موضوع: میخواهم با اراده روی تصمیم برای جدایی بایستم. کمکم کنید

گیسو کمند عزیز
ممنونم که اینجا هم مثل تاپیک قبلی زحمت کشیدی و راهنمایی کردید و نکته به نکته کمک میکنید. حتما لینکهای مفیدتون را مطالعه میکنم

- خواستیم تاپیک را ادامه دهیم در جهت همان ریشه یابی و اصلاح که متوجه شدیم شما به شدت مردد و متناقضید و تصمیمتان گاهی جدایی و گاهی .. است و از شما خواستیم تصمیمتان را بگویید و هدفتان را مشخص کنید که البته مشخص شد.

فکر نمیکنید که مردد بودن و متناقض بودن در این شرایط طبیعی بود؟
زندگی من سرطان گرفته بود و میدونستم امیدی بهش نیست اما داشتم آخرین تلاشهام هم میکردم.

(هرچند
گفتنش بی فایده است اما نمیشود اسم رفتارهای همسرتان را ترفند و کلاهبرداری و.. گذاشت ایشان اگر سیاست درست داشت و عاقل بود که زندگیش را به اینجا نمیکشاند و خودش را آواره خانه های مردم نمیکرد.)

خانم من هم خیلی زرنگه هم عاقل و سیاس. برام عجیب هست با اینکه چند بار توضیح دادم باز هم هیچکدام از خانمها حتی یک لحظه هم فکر نکرد شاید خانم من اینقدر از وابستگی من به زندگی و خودش اطمینان داره که از این نقطه ضعف من استفاده میکنه. میره چون میدونه میرم دنبالش. تازه اگر نرم هم میدونه هروقت بخواد برگرده من قبولش میکنم. پس در حقیقت زندگیش را به جای بدی نرسونده بلکه هربار قهر میکنه میره تا امتیاز بگیره یا بقول بهزاد باج.
من از همین ضعف خودم میترسم و بدم میاد
خانم بینهایت
همین صحبتهای شمارو خانم گیسو کمند هم گفتند اما با لحنی مودبانه. شما هم بهتر هست به اعصابتون مسلط باشید و اگر این موارد غیر واقع هستند بیخود عصبی نشوید و جبهه نگیرید.
دلیل اختلاف ما مسایل مالی نبود خانمم هم هرگز گله ای نداشتند.حالا چرا شما به من گفتید اسکروچ نمیدونم حتما دلیل دارید؟!
بهرحال وقتی منطق در دفاع ناتوان میشه پرخاش و عصبانیت جاش رو میگیره. خویشتن دار باشید و یادتون باشه که جنسیت مطرح نیست. خیلی از خانمهای اینجا همین احساسی که من و بهزاد نسبت به زنمون داریم اونها نسبت به شوهراشون داشتند. مطمنم اگر آیدی من مثلا سولماز یا ساناز بود شما جور دیگه برخورد میکردید.

خانم شیدا
چقدر پست هاتون خوبه. همیشه چندین و چند بار میخونمشون و باز خسته نمیشم.
چقدر خوب نقطه ضعف های من را میبینید. همه از شنیدن ضعف هاشون ناراحت میشن اما من از پست هاتون لذت میبرم. این دقیقا چیزی هست که من نیاز دارم. همون سیلی
واقعا یکی از مشکلات من همین هست که خیلی عاطفی هستم بخصوص در مورد زن و زندگیم. نقطه ضعف بزرگیه.

می گید خانمم مظلومه و اگه ببینیدش باورتون نمی شه و ...

عرض کردم از نظر ظاهری و رفتار خیلی مظلومه اما در عمل خیلی هم بیرحمه. دمار از روزگار ما درآورد

زودتر ازش فاصله بگیرید. (ارتباط مجازی و حقیقی و فامیلی و ... را قطع کن تا نبودن همدیگه را واقعا حس کنید)
کاملا تنهاش بذارید.

