موضوع: توافقی جدا شدیم، همسرم و دوست دارم و میخوام برگردونمش ...

سلام به دوستای عزیز! ببخشید! من چند روز درگیر بودم نتونستم بنویسم!
سارا خانوم! سلام، به همدردژ خوش اومدید! قبل از هر چیز بهتون بگم که بهترین جای ممکن برای حل مشکلتون رو پیدا کردید!
راستش من هنوز در حدی نیستم که بخوام راهنمایی بکنم! ولی اگر چیزی به ذهنم برسه حتماً براتون مینویسم! دوستان عزیز و با تجربه همدردی همیشه با شما هستن!
*********************
سوده عزیز! سلام! ممنونم که به فکرم بودید! جاتون خالی بود! سه روز مسافرت بودیم! خیلی خوش گذشت!
توی راه که بودیم به مامان علیرضا اس دادم: ممنونم که اجازه دادی علیرضا با من بیاد ... ������
( روزی که گفتم دادگاه نمیام و میخوام زندگی کنم، تصمیم داشتم سه نفری بریم شمال ولی حسرتش به دلم موند)

خیلی دوست داشتم تو تعطیلات با علیرضا مسافرت مردونه بریم و در درجه اول رضایت تو واسم مهم بود!

البته خیلی بیشتر دوست داشتم که سه تایی ������ با هم میرفتیم تا علیرضا همزمان کنار جفتمون باشه و ایکاش ������خداهمزمان با لیاقتش، این فرصت رو دوباره به جفتمون بده تا سایه جفتمون بالا سر پسرمون باشه.
مواظبش هستم ... تو هم مواظب خودت باش و سعی کن تنها نمونی! "
جوابی نیومد.
فرداش راه افتادیم!
نزدیک مقصد که بودیم اس دادم " سلام عزیز،! از اینجا به بعد آنتن ندار،، اگر کاری داشتی با اون یکی خطم در تماس باش! "
جواب اومد " من رو اینجوری خطاب نکن ...! ( یه حس خوبی به این جوابهای سر بالا و مدافعیش دار،، یجورایی خوشحالم که لااقل یه حسی بهم داره و مثل قبل بی تفاوت نیست! )
روز دوم زنگ زد با علیرضا صحبت کرد و دیگه خبری نبود
جدیداً سعی میکنم یکروز درمیون برم مهد کودک علیرضا رو ببین،، یک شبم میارمش پیش خودم!
.
الان هم از چهارشنبه تا جمعه پیش خودم بوده! البته قرار بود یه شب نگهش دارم! مامانش دیروز بعدازظهر زنگ زد با علیرضا صحبت کنه ازش پرسید کی میای؟ بهش گفتم بگو "مامان! اجازه میدی امشبم بمونم؟ "
مامانشم قبول کرد!
وقتی قطع کرد بهش اس دادم " بچه ها میگن علیرضا رو نگهدار باهم بریم پارک! ولی اگه سختت میشه بیارمش، پارک نمیریم!
سریع جواب داد " نه! بذار بهش خوش بگذره! علیرضا برام مهمتر از خودمه! .
امروز ظهر که علیرضا رو بردم نمیرفت خونه و همش بغلم میکرد میگفت بابا! میخوام پیش خودت بمونم، میرم پیش مامان، دلم برات تنگ میشه! .
همیشه بعد از برگردوندنش تا چند ساعت اعصابم بهم ریخته س و حالم خرابه! ولی فعلا کاری از دستم برنمیاد .

من دیگه کاری به کار مامان علیرضا ندارم، عکس العمل خاصی هم در برابر کاراش و حرفاش نشون نمیدم! فقط هر وقت به هم میرسیم یه نگاه کوتاه مهربون و قیافه ناراحت و دلتنگ و سلام و خداحافظ!!
وقتی که آشفته باشی احساسی فکر میکنی و احساسی عمل میکنی! کاری میکنی یا حرفی میزنی که ممکنه کارت خرابتر از قبل بکنه!
تازه فهمیدم که وقتی آرامش و تغییر در آدم بروز پیدا کنه، تا حدودی مدیریت اوضاع میاد تو دست آدم و خودت یه جورایی حدس میزنی که الان چه کاری باید انجام بدی! .
وقتی چیزی فکرم و درگیر میکنه سعی میکنم هیچ عکس العملی نشون ندم! هی با خودم مسئله رو مرور میکنم و کارهایی که ممکنه در برابرش انجام بدم رو هم مرور میکنم! عواقب احتمالیشون و تحلیل میکنم! بعد، اگر احساس کنم که اصلاً نیازی هست که عکس العملی از خودم نشون بدم، سعی میکنم بهترین کار ممکن رو انجام بدم!
فعلا خیلی حالم بهتره! شبها هم دو سه ساعتی رو با بچه ها میریم والیبال!

