موضوع: احساس عدم علاقه به همسری که عاشقمه در فاصله یک ماه مونده به عروسی

آقا ما اگه میدونستیم به این بنده خدا یه انتقادی میکنیم میبندینش به رگبار انصافا هیچی نمینوشتم

من فقط خواستم بدونید ایکاش قبل از هرکاری اول اطمینان پیدا میکردید ایشون را بعنوان همسر و شریک زندگیت قبول داری با همین شرایطی که هستش.منظورم هم از منفعل بودن شما این بود ایکاش جراتمندانه برخورد میکردید و این موضوع را با ایشون در میان میگذاشتید حق داره بدونه چون اون بنده خدا هم برای زندگی مشترک نقشه های زیادی کشیده و آرزوهای بزرگی برای خودش داره.
شما بهتر بود با ایشون مطرح میکردید این موضوع را البته با کمک یک مشاور متخصص و باتجربه البته پیشنهاد من بشخصه عضویت توی انجمن آزاد سایت هستش

http://www.hamdardi.net/payments.php

حق اشتراک يکماهه انجمن آزاد 10000 تومان
حق اشتراک 3ماهه انجمن آزاد 28000 تومان
ولي بهتره که سه ماهش را پرداخت نماييد
چنتا حسن داره.
1.بصورت انلاين مشاوريد سايت در اختيار شما هستن و لازم نيست وقت بگيريد يا از منزل خارج بشيد.
2.قيمت مناسب نسبت به بيرون
3. از همه مهمتر حداقل خيالت راحته سايت داراي مشاورين متخصص و باتجربه اي هستش

مسئله اینه وقتی به دلت نمیشه در حقش دلسوزی نکن این بزرگترین ضربه را به ایشون وارد میکنه این نشان از نداشتن تعهد و بیمعرفتی شما نیست برعکس نشانه علاقه و دوست داشتن ایشون هستش و اینکه آیندش برای شما مهمه و دوست دارید ایشون خوشبخت بشوند



مسئله اینه اگه رابطه نداشتین میگفتم برید پیش مشاور دونفری و حرفتو بزن اینجوری میشد گفت عروسی نگیرید و یکم بخودتان وقت بدید و قشنگ به این موضوع فکر کنید دونفری.ولی الان مسئله اینه رابطه کامل برقرار شده و ایشون دیگه باکره نیستند این یکم قضیه را پیچیده میکنه البته احتمالشم هست بعد از عروسی به ایشون علاقمند بشید و اینم هست که در همین وضعیت باقی بمانید.خوشبختانه یه خوبی داری اینکه متعهد هستی و همه تلاشتو انجام بدی این خیلی خوبه نشان از میزان علاقه بالای شما به ایشون داره ولی فکر کنم حقشو بدونه.ولی طریقه گفتنشو بنظرم همان عضویت در انجمن آزاد خوب باشه یا برید پیش مشاور متخصص باتجربه


یادمه یکی از خانوم های متاهل دقیقا در وضعیت همسر شما بود حسی که داشت واقعا نارحت کننده بود اینکه شوهرت دوست نداشته باشه از اون بدتر این بود که در حقت دلسوزی کنه

همسرم ، اون شخصی نیست که فکر می کردم

یکم: شما هنگام ازدواج با یک شخصیت ازدواج نمی کنید، در واقع با سه نوع شخصیت ازدواج می کنید:
- شخصیت و خصوصیاتی از فرد که در واقع وجود دارد
- شخصیت و خصوصیاتی که شما گمان می کنید، در فرد وجود دارد.
- شخصیت و خصوصیاتی که فرد به لحاظ ازدواج با شما در او پیدا می شود، یا رشد می کند و یا از بین می رود.

لذا شما به خاطر اینکه فقط بنددوم را در نظر گرفتید؛ ( گمانی که از شخصیت فرد داشتید) با او ازدواج کرده اید.
اکنون که بسئوال خود را در میان گذاشته اید در واقع به بند اول اشاره می کنید( شخصیت واقعی فرد).
ولی فراموش نفرمائید که اکنون نیز نسبت به بند سوم کم توجه هستید( شخصیتی که در ارتباط با شما می تواند پیدا کند).
لذا از آنجا که جدایی و طلاق به عنوان راه آخر همیشه وجود دارد، بهتر است با توجه به بند سوم کوشش هایی در جهت تغییر وی و خودتان انجام دهید.

