موضوع: میخوام از نامزدم جدا بشم.

سلام.
دیشب پدرم با خانوادش تماس گرفت. چیز خاصی نگفته بود. فقط گفته بود به همراه پسرتون حضورا تشریف بیارید باید صحبت کنیم.

امروز صبح خودش زنگ زد بهم. شاکی بود که چرا پای خانواده ها رو وسط کشیدم. یکم از ناراحتیام شکایت کردم. میگه خب اگه فکر میکنی با من نمیتونی زندگی کنی من حرفی ندارم. گفتم تو چی؟ تو دلت میخواد ادامه پیدا کنه و زندگی رو درست بسازیم یا ترجیح میدی تموم بشه؟ گفت برای من فرقی نداره.

نامرد.براش فرقی نداره. میفهمید؟ براش فرقی نداره.

فکر میکنید کسی که براش حتی مهم نیست من رو از دست بده یا من رو داشته باشه، تغییری در رفتارش خواهد داد؟
من که فکر نمیکنم.

خاک بر سر من که مهریه ام رو هم کم گرفتم. ولی دلم میخواد همونو هم از حلقومش بکشم بیرون. گرچه حالم از حتی یک قرون پولی که بخواد از جیب او بیاد توی زندگیم به هم میخوره.

براش فرقی نداره. این حرفش مثل زهر نفرتی بود که بریزه توی همه ی وجودم. ازش با تمام وجودم متنفرم.

- - - Updated - - -

دلم میخواد نفرینش کنم. ولی ما آدما نمیدونیم توی زندگی هر کسی چی بوده که شخصیت افراد اونجوری شده که هستن.
من نمیدونم واقعا. پس نباید نفرینش هم کنم . نباید هم آه بکشم. گرچه دلم خیلی پره. خیلی درد توی قلبم هست. جگرم واقعا سوخته. قلبم انگار خاکستر شده.
ولی فکر پدر مادر خودم و پدر مادر او رو که میکنم دلم نمیاد اذیتشون کنم با بحث دادگاه و ومیل و زور زدن برای گرفتن مهریه و ...ترجیح میدم توافقی جدا بشیم و زود تمومش کنم و زودتر خودمو جمع و جور کنم و به زندگیم برسم. امسال کنکور دولتی شرکت نکردم. کسی میدونه کنکور ارشد آزاد دفترچه های قبلا اعلام شده یا نه؟ اگه هنوز اعلام نشده کسی خبر داره کی ها اعلام میشه.
میخوام قوی باشم. نمیخوام ضعف از خودم نشون بدم. نمیخوام بشکنم. نمیخوام غم بذارم رو دل مامان و بابام. میخوام سریع توافقی تمومش کنیم و خودمو مشغول درس و کار کنم تا از زندگی عقب نیفتم.
فقط از اون هفته تا حالا احساس ضعف و لرزش توی بدنم دارم. حالم خوب نیست. دعا کنید زود خوب بشم.

عزیزم من در شرایط تو نیستم و موندن یا نموندن رو توصیه نمی کنم اما تجربه شخصیه خودمو بهت می گم من با همسرم دوست بودیم بعد ازدواج کردیم همه چی اروم داشت پیش می رفت وقتی مریض شدم تازه شوهرمو شناختم اون زمین تا اسمون با من فرق داره من در بحران زندگیم به حمایت روحی وعاطفیش نیاز داشتم اما نکرد الان من برای خودم زندگی می کنم کنار هم هستیم اما من دیگه مثل سایق دوستش ندارم چون بچه دارم وکنارشم اینو می خوام بهت بگم نذار تلنگر بدی بهت بخوره بیدار شی مشاورم بهم میگفت تو چطور تا حالا باهاش موندی چون 2نفری هستین که در 2فاز مختلفین والان که فکر می کنم من ادم سازش پذیری هستم که تونسته بودم کنارش اروم زندگی کنم ولی وقتی مریض شدمو بهش محتاج تازه فهمیدم دنیای ما با هم چقدر فرق می کنه من حالا سالهای بعدی زندگیمو باید یه جوره دیگه کنارش سپری کنم
خواهش می کنم خوب به خودت واون فکر کن اگه تفاوتهاتون زمین تا اسمونه همین مرحله ارتباطتو قطع کن تو که نمی خوای فقط زنده باشی می خوای زندگی کنی یه زنگیه خوب و اروموو با احترامو ..........