نوشته اصلی توسط morteza2487

سلام سه روز مسافرت بودیم! خیلی خوش گذشت!
توی راه که بودیم به مامان علیرضا اس دادم: ممنونم که اجازه دادی علیرضا با من بیاد ... ������
( روزی که گفتم دادگاه نمیام و میخوام زندگی کنم، تصمیم داشتم سه نفری بریم شمال ولی حسرتش به دلم موند)

خیلی دوست داشتم تو تعطیلات با علیرضا مسافرت مردونه بریم و در درجه اول رضایت تو واسم مهم بود!

البته خیلی بیشتر دوست داشتم که سه تایی ������ با هم میرفتیم تا علیرضا همزمان کنار جفتمون باشه و ایکاش ������خداهمزمان با لیاقتش، این فرصت رو دوباره به جفتمون بده تا سایه جفتمون بالا سر پسرمون باشه.
مواظبش هستم ... تو هم مواظب خودت باش و سعی کن تنها نمونی! "
جوابی نیومد.
فرداش راه افتادیم!
نزدیک مقصد که بودیم اس دادم " سلام عزیز،! از اینجا به بعد آنتن ندار،، اگر کاری داشتی با اون یکی خطم در تماس باش! "
جواب اومد " من رو اینجوری خطاب نکن ...! ( یه حس خوبی به این جوابهای سر بالا و مدافعیش دار،، یجورایی خوشحالم که لااقل یه حسی بهم داره و مثل قبل بی تفاوت نیست! )
روز ی قطع کرد بهش اس دادم " بچه ها میگن علیرضا رو نگهدار باهم بریم پارک! ولی اگه سختت میشه بیارمش، پارک نمیریم!
سریع جواب داد " نه! بذار بهش خوش بگذره! علیرضا برام مهمتر از خودمه! .
امروز ظهر که علیرضا رو بردم نمیرفت خونه و همش بغلم میکرد میگفت بابا! میخوام پیش خودت بمونم، میرم پیش مامان، دلم برات تنگ میشه! .
همیشه بعد از برگردوندنش تا چند ساعت اعصابم بهم ریخته س و حالم خرابه! ولی فعلا کاری از دستم برنمیاد .

من دیگه کاری به کار مامان علیرضا ندارم، عکس العمل خاصی هم در برابر کاراش و حرفاش نشون نمیدم! فقط هر وقت به هم میرسیم یه نگاه کوتاه مهربون و قیافه ناراحت و دلتنگ و سلام و خداحافظ!!
!

من یه زنم خواستم گفته باشه که یه وقت گول نام کاربری منو نخوری

واقیعت اینه که خیلی خودت را سبک میکنی و خیلی ناز می کشی
حالا یه اشتباهاتی داشتید و باهم نساختین و جدا شدید

این چیه ؟ چه وضعیه ؟
هی راه به راه تشکر - ممنون -و هر چی توبگی -و تو اذیت نشی و...

چرا نمیذاری یه مدت به حال خودش باشه اجازه تشکر وملاحضه چه معنی داره!!
یعنی شمای پدر حق و حقوقت کمتر از مادر هست و وظایفت بیشتر؟
فکر خوشی بچه ات نیستی فکر ارامش یه زن هستی که دیگه نسبتی با تو نداره ؟

این کارایی که تو میکنی نمذاری هیچوقت کمبود تو را حس کنه و اجاره نمیدی که طعم بی تو بودن و سردی رفتار تو را حس کنه
و مهمتر اینکه اجازه بهش نمیدی که به اشتباهاتش فکر کنه نمیذاری که یه ذره ئر رفتارش تغییر بده چون داری بهش این پیام را میدی که با همین سردی ات دوست دارم

من به عنوان یه زن دوست دارم مردم مقتدرانه و با تحکم و تسلط رفتار کنه که شما دقیقا این کار را نمیکنید و بر عکس خودتان را در موضع ضعف نسبت به این زن قرار میدهید
در کل باید موضع قدرت در قبال فرزند و همسر سابقتون داشته باشید نه موضع ضعف و حرف شنوی

