موضوع: وسواس و لکنت زندگیمو نابود کرد..میخام بمیرم دیگه تحمل زنده بودن رو ندارم ...:((

سلام
ببینین،دونستن اینکه کی مقصره کمکی بهتون نمیکنه.

شما الان تصورت اینه که توی همه مشکلاتت خانوادت مقصرن.به نظر میرسه میخوای از طریق خودت از خانوادت انتقام بگیری.

میگی به فکر درمان نیستی.فقط میخوای بدبختی خانوادت رو ببینی.

به من بگو این دقیقا چه کمکی به بهبود حال الان تو می کنه؟؟؟؟

اول حالت رو خوب کن.

روانپزشکهایی هستند که بیمه قبول میکنن.بیمه داری؟

اینجوری هزینه هات خیلی کمتر میشن.

پستهای دوستان رو خوندی؟دیدی کسایی هستن که مشکل الان تو رو داشتن؟

الان این مساله قابل حله.

تنها کسی که میتونه بهت کمک کنه خودتی.البته به کمک افراد متخصص.

از خانوادت انتظاری نداشته باش.تو میگی از اونها ضربه خوردی.

فکر میکنی پدر و مادر خودت قبلا چه زندگیی داشتن؟پدر و مادرهای اونها هم حتما مسایل و مشکلاتی داشتن.حتما ناآگاهییهایی داشتن.خیلی از گرفتاریهای پدرها و

مادرهای ما از پدر و مادرهای خودشونه.

طبیعتا اون زمانها آگاهیها خیلی کمتر بوده.

ولی قرار نیست ما هم ادامه دهنده این روند باشیم.

ما الان توی دوره ای زندگی می کنیم که ایم مسایل راه حل دارن.

تمرکزت رو از روی خانوادت بردار و بزار روی درمان و بهبود حالت.

ممنون دوستان..خیلی خوبه که تنهام نذاشتی اینجا..
من سال قبل تو همیاری تاپیک داشتم خیلی ها کمکم کردن خیلی حرف زدیم امااخرش ب هیچی نرسیم از وقتی هم که دیگه نرفتم تاپیکم داغونتر شدم....


خب میدونم حس تنفرم ب خونوادم و خدا هیچی رو درست نمیکنه بدترم میکنه اما چ کنم..

نمیدونید که چ سختی هایی کشیدم..چ کسانی چجوری تحقیرم کردن..

این سال ها و مشکلاتم منو خیلی عصبی کرده..تمرکز ندارم..دلم میخاد همه چیو بزنم داغون کنم....

من از زنگی میترسم..

حتی دوستم که تو کار دارو و داروخونس بهم گفته برم پیشش برم مرکشو بگیرم زیام سخت نیس و کار کنم اونجا..اما من از لکنتم میترسم برم کلاس ثبتنام کنم...
میترسم..جرات ندارم..

الان 8 ماهی از خدمتم مونده روز ب روز استرسم بیشتر میشه که بعد سربازی چ کنم؟هراس دارم از قدم برداشتن...

خیلی داغونم:((

از کجا و چجوری شرو کنم....

دوست عزیز
الان لازم نیست نگران بعد از سربازیت باشی.براش برنامه ریزی کن ولی نگرانش نباش.

منم یه زمانی همه وقتم رو صرف فکر کردن به آزارهای پدرم،مظلومیت مادر و ضربه هایی که مادرم ناخواسته بهم زد

می کردم.
بهبود حالم از زمانی شروع شد که تمرکزم رو از اونا برداشتم و گذاشتم روی خودم.به این فکر کردم که من برای خودم

چه کار میتونم بکنم.
فهمیدم پدر و مادرم هم رفتارهاشون از روی ناآگاهیی و نادانی و گذشته ای به مراتب بدتر از من بوده.چون پدر و

مادرهای اونا به مراتب مشکل دار تر بودن.

از مراجعه به یه متخصص شروع کن،به پیشنهاد دوستت هم فکر کن.لکنتت هم درمان میشه.همه چیز با گذشت زمان

،صبر و حوصله،اراده خودت و کمک گرفتن قابل حله.

