موضوع: با بد دهنی و فحاشی همسرم چه کنم؟

سلام دوست عزیز من با خوندن تاپیک شما احساس کردم نقش خانوادتون توی زندگیتون خیلی پررنگه همه جاش خانوادتون بوده مالی بجه داری و...
خب معلومه شوهر شما اینجا احساس پشم بودن بهش دست میده و عقده هاشو از طریق فحاشی خالی میکنه
ب نظر من بهتره ک یه مقدار از خانوادتون فاصله بگیرید تا شوهرتون احساس کنه تکیه گاه شما اون هستین نه خانوادتون اینجوری احساس اقتدار میکنه
مطمعنا اگر خانواده همسرتون توی زندگی شما نقششون پررنگ بود و تازه شوهرتونم همش میگفت اخ مامانم وای ببام شما اذیت میشدید یا اینکه هر روز مادرشوهرتون بخاد بیاد خونتون
پس یه مدت یه فاصله ای بگیرید و زیاد پیش شوهرتون مامانم بابام نکنید ببینید چی میشه؟

[quote=کمال;390698]تو دعوا که مرتب شوهرت داره میگه نه من نمیام آنجا خودت بروم و فحش میده به خانوادت
شمامیگی اگه نیای بابام ناراحت میشه !!!
.....
ممنون از پاسختون...خانواده من هیچوقت تو زندگیه ما دخالت نکردن این شوهره منه که به خاطر طرز فکر غلط و بدبینانه اش هر حرفی رو دخالت تصور میکنه..مادر من هیچ قصدی از این حرف نداشته ولی اون بد برداشت میکنه....من بیش از حد احترام همسرم رو نگه میدارم هیچوقت نه به خودش نه به خانوادش توهین نکردم ولی اون توی دعواها یا حتی هروقت از کسی ناراحت بشه فحاشی میکنه....
به دلیل نداشتن وسیله نقلیه و دور بودن مسیر خونه تا محل کارم امکان گذاشتن بچه در مهد رو ندارم.مادرشوهرم پیره نمیتونه و اصلا نمیخام بره اون نگهش داره اونا کلا یه جوره خاصی هستن خیلی باهام سرد هستن باورمیکنین تا حالا زنگ نزدن خونمون حاله من یا بچه رو بپرسن همیشه به موبایل شوهرم زنک میزنن اونم روزی یه بار از محل کارش میره سر میزنه بهشون (البته من تماس میگیرم حالشو میپرسیدم ولی منم دیگه سرد شدم و زنگ نزدم)...به هرحال یک سالشه بچه ام و شوهرم نمیتونه به محل کارش ببرتش.
همسرمن یه ایراد بزرگ داره اگه یه سوء تفاهم ببینه از خانوادم به تمام محبت ها و خوبیهاشون لگد میزنه و این خیلی دردناکه.من تمام سعیم رو میکنه هیچ بحثی باهاش نمیکنم که بستر دعوا به وجود نیاد ولی خوب تو زندگی مشترک پیش میاد ولی هربار پیش میاد با فحاشی و توهین های بد به من و خانوادم (حتی اگه هیچ نقشی تو دعوامون نداشته باشن) تمومش میکنه و میگه ناراحتی برو خونه بابات.....بعد پشیمون میشه معزرت میخاد و منم ازش التماس میکنم که توروخدا دیگه فحش نده میگه باشه ولی سری بعد همین اش و همین کاسه..... و من نگرانم نگران فرزندم و تربیتش..نگران اینکه یه موقع تو اوج عصبانیتش جلوی خانوادم بهشون توهین کنه

سلام عزیزم اینتجربه شخصیمه شوهر منم تو دعواها با اینکه موضوع ربطی هم به خونوادم نداره پای اونا رو میکشه وسط و گاخی توهین میکنه و من بهش میگفتم تو حق نداری توهین کنی که قضیه بدتر میشد و میگفت برو با اونا زندگی کن ولی جدیدا دیگه اگه بخاد از خونوادم چیزیبگه اون لحظه بهش نگاه میکنم و با سکوت فقطسرم رو تکون میدم و تقریبا طرف شوهرم میگرم و میگم حق با تو و از دید اون به قضیه نگاه میکنم و اگه توهین کرد فقط سکوت میکنم مبینم اینطوری خیلی سریع قضیه جمع میشه و اگه حرف تو دلم مونده باشه وقت خوشیا با ارامش و مهربونی بهش میگم اونطور که میگفتی نبوده ولی بهت حق میدم برداشت دیگه ای کرده باشی کلا اگه میخای کار به توهین نکسه اون لحظه از خونوادت هرچند حق باهاشون باشه اصلا اصلا طرفداری نکن سعی کن خودت طرف شوهرت نشون بدی مهم نیست اون میخاد چه نظری در مورد خونوادت داشته باشه بذار فک کنه حق با اونه تا بیشتر جبه نگیره وقتی فکر کنه تو باهاشی بهت اطمینان میکنه و پرخاشگری نمیکنه اونوقت تو با سیاست میتونی بین خودت وخونوادت اصلاح کنی به این صورت که از سمت خونوادت نقل قولای الکی کن مثلا بگو اونا چقدر تو رو دوست دارن میگن چقدر شوهرت محترمه و... اینطوری شوهرت سعی میکنه خودش حداقل جلو اونا همونطور وانمود کنه و از طرف همسرت هم به خونوادت از همین نوع نقل قولهای الکی کن دوست دارم تاییر رو تو زندگیت حسکنی ولی یه مدت تلاش کن شاید یکم زمان ببره ولی ححتما نتیجه میده ایشالله

