موضوع: کمکم کنید با تنهاییم کنار بیام

سلام عزیزم راستش من هم مشکل شمارو دارم با این تفاوت که من تو سایت های همسریابی هم عضو شدم بالای 1000نفر بهم پیام دادن و من میتونم بگم با نصف این امار اشنا شدم حتی رفتم و از نزدیک دیدم اما هیچ کدوم از هیچ لحاظ به من نمیخوردن یا خیلی بابا بودن یا خیلی کمتر خلاصه گشتم نبود که نبود
از لحاظ موقعیت اجتماعی هم کار خوب دارم هم مردای مجرد داشتم تو محیط کاریم اما همشون زن گرفتن گرچه با این ها هم هیچ سنخیتی نداشتم میخوام بگم ازدواج کردن وخاستگار داشتن گاهی بهاین موارد اصلا مربوط نمیشه
ببخشیدا ولی کسیم که بخواد بخاطر شاغل بودن ادم بیاد جلو یا به قول بعضی دوستان که میگن خودتو شاد نشون بده من اینارو قبول ندارم به نظرم مشکل اکثر مادخترا همین ذهن رمانتیکمونه کاریش نمیشه کرد تو جامعه ای زندگی میکنیم که نمیخواهیم واقعیت رو بپذیریم و حتما کسیو میخواییم که معیارای مارو داشته باشه منظورم از معیارا پسر با اسب سپید نیست اما کسی رو پیدا کردن نزدیک به خود ادم خیلی سخته نمیدونم واقعا سخته یا ما سخت میگیریمش
مثلا من دنبال یکی هستم لنگه خودم همه جور پسر هست اما کسی که مثل من باشه نیست در مقابل کسایی میان که از هیچ لحاظ بامن جور نیستم و درکنار این ادما بودن به من ارامش نمیده برای همینه که ما همه تنهاییم دیگه

- - - Updated - - -

به نظرم تو سایت همسریابی عضو شو خیلی ها ازاین سایت نتیجه خوبی گرفتن خب چه اشکالی داره شما یه بار امتحان کن اینکه من نتونستم موردم رو این جاها پیدا کنم که دلیل نمیشه شما هم نتونی به نظرم اگه از 100 نفر یکیم قصدش ازدواج باشه بازم ارزششو داره شانستو امتحان کن حتی خیلی مراکز مثلا موسسه همسریابی امید هست که اینکارو میکنه مشخصاتتو میگیره و طبق شرایط شما براتون چندنفرو معرفی میکنه خیلی ها به این واسطه ازدواج خوبی داشتن خب ایناهم شانسیه دیگه به نظرم ما که خیلی تو جمع نیستیم این جور جاها مشکل گشاست عصر ارتباطاته خیلی ها تو فیس بوک اشنا میشن خیلی ها سایت همسریابی خب چه اشکالی داره من که بد نمیدونم و نا امید نمیشم انشالله بالاخره کسی که لایقت باشه میاد اصلا خودتو نباز گاهی وقتا تنهایی هم به ادم ارامش میده گاهی لازمه ادم تنها باشه این لحضه ها هم برای خودش شیرینه منم تنهام خیلی هم تنها م حتی دوست صمیمی دختر هم کم دارم ولی بازم تو تنهایی خودم وبلاگ مینویسم مقاله میخونم میخوام برای ارشد بخونم و کسیم سرراهم قرار بگیره حتما باهاش اشنا میشم که انشالله به خیری و خوشی ختم بشه انشالله شما هم خودتو نبازی مثل من کنار بیایی و بزاری زندگیت خودش پیش ببره فقط شما دنبال یه کار خوب باش ن بخاطر شوهر ها بخاطر خودت...

سلام دوستای گلم
بازم مرسی از همتون
نمیدونم چی بگم. همتون گفتین برم تو جمع.ولی واقعا مشکل اساسی من اینه که خیلی خیلی خیلی بی بی فیس هستم و به جای 28 سال 16 سال نشون میدم.وقتی تو جمعی حاضر میشم واقعا کسی نمیدونه که من موقعیت ازدواج دارم.همه فکر میکنن یه دختر دبیرستانی هستم.کی به یه دختر دبیرستانی پیشنهاد ازدواج میده؟فقط افراد فامیل میدونن که سنم بالاست اونام جز تیکه انداختن کاری بلد نیستن.اونا از حسادت واسه من خواستگار پیدا نمیکنند.
علی عزیزم: از لحاظ پوشش و ضاهرو رفتار مشکلی تو خودم نمیبینم.تنها مشکل من اینه که دیده نمیشم
گاهی به سایتهای اجتماعی سر میزنم و با افراد محترمی هم صحبت میشم بدون استثنا میگن که دختر پرانرژی و شادی هستم.بدون استثنا خواهان این هستن که رابطشون با من حفظ بشه ولی خودم از دوستیهای اینترنتی میترسم
بخدا دارم دیونه میشمواز یه طرف فشار خانواده از یه طرف نیازهای خودم از یه طرف تیکه انداختن مردم

