موضوع: حل مشکل ارتباط با خانواده همسرم

زندگی خوبی دارید فقط تو مدیریتش کمی مشکل دارید!

همسرتون هم فردی مهربانن هم مسولیت پذیر ، پر واضحه که علاقه زیادی هم بشما دارند!
اینطور که من فهمیدم زندگیتون یک بارتا پای طلاق از جانب شما رفته اما این همسرتون بودند که با کوتاه اومدنشون باعث شدند که دوباره زندگیتون جون بگیره.

به نظر من که همین کارشون جای تقدیر و تشکر داره! که ایشون همینقدر مرد بودن که پای اشتباهاتشون بایستند و قبول کنند که اشتباه کردند و عذر خواهی کنند.

همینکه یک انسان بتونه غرورشو بذار زیر پا و قبول کنه خودشم اشتباهاتی داره خیلی خوبه.

من درمورد فحاشی یا کتک زدند ایشون هیچ توجیهی ندارم چون بنظرم اصلا کار درستی نیست، یک زن هرچی هم بد باشه یک مرد حق نداره دست روش بلند کنه! یا حتی درمورد فحش دادن ، بنظرم یک انسان شخصیت خودش و خانواده ای که توش بزرگ شده و با فحش دادن به یک انسان دیگه میاره پایین .

ببین پس من حق نمیدم به همسرتون تحت هیچ شرایطی شما رو کتک بزنند یا به خودتون یا خانواده تون توهین کنند.

اما ما انسان هستیم ، همسرتون هم مثله همه ی انسان ها یک ظرفیتی دارند ، ببینید خودشون به یک جایی رسیدند که کارهای مادرشون و خواهرشون تایید نمیکنند، خب از طرفی حرف های مادرشون خواهرشون برادرشون هم باید تحمل کنند، دیگه این وسط اگه قرار باشه شما هم روزانه ایشون و سرزنش کنید خب یک جوری بالاخره عصبانیتشون تخیلیه میکنند.

اولا بزرگترهای ایشون هر اخلاقی که داشته باشند احترام بهشون واجبه ! هم به ایشون که پدر و مادرشون هستند هم به شما که بزرگترتون هستند!
پس میدونید که به بزرگتر نمیشه حتی "اوف" گفت.

برای همین ایشون وقتی میرند خونه ی مادرشون ، مثله یک خازن توسط کلی بار منفی شارژ میشند ، طبیعیه که نیاز به تخلیه شارژ دارند ، درست زمانی که نیاز به آرامش دارند ، شما هم کلی سرزنشون میکنید بار منفی ای که ایشون نمیتونند تحمل کنند و شما چند برابر میکنید.

خب این همه بار منفی وقتی به حد انفجار میرسه چه انتظاری غیر از کتک خوردن و آسیب به روح و جسم خودشون و شما که همسرشون هستید دارید؟

انسان باید خیلی انسان قوی ای ؛ باید خیلی انسان بزرگ و با ایمان و اعتقادات بالایی باشه که از راه نادرست بار منفی و تخلیه نکنه!

همسرتون بارها بارها به شما نشون دادند که خیلی قوی نیستند ، پس شما باید مطابق با ظرفیت همسرتون باهاشون رفتار کنید.

کمی بیشتر درکشون کنید! ایشون نمیتونند به خانوادشون چیزی بگند، چون اونها بزرگتر هستند! از طرفی خانوادشونه ،وقتی میبینند خانوادشون از نظر خودشون و همسرشون مورد تایید نیستند احساس کوچیکی و خورد شدگی بهشون دست میده!
از طرفی کاری از دستشون برنمیاد!

خب سردرگم میشند! پس شما بعنوان همسرشون کمی بزرگوارانه تر ، بخشنده تر رفتار کنید!

بی احترامی از بزرگتر میبینید ، اما سعی کنید به بزرگترتون شما بی احترامی نکنید ، و احترامشون به خاطر حفظ شخصیت و حرمت اول از همه خودتون ، دوم : همسرتون و سوم خانوادتون ؛ نگه دارید.

