موضوع: خواستگارانم با دیدنم ناراضی می شوند

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

با سلام

mahla73 گرامی

آیا فقط خودتان از این نام کاربری استفاده می کنید ؟ سئوال برای این است که تناقضی بین گفتار شمادر این تاپیک با پستی که در تاپیکی دیگر برای یکی از اعضاء به عنوان فردی متأهل که 10 سال هم هست زندگی کرده ارسال کرده اید هست . لطفاً این وضعیت را روشن فرمایید :




ضمناً ادبیات محاوره ای و اشکالات دستوری در نوشتارها موجب حذف پست می شود لطفاً یک بار جملاتتان در نقل قول را بخوانید و ببینید چقدر اشکال دیکته ای و دستوری آن زیاد است .

منتظر پاسخ شما در خصوص این ابهامات هستم .

با تشکر

سلام ببخشید من موبایل دست خواهرم بود جواب اون سوال پست تایپیک را دادن براساس نظر خودش وزندگی خودش بود بنده معزرت میخوام که موبایل دست ایشون دادم

نوشته اصلی توسط mahla73

من خانواده بسیار ساده ای دارم خودمم خیلی بهانه گیر نیستم خواستگار خودش یا خانوادش میاد منو میبینن ناراضی میشن من هرچی طرف مقابل میگه قبول میکنم تنها نقصی که تو خودم میبینم کمی چاقم که اونم کمی

- - - Updated - - -

بنده خودمم دوس ندارم زوم کنم خانوادمم خیلی این موضوع عنوان میکنن بنده تا میخوام بحال خودم برم ٢ماه میشه خواستگار میاد کار بجایی کشیده که به خدا میگم یا نیاد کسی یا میاد بشه تموم شه خسته شدم از بس نشد. خانوادمم انگار خسته شدن سر اخری که ٣هفته پیش بود حتی پسره فرزند طلاق بود کارگر بود ولی راضی بودن بنده هم باپسره صحبت کردم حتی گفتم درس نمیخونم اگه ناراضی هستید ولی اینم گفت نه

ازدواج نکردن از ازدواج نامناسب کردن و به هر قیمتی ازدواج کردن، صد برابر بهتره!

چون وقتی ازدواج نمیکنی یک غم داری، اونم تنهاییه!
اما وقتی ازدواج نامناسب میکنی، هزار و یک غم داری! یعنی علاوه بر اینکه تنهاییتون حل نمیشه، تازه هزار تا مشکل دیگه هم بهش اضافه میشه!

پس سعی کن هرچیزی و قبول نکنی! و بهرکسی بله نگی!
برای خودت لیستی از معیار ها داشته باش و طبق اون لیست پیش برو، چون اگه بخوای بهرقیمتی بگی بله! شاید اولش مشکلی نداشته باشی اما مطمعن باشه بعدا مشکل پیدا خواهی کرد و اگه مطابق با خواسته و معیارات نباشن و قرار باشه همش تو زندگی از خودت و خواسته هات بگذری اونم بتنهایی، یجایی خسته میشی! پشیمون میشی!

تازه ممکنه یکی از دلایلی که هپه ردتون میکنن، این باشه که براشون شک برانگیزه که شما هرچی میگن، میگین چشم! و تمام شرایط و میپذیرین!

شما باید برای خودتون ارزش قایل باشین! تا دیگران هم قدرتون و بیشتر بدونن!
نباید خیلی سخت گرفت، خیلی هم نباید آسون گرفت! باید حد تعادل و برقرار کرد!
نه سخت الوصول بودن خوبه نه سهل الوصول :)

تا وقتی تو میدون مشکلات نیستیم، فکر میکنیم از پس هر مشکلی برمیایم.اما همینکه وارد مشکل شدیم متوجه میشیم اصلا اینطور نیست.مشکل خیلی حادتر و غیر قابل تحمل تر از اون چیزیه که ما فکر میکردیم قدرت تحملش و داریم.

اینجا پر از تاپیک هاییست که خانوم ها با همسرشون مشکل دارن، یکی خیانت کاره یک معتاد، یکی بی مسولیت، یکی بداخلاقه یکی خشن و دست بزن داره! و.....

تعداد خیلی کمیشون هستن که پشیمون نشدن و نخواستن دوباره برگردن به دوران مجردیشون!
حالا اگه دختری باشه طی آشنایی که داشته متوجه معتاد بودن یا حتی بی مسئولیتی خواستگارش بشه و جواب منفی بده و بعد از اون دیگه خواستگار دیگری نداشته باشه، خب طبیعیه که از فشار تنهایی فکر کنه شاید میتونست همون خواستگار و بعد از ازدواج سربراه کنه.و نسبت به زندگی متعهد کنه!

