موضوع: وسواس من به قد و ظاهر همسرم(واقعا این چه مشکلیه ..داغونم کرده)

دو تا تاپیکهایی رو که بی نهایت عزیز داده بودن خوندم..دوستان همانطور که بالا نوشتم چیزهایی رو که قبلا برام ناخوشایند بودن زیاد به چشمم نمیاد و تقریبا برام عادی شده ..ولی به خدا قسم نمیدونم چی تو وجودمه که نمیذاره بهش علاقه مند بشم..هر کاری واسش میکنم..هر چی بگه براش میخرم..هر روز میرم از سر کار میارمش خونشون..هر جا برم اونم با خودم میبرم..ولی همش این تو ذهنمه که دارم بهش دروغ میگم ..نمیدونم چرا بقیه دخترا رو میبینم این از چشمم میفته ..چرا اونارو از این سرتر میبینم..چرا نمیتونم سرمو بندازم پایین برم دنبال بقیه زندگیم و با این خوش باشم..این اضطراب لعنتی دیوونم کرده..روزهایی که حالم خوبه از خدا برا دادن این دختر بهم سپاسگذاری میکنم ولی روزهایی که حالم خراب میشه به خدا شکایت میکنم..مشاور گفته زیاد با هم باشین ..چن ساعتی که با هم هستیم وسواس فکریم میخوابه و میگم که این که چیزیش نیس و خیلیم خوبه ..ولی تا جدا میشیم و میرم مغازه دوباره افکار منفی و وسواس میاد سراغم..هی این افکار میاد سراغم( اگه رفتیم زیر یه سقف و فردا حوصلم سر رفت پیشش چیکار کنم..اگه یه دختر خیلی خوشگل دیدم و دگ دلم نخواست بیام خونم و پیش خانمم چی..اگه فردا بچه دار شدیم و من باز بی علاقگیم سرجاش بود با وجود بچه چیکار باید بکنم و الا ماشالله فکرهای دگه)به همه دخترا جوری نگا میکنم که انگار دارم میپسندم که برم خواستگاریشون..رهدخت عزیز منم ازتون معذرت میخوام..

تو دین ما خیلی به آقایون توصیه شده که چشمشون رو از نگاه به نامحرم نگه دارن و می گن نگاه به نا محرم تیری است از ناحیه شیطان هیچکس بی عیب نیست همه ما نقایصی داریم یکی ظاهر زیبا اخلاق بد یکی ظاهر معمولی اخلاق زیبا تو همین سایت همین چند وقت پیش آقایی از همسرشون که ظاهرا بسیار زیبا بودن ولی اخلاق بدی داشتن شکایت داشتن اسم تاپیکشونم خانواده ای که داماد توسری خور می خوان بود بد ترین چیز می تونه مقایسه باشه به قول اون دوستمون بهتر باطن زندیگیمونو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنیم

زدست دیده و دل هر دو فریاد		که هر چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد		زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

من میگم دوستاتونم تا یه حدی راست می گن..

ادم وقتی تو این شرایط قرار می گیره باید سر خودشو به چیزهای دیگه مثل کار و درس و..بند کنه تا کمتر فکر کنه بعد از یک مدتم که کمتر فکر کرد ناخوداگاه از سرش میفته..

اما شما الان تو موقعیت حساسی هستین کارتون از صبح تا شب با انواع خانوم های رنگارنگ برخورد می کنین و فقط ظاهرشونو می بینین..ولی برا خانومتون ظاهر و ویژگی های دیگه..

اگه شرایط طوری بود که اون خانومهای زیبا که می گین پی به باطنشونم می بردین شاید اینقدر روحیتون خراب نمی شد اما از اونجایی که مشترین امکان برخورد بیشتر نیست و

همین مقایسه ظاهر اونا با باطن همسرتون باعث تشدید مشکلات میشه..براتون امکانش نیست فعلا شغلتونو عوض کنین؟؟

حالا جدا از این حرفا من جدیدا به این نتیجه رسیدم اگه مشکل ادم فقط ظاهره طرفه میشه ظاهرو اونطوری که دوست داری ساخت..باور کنید..شما بشینین بررسی کنین به جز قضیه قد

چه چیزهای دیگه ای باعث به وجود اومدن جذابیتتون میشه؟؟

ما یکی از اشناهامون ازدواج که کرده بود همه می گفتن چقد عروس سره ..چه جوری تونسته اینو قبول کنه و..ولی بعد یک مدت همون عروس کلا تیپ و قیافه شوهرشو تغییر داد

طوری که همه شوکه شده بودن..مدل موهاش کلا تغییر کرده بود موهم کاشته بود ته ریشم داشت لباساشم خیلییی شیک..

یا مثلا ما چند وقت پیش تصمیم گرفتیم بچه های دبیرستانمون بعد 6 سال دور هم جمع بشیم..تو اون جمع همه کلییی تغییر کرده بودنو خوب شده بودن جالب ترش اینه که خوشگل ترین

اونی بود که اون زمان اصلا و ابدا خوب نبود..همه اصلا شاخ دراوردیم..در حدی که من عکسای 6 سال پیشمونو داشتمو اون روزم که عکس گرفتیم به مامانم نشون دادم و داشتم

معرفی می کردم و وقتی گفتم این قبلا اینجوری بوده از دستم ناراحت شدنو فکر کردن دارم دستشون می ندازم!!