دوستان تو رو خدا بهم بگید چیکارکنم که شوهرم قدردادن خانوادم باشه .....وقتی بهش میگم بریم خونه بابا م, عموم، خاله ام بیاد و نگه دوست ندارم بیام خودت میخای با بچه برو....تا حرف میشه نگه اون بابای فلانت و مادر....
خواهش میکنم کمکم کنید

نوشته اصلی توسط abs

دوستان تو رو خدا بهم بگید چیکارکنم که شوهرم قدردادن خانوادم باشه .....وقتی بهش میگم بریم خونه بابا م, عموم، خاله ام بیاد و نگه دوست ندارم بیام خودت میخای با بچه برو....تا حرف میشه نگه اون بابای فلانت و مادر....
خواهش میکنم کمکم کنید

سلام دوست خوبم من دو جلسه هست ميرم پيش يك روانشناس توي شهرمون.مشكلي شبيه تو رو هم من دارم البته شديد نيست من نظر روانشناس رو مي گم البته با نظر خودم هم قاطي مي كنم.ببين عزيزم تو هر چي گير بدي به شوهرت بيشتر لج مي كنه اولا كه سعي كن يك مدت باهاش همراهي كني مثلا ميگه بابا مامانت اينطورين تو سعي كن نشنيده بگير ساكت باش والبته باقيافت ناراحتيت رو نشون نده مثلا ميتوني بحث رو سريع عوض كني مثلا همون لحظه درمورد كار و اداره و بچه حرف بزن.دكتر روانشناس مي گفت اين جمله رو بنويسيد بزنيد به ديوار"اگر آگاهانه تمرين كنم عادت مي كنم" پس اصلا نگو نميتونم ميدونم سخته ولي بايد سعي كني تمرين كني.وقتي مامانت دعوت ميكنه اصرار نكن بهش بياد باهاتون. حتي بعضي مواقع بگو اگه تو نميري باشه منم به خاطر تو نميرم بزار خودمون شاد باشيم.ميدونم تو هم مثل من اونقدر تعريف پدرمادر و طرفداريشون رو كردي و شوهرت مثل شوهر من اونقدر حساس هست كه ديگه نسبت به فاميل تو آلرژي پيدا كرده بايد يك مدت كار كني روي خودت.وقتي خوبين بهش توضيح بده كه در مورد پدر مادرم هر چي نظر تو باشه من قبول دارم.بزار خودش رو واسه تو خالي كنه اون دنبال كسي ميگرده كه خودش رو خالي كنه بزار هر چي توي دلش كينه و حرف داره بهت بگه تو فقط پشت سر هم تاييد كن.منم مثل تو شاغل هستم و مثل تو صبح زود ميرم سر كار منم قبلا دخترم رو شوهرم ميبرد خونه مامانم اينا يا مامانم ميامد خونمون بعدا ديدم هر روز يك حرفي درمياد يكروز شوهرم ميگه گشنه مونده يكروز ميگفت تشنه مونده دختر دومم كه با فاصله دو سال از اولي بدنيا آمد وقتي 11 ماهش بود گذاشتمش مهد اول نگران بودم ولي خدا رو شكر خيلي راحت شدم خيلي از مشكلاتم برطرف شد خيلي هم راضي بودم اتفاق خاصي هم نيافتاده الان هم كوچيكه 4 سالش رو تمام كرده فكرش بكن اگر تمام اينمدت مادر پدر من از بچه ها نگهداري مي كردن و فردا شوهرم ميگفت پدر مادرت فلانن و بهمانن من چقدر آتيش ميگرفتم پس تو هم از اين تجارب استفاده كن منم مثل تو متاسفانه نميتونم اين روابط رو مديريت كنم و شوهرم هميشه شاكي هست كه تو اونا رو به من ترجيح ميدي ولي نميدونم تمرين ميكنم كه بيشتر طرفم شوهرم باشم تو هم تمرين كن.

ممنونم از پاسخت elsay عزیز.من هم حداکثر تا شش ماهه آینده بچه رو مینویسم مهد چون تنها دو تا گزینه دارم یکی نزدیکه خونه که گفته دوساله قبول میکنه و نمیشه یکی هم برای ادارمونه که شش ماهه دیگه نوبتش میشه...مرسی از راهنماییهات من همیشه سکوت میکنم ولی چشم باز هم میکنم توی شادیهامون بهش میگم اشتباه کردی میگه باشه دیگه نمیگم ولی سر هر بحث کوچیک تکرار میکنه کارش رو..
الان بابام و مامانم کلی از دستش ناراحتن که چرا اینقد به ما بی احترامی میکنه و دو دفعه دعوت کردیم و نیومده یه زنگ هم نمیزنه حال بابای مریضم رو بپرسه و اینقد ناسپاس و پرتوقعه.....
ممنون میشم از راهکارهات به منم بگی

دوستان تورو خدا کمکم کنید
این مرد درست بشو نیس..من زن. زدم بهش سالگرد ازدواجمون رو یاداوری کنم و تبریک بگم داد و بیداد راهانداخته که اون بابای فلان فلان شده براچی زنگ نمیزنه حال برادربزرگم رو بپرسه (پدرشوهرم چندساله مرده) یا اون مادر فلانت چرا اینطوری چرا اونطوری...اخرشم گفت ناراحتی برو خونه بابات طلاقت میدم.من فقط سکوت کردم دارم دق میکنم
فکرنکنم درست بشه فکرکنم باید جدا بشم ازش داره خونم رو میکنه تو شیشه