درسته. برای همین این پست را زدم.
نه از جایی مشاوره نمیگیرم.

"راه حل" عزیز مرسی که اینجا هم باز مشروح پست گذاشتید و من استفاده کردم
من نه در پی انتقام هستم نه تلافی نه نامردی. زن من خیلی در حق من کم لطفی کرد اما برام مهم نیست. برام مهم این هست که جوری رفتار کنم که از شخصیت و منش خودم راضی باشم
و مرسی از خانم آخیش که از تجربه شون گفتند.
خیلی نیاز دارم از تجربیات افرادی که این مسیر را طی کردند بیشتر بدونم

توصیه های خانم شیدا واقعاً مناسب هست . به نظر من هم توجه کنید خوبه . اگر تجارب دیگران رو می خواهید در آرشیو هیمن وبسایت جستجو کنید . من که لینک تاپیک های خودم رو گذاشتم . بسیاری از دوستان که شرایط شون مشابه امروز شما بود ، تجارب رو قبلاً نوشتن ولی الان دیگه لزوماً به سایت همدردی سر نمی زنن . پس بهتره حتماً آرشیو سایت در تالار متارکه و طلاق رو نگاه کنید و دنبال موارد مشابه خودتون باشید .

دوست عزیز «راه حل» تمایل دارن که فکر کنن من دارم با کینه و انتقام زندگی می کنم . تمایل دارن فکر کنن بازی موش و گربه رو به آقای کاوه توصیه کردم و خودم هم در زندگی شخصی همین کار رو می کنم . ایرادی نداره . این تاپیک من نیست که توضیح بدم ولی جالبه که این برداشت ها رو می فرماین . من اگه تمام دریا ها رو مرکب کنم هم باز ایشون منظور من رو متوجه نمیشه چون به اندازه کافی توضیح داده بودم و این تاپیک هم مربوط به دوست مون کاوه هست . شاید چون یک خانم مجرد هستن درکی از یک مرد متاهل ندارن

اما ظاهراً بعضی از دوستان فمنیست هستن و پاسخی هم بجز تخریب برای عرایض بنده حقیر نداشتن . اشکالی نداره تخریب کنید . من درک می کنم

اگر تمایل داشتید مثل چند نفر انسان خوب صحبت بکنیم ، در خصوص پست های آخری که در تاپیک قبلی آقای کاوه گذاشتم صحبت کنیم البته با احترام و انصاف . مثلا اینجا و پست های قبلی بنده حقیر در همون تاپیک . ولی اگر قرار بر تخریب و غوغا سالاری باشه ، قبول ! شما برنده هستید . همونطور که کاربر عزیز بی نهایت فرمود من حرفام سخیفه ، خسیس هستم و شاید عقده ای و هر چیز بدتری که فکرش رو بکنید!

حالا اگه ما بخواهیم در همین فضای مجازی با هم صحبت کنیم که شاید باعث عبرت بقیه آقایان هم بشه، شما اجازه نخواهید داد؟ البته فکر کنم باشن خانم هایی که مثل شما رفتار نکنن. شما در حالی که خودتون تندروی می کنید و تخریب می کنید ، دارید من رو به تندروی متهم می کنید . آفرین به شما ! دست پیش رو گرفتید که پس نیوفتید . شاید شما هم دوست داشتید درست شبیه خانم ایشون با مسائل مالی و حقوقی برخورد کنید و الان از عرایض بنده حقیر دلواپس هستید . حمله می کنید چون می ترسید راه سوء استفاده های بعضی خانم ها در آینده با حرف های امثال من بسته بشه !