یا مثلا یکی از دوستام گفت وقتی عکسای دبیرستانمونو شوهرم دیده کلی وا رفته و گفته خوبه من اون زمان نیومدم خواستگاری..

من به عنوان یک دختر اعتراف می کنم باور کنید شما اقایون فقط دارین ظاهر نقاشی شده رو می بینین..حالا طفلی خانوم شما یاد نداره چه جوری خودشو زیبا نشون بده..شما بهش

راهو نشون بدین تا جای شما زیبا باشه..تازه این یک نکته خوبه خانومتونه که نزاشته زیبایی مصنوعیش جلب توجه کنه..حالا شما کارتون درسته به نظرتون؟؟

تصور می کنم شایدهمسرم من را نمیخواهد( آیا ممکنه اینطور باشه ؟)

با سلام.میخواستم بهتون توصیه کنم تاپیک منو بخونید .من و همسرم الان عروسی کردیم.و همسرم تووی همون ماه های اول عقدمون بهم گف از اندامم و ظاهرم راضی نیس.الان هم یه زندگی عادی داریم.ولی اینو بدونین یه دختر هیچ وقت این چیزا رو یادش نمیره.من همیشه به اظهار علاقش شک دارم.برای یه زن مهمه که بدونه در نظر شوهرش واقعا زیباس از نظر ظاهر و اندام .اما من این حسو ندارم و هنوز بعد از دو سال دارم عذاب میکشم .شوهر منم همه چیزو برام فراهم میکرد ولی من هیچ وقت این حسو نداشتم که از روی علاقه و عشق باشه کاراش.همیشه بهم میگه کنار تو خیلی احساس ارامش دارم ولی خب زندگیمون از روی عشق نیس.شاید فقط یه حس دوست داشتن.اونم از روی عادت.به نظرم هر حسی دارین نسبت به همسرتون اگه یه روزی خواستین باهاش عروسی کنین واقعا نذارین حستونو بفهمه و پنهانش کنین.

اکثر کسانی که جواب دادند دختر بودند و جواب های از دید دختر و کلیشه ای،
من دقیقا متوجه شدم شما چی گفتید، و این مقایسه ها در انتخاب اشتباه، خیلی جدی هست. اگر دختر به دل نشینه و احساس سردی بیاد خیلی بده، الان هفتاد درصد طلاق ها طبق آمارها به خاطر همین مسائل جنسی هست.

بی هایت ممنون از خانمها و اقایونی که نظر گذاشتن برام..خودمم درصد زیادی مطمئنم که مشکلم با شغلم بی ربط نیست و مدتی هم به فکر عوض کردنش افتادم اما چون اقساط زیادی پرداخت میکنم و چک زیاد دادم بازار فعلا نمیتونم و بعدشم واقعا برا شغلم زحمت کشیدم تا درامدم خوب شده ...سوالی که از شماها یا کارشناسان عزیز دارم اینه که آیا با شرایطی که نوشتم امید به بهبودی من و علاقمند شدن به خانمم وجود داره یا نه؟ من همه کارائی رو که مشاور بهم گفته بود در مورد علاقمند شدن بهش انجام دادم ولی تقریبا 40 درصد تاثیر گذاشته اعم از کادو خریدن ..باهاش با محبت حرف زدن ..گردش رفتن و غیره.. و سوال دومم هم اینه که آیا این اضطرابی که برا بنده ایجاد میشه و قدرت فک کردن منطقیو ازم میگیره آیا عاددیه یا این خودش یه جور بیماریه که در وجود من هستش؟ چون اگه اضطراب نداشته باشم میگم آقا کاریه که شده هر چی خدا صلاح بدونه و میرم پی زندگیم ..اما وقتی با اضطراب همراه میشه دگ عقل و منطقم از کار میفته و هی به خودم میگم آقا طلاق که طلاق ..نمیتونم .. بازم منتظر نظراتتون هستم ..و از همتون میخوام برام دعا کنین ..چون من پسر مومنیم نمیتونم طلاق بگیرم آبروم پیشه همه میره و نمیتونم جواب خدا رو بدم

شك نكنيد برادر محترم مشكل از شغل شماست . برعكسش هم براي من اتفاق افتاده
آقايي خواستگار من بود كه شغل دومش ( خادمي حرم امام رضا واحد امر به معروف بود) اين بنده خدا از بس درشغلش خانم هاي رنگارنگ و با پوشش و رفتار نامناسب ديده بود . در طي چند جلسه خواستگاري به صورت وسواس گونه اي راجع به حجاب وپوشش سوال ميكرد و در آخر هم با اين كه چندين بار خودش پوشش من رو تاييد كرد اما همش نگران اين بود كه آيا در غياب اون چطوري هستم و با اين ميتونست با يك تحقيق مطمئن بشود كه حجاب من چطور هست.
در نهايت خوشبختانه براي من ( يا متاسفانه براي ايشان) اين آشنايي به ازدواج ختم نشد...
با اين كه خودش آدم معمولي به نظر ميومد يقين دارم شغلش روي فكرش تاثير گذاشته بود.


شغلتون رو عوض كنيد .... يه شغلي پيدا كنيد كه مراجعين تون بيشتر مرد باشند تا زن.