ضمنا بهبود به تدریج به وجود میاد.عجله نکن و آروم آروم بهتر شدن حالت رو ببین.

ممنون دوستان...

من حالم خیلی بده..

همین صبح که بیدار شدم رفتم دست و صورتمو شستم..اومدم پای کامپیوتر و نت..داداشم دیشب چایی خورده و فنجانش مونده بود رو میز..
منم خاستم یکم ب مانیتور نزدیک بشم..ی مطلب بود نمیشد بخونم..یهو دیدم فنجانه جلو دهنمه..نزدیک بو دبهش بخورم..
میدونم برخوردی بهش نکردم اما واقعن شک دارم شکم طوریه که حس میکنم جدی جدی بهش خوردم..

بعد دوباره رفتم صورتمو شستم..حالا این شستنم مصیبتیه واسه خودش..وقتی تو روشویی دست صورتمو میشورم همش حس میکنم و شک دارم که از آب ته روشویی میپاشه صورتم..داخل دهانم...
خلاصه شستم اومدم نشستم..چون صورتمو خوب خشک نکرده بوم زیر چونم هنو خیس مانند بود..حالا دوباره فک میکنم تمیز نشده باید دوباره بشورم..اما خسته ام خسته..

22ساله کارم همینه..دیگه نمیتونم:((


خیلی خسته ام از زنده بودن

انقد درگیر بودم حتی دکتر رفتنم بلد نیستم...نمیونم دکتر متخصص شهر ما کجان؟؟نمیدونم ویزیت چجوریه
فقط حواسمو ب لکنت و وسواس جم کردم...

میخام بمیرممممممممممممممممممممم ممممممممم

سلام.

برای درمان وضعیت شستشو با یک نفر برید سر روشویی و بهش بگید دست و صورت خودشو کامل بشوره به نحوی که کاملا از نظر خودش تمییز شده باشه و شما هم خوب نگاه کنید و

دقیقا همون کارهای اون رو برای شستشو تکرار کنید. مطمئن باشید که تمییز شده.

در واقع شما چون طرز شستشوی صحیح رو بلد نیستید نمیدونید که چه اندازه باید بشورید. برای کسب اطمینان حتما از کسی به طور عملی کمک بخواید و خوب و با دقت نگاه کنید.

ببینید چون شما مطمئن نیستید چه اتفاقی قراره بیوفته و تصورات بدی دارید وسواستون تشدید میشه.اما اگه خودتون عمدا کاری رو که ازش میترسید رو انجام بدید و ببینید اتفاق خاصی نمی

افته بهبود پیدا میکنید. مثلا لیوان چایی برادرتون رو بردارید و گوشه اش رو به دهنتون بزنید. خواهید دید که هیچ اتفاقی نمی افته. همش تصورات خودتون از اینه که حالتون به هم میخوره یا

چیزی به دهنتون میخوره. در صورت اطمینان از شرایط و یادگیری رفتار صحیح مشکلاتتون کاملا حل خواهد شد. شجاع باشید و از همین لحظه شروع کنید به عمل و خودتون رو خلاص کنید

سلام علی اقا.یه لحظه احساس کردم این نوشته رو داداش خودم نوشته,البته با این فرق که داداش من مشکلشو تقصیر دیگری ننداخت,هر چند شاید همه ی ما تو مشکلاتش مقصر بودیم.داداش من الان ارشد مهندسی مکانیک میخونه و تو نیروگاه شهرمون استخدام شده و وضعش خوبه,البته هنوزم کمی لکنت داره ولی میگه تا خواستگاری و زن گرفتنش باید اونم برطرف کنه.گیرم همه ی دنیا تو مشکلاتت مقصر باشن.مگه مشکلت حل میشه داداش گلم.خب واسه این که دلت خنک بشه واگذارشون کن به خدا,ولی خودت یه یا علی بگو و یه حرکتی به خودت بده.داداشم میگفت چون من وسواس دارم و لکنت دارم و کلی مشکل دیگه,پس باید تلاش کنم تا نقاط قوتمو بیشتر کنم تا از بقیه عقب نمونم.ولی تو به جای اینکه بلند شی مشکلتو خودت با توکل به خدا حل کنی داری اطرافیانتو فحش میدی وخودت خودارضایی میکنی.واقعا به نظرت این وسط کی ضرر میکنه؟