آیا من تا این لحظه به شما یا هر فرد دیگری توهینی کرده بودم ؟ من سوء استفاده های مالی و حقوقی برخی از خانم ها رو بررسی کردم . مگر منش و تفکر شما مثل اون خانم های سوء استفاده گر بوده که به خودتون گرفتید ؟

خانم راه حل
خیلی طوفانی بود پستتون که از شدتش خندم گرفت. بنظرم با مزه شده بودید
صفحه قبل یک پستی گذاشته بودید در مورد معامله کردن و قرارداد بستن و ... که دقیقا در راستای صحبت های آقای بهزاد بود فقط درش جنسیت مطرح نبود
ما باید بپذیریم که ازدواج هم یک قرارداد شراکت هست. اگر حتی با عشق و عاشقی شروع بشه اما در زمان جدایی بر مبنای سند و مدرک و قرارداد تمام میشه.
زندگی من فقط با احساس شروع شد( دست کم از طرف خودم مطمنم) اما میبینید که با مسایل مالی تمام میشه. ( همینقدر بگم که خانم من که بقول خودش زمانی عاشقم بود، در هنگام ترک منزل هر آنچه تونست و فکر کرد با ارزشه و براش جا داره برد، حتی پلی استیشن من را داد به شوهر دوستش. بی انصاف به خشکبار و زعفران هم رحم نکرد یا پیش خودش بگه یک مقدارش را برای من بزاره) دلم نمیخواست اینهارو اینجا بگم چون در برابر عمر من ارزشی نداره فقط نشون میده چقدر بی انصاف میشن آدمها در زمان جدایی. وحشتناک
بنابراین بقول خود شما در پست قبلیتون بهتره قبل از وارد شدن به هر مشارکتی از جمله ازدواج طرفین به روز حادثه هم فکر کنند
طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق،
که در این دامگه حادثه چون افتادم
وقتی زن و شوهر باهم خوب باشند که همه چیز خوبه و من و تو نداریم اما وقتی کار به جای باریک کشید معلوم میشه هرکس چیکاره هست
شما که آقای بهزاد را متهم به ناجوانمردی یا استفاده از زور میکنید هرگز فکر کردید که اگر جای زن و مرد در ایران عوض میشد چه اتفاقی میفتاد؟ به نظر من که مردها بسیار منصف تر از زنها هستند. یا من اسمش را میذارم مرام بیشتری دارند.
خیلی از زنهایی که الان در ایران زندگی میکنن و از زندگیشون رضایت دارند مطمن هستم در صورت داشتن قدرت متفاوت اولین کار بازنگری در زندگیشان هست. یعنی وقتی قدرت ندارند راضی هستند اما به محض تغییر در قدرت و پیدا شدن گزینه های جدید دست کم نوع رفتارشان عوض میشود. این مربوط به زن و مرد نیست بلکه طبیعت انسان هست.
من اصلا مذهبی نیستم اما شما که هستید میدونید که قوانین ازدواج ما اسلامی هست ( تازه کلی به نفع زنها تعدیل شده) که البته من با این قسمت اسلام موافقم. چون میبینم چقدر آمار جدایی اینجا زیاده فقط و فقط چون جدایی راحت هست و چقدر دولت باید هزینه بده براش
میدونید که درصد بیشتر طلاقها در ایران به خواست مرد هست در حالیکه در اینجا درصد بیشتر اقدام کنندگان برای طلاق زنها هستند. به نظر شما چرا؟
شما دارید یک اصل واضح را زیر سوال میبرید که هر که قدرت بیشتر و گزینه های بیشتری داشته باشه طبیعی هست که کمتر به شرایط تن میده. زندگی مشترک هم یعنی "شرط"
خیلی از مردها هم تا به یک ماشین و خونه و نون و نوایی میرسند میزنن تو گوش زندگی. این تغییر رفتار بر اثر برهم خوردن موازنه قدرت مختص زنها نیست.
این هم اضافه کنم که بقول شما زنها عاقل تر و زرنگ تر از مردها هستند و تا توانشون برسه در زمان عقد شرایط و مهریه دلخواه را تعیین میکنند. اگر حالا اون هزار تا شرط دیگه را که شما نام بردید نمیگیرند برای این هست که تیغشون نمیبره. بهرحال میدونن باید شروط هم در حدی بزارن که خواستگارشون فرار نکنه.
من تا حالا اینجا و در تاپیک قبلم از خانمم بد نگفتم و فقط روایت واقعه کردم. الان هم دوست ندارم بد بگم اما چون نمیخوام از زندگی دیگران مثال بزنم از زندگی خودم مثال میارم. خانم بنده میدونه که من قبل ازدواج با ایشون 6-7 سال کار میکردم. بعد از ازدواج هم ایشون 1.5 کار کردند که نسبت درآمدمون در بعد از ازد.اج قابل قیاس نیست. اما مصر هستند که %50 سهم میخواهند
به نظر شما حقش هست؟ یا فقط چون قانون این زور را در اختیارش گذاشته داره استفاده میکنه؟
ایشون الان ماهیانه از دولت پول میگیرند که برای زندگیشون بیشتر از کافی هم هست (هرچند این پول دست کم از گدایی نداره) اما خوب میتونن زندگی کنند. مشکلات زنهای مطلقه در ایران را هم ندارند کسی سرکوفت نمیزنه چون براشون دختر و زن مطلقه فرق نداره. اقوام وفامیل هم که اینجا نیستن. شانس ازدواج مجددش هم کمتر از دخترها نیست شاید بیشتر هم باشه. طلاقش هم که اتوماتیک انجام میشه لازم هم نیست بعد از طلاق 2سال برای ماهی چندرغاز اقساط مهریه تو دادگاه ها بدوند. پس تقریبا هیچکدام از مشکلات بغرنج خانمهای ایران را ندارند.
همه این عوامل باعث میشه که خیلی زودتر و راحتتر به جدا شدن فکر کنند. به عبارت دیگه آستانه تحملشان برای مشکلات زندگی مشترک پایین میاد.
این همان مساله ای برهم خوردن توازن قدرت و جایگاه هست.
خانم سابق من از یکسال پیش در حال بررسی قوانین اینجا بوده بجای اینکه به فکر حل مشکلات زندگیش باشه
در مجموع خواستم بگم به پست های بهزاد فراجنسیتی نگاه کنید
و اما فرمودید

