موضوع: ایا درسته به خاستگارم بگم 1 سال صبر کنه ؟؟؟؟؟

دوست عزیزم شما در مجموع جوابت به این خاستگاری مثبت نیست...پس بهتره جواب رد به این آقا بدید تا لا اقل ایشون تکلیفشون رو با شما بدونن...

اصلا هم بهشون پیشنهاد یکسال صبر کردن رو به این آقا نده ...چون ممکنه شما تا سال دیگه این موقع همچنان جوابت منفی باشه و آماده نباشی اون موقع خیلی تو دردسر میفتی و به

حق این آقا هم ظلم کردی چون یکسال علافش کردی و بعد هم که همچنان عدم آمادگی... اگر هم خودت رو مجبور به ازدواج کنی که دیگه میشه عذر بدتر از گناه...

دوست گلم شما فقط به خودت الان فکر کن اگر جوابت مثبت نیست خیلی راحت و بدون رودروایستی جواب نه بده ..قرار نیست که چون ایشون فامیل شماست پس شما باید زنش بشی...

خانوادت بدونن راضی نیستی که به زور مجبورت نمیکنن...

سلام

به فرض که اون آقا قبول کردن و رفتن یکسال دیگه اومدن، از کجا معلوم شما طرز فکر امروزت رو داشته باشی و جوابت مثبت باشه؟ از کجا معلوم تو این یکسال بتونی به اون درجه از بلوغ فکری و آمادگی برای ازدواج برسی؟ تضمینی واسش هست؟

به این دو حالت فکر کن 1) در نهایت عقد رو تا عید عقب بیاندازی. 2) باید جواب منفی بدی.

به عواقب هر کدومش هم فکر کن و اون وقت تصمیمت رو به خواستگارت اعلام کن.
اگر جواب منفی بدی ممکنه هیچ وقت کسی با این شرایط تو زندگیت وارد نشه.
ولی اگر بتونی 3- 4 ماهه خودت رو جمع کنی وضعیت زندگیت خیلی فرق میکنه.

در ضمن اینکه شما توقع داری دیگران شما رو در این شرایط درک کنند در حالیکه اصلا طرف مقابل و خانوادت رو درک نمیکنی خواسته ی عادلانه ای نیست. بد نیست خودت رو جای خواستگار، پدر و مادرت و پدر و مادرش هم بگذاری. باز هم تنها مشکلت درک نشدن بود؟؟


حتما مشاوره حضوری برو و تا زمانی که تکلیفت با خودت مشخص نشده، رفت و امد و ارتباطت رو با خواستگارت خیلی کم کن.

نوشته اصلی توسط رزا

دوست عزیزم شما در مجموع جوابت به این خاستگاری مثبت نیست...پس بهتره جواب رد به این آقا بدید تا لا اقل ایشون تکلیفشون رو با شما بدونن...

اصلا هم بهشون پیشنهاد یکسال صبر کردن رو به این آقا نده ...چون ممکنه شما تا سال دیگه این موقع همچنان جوابت منفی باشه و آماده نباشی اون موقع خیلی تو دردسر میفتی و به

حق این آقا هم ظلم کردی چون یکسال علافش کردی و بعد هم که همچنان عدم آمادگی... اگر هم خودت رو مجبور به ازدواج کنی که دیگه میشه عذر بدتر از گناه...

دوست گلم شما فقط به خودت الان فکر کن اگر جوابت مثبت نیست خیلی راحت و بدون رودروایستی جواب نه بده ..قرار نیست که چون ایشون فامیل شماست پس شما باید زنش بشی...

خانوادت بدونن راضی نیستی که به زور مجبورت نمیکنن...

اگه جواب من منفی بود مطمئن باشید بدون هیچ رودروایستی میگفتم نه. من گفتم رودروایستی دارم (تازه بیشتر خانواده ها نه من ) ولی نه اینقد که نتونم نه بگم.
من که نمیخوام اونو الکی 1 سال علاف خودم کنم بعدم بگم نه.من اصلا با اون مشکل ندارم .اون پسر خوبیه، من با وضعیت خودم مشکل دارم..
توی این مدت منم بهش علاقه پیدا کردم من که مریض نیستم بخوام اونو هی بکشونم تهران و علافش کنم جواب من تقریبا مثبته فقط نیاز به زمان بیشتری دارم.

