موضوع: خواستگارم گفته میریم شهر خودشون برای زندگی موندم چیکار کنم

مرسی کیانا عزیز
واقعا خیلی سختمه هر چی فکر میکنم به هیچ نتیجه ای نمیرسم ....
از یه طرف خیلی اخلاقش بیسته از یه طرف خیلی به خانوادش وابستست و به اونا کمک میکنه ...دیگه موندم چیکار کنم....اون حتی حاضره جهیزیه رو بدون هیچ منتی خودش بگیره ...
دوستان که شهر دیگه ازدواج کردن نظرشونو بدن ممنون میشم

عزیزم یادم رفت بگم من به ایشون جواب مثبت دادم
ببین خانمی الان به نظرم مسئله تو بیشتر اینه که دقیق متوجه نشدی ایشون مستقل هستن یا نه و میتونن روابط شما و خانواد ه اش رو به درستی مدیریت کنن .
شرایط من با شما یه فرقی داشت من خانواده ایشون رو میشناختم و چون از اقوام دور هستن تقریبا چند باری در سال باهشون رفت و امد داشتیم البته اصلا از ایشون شناختی نداشتم. که خداروشکر هم خودشون هم خانوده ایشون خیلی خوش برخورد و باطن و ظاهر شون یکیست.
عزیزم خب منم تو مهمونیهای فامیلی کمک میکنم و کاری به اینکه بقیه کاری نمیکنن نداشتم و ندارم ولی در مورد خانواده همسر سعی میکنم در حد مختصر کمک کنم مثلا توی سفره انداختن و جمع کردن نه توی ظرف شستن چون اصلا این کار رو توی مهمونی ها دوست ندارم
من تا الان در هیچ موردی مشاوره نرفتم ولی فکر کنم مشاور بتونه برای شما مشخص کنه ایشون تا چه حد وابسته به خوانواده هستن خودتم سعی کن زیاد به مادرت وابسته نباشی همونجوری که دوستان گفتن خدای مادرت هم بزرگه و سعی کن اولویت همسرت باشه .
ببین منم یه دوستی داشتم که تک دختر پدر و مادرش بود و فوق العاده خواستگار داشت که مشکل اصلی هم همین وابستگی شدید به مادرش بود . به همین خاطر با خواستگارش صحبت کرده بود تا بعد از پیدا شدن موقعیت مناسب به شهر دوستم که تهران هست برگرده و طرفش قبول کرده بود الان بعد 3 سال دارن برمیگردن تهران .که البته شرایط زندگی همسرش رو خیلی سخت کرده . شما دختری وقتی میری توی یه شهر دیگه فقط مشکل دلتنگی و دوری از خانواده رو داری ولی وقتی یه مرد بخواد مسکن و کارش رو رها کنه بیاد توی شهر شما باید با مشکل پیدا کردن مسکن و کار جدید روبرو بشه اگه تهران باشه که دیگه خدا صبرش بده توی این گرونی مسکن .
به نظر من حتما تاکید کن خونه مستقل و دور از خانواده همسرت باشه حتی توی یه کوچه هم نباشه به این شکل بهتر میتونی رفت و امد رو مدیریت کنی البته قرار نیست که مقابل خانواده همسر جبهه بگیری نمیخوایم بریم جنگ.
در مورد پدرشون اگر این اقا (خواستگارتون) از نظر درامدی مستقل از پدرشون هستن پس نگرانی نداره. عموی بنده هم این اخلاق رو دارن ولی پسر عموم چون از نظر درامدی وابسته پدرش نبود با احترامی که برای پدرشون قایل هستن ولی اونجوری که دوست دارن زندگی میکنن و خودشون برای زندگیشون تصمیم میگیرن و در مقابل شخصی رو میشناسم که کاملا از لحاظ مالی وابسته پدرش هست گر چه پدرش تمام مسایل مالی ایشون رو به نحر احسنت رسیدگی میکنن بهترین خونه و ماشین و بهترین عروسی رو گرفتن ولی الان با همسرشون مشکل دارن چون حتی برای یه مهمونی رفتن باید این اقا پسر به پدرش گزارش بده . شما ببین خواستگارت تا چه حد به پدرش وابسته هست میتونه این مسئله توی رفت امد هم مشخص میشه کافیه دقت کنید مشاور هم حتما برید .
مسئله دیگه هم که باید در نظر بگیری رفت و امد دوران عقد هست که خودش ممکن مشکل ایجاد کنه من اصلا به این مسئله فکر نکرده بودم و الان همسرم به دلیل مشکلاتی نمیتونه بیاد دیدنم و این من هستم که تنهایی باید سفر کنم به شهر ایشون تا هم دیگه رو ملاقات کنیم البته ایشون متوجه هستن و همیشه از اینکه درکشون میکنم ممنون هستن ولی خانواده من با این موضع مشکل دارن و میگن این مرد هست که باید بیاد ملاقات خانمش , و چون مسیر دور هست دیگه واسه ایم خاص سال امیدی به اینکه حتما خانواده همسرت باید بیان خونتون رو نداشته باش مثلا من واسه روز زن و مرد خودم رفتم , رفت و امد توی دوران عقد یکم مشکل ساز میشه . من اصلا فکر نمیکردم که یه روزی قراره دلتنگ همسرم بشم وقتی نزدیک باشید خیلی راحت میشه ایام خاص یا اخر هفته همدیگه رو دید ولی وقتی مسافت زیاده باید صبرت هم بیشتر باشه ولی یه حسن دیگه داره که اونم عزیزتر بودنه

