موضوع: خواستگارهام بعد از اولین جلسه میرن و پشت سرشون رو نگاه نمیکنن...

از این که نظر من رو تایید کردید ممنونم. البته همونطور که قبلا گفتم نظرم تجربه چند ساله و البته حاصل تحقیق در مورد دخترایی مثل خودمون بود. اما من نمیتونم بخش پایانی نظر شما رو تایید کنم. روحیه دختر ها چیز عجیبیه، یکم بگردید متوجه میشید از مطالب عجیب و غریبی که نوشته اند. اگر موردی هم بین دوستان یا آشنایان داشته باشید که دیگه خیلی بهتر نشون میده. البته موردی که با شما به قول معروف ندار بوده باشه و همه چیز رو بهتون بگه. مدیریت عاطفی رابطه عرضه نمیشناسه. شاید ظاهرش رو بشه مدیریت کرد، اما باطنش رو نمیشه. هرچقدر هم کسی بگه من محکمم، باز هم نمیشه. توی یکی از سایت ها دیدم دختر خانمی بیست و هفت هشت ساله یک خواستگار براشون اومده بود که از قضا معرف هم برادرشون بود. خواستگاری که همسر قبلی رو طلاق داده بود، ماهی یک سکه مهریه می داد و موارد دیگه ای که هر کدوم به هر حال حداقل یه خرده آدم را به فکر فرو می برد اما ایشون توی خواب و رویا سیر می کردن که چرا سه روز شده ازش خبری نشده و نیومده بگه من رو پسندیده یا نه. حالا شما چطور به این جمعیت توصیه می کنید یه رابطه ساده داشته باشن؟ شاید اوایل به خودتون بگید فقط دوستی ساده است اما بعد از مدتی دلتون اسیر میشه. با توجه به اینکه میگید برای رفع نیاز عاطفی این کار صورت می گیره ، حتی حتی حتی اگه تا آخر هم دوستی ساده بمونه و دل داده نشید، به بعدش فکر کردید؟از کجا معلوم که اون آقا پسر زودتر تصمیم به ازدواج نگرفت و نرفت؟ یعنی اگه اون آقا پسر ازدواج کنه شما خیلی راحت همصحبت رو عوض می کنید؟ اگه همصحبت بعدی هم ازدواج کنه و بره چی؟ متاسفانه چیزی که من بیشتر توی این روابط دیده ام اینه که آقا پسر بعد از مدتی ابراز علاقه می کنه و دختر خانم هم که منتظر بلافاصله رویا پردازی رو شروع میکنه. بعد از یکی دو جلسه هم به بهانه های مختلف آقا پسر پشیمون میشه (یا مادرش نمیذاره، یا خودش مردد میشه، یا هزار تا دلیل بی اساس دیگه میاره) و باز هم این کمر دختر خانم هست که خرد میشه. این طور روابط فقط برای کسی اشکالی نداره که اتفاقا اصلا به دلیل رفع نیاز عاطفی نرفته جلو، بلکه صرفا برای سرگرمی و شناخت بیشتر جنس مخالف رفته که باز هم به همون دلیل خدادادی عاطفی بودن دخترها آن را توصیه که نمیکنم هیچ، به شدت نفی هم می کنم.

دقیقا راه حل! نوشته هاتون درسته معلومه که حاصل سالها تجربه اس. من دوستی رو می شناسم که مشابه این اتفاق خواستگارهای زیادی براش اومد و بنا به دلایلی اونها رفتند و ازشون خبری نشد یه بار که با من صحبت می کرد می گفت که بعد از دو سال هنوز چشمش به خواستگاری هست که به دلیل اختلاف عقاید گذاشت و رفت. اما دوست من از ظاهر و حتی شرایط مالی اون پسر خوشش اومده بود. حتی تو اینترنت اینقدر سرچ کرده تا شماره موبایلش رو بدست آورده و بعدش هم می خواسته از طریق وایبر یا واتس آپ بهرحال باهاش ارتباط برقرار کنه. البته این دوست من خیلی هم اعتماد بنفسش پایین نیست و تو کار خودش دختر موفقیه و شرایط خودشم ایده آل. اما واقعا این کارش منو حسابی متعجب کرد!!!!! بنظرتون من چطور می تونم از این کار منصرفش کنم؟؟؟؟