دوم: به نظر می رسد شما فرد بسیار منطقی باشید، این فی نفسه بد نیست اما در زندگی گاهی یک بعدی بودن و رشد افکار به طوری که احساس ضعیف شود مشکل ایجاد می کند. همین طور به نظر می رسد که همسرتان بسیار احساس محور است و این دقیقا در تضاد با خلق و خوی شماست. شما نیاز به اجرای مهارتهای ارتباطی از جمله هم حسی، مهارتهای گوش دادن و همدلی از یک طرف و پرهیز از نصیحت و راهنمائی، انتقاد، سرزنش، طعنه، دستور، تهدید،از طرف دیگر دارید.
اگر چنانچه اشاره کردید ، همسرتون این همه دوستتون دارد، پس بدانید از سرمایه عظیمی جهت تغییر زندگی خود برخوردارید.

سوم: همه این مسائل که گفتم معطوف به نقش شما در زندگی بود، و این به معنای بی نقص بودن افکار، احساس و رفتار همسرتون نیست، او نیز دارای باورهای غیر منطقی، هوش هیجانی پائین و بی مسئولیتی می باشد.

چهارم: در خانواده کمتر به موردی بر می خوریم که فقط و فقط یکی از طرفین با مشکل روبرو باشد و دیگری صد درصد درست عمل کند( البته میزان و درصد سهم طرفین در مشکلات ، تفاوت دارد). با پذیرفتن این پیش فرض، هم شما از شدت احساسات منفی و نامطلوبتان کاسته می شود، و همه به لحاظ قبول این موضوع ، صحبت های شما بیشتر در همسرتون تاثیر می گذارد، چون از ردیف یک متهم و یک عنصر نامطلوب و یک بیمار، به شان واقعی خود به عنوان یک همسر و همسفر و همطراز ، تغییر جایگاه می دهد، و اگر همسرتون بخواهد تغییر یابد در این موقعیت واقعی خود می تواند تاثیر پذیر باشد نه در موقعیت متهم .

پنجم: پیشنهاد می گردد شما قبل از اقدام به طلاق، با همسرتون توافق کنید که هر دو سعی کنید با مراجعه به یک متخصص مشاور خانواده، سهم خود را در تغییر پذیرا باشید. و به جلسات مشاوره و تعهداتی که در قبال هم و مشاور در انجام تکالیف دارید، متعهد شوید.

اگر شما سر نیزه انتقاد را، از روی شقیقه همسرتون بردارید، او در پیگیری اصلاح زندگیتون، بیشتر همراهی خواهد کرد. شما به او بگوئید که خودتان نیز شخصا تقصیراتی داشته اید که خواهان تغییر هستید، و این مسئله ، او را احتمالا برمی انگیزد که بیشتر روی صحبت های شما تعمق کند و اقدام به دفاع های بی مورد از خودش نکند.

خدایی من تاپیکای قبلی شما رو خوندم حالا کاری به اختلاف فرهنگی و اینا ندارم
شایدم بد حرف بزنم دوستان ببخشن
این خانوم مث اینکه علاوه بر اینکه قبل شما با کسی رابطه نداشته
کلا اصن نگران هم نیس و کتاب نمیخونه
رفتار با مردا رو هم نمیدونه
یعنی چی آخه اینقدر گیر میداده
خوب من که دخترم سرد میشم یکی زیادی اظهار علاقه کنه
چه برسه پسر
خانمت واقعا وابسته هست و اینم شما رو دلزده میکنه

به هر حال شوهرش هستی الان و رابطه کامل هم داشتی و از طرفی هم متنفر نیستی که ازش
فقط میگی شور و اشتیاق نداری
یه جورایی متوجهش کن برید پیش مشاور
یکم روش اظهار علاقه رو یاد بگیره
آخه یعنی چی بگی کار دارم طرف بیاد جلو اداره؟