شما خانومانه رفتار کنید ، گاهی باید بعضی چیز ها و نشنوید ، به گوشتون بگید بعضی حرف ها و بهتره نشنوی! برای امنیت و آرامش خودت بهتره!

نشنوید تا بخاطر بی احترامی یکی دیگه ، مجبور نشید به خودتون و همسرتون آسیب بزنید و عکس العملش و روی همسرتون و زندگیتون پیاده کنید.

فقط در حد رضای خدا و رضایت همسرتون با مادرشون رفت و آمد داشته باشید ، و زندگیتون وطوری مدیریت کنید تا خدایی نکرده رفتارهای شخص ثالث به زندگی شما دونفر صدمه ای نزند.

والا من حرف های خاله زنکی.نمیزنم.
چون کامل توضیح ندادم.
هر فردی یه برداشتی کرد. یکی گفت رفتید مسافرت دلشونو سوزوندین و ...

والا بنده نه از حرف های خاله زنکی خوشم میاد و نه دوست دارم بزنم.

نمیدونم شما چرا اصرار دارید بنده حرف های خاله زنکی میزنم.
من گفتموحواشی زیاده و دوست دارم اگر کارم نقصی داره حلش کنم.


من عنوان تاپیکم حل مشکل ربطه با خانواده ی همسرم و پر واضحه چی میخوام.

در حین اینکه نمی خوام این اتفاقات دوباره اتفاق بیفته.چرا؟چون خسته شدم.چون اون دفعه ای که رفتم به خاطر کتک شکایت کردم و همسرم درخواست طلاق داد و بعدشم عذرخواهی کرد.
من حتی حاظر به بخشیدن مهریمم شدم.
چون جو اونها رو نمی پسندم.



توضیحات کامل من خیلی چیزها رو شاید بهتر براتون روشن کرد.

ولی میدونم فشارهای عصبی همسرم تو زندگی فعلی و قبلیش اینقدر زیاده که بخواد با کوچکترین تحریک از کوره در بره.

من وظیفم سر زدن به خانواده ی شوهرم هست درست.
ولی نمی تونم ببینم هر بار میرن اونجا تخریب شخصیتی میکنن.هر کسی محترمه. ولی جلوی بقیه جوری زفتار میکنن که مقصر من و همسرمیم.

ولی وظیفم این نیست که هر چی بگن یا هر کاری کنن چیزی نگم.
البته من با اونا هیچ موقع بحث نکردم.

فقط به شوهرم گفتم خانواده ی من یا من له خانوادت بی احترامی کردیم؟

این رفتارشون یعنی چی ؟

دختر بیخیال.من درخواست طلاق ندادم.
همسرم درخواست داد.
من فقط برای کنترل کردن دستش ازش شکایت کردم. وقتی دارم حرف میزنم زبون هست با زبان حرف بزنه.

چطور جرات دست بلند کردن روی حرف های بی ادبی خواهرشو نداره.

ولی برای من جرات پیدا میکنه.

من.کی به همسرم بی احترامی کردم که بخواد بی احترامی کنه.

دایم مادرشوهرم به همسرم میگه.
خواهرت زن مردمه نباید بعش چیزی بگی و ...

کلا تربیت خانوادگیشون صفره.
الان شما میگی من در برابر بس تربیتی سکوت کنم. به اندازه ی کافی سکوت کردم نتیجش شد تکرار رفتار غلط.

ولی وقتی رفت و متوجه شد قانونی هم وجود داره یه کم کم حواسشو جمع کرد. و خودش اعتراف کرد که کارش اشتباه بوده.




آقای خاله قزی.

شما جایی از حرف های من بود که بگم جواب حرف های مسخرشونو بدم.

من دارم میگم اونا دارن تخریب شخصیتی میکنن همسرمو.

دارم میگم به همسرم میگن تو بی غیرتی.