نوشته اصلی توسط girl66teh

عزیزم یادم رفت بگم من به ایشون جواب مثبت دادم
ببین خانمی الان به نظرم مسئله تو بیشتر اینه که دقیق متوجه نشدی ایشون مستقل هستن یا نه و میتونن روابط شما و خانواد ه اش رو به درستی مدیریت کنن .
شرایط من با شما یه فرقی داشت من خانواده ایشون رو میشناختم و چون از اقوام دور هستن تقریبا چند باری در سال باهشون رفت و امد داشتیم البته اصلا از ایشون شناختی نداشتم. که خداروشکر هم خودشون هم خانوده ایشون خیلی خوش برخورد و باطن و ظاهر شون یکیست.
عزیزم خب منم تو مهمونیهای فامیلی کمک میکنم و کاری به اینکه بقیه کاری نمیکنن نداشتم و ندارم ولی در مورد خانواده همسر سعی میکنم در حد مختصر کمک کنم مثلا توی سفره انداختن و جمع کردن نه توی ظرف شستن چون اصلا این کار رو توی مهمونی ها دوست ندارم
من تا الان در هیچ موردی مشاوره نرفتم ولی فکر کنم مشاور بتونه برای شما مشخص کنه ایشون تا چه حد وابسته به خوانواده هستن خودتم سعی کن زیاد به مادرت وابسته نباشی همونجوری که دوستان گفتن خدای مادرت هم بزرگه و سعی کن اولویت همسرت باشه .
ببین منم یه دوستی داشتم که تک دختر پدر و مادرش بود و فوق العاده خواستگار داشت که مشکل اصلی هم همین وابستگی شدید به مادرش بود . به همین خاطر با خواستگارش صحبت کرده بود تا بعد از پیدا شدن موقعیت مناسب به شهر دوستم که تهران هست برگرده و طرفش قبول کرده بود الان بعد 3 سال دارن برمیگردن تهران .که البته شرایط زندگی همسرش رو خیلی سخت کرده . شما دختری وقتی میری توی یه شهر دیگه فقط مشکل دلتنگی و دوری از خانواده رو داری ولی وقتی یه مرد بخواد مسکن و کارش رو رها کنه بیاد توی شهر شما باید با مشکل پیدا کردن مسکن و کار جدید روبرو بشه اگه تهران باشه که دیگه خدا صبرش بده توی این گرونی مسکن .
به نظر من حتما تاکید کن خونه مستقل و دور از خانواده همسرت باشه حتی توی یه کوچه هم نباشه به این شکل بهتر میتونی رفت و امد رو مدیریت کنی البته قرار نیست که مقابل خانواده همسر جبهه بگیری نمیخوایم بریم جنگ.
در مورد پدرشون اگر این اقا (خواستگارتون) از نظر درامدی مستقل از پدرشون هستن پس نگرانی نداره. عموی بنده هم این اخلاق رو دارن ولی پسر عموم چون از نظر درامدی وابسته پدرش نبود با احترامی که برای پدرشون قایل هستن ولی اونجوری که دوست دارن زندگی میکنن و خودشون برای زندگیشون تصمیم میگیرن و در مقابل شخصی رو میشناسم که کاملا از لحاظ مالی وابسته پدرش هست گر چه پدرش تمام مسایل مالی ایشون رو به نحر احسنت رسیدگی میکنن بهترین خونه و ماشین و بهترین عروسی رو گرفتن ولی الان با همسرشون مشکل دارن چون حتی برای یه مهمونی رفتن باید این اقا پسر به پدرش گزارش بده . شما ببین خواستگارت تا چه حد به پدرش وابسته هست میتونه این مسئله توی رفت امد هم مشخص میشه کافیه دقت کنید مشاور هم حتما برید .