نوشته اصلی توسط صبا_2009

سلام

به فرض که اون آقا قبول کردن و رفتن یکسال دیگه اومدن، از کجا معلوم شما طرز فکر امروزت رو داشته باشی و جوابت مثبت باشه؟ از کجا معلوم تو این یکسال بتونی به اون درجه از بلوغ فکری و آمادگی برای ازدواج برسی؟ تضمینی واسش هست؟

به این دو حالت فکر کن 1) در نهایت عقد رو تا عید عقب بیاندازی. 2) باید جواب منفی بدی.

به عواقب هر کدومش هم فکر کن و اون وقت تصمیمت رو به خواستگارت اعلام کن.
اگر جواب منفی بدی ممکنه هیچ وقت کسی با این شرایط تو زندگیت وارد نشه.
ولی اگر بتونی 3- 4 ماهه خودت رو جمع کنی وضعیت زندگیت خیلی فرق میکنه.

در ضمن اینکه شما توقع داری دیگران شما رو در این شرایط درک کنند در حالیکه اصلا طرف مقابل و خانوادت رو درک نمیکنی خواسته ی عادلانه ای نیست. بد نیست خودت رو جای خواستگار، پدر و مادرت و پدر و مادرش هم بگذاری. باز هم تنها مشکلت درک نشدن بود؟؟


حتما مشاوره حضوری برو و تا زمانی که تکلیفت با خودت مشخص نشده، رفت و امد و ارتباطت رو با خواستگارت خیلی کم کن.

من تازه 22 سالمه، خیلی کم تجربه ام . نظرم در مورد اون مثبته فقط میخوام زمان بیشتری بگذره
من هم به خاستگارم هم به هر دو خانواده حق میدم ( ولی نمیدونم چرا هیچکس حقو به من نمیده...) که بخوان تکلیفشون روشن بشه .
شما میگین من نباید انتظار داشته باشم اونها منو درک کنن ؟ شاید من دارم اشتباه میکنم چون خیلی کم تجربه ام.
مشاوره رو که حتما میرم
یه بار دیگه ام میگم من اصلا نمیخوام اونو علاف خودم کنم و سر کارش بذارم.... اگه جوابم نه بود همون اول میگفتم
فقط نیاز به زمان بیشتری دارم همین..
مگه ادم چند بار قراره ازدواج کنه ، خوب همین 1 بار باید همه شرایطشو داشته باشه.
من ادم منطقی هستم همیشه سعی میکنم همه رو درک کنم.نمیدونم چرا توی این موضوع هیچکس حقو به من نمیده ؟ شاید واقعا حق با من نیست . شاید من خیلی بزرگش کردم. ولی واقعا خیلی از این وضعیت خسته شدم (کاش این اتفاق 1 سال دیگه میفتاد ،اون وقت همه چیز درست میشد) . چی کار کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا نمیتونم این موضوع رو بپذریم با این که جوابم مثبته ؟؟؟ چرا نمیتونم با خودم کنار بیام ؟؟؟ چرا هیچکسی با من همدردی نمیکنه و همه سعی میکنن منو قانع کنن که دارم اشتباه میکنم ؟؟؟ من خیلی تنهام ، فقط با یکی از دوستام در این موضوع حرف میزنم،فقط اون منو درک میکنه.هیچکس نیست توی این موقعیت کمکم کنه ؟واقعا احساس تنهایی میکنم..... یعنی اینقدر خاسته ی من غیر عادلانه است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عزیز دلم من میدونم که شما دختری هستی که قصد اذیت کردن و سرکار گذاشتن نداری...من هم خودم دخترم و شما و شرایطت رو کاملا درک میکنم عزیز....

من میگم شما خودت رو بذار جای این آقا...فرض کن ایشون به شما بگن میشه یکسال برای من صبر کنی؟؟ من برم و یکسال دیگه برگردم؟؟!!

خودت باشی چنین پیشنهادی رو قبول میکنی؟؟ نه امکان نداره..چرا؟؟؟ چون با خودت میگی اگر تو این یکسال من خاستگار بهتری با موقعیت بهتری برام اومد چی؟؟

از طرفی چه تضمینی وجود داره که بعد از یکسال سر و کله این آقا پیدا بشه؟؟

میخوام بهت بگم این فکرها الان داره تو ذهن این آقا هم میگذره... تازه برای چی برات صبر کنه؟؟ هنوز عمق عشق و علاقه بین شما اونقدر زیاد نیست که به پات بمونه عزیز...

خودت بارها اشاره کردی که بی تجربه هستی و کاملا مشخصه چون پیشنهادت برای صبر یکساله این آقا از روی درایت نیست....