اگر شما بعنوان یه مرد لیت حرفا رو خاله زنکی میدونین.
مطمینن همسر منم خاله زنکه.
چرا باید اهنیت بده؟

من اشتباه می کنم. میگم ناراحت شدن از بی احترامی مادرت.

همسرم چرا به زبون میاره میگه هر بار لیتر ازم خون میکشن؟

یک کم پس رفتار همسر مت خاله زنکانس. درسته؟

ایشون فشار عصبی بهش میاد. من باید بگم عیب نداره و نازشو بکشم حس همدردی کنم.

اونوقت اگر جلوی همسرم به من میگن تو بیخودی و فلان باید به همسرم دل داری بدم آخی ناراحت نشی ها بیا دلداریت بدم.

وظیفه همسر من چیه اونوقت؟

ممنون از توضیحات بیشترتون ، ببخشید من فکر کردم شما درخواست طلاق دادید.

الان شما میگی من در برابر بس تربیتی سکوت کنم. به اندازه ی کافی سکوت کردم نتیجش شد تکرار رفتار غلط.

ولی وقتی رفت و متوجه شد قانونی هم وجود داره یه کم کم حواسشو جمع کرد. و خودش اعتراف کرد که کارش اشتباه بوده.

نه نمیگم در ارتباط با بی ادبی که بهتون میشه سکوت کنید. چون این عمل هم بنظرم کاملا منفعلانه است و خودتون و اذیت خواهید کرد ، میتونید محترمانه پاسخ بدید ، پاسخی که به بزرگترتون بی احترامی ای نشه !

ولی بهتر هم هست ، کلا حرمت ها و حفظ کنید ، اجازه ندید پرده احترام بینتون شکسته بشه که منجر به حرف های ناراحت کننده ای بشه.


اما اگه طوری برخورد کنید که کسی اصلا روش نشه به شما بی احترامی ای بکنه، اینطوری بهتره، مادر همسرتون بزرگتر شما هستند، شما کوچیکتر هستید ، اگه حرفی میزنند فکر کنید نشنیدید آخه به بزرگتر نمیشه چیزی گفت، خصوصا مادران که دل نازک هستند، شما میتونید فقط با همسرتون برید بهشون سر بزنید یک ساعت بشینید بعد هم باهم برگردید.

هیچوقت تنها نرید که خدایی نکرده بخواین توهینی بهتون بکنند .

به همسرتون بگید فقط بخاطر شما من میام ، اول از همه بخاطر احترام بشخصیت خودم ،چون در شآن من نیست که با بزرگتر هم قهر کنم، دوم بخاطر خواست شما ، برای حفظ آرامش زندگیم. باهم هفته ای مثلا یک روز یک ساعت و درنظر بگیرید و برید خونه مادرهمسرتون باهم برگردید.

اینطوری شما بزرگوار بودنتون به همسرتون نشون دادید. نشون دادید چه انسان بخشنده ای هستید با وجود دیدن بدی از ایشون باز هم ایشون و بعنوان بزرگتر قبول دارید و به ایشون احترام میذارید.


شما که شخصیت ایشون و میشناسید خب کاری به حرفاشون نداشته باشید سعی کنید حرف های اونها کمتر تو زندگیتون تاثیر بذاره.

وقتی زنگ میزنید یا اونها زنگ میزنند در حد احترامش یک سلام و احوال پرسی کوتاه داشته باشید بعد اگه دیدید حرفاشون اذیتتون میکنه ، خب کاری و بهانه کنید و ازشون عذرخواهی کنید و حرف زدن و موکول کنید به آینده.

چیزی که من متوجه شدم شما با همسرتون مشکلی ندارید ، تنها مشکلتون اینه که نمیتونید حرف های دیگران پشت در خونه اتون بذارید ، دارید با حرف ها ی آزاردهنده ی دیگران زندگی میکنید ، و آزار میبینید.
خب شما هیچوقت نمیتونید خانواده ی ایشون و تغییر بدید ، شما فقط میتونید با تغییر خودتون زندگی خودتون درست مدیریت کنید ، اجازه ندید حرف های دیگران روی زندگیتون تاثیر منفی ای داشته باشند.

