موضوع: همسرم رفتار بسیار ناشایستی باهمسر باردارش داره!!

سلام مجدد خانم بانوی مهر


یه روز استادم بهم گفت به سئوال زیر پاسخ بده :

کدام یک را انتخاب میکنی :

1) بهشت 2 ) جهنم 3 ) فرق نمیکنه


من گفتم گزینه ی 1

منم فکر کردم درست جواب دادم - بعد خندید .

بهشون گفتم شما کدام را انتخای میکنید - گفت گزینه ی سوم

گفتم چرا ؟

گفت : هر چی از دوست رسد نیکوست !

بانوي مهر عزيز ......... شما هنوز كساني را داريد كه سر بر قلبشان بگذاريد و آرامش بگيريد.


باور كنيد همه دوستتان دارند ..... هر كس كه با شما اشك مي ريزد ......... اصلا فكر مي كرديد روزي پدرتان براي شما اشك بريزد ؟

حداقل حس مادرتان را در مورد رنجي كه مي كشيد مي توانيد درك كنيد .......... چون شما خودتان پاره ي تن او هستيد.


شايد اين اتفاق تلنگري باشد براي همگي شما تا قدر يكديگر را بيشتر بدانيد.


پسرتان براي شما كمتر از جنيني كه از دست داده ايد نيست ........ او بيشتر از آن جنين نياز به مهر شما دارد ............ نياز به وجود شما دارد .......... هيچ كس براي او جاي شما را نخواهد گرفت ........ او هم يك مادر محكم مي خواهد تا بتواند به خوبي رشد كند.


درد ناك است ميدانم ........... تحمل اين رنج كار هر كسي نيست.


اين اشكهايي كه بر گونه مي ريزيد واقعا لياقت ميخواهد ......


اشكهاي يك مادر دلشكسته به تمام دنيا مي ارزد ............


درنظرم جايي هستيد نزديك تر از همه ي عالم به خدا ...........


خدايي كه از رگ گردنمان نزديك تر است به ما.................


خداي مهربان و دلسوز تر از تمام مادرها .......................


مادر عزيز و مهرباني كه براي فرزندتان هر كاري از دستتان برمي آيد انجام مي دهيد.......... شايد بتوانيد كمي حس خدا به خود را درك كنيد كه دوستتان دارد ......... به شما اعتماد دارد كه از امانتي اش در حد توان نگهداري كرديد .


الان زمان خوبي است كه هر چقدر در توان داريد سر بر سجاده ي نماز بگذاريد و از ته دل گريه كنيد و خدا را صدا كنيد .............. فكر ميكنم خدا هم اين را بخواهد .............. مطمئنا خيلي آرامتان مي كند ........... دلم روشن است بعد از اين سختي ها آرامش و شادي در انتظار شما و خانواده ي شما خواهد بود.


مادر عزيز ، در مقابل صبر و بردباري شما تمام گلهاي عالم را به پايتان بريزند باز هم كم است.

خدا شاهده پست های شما خیلی خیلی بهم آرامش می ده با اینکه الون داذم اشک می ریزم و می نویسم اما شما خیلی بهم دل گرمی می دید
من مخصوصا وقتی اسم باغبان و شما اعجاز عشق رو می بینم هنوز پست تون رو نخونده روحیه می گیرم
الآن خدا صدامو می شنوه مگه نه ؟! ازش می خوام به تک تک شماهایی که تو تاپیکم پست گذاشتید اجرتون رو بده...خوشی و آرامش واستون بباره...خیر ببینید
اگر شماها نبودید من همین قدر هم نمی تونستم دووم بیارم
واسم دعا کنید بتونم کنار بیام به خدا سخته خیلی سخته