نوشته اصلی توسط گل نمک

سلام دوستان خوبم
بازم یک مشکل تازه دارم و اومدم اینجا تا از تجربیات خوبتون استفاده کنم
اما ایندفعه مشکلم واقعا پیچیدس پس خواهشا سرزنشو اینا در کار نباشه چون خودم واقعا کلافه هستم.
من قبلا تو همین سایت تاپیک هایی زده بودم و از تجربیات دوستان استفاده کرده بودم که خوشحال میشم برید بخونید.
من و همسرم هر دو 28 ساله هستیم.17 ماهه عقدیم و کمتر از 1 ماه دیگه عروسی میکنیم.قبلا از عقد 5 سال دوست بودیم(3.5 سال تلفنی و 1.5 سال بیرون میرفتیم)
مشکل من اینه که علیرغم علاقه و وابستگی شدیدی که همسرم به من داره من اصلا اینطور نیستم.شاید فکر کنید بخاطر تفاوت هاییه که تو تاپیک های قبلیم ازشون حرف زدم باشه اما باور کنید ما سر هیچ کدوم از اون موضوعات با هم بحث نداریم.البته تفاوت و اختلاف فرهنگی واقعا محسوس واسم.
همسرم دختر خوبیه،عاشقمه،با همه چیزم کنار اومده،مثل یک پروانه دورم میچرخه-همش میبوسم و قربون صدقم میره اما من هرکاری میکنم نمیتونم این کار هارو انجام بدم.نسبت بهش بی تفاوتم و شاید بگم بود و نبودش واسم فرق نداره.البته بهش کم محلی نمیکنم و چیزی واسش کم نذاشتم اما دیگه از فیلم بازی کردن خستم.
از لحاظ رابطه زناشویی هم کاملا راضی هستیم و الان حدود یک ماهه که رابطمون کامله(به درخواست من)چون فکر میکردم شاید این موضوع بتونه بهم کمک کنه که نکرد.
اصلا اشتیاقی واس عروسی ندارم و دقیقا همسرم داره لحظه شماری میکنه واسش.
کلافه و سردرگمم و هرچقدر میخوام به این افکار راه ندم واقعا نمیتونم.
منتظر راهنماییتون هستم.

سلام آقای گل نمک
بله من تاپیک های قبلیتون رو الان خوندم . البته شما باید مشکلتون رو جوری عنوان کنین که نیازی به خوندن تاپیک های قبلی نباشه ملت که نمیتونن برن همه چیزو بخونن . مخصوصا که خودتونم میگین ربطی به تاپیک های قبلی نداره .

در مورد این تاپیک هم من با توجه به چیزایی که خودتون نوشتین نظر دادم متنتون رو بخونین و به قسمت هایی که قرمز کردم دقت کنین . خودتون باشین چه برداشتی میکنین ، در صورتی که الان میگین نه فقط میخام بهتر ازین بشه !

البته امیدوارم که من اشتباه کرده باشم و اگر اینطوره عذر خواهی میکنم.
و فکر میکنم شما و همسرتون هر دو به یک سری مهارت هایی احتیاج دارین . شاید همسرتون بیشتر

امیدوارم زندگی خوبی داشته باشین کنار هم

2.خانم دختر بیخیال:آزادی دوران مجردیمو گرفته یعنی چی؟من هروقت خودم میخوام برم سراغش یعنی چی؟حتی تو تاپیکای قبلیمم یادم نمیاد صحبتی دال بر این موارد کرده باشم.کار کردن زیاد من که حالا محدود شده منظورتون؟

با سلام

من نگفتم اینها اتفاق افتاده.
من گفتم ممکنه اتفاق افتاده باشه.
بخاطر ینکه زندگی متاهلی با مجردی خیلی فرق داره، برخی از افراد فکر میکنن مثه دوران دوستیه، فقط لذت داره.
درصورتی که یسری مسولیت هایی هم داره.(گفتم ممکن هست از مسولیت های متاهلی خسته شده باشین(این اتفاق ، اتفاقی کاملا طبیعیه ، و برای خیلی از زوجین من دیدم که اتفاق افتاده بخاطر فشار زندگی برای مدت کوتاهی خسته شدن، خصوصا کسانی که تازه ازدواج کردن تازه دارن با مسولیت ها آشنا میشن(البته من بیشتر برای خانوم ها دیدم ، گفتم ممکنه برای شما هم اتفاق افتاده باشه ، فکر نکنم اونقدرا حرف بدی زده باشم که اینقدر داغ کردین، حالا بازم اگه از حرف من ناراحت شدین عذر میخوام ، فقط یک احتمال بود نگفتم صد در صد که!!!!!!!!!!!!!)))

