موضوع: شوهرم با قد من مشکل داره و میگه میترسم هیچوقت بهت احساس پیدا نکنم و نتونم اونجور که میخوای بهت ابراز علاقه کنم

سلام دوست عزیز خیلی ناراحت کننده است واقعا تو این شرایط سخته آدم احساس منفی پیدا نکنه
ولی من می خوام بگم که حرف ایشون در مورد قد صد در صد بهونه هستش
مگر اینکه شما با کفش 15 سانتی رفته باشی پیشش که تاثیر قابل توجه ای رو قدت بزاره

حالا که خودت هم نسبت بهش احساسی نداری و شوقی تو این رابطه نیست
و اون هم که می گه رسما با قدت مشکل داره و در لفافه هم نگفته!!! یعنی واقعا مشکل داره
چه اصراری به ادامه این رابطه هست چه اصراری به تلاش برای بهبود این رابطه است؟وقتی هر دو طرف کاملا خنثی هستید؟

در ضمن یک چیز هم بگم در روزهای اول آشنایی انرژی و شوق و ذوق آدم از همیشه بیشتره یعنی الان شما باید تو اوج جذابیت باشی براشون نه اینکه اینجوری !!!
می گن رفته رفته زیبایی ها عادی میشه حالا وقتی از اول جذابیت ظاهری وجود نداره فردا که دیگه براش عادی شدی چی میشه؟


من با همسرم 25 سانت اختلاف قد دارم ولی همیشه ازم تعریف می کنه طوریکه من فکر می کنم این یک مزیت برام محسوب می شه یعنی این احساس رو بهم می ده
منظورم اینکه شما می تونید با کسی ازدواج کنید که از قد و ظاهرتون لذت ببره نه اینکه با کسی که به واسطه سایر ترفندهای زنانه تلاش به جذبش کنید
اینم بگم که همسرم تنها کسی نیست که در این مورد به من احساس مثبت داده ...یعنی آقایون خیلی زیادی هستند که تمایل دارند که همین اختلاف قد رو داشته باشن.خب چرا باید سعی کنی خودت رو به زور براش جذاب کنی؟؟؟

نکته خیلی مهم اینجا اصلا قد و اختلاف قد نیست
مهم شخصیت ایشونه که نشون می ده یک فرد معقول نیست
چون اگر واقعا قد بلند از معیار های انتخابش بوده واینقدر براش اهمیت داشته که به خاطر اون نمی تونه دوستت داشته باشه!! نباید با سهل انگاری و بدون در نظر گرفتن احساس طرف مقابلش اومد عقد پیش می اومد .....
و یک فردی که احساسش با یک کفش 7 سانتی و سه سانتی متغیر می شه فردا شما مثلا زایمان کنی و 10 کیلو چاق بشی احساسش عوض نمیشه؟

نمی دونم ولی به نظرم کلا این فرد هوش اجتماعی پایین داره و عدم بلوغ فکری داره
و واقعا مشکل انقدر سطحی نیست که شما فکر می کنید.

نوشته اصلی توسط pasta

خانوم نازنین.
قد بلند یا کوتاه خواستن یه سلیقه است و سلیقه رو به هیچ عنوان به هوش اجتماعی ربط ندید. شوهر شما قد کوتاه دوست داره شوهر ایشون قد بلند.پس یعنی شوهر ایشون بلوغ فکری نداره ؟ خیلی از پسرا رو می شناسم که آدم های بسیار عاقل و بالغ و موفقی هستند اما اونها اتفاقا قد کوتاه رو منزجر کننده می دونند.بر عکسشم تا دلتون بخواد دیدم.
ایشون با شوهرشون عقد هستند.دیگه نامزد خالی نیستن که بگن عیب نداره جدا میشیم.
الان می تونن به راحتی این علاقه رو ایجاد کنن و نظر شوهرشون رو برگردونن.
همونطور که نظر بنده برگشت و نظر خیلیای دیگه بر می گرده.
نقد رو ول نکنید که بچسبین به نسیه.
شاید نفر بعدی که با قد ایشون از اول اوکی بود یه آدم خیانتکار و سست باشه.
این راهکار ها ممئن نیستن.
حالا که این دو نفر زن و شوهر هستند باید تمام تلاش رو برای بهبود رابطه کرد. نه برای خراب کردنش.

نه آقای پاستا شما متوجه منظور من نشدید
من نگفتم چون قد بلند دوست داره هوشش کمه
چه ربطی داره آخه؟
من خودم خیلی دوست دارم و هوشمم کلا بالاست
گفتم نوع برخودش با موضوع نشون دهنده هوش پایین اجتماعی هست
ببینید من خیلی از پسرا شناخت ندارم ولی خوب ازدواج کردم و می دونم که یک مرد خیلی شوق و ذوق داره زنش رو ببینه شوق داره بغلش کنه
حتی دوست داره هرچه زودتر ارتباط جنسی برقرار کنه
و عجیبه یک مرد این طوری نباشه ولی بیاد تا مرحله عقد پیش بره
وقتی قد بلند معیار ایشون بوده باید بهش توجه نشون می داده
وقتی متوجه نمی شه یک خانمی کفش بلند داره خانمی که داری در نگاه اول با دید خواستگار بهش نگاه می کنی و باید دقت کنی در همه چیزش
وقتی بعد از این همه مدت نتونسته با این قضیه کنار بیاد که بالاخره می تونه ایشون رو دوست داشته باشه یا نه
ایناست که نشون می ده یک مشکل شخصیتی هستش