بانوی مهر عزیز......دوست خوبم......
وقتی خبر رو دیدم خیلی متاثر و ناراحت شدم......اول هر خبر بد همیشه ناراحتی و اندوهه....می دونم برات خیلی سخته.....می تونم درکت کنم.....
ما بچه های همدردی ، واقعا باهات همدردیم.....اومدیم برات نوشتیم تا بدونی در کنارتیم.....تنها نیستی....حتی وقتی مثل الان این همه اندوه رو تو دلت تک و تنها جمع کردی....ما می شینیم کنارت برامون بگو...مثه یه دوست واقعی........یه وقتی تو دلت دفن نکنی.....
دوست خوبم....وقتی در مورد سقط های مکررت می نوشتی و .... فکر می کردم سنت خیلی بیشتر باشه......27 سال که چیزی نیس....کلی راه پیشرو داری تا نی نی های بعد...
چرا اینقدر به خودت سختی میدی......
اما بهتره حالا حالاها به بچه فکر نکنی.....تو که یه پسر سالم و مهربون داری.......تو دنیاتو با فرزند ساختی.چیزی که خیلی از زوج های جوون درحسرتشن......اونایی که مثه آشنای ما سالهاس ندارن چی بگن......یا مثه فامیل ما که بچه دومش سندرم دان داره.......خیلی خیلی آدما هستن که میگن کاش خدا اینو بهمون نمیداد......یه وقت ناشکری نکنیا........
هر چند با شناختی که ازت دارم می دونم خیلی دختر باخدایی هستی..خوشبحالت...خداهم کمکت کرده......برو جلوی آینه و خودتو ببوس......تو الان مادری و این نعمت بزرگو داری....به خاطر سلامتی خودتو و پسرت خودتو ببوس....اینطوری هم شاکر خداوندی.......پسر دسته گلت رو بهم ببوس و نوازشش کن.....نذار غصه ات رو ببینه.....نذار......
اگه همسرت صدا رو پاک کرده...چون نمیخاسته غصتو ببینه....می خاسته همه چیز رو فراموش کنی.....چون دوست داره....باور کن.......پدرت هم همینطور....
پدرت گریه کرده.....وای برای دخملش.....دوست داره....یه مرد بزرگ گریه کرده...می دونی نکته مهمش کجاس؟؟؟جلوی تو گریه کرده....یعنی اصلا نتونسته خودشو نگه داره...مردا همیشه تو خلوتشون گریه می کنن....
بزرگترین عذابی که میکشی اینه که خونوادتو مقصر می دونی....ولی اونا مقصر نیستن.....هر چند شرایط روحی خوبی برات نذاشتن.....اما دلیل سقط شما جسمیه.....من هم کسانی رو می شناسم که در شرایط روحی بدی هستن....ما که فقط خودمون مشکل نداریم....اما بچه هاشون به دنیا اومدن.....حتی کس رو می شناسم که موقع بارداری با ماشین از دره سقوط کرد...شوک عجیبی بهش اومد اما بچش طوری نشد....
بذار بازم مثال بزنم....یکی از دوستام هم چند بار سقط داشته و بچه دار نشده....بعدش فهمیدن تیروییید داشته.....الان هفته های آخر بارداریشه.....وقتی فهمیدن مشکل کجاس حلش کردن.......
-------همه چیز رو بسپر دست خدا و خودتو راحت کن--------------- خود خوری نکن.....الان بدترین حسی که می تونه ضعیفت کنه همین احساس تقصیری که به اطزافیات داری......
سخته جدا کردن این احساس....... ام همش به شیطان لعنت بفرس.......کینه آدمو نابود می کنه.....مثه یه بغض.....
فعلا تنها چیزی که آرومت می کنه که این احساس و تنفر و از خودت دور کنی......به هیچ چیز بدی که رخ میداده زوم نکنی.....برامون نقاشی های قشنگ بفرستی....این دفعه هم با مداد رنگی هم گواش.....گواش قشنگترش می کنه.....
----------------------------------------------
راستش می خام بگم نمیدونم بگم یا نه....اما بعد استراحت کردی و آروم شدی برات پیشنهادایی داریم...تابعد....

آخه از این دارم می سوزم که هر دومون قبل بارداری سومم آزمایش ژنتیک دادیم و سالمیم
من هم جسمی سالم هستم
موقع پسرم من اصلا هم چنین مشکلی نداشتم مدام بپر بپر می کردم اما پسرم به لطف خدا صحیح و سالم به دنیا اومد
دکتر قبلا گفته بود چون یه فرزند سالم داری بعد چهار تا سقط ازتون آزمایش کاریوتیپ می گیریم
افسونگر جون من داشتم داروهامو مصرف می کردم اصلا بچه نمی خواستم
بیش تر از این می سوزم که من چقدر بهش استرس دادم
من نمی دونم این اشکای من کجان که همین جور سرازیر می شند بالشو گاز می گیرم تا کسی متوجه صدام نشه گلوم درد گرفت
درد جسمیم از یه طرف درد روحیم هم داره نابودم می کنه افسونگر درد و دل با شماست که الآنه سر و پام وگرنه......

عزیزم اگه قرار بوده عمرش کوتاه باشه همون بهتر که نیاد..شاید اگه به دنیا میومد عمر کوتاهی داشت..

ببین من یکی از نزدیکان خیلی نزدیکم بچش جلو خودش افتاد توی چاه 20 متری:((((عرض چاهه هم کمتر از یک متر بوده و کسی نمیتونه بره تو چاه تا زنگ می زنن امبولانس بچه تموم کرده..

مادرش خیلیییی حالش بد بود من هر وقت پستهای تو رو می خوندم یاد اون می افتادم..دقیقا شخصیتش مث تو بود..حالا همش از خدا گله می کنه تو که می خواستی بگیری چرا دادیش..

(بچشو با کلی التماس و .. خدا بهش داده بود)میگم خوبه بعضی وقتها بزاریم اتفاق بد بیفته تا بدترشو نبینیم..

راستی اون فامیلمون بعد از مرگ بچش که کلی افسرده شده بود و دنبال این بود دوباره بچه دار بشه نشد و دیگه بی خیال شداما حالا بعد از دو سال از این قضیه دوباره داره مادر میشه و

حالش خیلی خوبه.

تو هم بدون عزیزم جواب این همه دعا و ختم قرانو .. خدا پیش خودش نمیزاره و به وقتش نصیبت می کنه گلم