موضوع: تو انتخابم برای ازدواج به مشکل خوردم

بهار جان میشه بگی الان مشکل شما چیه ؟ برای چی میخوای مشاوره بگیری ؟ مشکلت اینه که اگر این اقا بیاد خواستگاری میترسی باز پدرت موضوع رو بپیچونه و شما ازش سرد بشی ؟ یا ایشون هنوز شرایط خواستگاری رو ندارند ؟ عزیزم پدرها به دلیل علاقه ای که بچه هاشون دارند و ترسی که از اینده اونها دارند ممکنه اینگونه رفتار کنند . ولی واضحه که شما و برادرتون هم در این بین ثبات نداشتید . فراموش نکنید که اینجا یک محیط مجازیه و ما فقط بر اساس حرفهای اندک شما نظر میدیم . و شناخت کافی نه از شما و نه از خانواده تون نداریم .

بهارجان من یک راهکاری به ذهنم رسید که آسان نیست اما شدنی است. اگر خودت از نظر مالی مستقل باشی ، وابستگی ات به خانواده ات کمتر باشد، یعنی طوری باشی که اگر خانواده پشتت را خالی کردند مشکل چندانی نداشته باشی شاید شرایط به نفع تو تغییر کند. می توانی بدون نگرانی قاطعیت نشان دهی.

به هر حال هر چه وابستگی بیشتری به کسی داشته باشی ، نفوذ او بیشتر خواهد بود.

- - - Updated - - -

بهارجان چه برای ازدواج کردن و چه برای ادامه زندگی مشترک نیاز داری که استقلال خودت را حفظ کنی. حریمی داشته باشی و به کسی اجازه ورود ندهی.
آمدیم و ازدواج کردی و این اوضاعی که توضیحش را دادی ادامه پیدا کرد.
می گویی پدرت با خواستگارت توهین آمیز رفتار کرده است. خوب آیا تضمینی دارد که این رفتار بعد از ازدواجت نباشد ؟

آیا تضمینی وجود دارد که پدرت کار الانش را بعدا هم ادامه ندهد ؟ دوباره فامیل را جمع نکند و به تو فشار نیاورد ؟

- - - Updated - - -

من دوباره روی همان سه موردی که گفتم تاکید می کنم.

سلام.
بهار جان...منم اومدم نظر بدم. شاید بگی برو بابا تو خودت دیوونه ای برو اول خودتو درست و جمع و جور کن بعد بیا واسه کسی نظر بده.
اما ببخشید با اجازت منم میخواستم یه چیزی بگم. البته اگرم بی اجازست ببخش.

راستش من هم صفحه ی اول و دوم تاپیکت رو که خوندم اینطور به نظرم رسید که خواستگاری صورت نگرفته. رابطه ای طولانی مدت بینتون بوده و احساسات هم وارد شده. ولی چیزی به اسم خواستگاری رسمی صورت نگرفته. از طرفی خودت هم چندینبار بیان کرده بودی که " نمیدونم. شاید هم دوستم نداره." یعنی خودت هم در این یک شک داری که به نظرم دقیقا از اینکه ایشون خواستگاری نکرده درونت ایجاد شده.

فقط از یه پستت میشد فهمید که ایشون ازت خواسته با خانوادت مطرح کنه ولی تو نذاشتی. از ترس رفتارهای احتمالی خانوادت.

او با خانوادش صحبت کرده؟ خانوادش راضی هستن؟ همراهیش میکنن در این تصمیمیش؟
فکر نمیکنم تو از این هم مطمئن باشی.

پس خب...
به نظر من تو فقط و فقط و فقط یک راه داری. یک راه. و نه بیشتر.
اونم اینه که به ایشون بگی پاشو رسما بیا خواستگاری.
این جوری معلوم میشه خودت و او چند مرده حلاجید... فقط همین جوری. نه هیچ جور دیگه ای.

بعدشم تو چرا پیش گویی منفی میکنی؟ میدونم طبق تجربیاتت و شناختت از خانوادت میترسی اون اتفاقا بیفته، ولی واقعا از کجا مطمئنی خانوادت در این مورد هم بامبول در بیارن؟
بذار بیان خواستگاری و ببین چی میشه و بعد در مورد اتفاقایی که واقعا پیش میاد تصمیم گیری کن.

از طرف دیگه خودتم میدونی که اگه بخوای همه رو راضی نگه داری و همه چی رو کنترل کنی که مبادا مشکلی پیش بیاد نتیجه ای جز خستگی و بعدشم شکست نصیبت نمیشه.