ه سوال هم آقای کاوه زیاد مطرح کردن: از کجا معلوم که خانمم نمیخواد خانواده ام رو هم ازم بگیره مثل بقیه دوستانم، پاسخ: خانمتون دوستان شما رو ازتون نگرفته، این شما هستید که در پیدا کردن دوست منفعل عمل می کنید

من خیلی آدم رفیق بازی نیستم و دوست خیلی صمیمی زیاد نداشتم اما دوست زیاد داشتم. یعنی ارتباطم با همه خوب بود تا ازدواج کردم و مطابق خواسته زنم و البته میل خودم سعی کردم تمام وقتم را به زندگی و زنم اختصاص بدم ( اشتباه بزرکی که الان میفهمم و خانم شیدا هم به درستی اشاره کردند)
حتی بخاطر اینکه زنم علاقه ای به رفت و آمد خانوادگی با اقوام و آشنایان و دوستان نشان نمیداد، من هم مطابق میلش عمل کردم ( هرچند تازه فهمیدم رکب خوردم و ایشون روابطش را شخصی ادامه داده)

در مورد بحث خانواده هم، کلا شما دو هفته از ماه رو منزل نیستید! اون دو هفته که خانم شما نیست، هرچی دلتون میخواد با خانواده باشید، اون یک هفته ای که خونه هستید هم نه اینکه در ارتباط نباشید، اما شوری رو از مزه نبرید!