- - - Updated - - -

در ضمن ایشون می تونن شناسنامه شون رو عوض کنن
واقعا زندگی انقدر ساده نیست که شما فکر می کنید
جذابیت اولیه جز لاینفک یک زندگی موفق هست و نمی شه بدون وجود جذابیت اولیه بخصوص از طرف آقا به این زندگی امیدوار بود

نخیر یه مشکل شخصیتی نیست.
من متوجه منظور شما شدم اما شما هم اگه می گید مردهارو می شناسید باید اینو متوجه باشید که مردا کلی نگر هستند و نمیان به اندازه پاشنه دمپایی دختر توجه کنن.
مخصوصا اگه اون دمپایی تا حدی زیر شلوار مخفی باشه.
به هر حال ازدواح این زوج هم سنتی بوده.شوهر ایشون شاید الان قد رو به عنوان یه موضوع پر رنگ ببینه. اما به این عنوان قد پر رنگه چون هیچ چیز دیگه ای پر رنگ نیست که جاشو بگیره.
خب ایشون باید تمرکز رو از روی قد برداره.حتی اگه قد ایشون بلند بود هم با این روحیه ی خجالتی که دارن، اون شوهر خسته میشد.
به هر حال ازدواج همش فکر و منطق و استدلال نیست. ازدواج شوخی و تو سر و کله هم زدن و خیلی چیزای دیگه هم هست.
این چیزا باید باشه. حالا هم نباید این زوج رو تحریک کنیم که به خاطر این موضوع پیش و پا افتاده جدا شن.فکر اینهارو باید قبل از ازدواج می کردن که اون آقا پسر حالا یا بی تجربه بوده یا حواسش نبوده یا هرچی بالاخره نشد. الان باید فکر راه حل بود. و حلش هم همینه که تمرکز زدایی انجام بشه و رابطه شون رو از این حالت در بیارن.


من خودم این رو چندین بار تو این سایت و تاپیک های دیگه گفتم که جذابیت جزو اصول و معیار ها است. اما قبل عقد.بعد عقد اگه مشکلی به وجود اومد باید به جای تشویق به جدایی ، به حل درستش کمک کرد.


تورو خدا از این قانون مضخرف شناسنامه اینقدر استفاده ی ابزاری واسه جدایی نکنید. ایشون شوهر کردن چه با شناسنامه چه بی شناسنامه.
کمی انسانیت داشته باشید.
در ضمن در مورد این قانون یادتون باشه که درسته وقتی رابطه ی جسمی ایجاد نشده میشه جدا شد و شناسنامه رو عوض کرد. اما اگه شوهر نخواد زن نمی تونه جدا شه و چون رابطه نداشتن پس مهریه هم به زن تعلق نمی گیره و دستش به هیچ جا بند نیست. پس لطفا فکرشو از سرتون بیرون کنید و یا عقد نکنید یا وقتی عقد کردید دیگه بسازید با هم.

نوشته اصلی توسط pasta

تورو خدا از این قانون مضخرف شناسنامه اینقدر استفاده ی ابزاری واسه جدایی نکنید. ایشون شوهر کردن چه با شناسنامه چه بی شناسنامه.
کمی انسانیت داشته باشید.

من نمی فهمم چه بحثی با من دارید الان
لطفا انقدر اظهارنظر در مورد پست های من نکنید هرکی نظری داره
اگر با نظر من موافقید می تونید تشکر کنید اگر نیستید می تونید نکنید
دیگه نباید هی بیاین جملات من رو نقد کنید
اجازه بدید هرکس از دید خودش نظرش رو بگه اینجا یک سایت عمومی هست ایشون از شخص شما مشاوره نخواستن
منم نظرم رو گفتم
در ضمن این پست من هم باید حذف بشه فقط نوشتم که شما رو متوجه اشتباه تون کنم
منم از قانون شناسنامه استفاده نکردم!!!
بزارید خودش نظرات رو بخونه و خودش به جمع بندی برسه

همانطور که دوستان گفتند، مشکلاتی عمیق تر در این رابطه به چشم می خورد که نیاز به کنکاش جدی و دوباره تصمیم گیری دارد . پس:

1- به او فرصتی دهید که تصمیم نهایی اش را بگیرد ( مثلا دو هفته)- در این مدت ارتباط را در کمترین حد ممکن کاهش دهید. عاطفی نباشید و هر کنش ایشان را منطقی و نه احساسی پاسخ دهید. به همسرتان بگویید: " به نظر می رسد این موضوع برای شما بسیار مهم است و متقابلا من هم درگیر این حس ناخوشایند هستم که هر چه سردی و کج خلقی از سوی شما ببینم، به این موضوع ربط می دهم. هر دو به فاصله ای نیاز داریم که فکر کنیم " بخواهید که در این دو هفته تصمیمشان را بگیرند و یا این موضوع را برای خودشان برای همیشه حل کنند و کنار بگذارند و در غیر اینصورت شما مایلید به تجدید نظر در مورد ازدواجتان فکر کنید.


2- اگر بعد از دو هفته اعلام کرد که مشکلی ندارد، لازم است هر دو مشاوره بگیرید. شما برای فراموش کردن این رنجی که متحمل شدید و ایشان برای بهبود نقص های رفتاری شان که دوستان کم و بیش اشاره کردند.

3- اگر بعد از دو هفته هنوز دو دل بود، شاید وقتش باشد که فکر بهتری برای زندگیتان داشته باشید و سرمایه تان را جای دیگری خرج کنید.

شاد باشید