- - - Updated - - -

به جای اینکه مشکلتو حل کنی داری بیشتر میکنی.در اولین فرصت برو تو سایت عوارض خودارضایی رو سرچ کن بعد ببین بازم میخوای ادامه بدی,خوانوادت ادمای بدی بودن که تورو به این روز انداختن,ولی تو خودت از اونا بدتری که داری خودتو بدبخت تر میکنی,عزیزم ناراحت نشو که دارم تند حرف میزنم فکر کن خواهرتم,دلم برات میسوزه,فردا پدر و مادرت خدای ناکرده سرشونو میزارن زمین و اون داداشت که میگی بدذاته هم زن میگیره و بچه دار میشه و بچه هاشم به عموی عاجزشون میخندن و مسخرش میکنن,اینو میخوای؟تو فردا قراره ازدواج کنی,با این شرایط هیچکس بهت زن نمیده اگرم بده,بعدا با زنتم به خواطر وسواست دچار مشکل میشی,به خصوص در روابط زناشوییتون.به جای اینکه به فکر چاره باشی,داری پدر و مادر و برادرتو نفرین میکنی؟که چی بشه؟لکنتت خوب میشه؟یا وسواست برطرف میشه؟

- - - Updated - - -

واسه وسواست,یه راه حل میگم,ولی اگه غیرت داری به خاطر زن و بچه های اییندت عملی کن,به خاطر اینکه سیلی محکمی بزنی تو دهنککسایی که مسخرت کردن عملی کن,چون تا وسواس و استرست از تمیز بودن از بین نره نمیتونی لکنتتو بر طرف کنی,اگه اشتباه نکرده باشم گفتی سربازی.از امروز ظرف غذاتو بده دوستت که اول چند قاشق از غذاتو بخوره بعد بگیر با همون قاشق خودت بخور.فقط حواست باشه دوستی که انتخاب میکنی سرماخوردگی نداشته باشه.لیوان ابتو بده یکم بخوره بعد تو بخور.تو زمین که داری راه میری به زمین نگاه نکن,اگرم کردی هر جا کثیفی باشه پاتو بزار روش و رد شو و خودتو به بیخیالی بزن.پتویی که موقع خواب میکشی روت با دوستت عوض کن.شاید خیلیا بگن این کارا بهداشتی نیست,اره اما واسه کسی که وسواس داره باید خط قرمز ها شکسته بشه تا به اوضاع عادت کنه.قول میدم اگه یه هفته اینکارارو بکنی مشکلت حل میشه.فقط مقاومت نکن.وقتی هم یکی حرف میزنه به حرفاش عمیق گوش بده تا ذهنت فرصت نکنه به دهن و دندوناش تمرکز کنه.

- - - Updated - - -

واسه لکنت داداشم داره میره هامیو پاتی,یا همون اب درمانی,اگه تو شهرتون باشه برو پیشش و مشکلتو بگو.در مراحل اولیه به شدت لکنت میگیری به طوری که دیگه ترجیح میدی حرف نزنی ولی بعد چهار پنج ماه مث بلبل حرف میزنی,داداش من تازه این ماه مث بلبل حرف میزنه.

- - - Updated - - -

و در اخر یه کلید طلایی بهت میدم که قفل همه ی مشکلاتت باهاش باز میشه.امشب بشین یه دل سیر گریه کن,بزار بغض و کینه از دلت خالی شه,توبه کن و با خالقت اشتی کن و پدر و مادر و داداشتم اگه تونستی ببخش شروع کن به نماز خوندن.به خدا اگه نمازاتو مرتب بخونی یه ارامشی بهت میده که دیگه وسواس سو لکنتتو به راحتی میتونی کنار بزاری.