دوست عزیز خیلی از اتفاقی که واست افتاده متاسفم!

ولی خیلی ازحرفت و روحیه ات و سطح نگاهت به زندگی خوشم اومد. آفرین

وقتی گفتی نباید نفرینش کنم چون نمیدونم تو گذشته چه اتفاقی واسش افتاده که الان اینجوری شده واقعاً کیف کردم. خیلی بزرگی، خیلی روح بخشنده ای داری. مطمئن باش خدا به اندازهء همین دل بزرگت بهت خوشبختی خواهد داد.

من یه شعار طنز دارم، وقتایی که خیلی کم میارم اینو باخنده میگم در حال گفتنش یه دستمو مشت میکنم و میگیرم جلو و اونیکی رو مشت میکنم و میزارم زیر بغلم. بعد میگم "پیش به سوی بینهایت و فراتر از آن...." یه طوریکه انگار دارم پرواز میکنم. توام برو به سوی بینهایت و فراتر از آن.....

به قول یکی از دوستان درسته بکارت نداری ولی هنوز نجابت داری. مطمئنم آینده ات خیلی زیباست.

فقط خواستم احساسمو بهت انتقال بدم

سلام عزیزم.....
دیروز آزاد اعلام شد

سلامی مجدد
خانم محترم و بزرگ
توافقی نه این یعنی جلوش کم آوردی، هرچی حقته بگیر اگرم نمیگیری با دادگاه بازی اذیتش کن تا بفهمه نمیشه رو یه دختر اسم عقد گذاشتو بعد با بی محلی ولش کرد بزار لا اقل همسایه هاش و فامیلاش بفهمن یه نامرد دوروبرشون هست همون جور که تو فامیل تو وهمسایه های شما میفهمن که یه دختره برگشتی هست
بخشش حدی داره از حد نگذرونش

نوشته اصلی توسط terme00

همسرت باید واکنش شمارو در مقابل رفتار اشتباهش حس کنه که متوجه اشتباهاتش بشه ... هر چقدر هم مهربون باشی و بعد از ناراحتیات گذشت کنی همسرت هیچوقت احساس نمیکنه که داره اشتباه میکنه ... مثل الان که براش عادت شده هر کاری کرده شما بعدش به روش نیاوردی و زود بخشیدی ...
باید بهش یه تلنگر بزنی ... یا از طریق خانواده ها یا اقدام جدی تر ... باید به خودش بیاد
فعلا که سرش رو تو برف فرو برده و انگار از اطرافش با خبر نیست ...

سلام
قبلا من چندین بار باهاش صحبت کرده بودم. حرفامو جدی نمیگیره. کار خودشو میکنه.

نوشته اصلی توسط terme00

تو نوشته هات دیدم نوشته بودی مردها تغییر نمیکنن ... این باور به نظر من اشتباهه ( چیزی که من از رفتار شوهرم متوجه شدم دارم میگم )
شوهر شما باید متوجه بشه که با این رفتار اشتباه شما رو از دست میده ... اگه بعد از شما با هر زن دیگه ای هم ازدواج کنه باز هم به مشکل برمیخوره ... آخر که چی ؟ اینها همه براش گرون تموم میشه و به ضررشه

متاسفانه بعضی از آدمها که شوهر خودمم یکی از همون دسته است باید حتما سرشون به سنگ بخوره که متوجه اشتباهشون بشن
به نظر من چاره کار شما هم همینه ...
موفق باشی

برای او اصلا مهم نیست که منو از دست بده. اینو خودش گفت.

- - - Updated - - -

فردا شب قراره بیان.
نمیدونم چی باید بگم در حضور خانوادش. دلم نمیاد خرابش کنم.
دلم نمیاد مثل یه بچه مدرسه ای خانواده ها بخوان نصیحتش کنن و ازش تعهد بگیرن. دلم نمیاد غرورش بشکنه.

میخوام قبلش بش زنگ بزنم و باز خودمون دو تا حرف بزنیم. شاید دیروز عصبانی بود که بهم گفت برام مهم نیست. آخه مگه میشه براش مهم نباشه؟ آخه چطوری؟ هر چی فکر میکنم نمیتونم بپذیرم که براش مهم نباشه.
من خر نمیدونم چرا انگار دوستش دارم. آخه من چه گناهی کردم؟ کاش میفهمید دوستش دارم. کاش میفهمید چقدر دلم میخواد باهام مهربون باشه و لحظات عاشقانه بسازیم.