اگه به پست من دقت کرده باشین در ادامه هم گفتم بیشتر مثه اینکه شما از خوبی ها و از خودگذشتگی های ایشون، دلزده شدین، یعنی ایشون چون سهل الوصول واسه شما بودن، برای همین شما اونطور که باید قدر شرایط و نمیدونین.

مثه این میمونه که شما دو موقعیت دارین که هردو رو میتونین انتخاب کنین، هردو موقعیت در یک اندازه است و باارزشه.
منتها یکیشون و بشرطی بهتون میدن که از یسری شرایطا بگذرین ، که شرایطاش هم خیلی سخته و به این راحتی نیست.

موقعیت بعدی و که از نظر کیفی هم با اولی فرقی نداره همینطور بدون هیچ شرطی یا با شرایطی بسیار ساده و آسان در اختیارتون قرار میدن .

خب طبیعیه که انسان قدر موقعیت اول و که با سختی فراوان بهش رسیده میدونه.

منظور منم اینجا این بوده که شما چون ایشونو با این ویژگی هایی که اینجا ذکر کردین ساده بدست آوردین، قدرشونو خوب نمیدونین! اگه میدونستین دودستی خوب موقعیتتوونو میچسبیدین تا مبادا از دستتتون فرار کنن.
( شما هم خوب خوب پستارو نمیخونین ها، البته حق دارین چون تعداد پستا خیلی زیاد بوده، حتما شما هم سرتون شلوغ عروسیه وقت نکردین، سر سری خوندین رد شدین و برداشت های بد و واسه خودتون نگه داشتین:) )

موفق باشین.

- - - Updated - - -

البته لازمه یک نکته دیگه هم بگم دوباره سوتفاهم نشه براتون

پست قبلی من فقط اشاره داشت به نکات خوب و ازخودگذشتگیهایی خانومتون، من پستاتونو خوندم تا بببینم ویژگی های خوب خانومتون چیه و اونارو براتون گوشزد کنم تا اگه ندیدین یا توجه نکردین ، کمی بیشتر توجه کنین، همین ولی طبیعتا شما هم ازخودگذشتگی هایی داشتین مثه همین که این همه زحمت کشیدین تا هم خودتون و خانومتون راحت بتونین در یک خونه ای که ماله خودتون هم هست زندگیتونو شروع کنین، که خب خوشبختانه گویا خانومتون قدر شمارو میدونن، الان درحال حاضر مشکل شما بودین.

نوشته اصلی توسط گل نمک

سلام
امید جان همیشه همینطوره یعنی چی؟یعنی همه دارن فیلم بازی میکنن؟ای داد بیداد عجب آرسن لوپن هایی داریم اطرافمون.
والا نفیسه جان این وابستگی اوایل خیلی اذیتم میکرد اما هم من عادت کردم و کنار اومدم و هم اون الان بهتر شده بخاطر مشغله هاش.
دوباره میگم.درکل من به دنبال ریشه یابی و حل اساسی این مشکلم نه شونه خالی کردن و پاک کردن صورت مسئله.
دلیل تاپیک زتدم این بوده.
اما امروز با خوندن نوشته های دوستان بخصوص جناب مصباح عزیز تغییر و قلیان احساسات رو در خودم حس میکنم و انگار جون تازه گفتم.مدام خوبی های همسرمو بخودم گوشزد میکنم.
در مورد مشاوره هم به ایشون حرفی نمیتونم بزنم چون با رحیه ای که ازشون سراغ دارم و باتوجه به اینکه تا عروسی کمتر از یک ماه زمان هست مطمئنم تاثیر بدی روشون میذاره.از طرفی واقعا تا شعاع 150 کیلومتری اینجا (شهرمون)مشاور خوب نمیشناسم.

باز هم منتظر نظرات خوب دوستان هستم.

آقای گل نمک گرامی خوشحال شدم که الان دارید به احساس واقعیتون پی می برید.

می دونید این احساسات در شما بود ولی شما متوجهش نمی شدین. چون دچار تکرار و یکنواختی شده بودین.

وقتی یکی خوابه بعد یک دفعه بلندگو را بلند کنند سریع از خواب می پره ولی همون شخص را می بینیم با صدای بلند بلندگو در مجالس روضه خوابش می بره!چون به صدا عادت کرده و بهش بی تفاوت شده...

شما خودتون را با یک جوانی که مثلا یکی دو ماه خواستگاری رفته و 6 ماه هم نامزد کرده و برای شروع زندگیش کلی شور و اشتیاق داره مقایسه می کردین...