- - - Updated - - -

و در مورد خودارضایی که یه لذت زود گذره,و بعد اینکه تموم میشه علاوه بر اینکه سبک نمیشی,یکمی هم به احساس گناه و بغض و اعصبانیتت اضافه میشه.خودتو بسپار به خدای مهربون و ازش بخوا که کمکت کنه و خودتم اراده تو جمع کن و خودتو از باتلاق بکش بیرون.تو همسر اینده ی زنت و پدر اینده ی بچه هاتی پس به اونا هم فکر کن

- - - Updated - - -

خدا یار و یاورت داداش گلم

سلام

واقعن داداشت وسواس و لکنت داشت..الانم داره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ینی خوب شده الان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نه..من اصلن نمیتونم باهاش کنار بیام..
خب داداشت قبول کرده ولی من نمیتونم..

چرا باید خدا منو لکنتی میکرددددددددددددددددددددد

دلیلش چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

یکی میگه خدا لکنت نداده بهت دلیل ژنتیکی و اینا داره..
یکی هم میگه خدا خاسته امتحانم کنه..

شما جای من باشید کودمو قبول میکنید؟؟؟


خواهر گرامی من با چنتایی روانشناس در ارتباطم البته تو نت.....همه جوره حرف زدن تلاش کردن..ساعت ها رو مخم کار کرن نشد که نشد..
ی زمانی گفتم باشه اشتبا از منه..
خدا باهات اشتی میکنم..

بنده خوبی نبودمو نیستم ولی هر روز که بیدار میشدم ی سلام علیک خودمونی با خدا میکردم...
90 درصد نمازامو هم ب موقع و کامل و خوب میخوندم..جوری که رفته رفته مثلا وقتی میگفتم الله اکیر واقعن حس میکردم بزرگیه خدا رو..انقد ب خدا نزدیک شده بودم..

اینم بگم استمتنارو هم توبه کرده بودم..
ی روزی فشار اومد بهم..انجامش دادم انقد عصبی و دلم شکست..خدا رو فش دادم..قید همه چی رو زدم....

از اون روز تصمیم گرفتم هیچ موقع سمت خدا برنگردم.....

شاید اون اراده ای که اونموقع داشتم در مقایسه با بندهای دیگ خیلی ناچیز بوده..اما مگه نمیگن خدا ب نسبت توان هرفرد ازش انتظار داره..ها؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خب توان منم اونقد بود چرا قبولم نکرددددددددددددددددددد؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟چرااااااا ااااااااااااااااااااااااا ااااا

ی سوال دارم..خدا قدرتش بیشتره یا شیطان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگه بگین شیطان که دیگه باید فلسفه اسلام وقران علی و محم رو ببندیــــــــــــــــــم

نه اگه خدا قدرتمند تره.....پس باید و باید و بااااااااااااااید کمکم میکردتا دوباره وسوسه نشم...

اما نکرد..خب بگید چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مگه غیر اینه که خدا میخاد منو شکنجه بده...؟

من یک قدممو براشتم پس 100 قدم خدا که همه ازش دم میزنن کو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟


من نمیتوتم با خدا اشتنی کنم..ازش شکستم..نمیتونید درک کنید چقد دارم رنج میکشم............


والدینم حرصم میدن خو چ کنم نمیتونم اعصابمو کنترل کنم.............

من بومی ام و هر شب خونه ام....ناهارم که تو ستا میخوریم با رعایت اصول بهاشتی...

من سرباز فرماندهم..و نمیرم غذا خوری با همه سربازا غذا بخورم..تو عمرم فقط اینجا شانس اوردم که حالا چون بین ادمای مهمی هستم لکنت ب شت اعصابمو خورد میکنه...شبا هم ک خونه میخابم....

