، از پولی که میگیرن، اصلا از اینکه کار دارن، از اینکه به موقع باهاشون تسویه میشه... کلا آدم هایی بودن که به نظرم خیلی خوشحال زندگی می کردن، برای من عجیب بود، من راضی نبودم، زود بیرون اومدم، اما اونا از موقعیتشون راضی بودن...
یه عده ای ناراضی هستن اما فقط غر میزنن، خودشون رو لایق بالاتر میدونن، اما فقط در همین حد! یعنی زحمتی نمیشکن! منتظر هستن دولت حداقل حقوق رو بیشتر کنه، دولت ساعت کاری رو کمتر کنه، کارفرما خودش باید قدر اینا رو بیشتر بدونه و ...
منم وقتی رفتم ناراضی بودم! اما اونجا طور دیگه رفتار کردم، اگه فکر میکردم لیاقتم بیشتره، فقط غر نزدم، عملا نشون دادم، توی مدت کمی (کمتر از یک ماه) که اونجا کار کردم، یه محصول جدید بهش پیشنهاد دادم که نیازی به خرید دستگاه برای تولیدش نداشت و با همون شرایط حتی با همون مواد اولیه ای که داشت میتونست تولید کنه، تو همون مدت کم فرمولاسیون زدم طوری که با نمونه وارداتی مو نمیزد، تو همون مدت کم 12 مقاله به روز و مورد نیاز اون رشته و رشته های مرتبط رو گذاشتم رو سایت کارخونه اش که قبلا یه سایت خوابیده بود، همین هفته پیش یه سر زدم به سایتش برای یه کاری، دیدم فقط یکی از مقاله هایی که گذاشتم 5000 بار دانلود شده (الان دیگه کارخونه های دیگه تبلیغ میدن به اون کارخونه توی سایتش منتشر کنه)... بعد از همون مدت کم هم دیگه نرفتم چون منم حس کردم قدرم اونطوری که باید دونسته نمیشه، اون فرد هم هیچ حقوقی به من نداد، با این بهانه که من خودم داشتم بیرون میومدم! فقط همون فرمولاسیون رو اگه بخوام به کارخونه های دیگه بفروشم زیر ده میلیون نمیدم، اون فرد خیلی تماس گرفت که حقوق رو بالاتر میبرم، زمان کار رو کمتر می کنم، حتی بعدا گفت اصلا کار نکن فقط مشاوره بده و ...، اما من قبول نکردم، چون حس کردم خودم بهتر میتونم کار کنم... پس میخوام بهت بگم اگه فکر میکنی لیاقتت بیشتره، باید نشون بدی و صاحب کار هم اگه متوجه بشه که باید نگهت داره، هر کاری می کنه برای نگه داشتنت، چون همونطور که قبلا گفتم یکی از بزرگترین دغدغه های یک صاحب کار اینه که نیروی های خوبی اطراف خودش داشته باشه...

یه مثال از نگاه بالادست: یه دختر 20-21 ساله رو بهزیستی به من معرفی کرد، گفت بد سرپرسته، بهش کار بده، فوق دیپلم کامپیوتر بود. روز اول که اومد صدا، دست، پا، کلا تمام بدنش میلرزید... فرستادمش پیش یکی از کارمندها، نیم ساعت بعد دیدم زده زیر گریه، اون کارمندمون که دوست چند ساله ام هم هست اومد گفت من حوصله بچه بزرگ کردن ندارم! خودت میدونی و این!! واقعا روزهای اول هیچ کاری جز لرزیدن و ترسیدن ازش بر نمیومد، فقط از سر دلسوزی پذیرفتمش، برای اینکه نگهش دارم و بقیه روش زوم نکنن، یه میز گوشه اتاق خودم گذاشتم، که برگه ای چیزی اگه بود این ببره بیرون، کسی رو میخوام صدا بزنم این بگه بیاد داخل!!!! کاری که قبلا با یه دکمه کنار مانیتور به منشی بیرون میگفتم... یکم که پیش رفت و کم کم خودشو پیدا کرد، شروع کرد به نشون دادن خودش... بعدا من دیدم حتی تو یه سری موارد از فوق لیسانس کامپیوتر شرکت هم بیشتر بلده یا حداقل صادق تره و صادقانه کار می کنه... ما تا ساعت 2 بیشتر سر کار نمیمونیم، اگه کسی بخواد میتونه تو خونه دور کاری انجام بده و اضافه کاری بگیره، این گفت من میتونم اما کامپیوتر ندارم... یه لپ تاپ بهش دادم که کارهای شرکت رو تو خونه هم ادامه بده، یک هفته بعد دیگه نیومد!! پیگیری کردم چی شده؟ دیدم باباهه (معتاده) رفته لپ تاپو بیرون فروخته، چقدر هم اینو کتک زده چون نمیذاشته، دیگه روش نمیشد بیاد... با این وضعیت این دختر به معنای واقعی با سواده... مدرک بالا نداره، شرایط خوب نداره، اما با سواده... این اگه روز اول خودش با اعتماد به نفس هم میومد، بدون ترس و لرز و معرفش بهزیستی نبود هم من بهش کار میدادم، یعنی همون ترس و نداشتن اعتماد به نفس اولیه اش هم یه نقطه ضعف بزرررگ بود که بدون معرف اونطوری اصلا نمیتونست کار پیدا کنه... الان دیگه بعد از ظهرها کار تو خونه نمیبره، اما گفت سه تا شرکت دیگه رفته همه بهش گفتن بعد از ظهرها بیا، چون الان دیگه اعتماد به نفس هم داره...

نوشته اصلی توسط راه حل

کد PHP:

با یک حقوق ثابت
 -هیچ آزادی و راحتی نداشته باشی
- بیشتر از 8 ساعت در روز باشه  
تلف میشم وسط کار  سلامت روح و روانم به خطر میفته باور کنین 


این نگاهی که داری نگاه درستی نیست!

چرا ؟!