موضوع: میخواهم با اراده روی تصمیم برای جدایی بایستم. کمکم کنید

بهنام جان فکر میکنم هر مسیر ارتباطی خلاف مقررات باشه. اما خیلی نیاز دارم که مطلب مفید در این خصوص بخونم. دست کم سرم گرم میشه به مطالعه
خانم سحرناز ممنون که سرزدید
من خیلی الان نیاز به این حرفها دارم. بخصوص از طرف کسایی که خودشون دوران جدایی را دیدند.
حتی ایمیل هم فکر میکنم خلاف مقررات باشه اما من یک ایمیل که ایمیل شخصیم نیست را میذارم که این مطالب شاید به دستم برسه. البته خودم پستم را گزارش میکنم که اگر مدیر صلاح ندونست و خلاف بود خودشون اصلاحش کنند
این هم ایمیل
androgal1979@yahoo.com
راستی میشه یک جا شر کرد این مطالب را و بعد لینکش را به من بدید

روزها و لحظه های متلاطمی را دارم تجربه میکنم.بعضی وقتها خوبم بعضی وقتها داغون. نمیخوام دروغ بگم و ادا دربیارم که هیچ مشکلی نیست. اینقدر اعتماد به نفس دارم که اعتراف کنم. بهرحال این هم تجربه جدیدی هست

مجبورم کارهای خونه مثل لباس شستن و غذا درست کردن و ... انجام بدم که انجامشون بیشتر حس بدی میده. انگار تنهایی بیشتر یادآوری میشه
باید کارهایی را انجام بدی که قبلا کس دیگه انجام میداد و این نبودنش را بیشتر بزرگ میکنه

بنظرم کسایی که بعد جدایی خونه را ترک میکنن وضع بهتری دارند دست کم محیط، خاطره ها را یادآوری نمیکنه.
البته شاید خانمهایی که برمیگردند منزل پدرشون سختی هایی داشته باشند ( که طرف من اون مشکل را هم نداره) اما باز بهتر از بودن توی جایی هست که عادت داشتی یکنفر دیگه هم ببینی
یکم زمان میبره تا عادت کنم. باید این مرحله بگذره

راستی تنها چیزی که من در این سایت همدردی ندیدم ، همدردیه. باید به نظرم یک تاپیکی وجود داشت که همه کسانی که جدا شدند بیان از حس و حال روزهاشون بنویسن. این هم برای تسکین خودشون خوبه هم برای دیگرانی که بعدا وارد این دوره میشوند. میتونن بفهمند چه مسیری را پیشرو دارند.

گیسو کمند عزیز
منظور من از همدردی مرثیه خوانی نبود
کسانی که این مسیر را رفتند میتوانند بیایند و بگویند که چه چیزهایی بد بود براشون و چه چیزهایی خوب. باید ها و نبایدها را بگویند. کارهایی که کمکشون کرده یا بهشون لطمه زده.
مطالب مفید و مضری که مطالعه کردند و ...
راستی یک سوال:
اگر خانم سابق تماس گرفتند و خواستند بیایند چیزی از وسایل ببرند، به نظر شما چه رفتار و عکس العملی سنجیده تر هست؟
(البته همه وسایل حتی ظروف و ... را هم بردند اما حدس میزنم چون وقتی از سفر برگشتم متوجه شدم اومده بودند اینجا که با در بسته مواجه شدند)

شما تو این مدت به این فکر کردید که ایا منم ایرادی داشتم؟
درسته رسمش نبود که بعد ازچند سال زندگیه مشترک خانومتون ترکتون کنن..
نمیدونم چرا تاپیکتون رو میخونم یکم عذاب وجدان میگیرم..
شما درست گفتید هر تلاشی کردید به خاطر زندگیتون بوده تا یه مدت زندگیتون لنگ میمونه,منم همسرم از دستم خسته شده ,واسه این زندگی زیاد تلاش کرده اما فقط منو گناهکارمیدونه ,ایرادهاشو دوستانه بهش میگم قبول نمیکنه.من الان دوران عقدمو سپری میکنم.اگه منم عروسی کرده بودم تازه چند سالم اززندگیم گذشته بود هیچ وقت راهم رو از همسرم جدانمیکردم.
همسرمن که منو کافرمیدونه حتی بهم گفت چون قدر نمیدونی لیاقتت بدترین حرف هاست که رک میگه.خب بااین حرفاش نسبت بهش کاملا سرد میشم.شما واقعا همه چی تموم بودید برای همسرتون؟هرچند بازم میگم کاری که همسرتون کردن اسمش نامردیه.
گفتید لباس میشورم غذا میپزم بیشتر جای تنهایی رو حس میکنم؟نگران نباشیدشما قرار نیست همیشه تنها بمونید اینا همه موقتین فقط امیدوار باشید قطعا بعد از هر سختی آسانی هست..

نوشته اصلی توسط شیدا.

به نظر من جواب ندین.

اگر قانونی بخواد بیاد خونه، اونطور که روالش هست عمل کنید (گفتید مالک بخشی از خونه هستن)
اگر نه،
جوابش را ندین. چی لازم داره که حیاتی باشه و تو خونه مونده باشه؟ می خواد بیاد سروگوش آب بده. جوابش را ندین

بذارید حسابی دور بشه و فکر کنه.
فکر نکنه شما بازیچه هستید هر وقت بخواد می تونه بیاد، هر وقت بخواد بره.