اینم بگم چون ما تو غذا خوری ستاد نحوه چیدمان میز غدا خوری نحوه غدا خورن مقامات و اینا خیلی خوب و با کلاس و .. هست من نمیتونم با رفتارهای خونوادم کنار بیام..من تو خدمت با فلهنگی و رفتارهای اشنا شدم که با فرهنگ و منش خونوادم خیلی فرق داره و نمیتونم خودمو وفق بدم....

وقتی ب اینده فک میکنم دلم میخاد خودمو بکشم..همه چیو بزنم دربه داغون کنم...روانی میشم:((
کاش منم خواهری داشتم..شاید میشد باهاش دردل کنم..خیلی پرم از درد غصه شکست تنهایی استرس

همیشه دوس داشتم یکی بود ابجیم باشه..اح..

بعضی وقتا هم میگم خوبه که ابجی ندارم.چون تحقیر شدن پسری جلو خواهرش بدتره..

سخته خاهری ببینه داداشش داغونه..مگه نه؟:(



انقد تلاش کردمو شکست خوردم دیگه انرژی و امید ندارم..فقط میخام

بمیرم..باور کنین گاها حتی نمیتونم سرپا وایستم

چ مشید منم مثل مردم عادی بودم...:((



خدایا این همه سال با جملات امید دهنده خودمو نگه داشتم ..امید داشتم

روزی خوب میشم..ولی الان دیگه نمیتونم..میفمهی چی میگم؟

بریدم

نمیتونم زندگی کنم..راهمو خومو هویتمو گم کردم....

خلاصم کن
پ

دوست عزیز خ ا برای کسی که مریض نباشه گناه محسوب میشه و خدا ازش ناراحت میشه نه برای شما. شما پر از استرسی و برای تخلیه ی استرس اینکار رو میکنی. قطعا اگه استرس

نداشتی این کار رو نمیکردی.بنابراین هر چقدر به این فکر کنی که گناه داره و خدا منو دوست نداره بدتر اینکارو تکرار میکنی. خیالت راحت باشه خدا به هیچ عنوان مثل ما آدم ها خط کشی

شده رفتار نمیکنه درک میکنه و مطمئن باش حداقل به خاطر این کار از دستت ناراحت نیست. با خیال راحت نمازهاتو بخون و اصلا این مسئله تو ذهنت نباشه این کار رو کردی.

این شکایاتت از خدا به خاطر سنته!!! یکم که بزرگ تر شدی دیگه از این حرفا نمیزنی.به خاطر اینکه هر چی تو جامعه باشی بزرگ تر میشی.

اما در مورد لکنت زبونت و اینکه کاش خواهر داشتی. والا اگه خواهرت من بودم با این همه آه و ناله و فغانت مثل گربه میذاشتمت تو نایلون سیاه میبردمت یه جای پرت گمت میکردم که دیگه

صداتو نشنوم :) خوب اصلا فرض کن لال بودی . مگه تا حالا آدم لال ندیدی؟ فکر میکنی با تو چه فرقی داره. مثلا من عدالت خدا برام رعایت شده که لال نشدم و یا تو، خدا عاشق چشم و

ابروت شده لالت نکرده؟؟؟؟ بر اثر خیلی از مشکلات ممکن بود لال بشی کلا یا کور بشی یا چه میدونم دستت قطع بشه قطع نخاع باشی و ... نمیشد برادر عزیز؟؟؟

این دنیا پره آدمه. تو هم یکیش.میفهمی آدمی؟ میفهمی انسانی؟ میفهمی دنیا کجاست؟ اصلا به خودت اجازه میدی فکر کنی به دنیا و زندگی و...؟؟؟؟؟؟؟ میفهمی شب و روز یعنی چی؟

میدونی اینکه آتیش میسوزونه و تو پرت بشی توش و کباب بشی عین عدالت خداست؟؟؟؟؟؟ پس نمیشد عدالت خدا باشه و مریضی نباشه.

