موضوع: حد و حدود در دوران نامزدی

نوشته اصلی توسط (آسمانی آبی)

سلام grey-sm
اول یه جوک بگم بعد
یه روز یکی ازدواج میکنه ، بعد شب عروسی نه با خانومش حرف میزنه نه نگاهش میکنه
کلا مثل ادم غریبه رفتار میکنه باهاش
بعدش خانومش ناراحت میشه اعتراض میکنه
اینم برمیگرده با عصبانیت میگه من ازدواج کردم که این کارارو بزارم کنار
البته با کمی ویرایش گفته شد ( به علت رعایت محیط انجمن و دوستان )

حالا هم قضیه ی شما شبیه اینه
شیدا جان تاپیک های خوبی بهتون معرفی کردند
ولی اگه بخواییم به صورت کلی مفهومش اینه :

در فاصله عقد تا عروسی
رابطه ی کاملی به هیچ وجه نداشته باشید
به صورت مقدماتی اشکالی نداره اتفاقا خیلی هم خوبه
سعی کنید طوری عمل کنید که خیلی چیزا بعده عروسیتون حالته جدید داشته باشه
ضمنا من چون خانوم هستم میتونم احساس خانومه شمارو درک کنم
خیلی دوس دارن همسرشون عجله ای واسه اتمامه مراحل نداشته باشه
اینطوری احساس خوبی بهش دس میده و مطمئن میشه واقعا مردونه و با اقتدار رفتار میکنه
البته این چیزا بستگی به نظر خانومتون هم داره
ولی در حالت کلی در این حد خوبه

خیلی خوب بود...

ممنون از نظرتون....خانمم خودش خیلی دلش ارتباط میخواد،خودمم خیلی میخوام...ولی هر دومون قصدمون زیاده روی نکنیم...البته این در حالتی که خانواده ها خیلی کمیته بازی در نیارن!

سلام..من واسه شما و همسرتون از صمیم قلب ارزوی خوشبختی میکنم..اینکه دو طرف با گذر زمان و بخصوص اینکه بدونن متعلق به هم هستن وابستگی جسمی به هم پیدا میکنن که این کاملا طبیعی هست..من بهتون پیشنهاد میکنم تا عقد دایم صبر کنید ..این صبر شما رو واسه هم بی طاقت تر میکنه و میتونه شروع زیبا تری رو بهتون بده.چون اگر خدایی نکرده مشکلی پیش اومد حد اقل وابستگی جسمی ندارید .اینو بدونید وقتی دو نفر با همن همه چیز عالی پیش میره اما وقتی خانواده ها میان وسط مسایل تا حدودی پیچیده میشه و احتمال مشکل زیاد هست.در ضمن شروع رابطه جسمی با اقایون هست اکثرا .. پس کاری نکنید که بعدا پشیمونی بار بیاره چون همسرتون واسه رفع نیاز های شما چیزیو ازتون دریغ نخواهد کرد.باز هم واستون ارزوی روزهای زیبایی رو دارم