وااااای خیییییییییییلی ممنونم صحبت هات خیلی خوب بود
بله در آمدش کاملا مستقل حتی پدرش از میزان درآمدش خبر نداره اما چون پدرش تو زندگی خیلی سختی کشیده و با بچه هاش خیلی جور بوده همشون پدرشون رو خیییلی دوست دارن ...فقط اینکه خودت الان رفتی شهر همسرت>؟؟؟
من خودم هم توی مهمونی های فامیل خیلی کمک میکنم مخصوصا وقتی شهرستان میریم اما نمیخوام اینا فکر کنن که وظیفه من کمک بهشون ...

- - - Updated - - -

کیت کت چرا فکر میکنی من نمیتونم به خاطر راه دور ولش کنم ...
من که عاشقش نیستم .... فقط دارم منطقی میسنجم که چیکار کنم بمونم یا برم

نه هنوز نرفتم و دوران عقد رو سپری میکنم که به خاطر دوری مسیر مشکل هست ولی شیرینی های خاص خودش رو داره .
ببین من اخلاقم جوری بود که مثلا میرفتم خونه خاله ام دختر و عروسشون نشستن من پامیشدم ظرف میوه ها رو میشتم یعنی اگه بلند نمیشدم عذاب وجدان میگرفتم ولی الان سعی میکنم کمتر این کار رو انجام بدم امتحان کردم گرچه سخت بود ولی شد کمک کردن اشکال نداره ولی حدش رو رعایت کن مجبور نیستی خونه مادرشوهرت واسه کار کردن خودت رو خسته کنی در حدی که ببینن شما هم دارید کاری انجام میدین کافیه.
راستی سوال شما چه جوری اشنا شدین و اصلا تا به حال به شهر خواستگارت رفتی نظرت در مورد زندگی اونجا چیه اونجا هیچ فامیلی داری؟ من قبلا نگاهم به شهر همسرم اینجوری بود که خیلی محیط کوچیکیه و در مقایسه با تهران امکانات کمتری داره ولی الان که رفت و امد میکنم میبینم اونجا با یه زندگی ساده میتونم ارامش بیشتری داشته باشم و اینکه مردم او محل در کل اهل زندگی تجملی نیستن و این از نظر من یه امتیاز واسه شهر همسرم هست . (مطلب قبلیم رو اصلاح کردم حتما اخرش رو بخون)
نمیدونم امروز دیگه میتونم مطلبی بذارم یا نه سه تا شد ولی باز پیگیر تایپیک شما هستم . براتون آرزوی خوشبختی میکنم