این مقایسه صحیح نیست. وقتی همچین انتظاری داشته باشید و به اون انتظارتون نرسید،طبیعیه یه احساس سردی بهتون دست می ده.

شما خودتون را توی زمان مجردیتون حس کردید و اون 5 سال را فراموش کردین و تونستین دوباره اون احساسات را تجربه کنید... مگه نه؟

الان هم باید همین کار را بکنید . اگر می خواهید احساسات یک جوان مجرد که شور و شوق داره که به عشقش برسه را برای شب عروسی تجربه بکنید باید از خانومتون یه مدتی فاصله بگیرید و بذارید دلتون تنگ بشه. منظورم این نیست اصلا نبینیدشون. بلکه منظورم اینه که فقط مثل دو تا نامزد همو ببیند و شما هم دیگه نیازهاتون را به هیچ طریقی براورده نکنید تا حسرت همون یه لحظه در آغوش کشیدن خانومتون را بکشید...

اون وقت می بینید چقدر برای رسیدن به شب عروسی لحظه شماری می کنید!!! و دقیقا احساسات اون جوان را که همش باید یواشکی با خانومش خلوت می کرد و نمی تونست راحت باشه را تجربه می کنید.

راستش من دو تا پست آخرتون را خوندم؛متوجه شدم شما چقدر خانومتون را دوست دارید! و اتفاقا به خاطر همین دوست داشتنه که اینجا راهکار می خواهید و دوست دارید زندگیتون گرم بشه...

مطمئنم اگر الان بگن خانومتون مریضی سختی داره؛ناراحت می شید. نمی شید؟

اگر بگن خانومتون فهمیده شما فکر می کنید دوستش ندارید و دلش از شما شکسته؛ناراحت می شید.نمی شید؟

اگر یکی به خانم شما بی احترامی کنه،ناراحت میشید.نمی شید؟

اگر یه روز خانومتون بیاد به شما بگه من دیگه دوست ندارم با تو زندگی کنم و همه این ها نقش بازی کردن بوده؛مطمئنم خیلی خیلی خیلی ناراحت می شید و حتی افسرده!

چرا؟

چون درواقع خانومتون را خیلی دوست دارید.

آقای گل نمک بستگی داره عشق را چی تعریف کنید؟

یه عشق مصطلح داریم که یه سری هیجانات را تو انسان درگیر می کنه.و باعث میشه آدم نتونه به کسی غیر از فرد مورد نظرش فکر کنه... همش دلش می خواد اون فرد را ببینه و و و

این عشق را دانشمندان می گن تو افراد مختلف 6 ماه تا ماکسیمم دو سال طول می کشه!!! (بسته به عواطف فرد و میزان سختی و کش مکش برای رسیدن به عشقشون و عوامل دیگه...)

تصور کنید هرکسی که می خواست ازدواج کنه همش تو این عشق می موند!!! چی پیش میومد؟

هیچی دیگه... همه کارمندان وقتی عاشق می شدند تا آخر نمی تونستند فکرشون را به کارشون بدن...

رئیس ها باید مواظب می شدند نکنه کارمندانمون بخوان ازدواج با عشق داشته باشند...

فکر کنید همین جوری عاشق بمونید بعد بچه دار بشید... به جای بچه داری باید همش دنبال خانومتون باشید تا خرج و مخارج بچه و و و

پس کاملا طبیعیه که این هیجانات بعد مدتی می خوابه... و اگر نخوابه جای تعجب داره و می تونه روال طبیعی زندگی را به هم بزنه.

وقتی این انتظار را از خودتون نداشته باشید می بینید حستون بهتر میشه و خود درگیری پیدا نی کنید. دوست داشتین این پست را بخونید: #2

یه عشق واقعی هم داریم... تازه به نظر من این عشق شاید اون هیجانات را نداشته باشه ولی خیلی هم زیباتره...

توی این عشق خودخواهی نیست. طرف فقط به فکر رفع نیازهای خودش نیست. نمی گه من. می گه ما. حواسش به طرف مقابل هم هست.

مثل شما که حواستون هست خانومتون یه وقت نرنجه. مثل شما که حواستون هست به خانومتون ابراز عشق بکنید. و نمی خواهید عروسیتون را کنسل کنید یا عقب بیاندازید تا خانومتون که با شور و نشاط منتظره ناراحت نشه...

