موضوع: بارداری در دوران عقد

توپ رو بنداز زمین همسرت ، اون خودش باید درست کنه !
شما اصلا نه وارد بحث بشو نه حرفی بزن !
بار اول هم که می خواد بگه شما نباش ، بزار خودش درست کنه

می تونید از نامزدتون بخواید که سریع تر به منزل خودتون نقل و مکان کنید
حالا اگه شرایط این رو دارید که جشن برای عروسی بگیرید که چه بهتر ولی اگه شرایطش رو ندارید و گرفتن جشن هم براتون مهمه می تونید یه جشن خصوصی خانوادگی با حضور بزرگتر های فامیل برگزار کنید ولی پیشنهاد من اینه که برای گرفتن جشن اصرار نکنید که ممکنه نتیجه خوبی نداشته باشه
مطمئن باشید که کسی ماه های بارداری شما رو نخواهد شمارد و به خاطر نخواهد آورد پس سعی نکنید که همه رو در جریان قرار بدید

سلام آترین جان.
مبارک باشه. ایشالا سالم به دنیا بیاد.
بعضیا حاملگیاشون بد ویاره. یعنی خیلی بیحال میشن. همش حالت تهوع دارن. همش خسته هستن. تو بهترین حالت تا 3 4 ماه اینطوری خواهی بود.(بعضیا تا 6 ماهگی هم ا ینطورین). عروسی گرفتن خیلی دوندگی داره.
تازه شما که جنینت پایینه به احتمال زیاد باید استراحت مطلق باشی. پیشنهاد همسرت خوبه واسه رفتن سرخونه زندگیتون.
ولی اگه اوضاع مالیتون خوبه میتونی بعداً یه سالگرد مفصل بگیری. همه رو دعوت کنی، آتلیه بری، حتی یه مسافرت(به جای ماه عسل) سه تایی برید.
الان تمرکزت روی سلامتی خودت و بچت باشه خیلی بهتره.
بابت فهمیدن اطرافیان هم کاملاً درکت میکنم. من که بعد از 5 سال حامله شده بودم از بابام خجالت میکشیدم چه برسه به تو....
ایشالا که نی نیت با خودش خیر و برکت بیاره.

یه عروسی ساده بگیرین برین
به بقیه هم ربطی نداره دوستم
هر کی میخواد حرف بزنه دعا کنه سر خودش یا فرزندش نیاد

الان هم که ننگی نیست
فرهنگ ها بالا رفته
من میگم تا شمکت !! بزرگ نشده و تابلو نشدی عروسی رو بگیر

انشالله که مبارک باشه واستون
میاد و همه ی غمهای شما دو تا رو از بین میبره

دوستان خانواده همسرم فهمیدن وخوشبختانه خوشحال شدن.ولی عروسی رو کنسل کردن...

عزیزم خیلی خوشحال شدم که نگرانیت برطرف شد. چون استرس و نگرانی برای جنینت اصلا خوب نیست. انشاا...که سالم بدنیا بیاد

محیا ناز عزیز و بقیه دوستان ممنونم.خیلی خوشحالم.ممنون بابت راهنماییتون

من نمی دونم این رسم و رسوم های مسخره چی هست دیگه . متاسفانه عموم مردم جوری با بارداری زن در دوران عقد برخورد می کنند که این انگار گناه کبیره مرتکب شدند.


خوشبختانه خانواده ی همسر شما و هم چنین خانواده ی خودتون انسان های فهمیده ای هستند و خوب با این موضوع کنار اومدند.

دوستان همونطور که گفتم تو عقدم و باردار.همسرم از یه شهر دیگس.یه خواهر دارم ک اونم شهر دیگه دانشجوس.من همش تنهام.الان چهل روزه باردارم.خواهرشوهرام زنگنمیزنن.دلم میشکنه.ویارام شروع شده.ده روزه شوهرمو ندیدم.بهش نیاز دارم.میگم بیا میگه کار دارم.همش اشکم درمیاد.همش تنهام.صبح تا شب.مخصوصا چون تو عقد باردارشدم حساس تر هم شدم و هر بی محبتی از سوی دیگران و دلیل بر اشتباه بودن کارم میدونم.شوهرم کنارم نیست...خیلی عذاب میکشم...