به خدا میشد بدتر باشی. به همون خدایی که میگی قدرتش کو و نمیدونم چی، میشد الان یه پسر وسواسی با لکنت و سرطانی بودی. عدالت خدا رو توضیح بده و بگو چرا نباید باشه؟

بهم بگو یعنی چی که تقسیم سلولی باشه و سرطان نباشه ؟؟؟

تو هیچ کاری نکردی بنده ی محبوب و خاص خدا باشی. یه آدم معمولی ای. میفهمی خدا براش فرق نداره و فقط عمل آدما مهمه.

سرتو کردی زیر برف انگار تا حالا تو زندگیت آدم مریض ندیدی. پاشو برو بیمارستان ببین اونقدر سرطانی و قطع نخاع و فلج و سوخته و هزار تا مریض میبینی از همون ده سالگی طرف قطع نخاع

شده، بعد فکر میکنی فقط تو مشکل داری!!!

چرا فکر میکنی فرق داری، کم داری لکنت داری یا خدا زیادی دوستت داره موقع به دنیا اومدن cp نشدی؟؟؟؟؟

اصلا تو چیزی به اسم چشم داری که ببینی عدالت خدا رو ؟

نداری و وفقط نشستی مثل بچه کوچولو ها تو حصار ذهن خودت همه ی آدما رو بالاتر و برتر از خودت میبینی و حتی نمیتونی بفهمی دیگران هم درد دارن. دیگران هم حق دارن و مشکل تو

اونقدر ناچیزه در مقابل خیلی ها که فقط کافیه دو سه سال مدام بری دکتر و تموم !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! اما یه عده حتی ....

آره وقتی بچه بودی تقصیر پدر و مادر و خانواده ات بود ولی الان چی؟ الان بچه ی 9 ساله ای از روانشناس میترسی نمیری؟

آدمی مثل تو که یه متر زبون برا شکایت داره و تو عمل هیچ کاری واسه بهبودش نمیکنه رو باید چیکار کرد؟ چه طور جرات داری حتی ذره ای برای بهبود وسواست تلاش نکنی بعد بگی چرا؟

عجب آدمایی پیدا میشن!!!!! حالا از خدا هم توقع داری؟ شیطان هیچ احتیاجی به گول زدن تو نداره. نترس تو رو از خدا دور نمیکنه. خودت نمیخوای خوب بشی. مگه بیکاره !!!

بذار خیالت رو راحت کنم خودتو بکشی و گریه کنی و داد بزنی و هزار تا کار دیگه تا پا نشی بری دکتر و تا دارو نخوری و تا با ترسات رو به رو نشی همینی که هست. باید پاشی و تلاش کنی

وگرنه محکومی به بدبختی. تو هم یه ادمی مثل همه. مثل من . مثل همه ی آدمایی که اینجان. از من بیشتر نیستی باااااید تلاش کنی. خودت تلاش کنی.

روانشناس بالینی برو دارو هم بهت بده. در ضمن روانشناس لولو خورخوره نیست.

اگه یه آدم بودم که نمیفهمیدم و میخواستم حالتو بگیرم میگفتم چه طور ممکنه یه آدم وسواس داشته باشه و پیف پیف و اه اه از دهنش نیوفته ولی خودارضایی کنه؟ چرا اینو میتونی ولی

نمیتونی کثیفی دیگه رو تحمل کنی؟ مگه خود کثافت نیست اینکار!!! بهش فک کن. تو دنبال بهانه ای تا از دیگران دور باشی. وسواس فقط یه سرپوشه واسه فرار تو از نزدیک شدن به دیگران.

تو یه حجم بزرگی استرس داری که از یه جایی نشات میگیره. ته ته تحلیل کار تو اینه که میخوای دور باشی از آدما .وسواس یه راهه و یه بهانه ی خوب و یه انتخاب آگاهانه برای تنهایی. برو

روانشناس اینو برات حل کنه. میدونم اونقدر اهل آه و ناله ای که حتی.... نشنیدی هر کی داد بزنه فقط صدای خوشو میشنوه.

دارو بهت میده وسواست بهتر میشه. خ ا هم نمیکنی اگه بگی و بهت دارو بده.