سلام دوستان. خیلی ممنون که نظر دادین. من به نظرم مسیر زندگیم مشخص شده و قراره که یه واسطه بفرستم تا اگه ایشون راضی شدند با هم صحبت کنیم. اگر هم قبول کردند که خیلی خوبه و لی اگر هم قبول نکردند من واسه او موقع هم برنامه دارم. هر کدوم سختی و راحتی خاص خودشو داره . اگر قبول کردند بعد از درسم عقد می کنیم و من میرم سر بازی و وسط سربازی یا بعد از اون هم زندگی مشترک و ادامه تحصیل با حمایت پدرم(آخه بابام گفته اگه درستونو ادامه بدین تا آخر عمرمون خرجمونو میده. (البته همه اینها باید از موافقت ایشون رد بشه) اگر هم قبول نکردند من درسم رو ادامه میدم و تا پایان اون و همچنین اتمام سربازی به هیچ دختری فکر نمی کنم. بعدش هم کار . حالا اگه قبول کنه سختیش اینه که مسولیت دارم و راحتیش اینه که انگیزه زیادی دارم. اگر هم قبول نکنه سختیش اینه که بدونه انگیزه کاری رو پیش بردن خیلی سخته و شاید هم غیر ممکن. و راحتیش اینه که به کس دیگه ای آسیب نمیرسه و من مسولیتی ندارم. ولی یه چیزی هست که اگر ایشون قبول کنند که تا تموم شدن سربازی با هم نامزد بمونیم خیلی عالی میشه(یعنی دیگه بهتر از این نمیشه) ایشون هم تا اون موقع درسشون تموم میشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)