مثل خانومتون که خودتون این همه ازش تعریف کردین...

این همه به شما اعتماد کرده که رابطه کامل با شما داشته باشه...

این همه با شما راه اومده و خیلی از مشکلات شما را پذیرفته...

این ها همه دوست داشتنه دیگه... دوست داشتن که چیز عجیب غریبی نیست! شاخ و دم نداره که...

به نظر من شما دو تاتون تو این 5 سال به سطح عمیق رسیدین تو عمق دریای قلبتون معلومه که موج های احساسات را تجربه نمی کنید...

اگر بخواهید تجربه کنید باید هراز گاهی به سطح بیایید.

باید تنوع درست کنید...

همون طور که اختلاف پتانسیل الکتریکی موجب جریان الکتریکی میشه؛ همون طور هم ایجاد اختلاف و تنوع در زندگی موجب میشه جریان تو روح زندگی ایجاد بشه و زندگی راکد نمونه...

یه سری کش مکش ها، یه سری نگران شدن به خاطر از دست دادن خانومتون و یه روزی حس کنید دیگه نمی تونید هیچ وقت ببینیدش ....

این لینک هم شاید برای بعدهاتون خوب باشه:

شیرینی نامزدی را حفظ کنید

ای کاش برای خانومتون کتاب های خاصی بخرید. اگر خانومتون را می دیدم بهش می گفتم یه مدت تحویلتون نگیره و ناز کنه! :)

موفق باشید

- - - Updated - - -

امروز خلاصه این کتاب زیر را تو مترو داشتند می فروختند. همین جوری یه نگاهی انداختم. به نظرم کتاب خوبی بود. یه بخشیش هم در مورد احساسات بود که باید تا چه حد باشه ...ولی من نخریدمش! گفتم بعد ازدواج می خرم.

1- زناني كه مردان عاشق‌شان مي‌شوند

اگر خواستین مثلا با هم برید کتاب فروشی بعد برای خودتون یه کتاب برای آقایون بگیرید. بعد بگید من که عاشقت هستم. بیا این کتاب را بگیریم ببین چی داری که من دوست دارم... یا یه سری کتابهای روانشناسی بگیرید اینم توش باشه. بگید این ها را با تخفیف بهم دادند حیفم اومد نگیرم...

فکر کنم همون چیزیه که خانومتون نیاز داره...

سلام اقای گل نمک

میدونید گاهی وقتی یکی کاملا در دسترسمونه وقتی کاملا خودش رو در اختیار ما قرار میده و انقدر ساده است که سیاست بازی در نمیاره تهدید به جدایی نمیکنه تا قدرشو بدونی
(البته شایدم بخاطر سادگی نیست چون اون مطمانه عاشقشید دوسش دارید کاملا مهرش رو به شما ابراز میکنه )

اینجاست که به وجودش عادت میکنیم نمیبینیمش دلمون براش تنگ نمیشه و شک میکنیم که دوسش داریم یا نه!

مثل این میمونه وقتی نور زیادی اتاق رو میگیره متوجهش نمیشیم مگه زمانی که نباشه وقتی تاریکی اومد میفهمیم این نور بوده که اینجا رو روشن کرده بوده

میدونید کی شما متوجه میشید که دوسش دارید؟
وقتی که یه روز اخلاقش عوض بشه و بگه گل نمک جان من نمیتونم باهات بمونم من ازت جدا میشم اون موقع است که متوجه میشی کی رو داری از دست میدی

به نظر من هم این یه بحران گذراست که گاها تو روابط بوجود میاد البته نباید خیلی طول بکشه باید ازش رد شد کشش نداد...

برای تعدیل احساساتش میتونید مستقیما باهاش حرف بزنید کارها یا حرفایی از ایشون که دلتونو میزنه بهش بگین اما با ملایمت و به روش درست .

برا همینه یادمه یکی میگفت یه زن هیچ وقت نباید طوری نشون بده که همیشه برا شوهرش موندنیه باید نشون بده که میتونه نباشه میتونه بره
حتما برا این موقع ها بوده.

منظورتون خانم مصباح الهدی است دیگه؟
میدونید من تعجب کردم وقتی مصباح الهدی جان با این همه لطافت براتون پست گذاشته چطور فکر کردید اقاست؟


امیدوارم با همسرتون خوب و خوش باشین و از زندگی مشترکتون لذت ببرین .