درمورد پی بردن اشتباه همسرتون اینطور به قضیه نگا نکنید ، کمی نوع دیدگاهتون و عوض کنید، به این فکر کنید همسرتون چقدر شما و زندگیشون و دوست داشتند که به اشتباهشون پی بردند و عذر خواهی کردند. هیچکس و بزور قانون و دادگاه نمیشه مجبور به عذرخواهی کرد ، زمانی عذر خواهی موثره و باارزش که شخص مقابلتون به اشتباهش پی ببره! قبول کنه که اشتباهاتی داشته !این عذر خواهی باارزشه!

- - - Updated - - -

مثلا همین اواخر مادرشوهرم زنگ زد به همسرم و گفت خواهرت پاش شکسته تو باید خرجشو بدی و .... اونم در جواب گفت خواهر من شوهر داره نمی تونم. مادرش باهاش قهر کرده بود.واقعا دستمون خالی بود.منم همون لحظه اینقدر ناراحت بودم به گریه گفتم اینقدر من بدم که تو این یک سال مادرت یه زنگ نزد به من؟مگه من دختر اون خونواده نیستم؟شوهرمم گفت منم نمیرم به خواهرم سر بزنم.

مثلا یک نمونه کاری که شما در اینجا میتونستید انجام بدید تا از یک دلخوری و ناراحتی جلوگیری کنید اینه:

مادر همسرتون همچین درخواستی داشتند اون هم با حضور دامادشون ، همسرتون میتونستند خیلی محترمانه به مادرشون بگند ، من در حال حاضر همچین توانایی ندارم ، دوست داشتم کمکی کنم اما فعلا برایم مقدور نیست، خواهرم ازدواج کردند با وجود دامادمون درست هم نیست من در حوزه مسولیت های دامادمون دخالت کنم.

اگه مادرشون دلخور شدند و بازهم قهر کردند، چون خواسته اشون غیر منطقی بود همسرتون یکبار میتونند برند خیلی محترمانه دوباره حضوری با مادرشون صحبت کنند و بگند من هم برای خودم مشکلاتی دارم اگه در توانم باشه به برادر و خواهرام وشما کمک خواهم کرد خوشحالم میشم . اگه بازهم قهر کردند میتونند به وظایف فرزندیشون طبق روال عادی عمل کنند مثله سر زدند به مادرشون یا کارهایی که قبلا میکردند .

حتی میتونند به عیادت خواهرشون هم بروند . اگه برخورد مناسبی ندیدن یا باهاشون قهر کردند ، ایشون نباید ناراحت بشند چون وظیفه اشون و در حد توانشون انجام دادند دیگه اگه بقیه غیر منطقی ناراحت میشند مشکل همسر شما یا شما نیست.

شما هم کافی بود همسرتون و دلداری بدید و بگید ، ایشون در حد توانشون خانوادشون و تامین کردند بهتره از این رفتار دلخور نباشند.

شما با این کارتون میتونید فضا و از یک حالت متشنج و ناراحت کننده به فضای شادی تبدیل کنید.

تازه مطمعن باشید وقتی همسرتون با مادرشون اینقدر محترمانه صحبت کنند مادرشون دیگه بهانه ای برای قهر کردند پیدا نمیکنند، وقتی ما خودمون بهانه ای برای قهر کردن و دلخوری دست اطرافیانمون ندیم اینطوری خودمون هم راحتتریم ارامش بیشتری خواهیم داشت.