شما زود نوشته های منو فراموش میکنید. یادتون میاد گفتم وقتی نبودم روزی 2ساعت باهاش صحبت میکردم که تنها نباشه؟ بنابراین فرصتی برای کسی جز همسرم نداشتم.
من خواهش میکنم یه چیز را واضح و صراحتا بفرمایید که شوری یعنی چی؟ یعنی چند بار تماس میشه شوری به نظر شما؟ منی که گاهی روزی 6-7 بار با زنم تماس داشتم چند بار باید با خانوادم تماس داشته باشم در هفته که شور نشه؟! الان همه چیز تمام شده اما میخوام برگردم به حرف آقای بهزاد. خانم من وقتی ایران بودیم با هفته ای دوبار رفتن خونه مادر من خیلی هم خوشحال بودند اما اینجا با هفته ای دو تماس هم راضی نبودند. یعنی مادر من حق نداشت که وقتی من میرسم زنگ بزنه ببینه من سالم از پرواز اومدم یا نه که از نگرانی در بیاد!

به هر حال آقای کاوه، اگر تصمیم قطعی شما طلاق باشه، من به جز اون دو هشداری که در پست قبلی گذاشتم (یعنی جلوگیری از منحرف شدن رفتار اخلاقی و خودسازی بهتر در جهت رفع ضعف ها برای موفقیت در زندگی آینده)، کمک بیشتری ندارم،

لطفا بفرمایید شما اگر جای من بودید و طرف شما با استفاده از زور و قدرتی که اینجا بهش دادند ( که البته خودم بطور غیر مستقیم براش مهیا کردم) شما را در منگنه قرار میداد و با بی انصافی تمام با شما برخورد میکرد، شما چیکار میکردید؟
برخلاف تصور شما اگر مردی زنش را ممنوع الخروج کنه زن هیچ راهی نداره. خودتون هم میدونید که اگر مردی (که ایرادی نداره) نخواد زن را طلاق بده زن هیچ امکانی نداره.
(مردی را میشناسم که زنش را در ایران ممنوع الخروج کرده و زن تمکین نکرده برای زندگی و ان آقا که سنش هم زیاده رفته با عدم تمکین زن جوان هم گرفته و زن اولش هم فعلا گیره)
من اصلا تصمیم ندارم زنم را ممنوع الخروج کنم اما فعلا که اون داره از اهرم قدرتش با بی انصافی تمام استفاده میکنه. جالبه که در برابر این حسن نیت من میگه من رفتم پرسیدم، چون تو منو آوردی اینجا تا 5 سال دیگه نمیتونی کسی را با ازدواج بیاری.
گاهی رحم بر گرگ تیز دندان، جفاست بر گوسفندان.

این هم بگم که دو روز گذشته خوب بودم اما امروز غروب احساس تنهایی برگشت. بد حالیه. باز هم دم اینجا گرم میام بین شماها یکم آروم میشم/

