ممنون دوستان.
تازه دارم میفهمم نمیخوام ازش جدا شم. دوسش دارم. الان همه زندگی من اونه.
دوستان. تو رو خدا یه چیزی بگید.
زنگ بزنم بهش و از احساسم بگم و با مهربونی ناراحتی هامو بگم و بگم دوست دارم باهام مهربون باشی؟ اینطوری خوبه؟
چی کار کنم؟ چیکار کنم که به قول یکی از شما اونقدر ضعیف نباشم که دیگه اونقدر خیالش راحت نباشه که از دستم نمیده و با خیال راحت بهم بی توجهی نکنه؟ چی کار کنم؟
دیروز که اونجوری باهام حرف زد الان سبک کردن خودم نیست که خودم بهش زنگ بزنم و برای آشتی پیش قدم بشم؟
من خودم دلم میخواد بهش زنگ بزنم و حرفامو بگم. این اشتباهه؟
آقایون شما اگه زنتون رو ناراحت کنید و بعد خودش بیاد برای آشتی چه فکری میکنید؟ شماها یکم راهنماییم کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)