-

ضمن تشکر از همه دوستان! یک قربانی و کمال عزیز! نظر همه شما برای من محترمه و هر کدوم یجوری یه گوشه از زندگی منو بیادم میاره! گاه اشتباهات خودم و گاهی هم کارها و رفتار نادرست همسر سابقم رو برام تداعی میکنه! هردوی شما درست گفتید و من هم همیشه سعی میکنم نظرات مختلف دوستان رو یه جایی بکار بگیرم!
کمال عزیز! اتفاقاً خودمم چند روزه تصمیم گرفتم یک مقدار خودم و براش کمرنگتر کنم و در عین حال وجودم رو بیشتر برای پسرم بزارم ! مطمئن باشید به راهنمایی هاتون توجه میکنم. ممنونم!
یک قربانی عزیز! از شما هم ممنونم! شما هم مطمئن باشید که راهی رو که در پیش گرفتم تا انتها میرم! حتی اگه مادر علیرضا دیگه حاضر نشه برگرده! من دوستش دارم! زندگیمون و دوست دارم و همه تلاشم و میکنم که اوضاع رو درست کنم ولی اگه نخواد دیگه کاری ازم برنمیاد!
*** خواهش میکنم از نظرات همدیگه ناراحت نشید و به همدیگه تندی نکنید . ممنون میشم! ***

راستی! یکی از دوستان عموم ( پدر خانومم)، که خیلی بهش احترام میزارن، پیغام داده که میخواد بره باهاشون حرف بزنه! ولی من گفتم بهش بگید فعلاً دست نگه داره! هر وقت احساس کردم که آمادگیش و دارم خودم بهتون خبر میدم که زحمتش رو بکشید!

مونای عزیز سلام
راستش باجناقم قبلاً بهم گفته بود که فعلا کاری بهش نداشته باش تا یخورده آروم بشه ، من سعی میکنم آروم آروم سر حرف و باهاش باز کنم و راضیش کنم تا قبل از اینکه عده ش تموم بشه برگردید سر زندگیتون !ولی هر وقت میدیمش میگفت اجازه نمیده در مورد زندگیتون حرف بزنم و تا میخوام چیزی بگم حرف و عوض میکنه .
بیستم خرداد سه ماهش پر شد .از اونروز خیلی بهم ریختم و راستش یه مقدار هم سرد شدم .
چهار روز پیش که باجناقم و دیدم چیزی نگفت . منم چیزی نپرسیدم ولی مطمئنم که نتونسته باهاش صحبت کنه !
بهش گفتم جابجا نشده هنوز ؟ گفت اثاثاش و جمع کرده فردا پسفردا جابجا میشه ! باید صبر کنی !
الانم مامان علیرضا خونمون و فروخته و یه خونه برای خودش اجاره کرده و فکر کنم دیروز اثاث کشی کرده .با اینکه از چشمام بیشتر بهش اطمینان دارم ولی همش فکرای مزخرف و مسخره میاد تو ذهنم و همش با خودم کلنجار میرم .