بهزاد جان
امروز عصری حالم خوب نبود و حس بدی داشتم. با اینکه کار داشتم نشستم تاپیک هاتو تقریبا کامل خوندم
واقعا تو زنت رو زده بودی؟! بعد چطور انتظار داشتی کتک نخوری؟!
بعدش اینکه تو با زنت خیلی بد برخورد میکنی. همه اش میگی مثه یه بچه یا میگی آدمش کنم و ...
بهرحال شاید هم رفتار تو درست باشه چون من نمیتونم نسخه بدم. نسخه من که درست نبود.
اما مورد من با تو خیلی فرق داره. صد بار آرزو کردم که جای تو بودم.
تو خانمت دوست داره و همیشه میخواسته زندگی کنه باهات فقط مسایل مالی بی اعتمادی ایجاد کرده. نباید پای خانواده زنت به مسایل مادیت باز میشد
اما یه چیزی بگم؟ دلم میخواست خانواده زن من مثل خانواده زن تو بودن حتی اگه کتکم میزدن. بی تفاوتی از کتک زدن دردش بیشتره
همیشه بی تفاوت بودن
ما جدا شدیم خانواده زنم یه زنگ نزدند. بعضی وقتها فکر میکنم دوست داشتن جدا بشیم انگار
فقط مادرش دفعه اولی که قهر کرده بودیم زنگ زد که چرا قهرید من هم گفتم خیلی بیخودی گیر میده و هی الکی بهانه میگیره و خانوادت خانوادت میکنه و والدینم بی احترامی میکنه پدرم مهمون ماست. اگر اینجور باشه نمیتونیم زندگی کنیم و به نفع هردوتامونه که جدا بشیم. و این آخرین تماس من و خانوادادش بود. بعد از اون زنم دوبار از خونه رفت آوردمش و کلی بحث داشتیم کلی دوست و آشنا اومدن وسط ... اما هیچوقت خبری از خانوادشش نشد
کلا دیگه تماسی نگرفتن.
به زنم گفتم چرا اینقدر زندگی ما برای خانوادت بی ارزشه. گفت تو به مادرم گفته بودی بهتره جدا بشیم اون هم به من گفت اگر فکر میکنی عیب و ایرادی داری بمون زندگی کن من که عیبی در تو نمیبینم. (دلم میخواست ببینم اگر در ایران بودیم و شرایط فرق میکرد باز همین جور برخورد میکردن؟)
حتی بار اولی که رفت من زنگ به پدر و هم مادرش زدم جواب ندادند. گفتم شاید نشنیدن باز زنگ زدم باز جواب ندادن. آخرش پیام زدم که دخترتون وسایلو جمع کرده و بدون صحبت با من از خونه رفته، اگه تا شب برنگرده بخاطر حرمت خونه بهتره ددیگه برنگرده. حتی یه جواب هم ندادند تا امروز.
خیلی دلم میخواست زنم یه خانواده ای داشت که زندگی دخترشون یکم اهمیت داشت. اما انگار خیلی راضی هستند.
بعضی وقتها هرچه بیشتر برای زندگی زور میزنی طرف دچار کج فهمی میشه فکر میکنه خبریه.

آقا بهزاد تاپیک شما رو خوندم بهت تبریک میگم که تونستی همسرت رو حفظ کنی اما من نتونستم !!!!!!!!!!!!!!!ولی خب خوبم یعنی مجبورم چون خسته شدم از غصه خوردن،،،
امیدوارم این برادر کاوه عجول به همت شما بتونه صبر رو یاد بگیره، من با حرفای آقا بهزاد موافقم باید به قوانین مسلط بشی و از حقوقت دفاع کنی و حداقل 1سال فرصت دادگاه رو از طلاق خودداری کنی تا تکلیفت با دل خودت معلوم بشه با این زمان خانمت هم شاید بهتر باهات رفتار کنه، در اینصورت تصمیمت باعث میشه بعدا خوش تر باشی حالا با همسرت یا بدون اون،،،،،،،،،،،، امیدوارم به بهترین جواب ممکن برسی

افرین بهزاد افرین کاوه.......... لطفا خانم راه حل این نظرات رو برای خودت بگذار ما اینجا هستیم و میدونیم در حق اقای کاوه ظلم شده اگه ایمان داری یک طرفه قضاوت نکن لطفاااااا

گفته بودم دیگه نمیتونم کمکی کنم، اما چون چند تا سوال پرسیدید، لازم بود پاسخ بدم، هرچند خیلی هاش رو تو پست های قبلی جواب داده بودم که همین تکرار نشون میده دیگه نیازی به حضور من نیست، چون شما به گفته های قبلی دقت نکردید... البته به خیلی از گفته های بچه ها...

خیلی طوفانی بود پستتون که از شدتش خندم گرفت

شکر خدا که تو این موقعیت یکم شما رو از ناراحتی درآوردم و البته ریشه بی تفاوتی ای که خانمتون و خانواده اش در مقابل شما پیشه کردن رو هم متوجه شدم!! نقطه ضعف هاتونو زود لو میدید...

بهرحال میدونن باید شروط هم در حدی بزارن که خواستگارشون فرار نکنه.