چون تو مشکل تنهایی قرار داره و دنبال راه حل میگرده! چون تو میدان این مشکل قرار داره و درحال حاضر بهترین راه حل براش همون ازدواج نامناسب و میبینه!

اما اگه یک همسری باشه که خیانت دیده یا یک شوهر بی مسولیت و بی وفا و بدون تعهد یا حتی خسیس و وابسته... داشته باشه بهترین راه حل و این میبینه، که کاش برمیگشت و به نشونه ها بیشتر دقت میکرد یا از روی تنهایی تن به ازدواج نامناسب که قبول نداشت و نمیداد.

بطور کلی بسته به نوع شرایط و حالات روحی ما، تصمیمات احساسیمون تحت تاثیر قرار میگیره، اما اگه عاقلانه تصمیم گرفته باشیم و تمام جوانب و سنجیده باشیم پس با این حملات و وسوسه های احساسی و زودگذر و ناپایدار خوب میتونیم کنار بیایم. تا از تصمیم عاقلانه امون با تغییر حالات روحی و احساسیمون در شرایط مختلف پشیمون نشیم.

درسته ما انسان ها مغزی داریم که باهاش میتونیم موقعیت های زیادو متنوعی و شبیه سازی کنیم، اما هرچیم این شبیه سازی و دقیق انجام.بدیم اکثر اوقات یک خطایی خواهیم داشت، ما نمیتونیم اتفاقات پیش بینی نشده و شبیه سازی کنیم چه برسه آنالیزشون کنیم و براشون قبل از وقوع دنبال راه حل باشیم، تمام جزییات یک مشکل یا بطور کل تمام مشکلاتی که با آنها مواجه میشویم و نمیتونیم شبیه سازی کنیم. برای همین گاهی قبل از وارد شدن به مشکلی اونو از مشکلی که درحاضر یا آن مواجه شدیم آسونتر یا گاهی سختتر میبینیم.

من خودم بشخصه، دوست ندارم به هر قیمتی ازدواج کنم و بعبارتی ازدواج کردن و همه چیز نمیبینم! درسته دوست دارم حس عشق به همسر و مسولیت یک خانواده و داشتن و حس مادری و خیلی از حس های دیگه و تجربه کنم اما دوست ندارم بدست آوردن این تجارب به قیمت بدست آوردن یک عالمه تجارب تلخ دیگه باشه! من دوست ندارم بهر قیمتی مادر بشم، اگه قرار باشه پدری نامناسب محیطی ناآرام، مادری افسرده و پر از مشکل برای فرزندانم در آینده مهیا کنم، پس بهتره اصلا مادر نشم من همچین حس مادری و نمیخوام، مگه اینکه مادری بشم که بتونم پدری مناسب برای فرزندم یا فرزندانم انتخاب کنم.

حالا اینجا من منظورم این نیست که خدایی نکرده، مورد خواستگار صاحب تاپیک مناسب نیست، من اصلا نمیتونم نظری بدم چون نه خواستگارهاشونو نه ایشونو نمیناشسمشون خود صاحب تاپیک بیشتر از معیارهای خودشون خبر دارن و بیشتر خواستگارشون و میشناسن و میتونن تصمیم بگیرن.
اما خب اینم باید درنظر بگیرن که به هر قیمتی نباید ازدواج کنن و نباید با هر شرایطی کنار بیاین.باید به خواسته های خودشون هم توجه کنن.





- - - Updated - - -

به عینه دیدم که با این تفکر خیلی از فرصتهای خوب ازدواج رو از دست میدهند

فرصت خوب که انتخاب بد و نامناسب نمیشه!
یا فرصت خوب از نگاه شما با اون دختران متفاوت بوده! یا اینکه معیارها سنجیده و منطقی و عاقلانه نبوده!
ورگرنه فرصت خوب و کیس مناسب که نتیجه اش ازدواج نامناسب نمیشه!

- - - Updated - - -

پ ن : یک عدد اشتباه یا سوتی بد دادم، محتوای این تاپیک و با یک تاپیک دیگه اشتباه گرفتم، بخشی از پاسخمم و پاک کردم:(
چون دونفر خوندن گفتم اینو اعلام کنم! ورگرنه سوتی که دادم و عمرا لو نمیدادم.:) اثر این دندون عقله است دیگه! تقصیر من نیست تقصیر دکترس! الکی دندون بیچاره ام و جراحی کرد!