چرا فکر میکنی باید بذاری همه چی جور بشه و گل و بلبل بشه و بعد آقا تشریف بیارن رسما خواستگاری؟
تو اندازه سهم خودت برای راضی کردن خانوادت قدم بردار. ولی یه سهمش هم روی دوش اون آقاست که بتونه خودشو درست به خانوادت نشون بده و جلب رضایت کنه.


من یه هشدار دیگه هم بهت میدم. اگر حتی این آقا واقعا خواستار تو باشه تو خودت مانع از اقدامش بشی کم کم اون هم سرد میشه و این رابطه کشدار بی نتیجه خستش میکنه. و یهو دیدی به خودت اومدی و همه چی هیچ بر هیچ شد.

بگو بیاد رسما خواستگاری. تو که اخلاق خانوادتو میشناسی باید دنبال راه برای راضی کردن خانوادت باشی که اونم با عصبانیت و پرخاش و اون مدلی که با مدیر حرف زدی شدنی نیست.

باید بیاد خواستگاری و بعد خودت و او اعتماد سازی کنید. بذار خانوادت در حد منطقی خودشون تحقیقاتشون رو انجام بدن و در حد منطقی حرفهاشون رو قبول کن. بذار بفهمن به نظرشون احترام میذاری.باید اگر همو میخواید هم او و هم خودت درست و شفاف و اعتمادشون رو جلب کنید.

اگه واقعا رسما اومد خواستگاری و واقعا همونه که میخوای و دیدی ایرادای خانوادت الکی هستن باید محکم ولی با احترام وایسی حرفت رو بزنی و بگی من همینو میخوام.

راستی یه چیز دیگه.
اگه اومدن خواستگاری بذار او برای راضی کردن خانوادت و خانوادش هر کاری که خودش صلاح میدونه انجام بده. بار وظیفه و نقش خودش رو بذار به عهده خودش. اینجوری خودت هم میتونی بهتر بشناسیش.
مبادا بخوای بهش دیکته کنی که هی فلان کارو بکن که مثلا مامانم ازت خوشش بیاد. یامثلا فلان حرفو بزن که بابام ازت خوشش بیاد.اینجوری اون خسته و دلزده میشه.

بذار اگه خواستگاری رسمی اتفاق افتاد خودش با منطق و عقل خودش راهی رو که باید طی کنه، طی کنه.

ببخشید اگه حرفام پخش و پلا بود.

بهااار...
میخواستم اینو هم برات بنویسم ولی ننوشتم.
اما راستشو بخوای دلم واسه مدیر سوخت اینجوری باش حرف زدی...به خصوص وقتی تشکرهاشو پای حرفات دیدم.
حالا فرضا هم که اینجا همه بی سواد باشن. که فکر نکنم اینطوری باشه.
ولی خب بالاخره یه کوچولو نمک شناسی بد نبودااا بهار...

منم خودم بعضی وقتا تو دلم میگم آخه این مدیر و فرشته مهربان خودشون واقعا دردایی که مراجعین اینجا داشتن رو چشیدن که اینقدر هی نصیحت میکنن... بعد به این نتیجه میرسم که خب... یا داشته اند و تونستن خوب کنترلش کنن...یا نداشته اند به خاطر اینکه حواسشونو جمع کرده اند که توی چاله هایی که ماها افتادیم نیفتن...آخرش هرچی هستن حاصل دست رنج خودشونه.

پست مدیر بد نبود. درست بود. چون واقعا خب خواستگاری ای طبق توضیحاتت صورت نگرفته.
به دو دلیل به نظر من مدیر برات پست گذاشت:
1- اینکه براش مهم بودی و خواست هشدار بده بهت که حواستو جمع کن.

2-تو عضو چندساله ی این تالاری. و خیلی وقتا تازه واردهای تالار ممکنه در نبود مدیرها، به پست های اعضای با سابقه تر استناد کنن.به خصوص تو که یه بحث تخصصی با آقای اس سی آی داشتی و اون تاپیک مرتبا در پست ها به دیگران معرفی میشه و لینک میشه.یعنی یه جورایی بالاخره بخوای نخوای یه عضوی میشی که نسبت به سایرین شناخته شده تر میشی. و خب اگه مدیر بهت تذکر نمیداد ممکن بود یه جورایی تاپیکت بدآموزی بشه برای تازه واردا. خب شاید مدیر در این زمینه هم احساس مسئولیت کرده و هشدار داده.

به هرحال امیدوارم زود تکلیف این قضیه رو برای خودت مشخص کنی که یه موقع اگه این قضیه جور نشد ضربه نبینی.