موضوع: بالاخره از خونه فرار کردم.

من تعریفتون در باره خانواده نمیفهمم به خدا....عمریه دارم حرف های شمارو میزنم.پس کی حقم از ارامش میرم.من چی؟
من!خودم.من یه نفر.بابا یه بار فقط به دنیا میایم.کی پس؟کی نوبت من میشه.

اوضاعم داره بدتر میشه که بهتر نمیشه

- - - Updated - - -

مادرم یه کله پیام میده. توش پر از تحقیر و توهین......بهم میگه دندون کش دندون های لق!!!! دکتر خوبیم.کارم بلدم.نمبدونم این چیزهارو این توهمات از کجا میاره.تو تاپیک مادرم گفتم توهم میزنه حس میکنه واقعیت.

من مثل یه خرسم.انداختنم تو قفس هی از اطراف بهم با میله رخم میزنن وحشی میشم به در و دیوار حمله میکنم...یادم نمیاد بیرون تا حالا بیرون از خونه با کسی دعوا کرده باشم.تو محیط کارم همه بدام کیس ازدواج پیدا مبکنند.
من ادم بدی نیستم....

من دارم عین اونا دیوونه میشم.به خدا شاید خوب باشه که بالاخره جدا بشم.وقت هایی که خشمم می خوابه میترسم از جدا شدن.اما بازم مشت و لگد و دیوونه بازی نصیبم میشه.

گاهی حس میکنم توهمات مادرم درسته.گاهی فکر میکنم نکنه من خنگم؟نکنه دندون کش دندون های لقم؟نکنه باید کتک بخورم از همه.

خیر سرم دندونپزشکم.....برای تحقیرم میگه.یعنی بی هرضه و بد بختم

کیت کت عزیز واقعا متاسفم از اتفاقی که پیش امده . مسلما رفتار پدرت خوب نبوده و شما حق داری که از دستشون ناراحت باشی . هر فرزندی انتظار محبت و مهربانی از طرف والدینش داره .و این رو حق خودش میدونه . ولی اگر پدر مادر شما خدای نکرده بیماری سختی داشته باشند شما چکار میکنی ؟ مسلما سعی میکنی تا اونجا که از دستت بر میاد کمکشون کنی . یا حداقل اگر نتونی کمک کنی لا اقل براشون دلسوزی میکنی و از خدا میخوای کمکشون کنه . یا دیگه نهایتش خودت رو به بی خیالی میزنی و سعی میکنی زندگی خودت رو بکنی . ولی مسلما نمیتونی ازشون فرار کنی . نمیگم به فکر زندگی مستقل نباش ولی اسم اینو فرار نگذار .

من برگشتم خونه.تا جایی که بتونم اینجا غذا نمیخورم.خانوادم واقعا ثروتمندن اما لقمه های من میشمارن.واقعا زحمت میکشن اما هزاران برابر منت میزارن.انگاربخاطر پولی که خرج میکنند یا کردن صاحب هویت و عزت و جون منن.مثلا بابام!!!! یهو گیر داده بود بیا بخاطر اینکه 4 سال پیش با یه نفر دوست بودی سرت ببرم و مثلوسفند میکشوندم کف زمین!!!!خیر سرم 27 سالم و تو محل کارم ملت جونش میسپرن دستم.باید یه تصمیم درست گرفت.شاید واقعا وقتشه برم از خونه و این سر اغاز پیشرفت های بیشتر تو زندگیم باشه و یه دریچه ای به زندگی بهتر باشه