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
راستش بعضی وقتا علیرضا یه چیزایی میگه { انگار میخواد منو توی ذهن علیرضا خراب کنه .مثلاً بابا هیچوقت ما رو بیرون نمیبرده ! یا مثلاً بابا برای تو پوشک نمیخریده در صورتیکه بغیر از خونه فامیلای درجه یک همسرم ،ما حد اقل هفته ای یکبار یه گردش کوچولو توی شهر داشتیم و اون زمانیکه همه فامیلاش مای بیبی 1200 تومنی برای بچه هاشون میخردین من پمپرز آلمانی میخریدم 22000 تومن } و میگه مامان گفته . منم به باجناقم گفتم بهش بگید از این بچه بازیا در نیاره . دلیلی نداره که علیرضا رو وارد مشکلات خودمون بکنه و ذهنیتش و در مورد من خراب کنه .
بهش گفتم من در جواب این چیزا هیچی به علیرضا نگفتم و گذاشتم گذر زمان همه این چیزا رو روشن میکنه . الانم دیگه دارم به این وضع عادت میکنم و دارم با تنهاییم کنار میام .من دارم روی رفتار خودم کار میکنم و ایراداتم و برطرف میکنم . اون دوس داشت برگرده ! دوس نداشت برنگرده !!!! { بقول بازاریا شکم سیری زدم }
گفت اینجوری نیست و شاید علیرضا از خودش گفته و از این توجیها ...
------------------------------------------------------
این چند وقته از همه چی خبرداشتم ولی از خودشم چیزی نپرسیدم ، گفتم شاید فکر کنه میخوام از کاراش سر در بیارم و جبهه گیری کنه ! پریروز علیرضا پیش خودم بود بعداز ظهر بردمش مهد کودک که مامانش بره اونجا دنبالش {یکی دو هفته س خودم و کمتر بهش نشون میدم ، احساس میکنم یه مدت باید کمتر منو ببینه } دیروز صبح زنگ زد { بعد از 100 روز برای اولین بار اسمم و صدا کرد } و گفت : مرتضی ! علیرضا از صبح که بیدار شده داره گریه میکنه میگه بابا بیاد دنبالم منو ببره . میبرمش خونه مامانم ، بیا ببرش که منم به کارام برسم .منم گفتم باشه بعدازظهر میام .سر ظهر خودش آدرس خونه جدیدش و برام فرستاد گفت بیا اینجا علیرضا رو ببر .
-------------------------------------------------
غزاله خانوم به شما هم سلام میکنم و ممنونم که به تاپیکم سر میزنید .
خودمم احساس میکنم این وضعیت داره برام عادی میشه ولی بخاطر اینکه سرد نشم بعضی وقتا جلوی دلتنگیام و نمیگیرم و میزارم یه مقدار بهم فشار بیاره که این اتفاق نیفته !
------------------------------
راستش اون واسطه { که از قضا منو خیلی دوس داره !!! البته خوشبختانه اکثر فامیلاشون منو بخاطر رفتار آرومم دوس دارن } خودش از قضیه جدایی ما بی خبر بوده و اون یکی عموم ازش خواسته که برای وساطت بره .
--------------------------------
ده روز بیشتر بود اس عاشقونه برای همسر سابقم نفرستاده بودم .شب اول ماه رمضون با خودم گفتم بذار یه چیزی بفرستم که بهش بفهمونم که کدوم ایراداتم و فهمیدم و برای آخرین بار عذرخواهی کنم !
واسش نوشتم : ماه خداست ، وقت بخشیدن و صاف کردن دلهاست .میدونم خیلی توی این 11 سال کنار من عذاب کشیدی ! گاهی اوقات با کم محلیام ، گاهی وقتا با جواب ندادن محبتهات ، بعضی وقتا با سکوت ، یه موقعهایی با غرغر ، این سال آخریه دو بار روت دست بلند کردم و این اواخرم با بد دهنیام ، و خیلی چیزای دیگه که توی دل خودته و من ازش خبر ندارم !!! پس اگه نگاهی ، صدایی ، زبانی ازمن روی دلت ترکی انداخته ، به بزرگی میزبان این ماه منو ببخش ! شاید دیگه فرصتی برای جبران نباشه ... من بخشیدمت ، تو هم حلالم کن ...

جواب داد : اصلاً فکر نکن که دلم ترک خورده ! چون کاملاً شکسته ، خورد شده ! اصلاً دیگه اسمش دل نیست
توی ذهنت اینو داشته باش که من دیگه دلی ندارم که دلخور باشه از کسی ... چه از تو و چه هر کس دیگه !
بعدش دوباره نوشت : اینجوری حالم بهتره ...
-------------------
بخاطر این چیزا هنوز دودلم که پا پیش بذارم . اگه چیزی به ذهنتون میرسه لطفاً برام بنویسید ... ممنون میشم
توی این شبها هم لطفاً منو فراموش نکنید ..

سلام
طاعاتتون قبول
پیشرفت خوبی داری خداروشکر...
فقط درموردحرفهای علیرضا نباید به باجناقت میگفتی...اونو قاطی احساسات وحرفهاتون نکن...
به حرفهای پسرت دراین مورد زیاد توجه نکن...اتفاقابرعکس خانمتون رفتارکن...وازخوبیهای همسرت سابقتون به پسرتون بگو ویه جوری بگو که به مادرش انتقال بده...خودتون کم کم نتیجه شومیبینی

درمورد اینکه بهتون پیام داده باید بگم بالاخره دارید به اونو به حرف زدن وادارمیکنید...بعدازاون پیام شما جیزی فرستادی یاسکوت کردی؟؟؟
کاش باهاش همدردی میکردی.وبهش میگفتی که درکش میکنی یه جورایی خیلی خیلی غیرمستقیم فرصت جبران ازش میخواستی...باید کم کم ازش بخوای

- - - Updated - - -

درضمن همین که آدرس جدید روفرستاده یعنی نمیخواد باشما به طور کامل ازهمه طریق قطع ارتباط کنه
ناامید نباشید وازصاحب این ماه کمک بخواید
موفق باشید