دوست عزیز اینکه چرا کسی شما رو درک نمی کنه واسه این هست که خواسته ای که دارید چندان منطقی نیست.

بعد شما هی میگین من فقط 22 سالمه، 22 سال داشتن معنیش این نیست که شما بچه هستین و باید بهتون فرصت داده بشه که بزرگ بشین. شما سال آخر درستون هست. یعنی اینکه باید کاملا آماده مسئولیت پذیری باشید نه فقط در مورد ازدواج بلکه همه ابعاد زندگی. اگر بعد از تحصیلتون مشغول بکار شدین و بهتون مسئولیت داده شد، مدام می خواین بگین من فقط بیست و اندی سالمه و تجربه ندارم.

خواسته شما خدا و خرما رو با هم خواستن هست. هم نمی خواین مسئولیت بپذیرید هم می خواین مورد مناسبتون رو حفظ کنید. هم این وسط هیچ تعهدی نباشه (نه محرمیت، نه عقد و نه نامزدی) و تقریبا ارتباط قطع. هم طرفتون کاملا منتظر بمونه و از این طریق دوست داشتنش رو اثبات کنه.

ازدواج اتمام منیت هست. وقتی دختر و پسری بله میگه یعنی من تموم شد. از این به بعد باید خیلی جاها گذشت کرد، فداکاری کرد، خیلی جاها خواسته خودت رو کنار گذاشت، منافع فردی کمرنگ میشه و منافع ما مطرح میشه. باید مسئولیت پذیر باشی، تا ازدواج موفقی داشته باشی. مسئولیت تک تک حرف ها، نگاه ها، محبت ها، کم محلی هات رو بپذیری. وسطش هم به کسی مرخصی نمیدن که 6 ماه محبت نکنی بعد دو برابر جبران میکنی. همه ی آدم هایی هم که ازدواج موفقی دارند از روز اول این چیزا رو بلد نیستند، کم کم و در کنار هم یاد میگرن، با مطالعه، با شناخت بیشتر از هم، با آزمون و خطا و ... و همه اینها در جریان زندگی هست که یادگرفته میشه. هیچ کس دکمه استاپ رو نمیزنه تا بره یادبگیره و برگرده همه در حالت play زندگی یاد میگیرند.


با خواستگارتون صحبت کنید و شرایط رو برای ایشون کامل توضیح بدین. بگین که جوابتون مثبته اما الان امادگی عقد ندارین. شاید ایشون تونست شما رو درک کنه. اسم یکسال رو نبرید. در همین حین حتما مشاوره حضوری بروید اول خودتون تنهایی و مسائلی رو که باعث میشه نتونید ازدواج رو بپذیرید بیان کنید و در صورتی که مشاور صلاح دونست خواستگارتون رو هم ببرید.

اگه واقعا به دلت ننشسته ردش کنی بهتره
چون می گی یه سال بعد
بعد ممکنه 8 ماه دیگه سر و کله یکی دیگه پیدا شه و ازش خوشت بیاد و این بنده خدا رو 8 ماه علاف میکنی
ما اجازه نداریم با احساسات و وقت دیگران بازی کنیم

با خواستگارتون صحبت کنید و شرایط رو برای ایشون کامل توضیح بدین. بگین که جوابتون مثبته اما الان امادگی عقد ندارین. شاید ایشون تونست شما رو درک کنه. اسم یکسال رو نبرید. در همین حین حتما مشاوره حضوری بروید اول خودتون تنهایی و مسائلی رو که باعث میشه نتونید ازدواج رو بپذیرید بیان کنید و در صورتی که مشاور صلاح دونست خواستگارتون رو هم ببرید

توی صحبت با خواستگارتون نگید که بخاطر درس و .... هست. بگید دوست دارید زمانی سر سفره عقد بنشینید که از نظر روحی از خودتون مطمئن باشید. تاکید کنید این مساله هیچ ربطی به ایشون نداره. و حتی بهشون بگید اگر نمی تونن صبر کنند حاضرید بخاط اینکه ایشون خوشبخت بشن همین حالا همه چیز رو کنسل کنید. بهشون بگید این فرصت رو واسه این می خواین که روی خودتون کار کنید تا بتونید ایشون رو خوشبخت کنید. از اقداماتتون هم بگید که مشاوره می گیرید و هر موقع که مشاور اعلام کرد من امادگی دارم، عقد کنیم.