اگه احساس کنن (اطمینان نه ها! فقط احساس!) هیچوقت نمیتونن از مردی که نمیخواد طلاقشون بده طلاق بگیرن، حتما میذارن و وقتی همه باهم بخوان کاری انجام بدن، تیغشون میبره ...

خانم بنده میدونه که من قبل ازدواج با ایشون 6-7 سال کار میکردم. بعد از ازدواج هم ایشون 1.5 کار کردند که نسبت درآمدمون در بعد از ازد.اج قابل قیاس نیست. اما مصر هستند که %50 سهم میخواهند. به نظر شما حقش هست؟ یا فقط چون قانون این زور را در اختیارش گذاشته داره استفاده میکنه؟

زیاد ازش حرف زدم: کار کردن توی خونه + 30% بهای آرامش و علاقه قبلی + تلاش نکردن خودتون در جهت تعدیل افراط تفریط های خانمتون در جاهای مختلف... (مثلا یه جایی ظرف 4 ثانیه 14 سکه رو قبول کرد، یه جایی ظرف 5 سال 50 درصد رو میخواد... اونجا به نفعتون بود سکوت کردید، اینجا مثنوی هفتاد من مینویسید که زن ها بی انصاف ترن و ...)

درصد بیشتر طلاقها در ایران به خواست مرد هست در حالیکه در اینجا درصد بیشتر اقدام کنندگان برای طلاق زنها هستند. به نظر شما چرا؟...

یه سرچ ساده چیزای دیگه ای رو نشون میده:
- در تیر 93 اعلام شده که در سال 92 سه چهارم طلاق ها در ایران (70%) به درخواست زنان صورت گرفته، در حالیکه سهم مردان تنها (3%) بوده (مابقی توافقی)
- در سه ماهه نخست سال 93 در رده سنی 27-29 سال، میزان تقاضای زنان 14.5% و مردان 16.2% بوده (که اگه تمام رده های سنی بررسی بشه آمار شبیه به سال 92 میشه، در عین حال الان هم تفاوت معنی دار نیست!)
- خبرگزاری مهر در سال 91: در ایران 82 درصد متقاضیان طلاق زنان هستند...

یادتون میاد گفتم وقتی نبودم روزی 2ساعت باهاش صحبت میکردم که تنها نباشه؟ بنابراین فرصتی برای کسی جز همسرم نداشتم.

واقعا از بین 22 ساعت دیگه نیم ساعت پیدا نمیشد برای خانواده؟
از فرودگاه تا خونه وقت کافی نیست که مادرتون از سلامتی شما مطمئن بشه؟ من که دخترم، همین که برسم به مقصد یه پیام یه کلمه ای میفرستم برای مامانم که رسیدم!

شوری یعنی چی؟

شوری یعنی اگه فرض کنیم حرفای خانم شما کاملا بهانه باشه، شما طوری رفتار کردید که از بین تمام بهانه های ممکن، گیر داده به این موضوع!

شما اگر جای من بودید و طرف شما با استفاده از زور و قدرتی که اینجا بهش دادند ( که البته خودم بطور غیر مستقیم براش مهیا کردم) شما را در منگنه قرار میداد و با بی انصافی تمام با شما برخورد میکرد، چیکار میکردید؟

توی پست شرکت اشاره کردم: فاصله گرفتن (باشم منحرفم می کنه) + پیدا کردن نقاط ضعفم+ تلاش درست برای برگردوندن زندگی در مسیر درست، اگه نشد، رهاکردن شایسته + آماده سازی خودم برای گذروندن موقعیت فعلی (بعد از رهاسازی) + استفاده از وقت و انرژیم برای یافتن یا ساختن مسیر جدید (هرچند شما کلا برداشتتون از اون پست اشتباه بود و اونو همراستا با دیگر صحبت ها دیدید) ...
البته این نظر شخصی منه، هر کسی میتونه طبق میل خودش رفتار کنه، یکی میتونه تا آخر عمر سوگواری کنه، یکی مثل مجنون به دل کوه پناه ببره بعد هم خودشو از اونجا بندازه پایین، یکی بمونه و یه زندگی پرتنش و اصلاح نشده را ادامه بده، یکی راه های انتقام جویی رو بررسی کنه ...