بهرحال قبول کنید، همسرتون و خانوادشون انتخاب خودتون هستند پس بهتره به انتخاب خودتون احترام بذارید.
همسرتون بخاطر نوع زندگیشون و خانواده ای که داشتن، کمی کنترلشون زود از دست میدن و عصبانی میشند، شما برای اینکه کمتر اسیب ببینید نباید لحظه ای که ایشون عصبانی هستن، حرفتون و بزنید، یا گله و شکایت کنید، هرچقدرم حرف شما منطقی باشه، باید زمان مناسبش و انتخاب کنید تا حرفاتون تاثیر مثبت داشته باشه تا منفی.


وقتی میبینید از خانوادشون عصبانی هستند اون لحظه سکوت کنید یا تنهاشون بذارید تا کمی عصبانیتشون کم بشه وقتی آرومتر شدن بعد آروم باهاشون صحبت کنید .

راستی بنظرم مشاوره و شما خودتون بدون همسر هم میتونید برید .فعلا شما روی خودتون و رفتارهای خودتون سعی کنید با کمک مشاور کارکنید.
بعد همسرتون که متوجه تغییرات شما در زندگیتون شدند شاید به کمک گرفتن از مشاور راغب تر شدن.

** در اینجا هیچکدوم از کاربران غیر از مدیر همدردی مشاور نیستند، چنانچه به این قصد عضو شدید که یک مشاور مشکلتون و بررسی کند، میتونید از ایشون هم کمک بگیرید.

موفق باشید.

مطلبی که من از دکتر باربارا دی آنجلیس در پاسخ به شیدا ی عزیز نوشتم دقیقا در مورد آزار جسمی و کتک خوردن یک زن از شوهرش بود. از کاربرانی که مطالب رو میخونن تقاضا دارم به جای متهم کردن دیگران به گفتن حرفهای خاله زنکی به منبع نوشته ای که گذاشتم مراجعه کنند و اگر وقت یافتن و مطالعه ی منبع رو ندارند لطفا از تخیلاتشون برای هضم نوشته استفاده نکنند...
من توی پست اولم هم نوشتم که خودم رو در مقامی نمیبینم که جواب نارگل رو بدم... تنها چیزی که میدونم اینه که وقتی مردی همسرش رو تا حد مجروح شدن و مرگ مغزی کتک میزنه باید مقابلش ایستاد... همه ی ما بعضی اوقات تا حد جنون عصبانی میشیم... اما باید خودمون رو کنترل کنیم. شاید هم من اشتباه کنم. شیدای عزیز طی یک اقدام بزرگوارانه دلایلی که ممکنه من رو به اشتباه انداخته باشه رو توی یک پیام خصوصی برای من فرستادند و من حتما روی حرفهاشون فکر میکنم حتی اگه هیچوقت نپذیرمشون... کاربرانی که شیدا رو پخته و فهمیده میدونند بهتره کمی ادبیاتشون رو هم بهش نزدیک کنند...
نارگل عزیز سعی کن به خودت مسلط باشی. حرفهات رو اول روی یک کاغذ بنویس بعد تا جایی که میتونی خلاصه اش کن و بعد اینجا تایپ کن... الان هدفت از این تاپیک دقیقا چیه؟ دقیقا میخای کدوم مشکلت با خانواده ی همسرت حل بشه؟سعی کن مشکلاتت رو خلاصه و شفاف بنویسی. به نظرم الان اولین قدم بازسازی رابطه ی شما با همسرت هست... همسرت اوایل زندگی هم شما رو کتک میزد؟ اولین باری که همسرت دست روت بلند کرد چند وقت بعد از ازدواجتون بود؟ شما توی دعوا واکنشتون چیه؟ فحش میدید؟ بیحرمتی میکنید؟ وقتی خودت عصبانی میشی سعی میکنی همسرت رو هم عصبانی کنی؟ اگه بخوای چند تا از اشتباهات خودت رو در رابطه با همسرت ذکر کنی اون اشتباهات چیا هستند؟ من تاپیکتون رو دنبال میکنم اما احتمالا این آخرین پست من توی این تاپیک هست پس از همین الان برات آرزوی آرامش میکنم و امیدوارم مشکلاتت حل بشه. موفق باشی.