همسر من اهل یزد هست و قرار هست واسه زندگی بریم یکی از شهرستانهای یزد البته امکانات سینما و پارک و باشگاه و غیره رو داره نه در حد تهران .
شما میگید ایشون الان با خانواده توی شهرتون هستن یعنی توی شهر شما زندگی میکنن اینجوری که اینجا مشغول هستن وضعیت شغلی توی شهری که قراره برن معلومه ؟

مرسی دوست خوبم
راستش الان در حال حاضر با خانوادش اینجا هستن اما تا نزدیک 1 سال دیگه میخوان برن شهرشون ...
نه تا حالا نرفتم ...دقیقا مثل تو فکر میکنم که اونجا نه یه رستوران درست حسبی داره نه یه کافی شاپ نه باشگاه یا هر چیز دیگه ای .... مسافت خیلی به اون صورت دور نیست جز شهرهای مرزی حساب میشن ..
آشناییمون از طریق یه معرف صورت گرفت ...
ای کاش میشد شهر همسرت رو بهم میگفتی عزیزم
بازم ممنون از اینکه بهم کمک کردی مطلب بالارو هم خوندم ...
فردا بازم منتظر نظرات هستم عزیزم
البته الان اگه بیست مین نشده باشه میتونی متن رو ویرایش کنی و دوباره راهنماییم کنی

سلام مایده عزیز ایدا جان راس میگن اول از همه وابستگی خودت به خانوادتو یا مادرت رو مد نظر بگیر اگه دوریشون برات نمیگم راحت زیاد سخت نبود خب پس میتونی با شوهرت کنار بیای.
خود من به راه دور ازدواج کردم و همسرم هم خیلی ادم خوش قلب و مهربونیه طوری که حاضره از مراسهای فامیلی خودشون بگذره و من ببره شهر خودم و از اینکه خانوادمم بیاد یک ماه بمونن پیشمون خیلی سر افرازو باعث افتخارشه بیشتر.
ولی در مورد خانوادش درسته همه یه وابستگی به خانوادهاشون دارن یکی با شدت بیشتر یکی کمتر که اینم هم به مرور زمان کمترو کمتر میشه البته اگه حساسیت برای همسرت ایجاد نکنی "حق نداری مامانتو ببینی بابات خیلی بده از فلانی بدم میاد دوس ندارم بیان خونمون اگه سعی کنی از این جملات استفاده نکنی.
من خودم به شخصه خیلی ادم درونگرا و از رفتاو امدای مداوم و پشت سرهم خوشم نمیاد مخصوصا روزه و ولیمه و از این مهمونیای زنانه ولی اوایل به ناچار باهاشون راه میامدم هرجا میگفتم با اینکه دوس نداشتم میرفتم. بعد عروسی حتی خونه نزدک خودشون گرفتیم ولی هر وقت دوست نداشتم واقعا به مهمونیاشون نمیرفتم.
یه چیز دیگه درمورد وابستگی ما تا هفت هشت ده ماه اول عروسیمون به خواست همسرم یا خانوادش باید حداقل هفته 3بار میرفتیم خونشون نمیرفتیم ناراحت میشدن یا همسرم دوس داشت زود زود بره. اما الان شش هفت ماهی میشه دیگه تا خانوادش زنگ نزنن اونم نمیگه بریم الان تقریبا هفته یه بار شده مگر اینکه مهمون بیاد یا دعوتی بشه دوبار بریم.
اینارو گفتم چون ظاهرا مثل خودم به رابطه خانواده شوهر خیلی حساسی.امیدوارم بدردت خورده باشه پستم.

ولی سعی کن از همین ابتدا رو این مسایل فکر نکنی چون بعدها برات هضمش خیلی سختر میشه.
ما که به اینا فکر نمیکردیم اینجور حساس شدیم به خانواده شوهر چه برسه که قبل از عقد و رابطه بیشتر. سعی کن اونارو هم مثل خانواده خودت بدونی و حرفاشونو به دل نگیری خیلی بهتر.
انشالا که خیر باشه این وصلتت.