- - - Updated - - -

واقعا تعجب میکنم که میگید تقصیر خودمه.آخه یه دختر جز خوب بودن چیکار میتونه بکنه که خواستگار داشته باشه؟آخه خودم بگم خانم فلانی من سنم بالاستو برای پسر شما مناسبم؟پسراییی که موقعیت ازدواج دارن فکر میکنن من دختر بچم.پسرای کم سنم که ماشاالله میخوان بیان تو چشم.آخه من چیکار کننننننننم؟

عجیبه که دختر 28 ساله 16 ساله به نظر بیاد. اما خوبه.
به هر حال اگه کسی خوشش بیاد ازت یه پرس و جویی می کنه سنتو می فهمه
خوب باش ولی جذاب و دوست داشتنی هم باش
ارایش هم بکن اونم سنو بیشتر نشون میده. مثلا مهمونی ها که می ری ارایش کن.
مدل موهاتو چتری نذار سنتو کمتر می کنه
رفتارات وزین و باوقار باشه (البته اگه تو سرشتت هست. وگرنه خودتو اذیت و محدود نکن)
لباسایی بپوش که متناسب سن بالاتر باشه مثلا 22 سال خوبه. بهت هم بیاد. بعضی لباسا زیادی سنو میاره پایین. بعضیا هم زیادی زنونه هستن و اگه ظریف باشی بهت نمیاد. یه چیزی بپوش که برازنده باشه اما کم هم نکنه سنتو
دیگه اینا یادم میاد. دوستان که تجربه دارن واسه خواستگار و ازدواج میان راهنمایی می کنن
موفق باشی

سلام بهار عزیز
تا 4 ماه پیش هر وقت یه مشکلی با این عناوین میدیدم سریع میرفتم میخوندم و باهاشون همدیدی میکردم که آره چرا باید دخترایی مثل ما تنها باشن! منم مثل خودت ارشد خوندم و از لحاظ ظاهر هم خیلی اعتماد بنفسم خوب بود ولی خوب بقول تو کیس ازدواج نبود، خیلی هم دلم میخواست ازدواج کنم، میدونستم هم از طریق سنتی نمیتونم کیس مورد نظر رو پیدا کنم، چون هم تو شهری که زندگی میکردیم غریب بودیم و تو اون شهر ما خیلی برای مادر آقا پسرا این قضیه مهمه که اهل همون شهر باشی، و هم اینکه دیده بودم از اطرافیانم همه باید خودشون به فکر خودشون باشن.. خلاصه حسابی اعتماد به نفسم رو از دست میدادم هر وقت میشنیدم یکی یکی از دوستام دارن ازدواج میکنن، این شد که سعی کردم رفتارم رو متفاوت کنم، ارشد که قبول شدم بر خلاف دوران کارشناسی خیلی از همکلاسیام سوال کیپرسیدم و کلا خیلی خودم رو اکتیو و درسخون نشون میدادم، با اینکه خیلی دنبال کار بودم ولی نتونستم کار خاصی پیدا کنم پ، من مثل تو میرفتم پیش استادم هر هفته و مقاله کار میکردم، هر هفته میرفتم کلی ادمهای جدید میدیدم..
خلاصه حتی اگه کار هم فعلا پیدا نشه، حداقل سعی کن با استادات در تماس باشی و به بهونه مقاله زیاد دانشگاه برو..
منم اینجا زیاد مشاوره گرفتم و حتی زیادهم دعا خوندم، بنظرم دعا خیلی خوبه به آدم ارامش میده وقتی ببینی ارتباطت با خدا بیشتره..
خلاصه عزیزم مهم قسمته، اینو مطمین باش، منم در اوج نا امیدی خدا منو با یکی از همشهریام آشنا کرد، اونم کاملا سنتی بدون اشنایی قبلی ازدواج کردیم..
و الان بعد از ازدواج میبینم که فقط هدف رو روی ازدواج قرار دادن خیلی اشتباهه و حتما باید هدف های دیگه ای داشته باشی،
خلاصه فقط سعی کن دیده بشی و تو مراسم های عروسی و مهمونی خیلی خوب و شیک باشی، انتخاب لباس خیلی مهمه، حتما زیاد بهش توجه کن..
اینایی که میگم از رو تجربه میگم
ایشالا خدا همه جونای دم بخت رو به مراد دلشون برسونه،چون منم خودم دقیقا این حس رو تجربه کردم حس اینکه دوست داری یکی بفکرت باشه و ...
اصلا هم نگران تیکه انداختن اینا نباش کسی چیزی گفت با شوخی بگو خوب تو این زموونه شوهر پیدا نمیشه که! دچار غرور بشی فکر میکنن خواستگار هست و خودت قبول نمیکنی