این هفته که بیکار هستید و خونه هستین
یه کم مطلب در مورد این یک سال فاصله و بهترین نحوه طی کردنش بخونید.
سرچ کنید ببینید توصیه روانشناسها و مشاورها و مردمی که این طوری جدا شدن یا دوباره به هم برگشتن چی هست.

دخالت خانواده شما نمی تونه دلیل خوبی برای جدایی باشه.
اگر بهانه اش فقط همین باشه، احتمالا متوجه می شه که داره اشتباه می کنه.
مگر این که این فقط بهانه باشه ...
واقعا هدفش چیه؟ مشکلش چیه؟

شیدا عزیز مرسی که پست گذاشتی چون واقعا رو توصیه هاتون حساب میکنم
راستش همونطور که حدس زده بودم امروز بعد از ظهر زنگ زد روی خطم (برام عجیب بود چون همیشه با وایبر و لاین و ... که به صرفه تر و راحت تره زنگ میزد) و من هم جواب دادم اما خیلی سرد و جدی.
گفت میخواستم ببینم فردا بعد از ظهر خونه هستی بیام دوچرخمو ببرم؟ گفتم دوچرخه؟! کدوم دوچرخه؟ گفت دوچرخه ام. گفتم تو خجالت نمیکشی؟ تو هرچی بود و نبود را برداشتی رفتی حتی به بسته های زعفرون هم رحم نکردی. ما اینهمه زعفرون داشتیم من میخواستم غذا درست کنم یه زعفرون پیدا نکردم. گفت من دست به زعفرون نزدم و تکرار کرد.
من هم گفتم واقعا خیلی وقیحی خجالت بکش. اون هم گفت باشه نمیخوامش منم گفتم خدافظ. همین در حد 20 ثانیه.
به نظرتون واکنشم درست بود؟
روزی که میخواست بره از ظروف کریستال و دیوارکوب تا قالیچه و پلی استیشن برداشت برد من هیچی نگفتم گفتم هرچی دوست داری ببر. اما الان دیگه مثل اون موقع نیستم. انگار اون موقع دوسش داشتم راضی بودم الان نه. انگار اونموقع هنوز زنم بود.
البته حدس میزنم بیشتر میخواست چک کنه من کجام و چیکار میکنم چون من بعد از مسافرت تلگرام و وایبر و ... را هیدن کرده بودم. برای همین روی خطم زنگ زد ببینه داخل کشورم را یا نه.
شیدا جان من روزها به این فکر کردم که دردش چیه؟ مشکلش چیه؟ چرا اینجوری زندگی را خراب میکنه. آخرش به هیچ جا نرسیدم.
فقط میدونم خانواده بهانه بود چون وقتی گفتم من تلاش میکنم ارتباطمو کم کنم تا تو حساسیتت از بین بره تو هم تلاش کن حساس نباشی و بهم اعتماد داشته باش گفت نه! من شرط دارم. شرطم اینه که فقط هفته ای یکبار تماس!
گفتم مگه من بچه تو هستم یا برده تو هستم که عدد میذاری.
فهمیدم اگر واقعا بهانه نبود و میخواست زندگی کنه شرط چکشی نمیذاشت و بجاش با من تلاش میکرد
بخدا من در تاپیک قبلی و اینجا همه چیزو ریز و با جزییات نوشتم بلکه خانمهای اینجا شاید سر از کار این بشر دربیارن. چون میگن زنهارو فقط زنها میشناسن.

پرواز ابدی عزیز
اول مرسی که قابل دونستی و کامنت گذاشتی
من بارها گفتم که هیچ کس کامل نیست. من هم ایراداتی دارم. اما من به حرف ایشون گوش میکردم و خودم هم خودمو منصفانه نقد میکردم. خودم بعضی از رفتارهای اشتباهم را فهمیدم اما همانطور که در سطور بالا نوشتم مشکل اینجا بود که تلاش برای ترمیم یکطرفه شده بود. من تلاش میکردم ایشون بجای تلاش شروط تعیین میکردند و از جانب قدرت صحبت میکردند.
حتی کار بجایی رسیده بود که دایما از لحن " من برای این ولت میکنم میرم ..." استفاده میکردند.
یعنی روحیه ساختن و اصلاح در ایشون جاش رو به رفتار دیکتاتوری داده بود

من بعنوان یک زن اگه قرار باشه همسرم رو اذیت کنم و زجرش بدم که به طلاق راضی شه شروط بیمعنا ومسخره میزارم مثل همسرشما(هفته ای یک تماس با پدرومادر).اما اگه قصدم ناز کردن بود اگرهم شرطی میخواستم بزارم شرط عقلانی میزاشتم پس همسر شما قصدشون فقط جدایی بوده...شیدا جان درست گفتن ایشون به بهانه ی دوچرخه تماس گرفتن که تجسسی کنن..بنظرم برخوردتون خوب و مقتدرانه بود.

من هم به همين جا رسيدم و رها كردم همه چيزو
فقط همون سوال هاي شيدا از روز اول تا هميشه برام باقي هست