اگر مردی (که ایرادی نداره) نخواد زن را طلاق بده زن هیچ امکانی نداره.

توجه داشته باشید که مواردی مثل عصبی شدن (هر کسی یه جوری)، غیرت بیجا، احساساتی یا هیجانی بودن زیاد، حساسیت زیاد روی برخی مسائل، توجه زیاد به پول (کلا افراط ها و تفریط ها) و ... هم ایرادن، حالا گرچه ایراد محکمه پسند نیستن، اما خانم ها اگه بخوان میتونن از دل همین ایرادها، ایراد محکمه پسند در بیارن... اما بیایم فرض کنیم این حرف بدون چون و چرا صحیحه، من به عنوان یه خانم مجرد از این تاپیک این عبرت ها رو گرفتم: 1- شروط ضمن عقد را جدی تر بگیرم تا امکاناتی برای خودم مهیا کنم (از همه آقایون ممنون به خاطر این عبرت)، 2- اگه برای کسی فقط امکان انتخاب یکی از بین شروط مختلف باشه، باید به موقعیت خودش نگاه کنه، اما به طور کلی اهمیت مهریه بیشتر از سایر موارده،3- خانم هایی که به نظر آقایون برای پول دست به جنایت زدن و در نهایت شوهرشون حاضر به طلاقشون نیست، وقتی به اون پول رسیدن دیگه چی میخوان؟ یا شوهر نمیخوان، که میذارنش به حال خودش و میرن دنبال آرزوهاشون، حالا اگه وقتی یه روزی شوهره از سکه دادن خسته شد برمی گردن با اصل و مقداری از فرع همون پول باهاش معامله می کنند طوری که خودش و همجنسانش فکر کنن خوب موفق شده، یا بازم شوهر میخوان که همون شوهر قبلی هست دیگه، هم خواهان! هم بدون ایراد! هم زحمت پیدا کردن یکی دیگه کمتر! هم سکه میده، هم خونه، هم خرجی ... (واقعا که به زندگی به چشم پول و انتقام نگاه کردن چقدر کثیفش می کنه، هر کسی سعی می کنه بیشتر طرف مقابل رو فرو بده)

--
چون انتقام و کل کل توی زندگیم رو ظلم در حق خودم میدونم، و وقتی میبینم حضورم در روند موضوع اصلی تاپیک تاثیر مثبتی نداره، بلکه موجب برداشت های اشتباهی هم شده، و اینجا ماندن هم تاثیری در حل کردن نقاط ضعف احتمالی خودم نداره، زحمتی که تا حالا کشیدم و توهین هایی که شنیدم را بابت عبرت هایی که گرفتم هیچ میدونم+ از بین راه های مختلف پیش رو، این راه را بر می گزینم: ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ ﴿۹۱ انعام﴾ آن‌ها را بگذار تا به بازیچه خود فرو روند... (دیگران ممکنه کل کل، تخریب، نگاه تک بعدی به توازن مالی و توازن قدرت، انتقام و ... را برگزینند و به اون صورت ادامه دهند و یا اینکه به رها شدن به حال خودشون به دید حفظ قدرت و غرور به صورت شرافتمندانه و عقب زدن مقتدرانه رقیب و گرفتن عرصه برای خود و... نگاه کنند، اما به نظر من هدفم (رها سازی) و (عمل به اندازه خدا) خیلی والاتر از این مسائل جزئیه... و صرف وقتم در راه های دیگه را ارزشمند تر میدونم)+ تلاش می کنم از عبرت هایی که گرفتم در یافتن یا ساختن راه آینده استفاده کنم.

سخن پایانی برای شما آقای کاوه: سخن پایانی پست شرکت + درس عملی از پاراگراف انتهایی این پست