موضوع: شوهرم یک دروغگوی به تمام معناست، هیچ اعتمادی بهش ندارم

مینای عزیز باز هم ممنونم از راهنماییت
من مشاور رفتم البته با هنسرم رفتیم و بعد از چند جلسه مشاور بهمون گفت که مشکل شما مشکل خاصی نیست و با کمی مدارا کردن میتونید با هم کنار بیایید. ما اوایل ازدواج خیلی دعوا داشتیم اما الان تقریبا یک سال که دعوای شدیدی نگردیم ولی همیشه از هم دلخور بودیم. شاید داشتیم خودمون رو گول میزدیم. شوهر من در نظر بقیه یک فرد بسیار عالی هست و بازها از دیگران شنیدم که ارزوی زندگی ما رو دارند اما ما از درون داریم نابود میشیم و به جرات میتونم بگم همدیگرو تحمل میکنیم.
ما قبل از ازدواج هم مشاور رفتیم و مشاور گفت ازدواجتون به مشکل میخوره و خورد. حالا دیگه هیچ اعتمادی بهش ندارم و فکر میکنم شاید حسی هم دیگه برام نمونده. اما من تو این شهر تنهام و واقعا سرگرم کردن خودم واقعا برام مشکله با اینکه درس دارم اما اصلا دست و دلم به درس خوندن نمیره.
راستی دوستان کسی نگفت بهم به نظرتتون امشب یه کادو بگیرم براش که حداقل سکوتی که تو حونه ایجاد شده شکسته بشه. چون اونقدر کینه ای هست که فکر کنم تا 1 ماه هم میتونه باهام حرف نزنه؟

شاپرک عزیز ممنونم که برام وقت گذاشتی و نوشتی
کاملا با شما موافقم، رفتار من از اول اشتباه بوده و نباید کمکش میکردم تو مسائل مالی. اما نمیدونم چرا هر بار که میبینم گیر میکنه قسطها رو میدم البته نه کامل شاید یه قسط رو بدم . شوهرم با اینکه با حقوقش میتونه قسطها رو بده اما شرکتشون خیلی دیر به دیرحقوق میده مثلا الان 3 ماهه حقوق نگرفتن و وقتی من این شرایط رو میبینم میخوام بهش کمک کنم و یا مثلا هر سال برای خونه خودم سعی میکنم 2 تومنی جمع کنم و بهش بدم. اونقدر مغروره که باید کلی هم بهش التماس کنم تا قبول کنه.هر بار میگه بهت پس میدم ولی من که چیزی ندیدم. یه جورایی بگم به نظرم قدرم رو نمیدونه. با اینکه من معمولا ازش هیچ چیزی نمیخوام و فقط بهش گفتم بهم محبت کن. میگه من همینیم که هستم.
وقتی شوهرم با کلی قرض رفت ماشین گرفت اومد خونه و به من گفت رو حقوقت حساب باز کردم. من ناراحت شدم ولی چیزی به روش نیاوردم و با خودم گفتم بهش نمیدم، حالا چرا جنگ و دعوا راه بندازم.
با اینکه شوهرم پنهان کاری میکنه ولی از حق نگذریم همیشه برام کادو میخره حتی بدون هیچ مناسبی و کلا حواسش به این چیزها هست و اگه چیزی بگم برام فراهم میکنه.
اینم بگم من برام مهم نیست که حقوقش چقدره کم یا زیاد من میگم چرا مخفیکاری چرا دروغ، من خودم همه چیز رو بهش میگم ولی اون نه.
راستی دیشب براش یه کادو کوچک خریدم و باهاش صحبت کردم تا کادو رو دید زد زیر گریه و گفت که خیلی خیلی تحت فشاره. دلم براش سوخت. ولی بعضی وقتها ااونقدر باهام سرده که از بودن باهاش رنج میبرم.

سلام فکر میکنم شما روحیه اینو دارید که وقتی پولی رو توی زندگی مشترکتون خرج میکنید منت اونو سر شوهرتون نگذارید . در عوض انتظار دارید که ایشون هم با شما رو راست باشه . بهتره در این مورد باهاش صحبت کنید و وقتی میگه روی حقوق شما حساب باز کردم یا وقتی میگه خیلی تحت فشارم . شما بگید منم حرفم اینه که به کمک هم و با صداقت تمام با فشارهای زندگی مقابله کنیم . چرا شما تمام فشارها رو تنهایی به دوش میکشید . اگه در زندگی مشترک مال من و مال تو وجود نداشته باشه . و همه درامدها با صداقت روی هم گذاشته بشه . و تمام هزینه ها هم با همفکری زوجین مدیریت بشه . نه تنها مشکلی پیش نمیاد بلکه فشارها به حداقل میرسه .
برای مدیریت بهتر میتونید از حساب مشترک استفاده کنید . شما تازه ازدواج کرده اید و به ایشون باید زمان بدید تا بتونه با شرایط جدید خودش رو وفق بده . چون قبلا شرایطش فرق میکرده و تنهایی امور مالیش رو مدیریت میکرده .

اقای خاله قزی ممنونم که با تاپیکم سر زدید و جواب دادید. این هم پاسخ پست قبلی هست که قبلا نوشتم و نتونستم ارسال کنم به دلیل محدودیت پست و هم پاسخ پست امروزتون
راستش تصمیم گرفتم دیگه کاری به کارش نداشته باشم. ولی وقتی که بهم دروغ میگه و من میدونم که داره دروغ میگه خیلی رنج میبرم.بهش دیگه اعتمادی ندارم. این اعتماد از دست رفته رو چیکار کنم. البته فقط به خاطر این دروغهای مالی نبوده که اعتمادمو از دست دادم. مثلا قبلا با 2 تا از همکلاسیهای خانمش ارتباط نادرست تلفنی داشت و ازشون میخواست که بیان شهرما تا اونها رو ببینه و یا اینکه در مورد خانوادش کلی دروغ میگه که بعد تو جمع کسی چیزی میگه و معلوم میشه دروغاش. این در حالی هست که خانواده من مثل پسرشون بهش اعتماد دارن و حتی در مورد مسائل خصوصی خودمون هم بهش میگن. یا مثلا تو فیسبوک بود و به من میگفت نه.دوستهاشو شبها میاورد خونه و به من نمیگفت و بعدا اقای دوستشون لو میداد. (کاش دوست خوبی بود، دوست مجردی که با زن مطلقه صیغه میشد)
خلاصه اینکه دیگه اصلا اصلا بهش اعتماد ندارم، هر چی میگه شک میکنم که راسته یا دروغ و اینکه حسی هم بهش ندارم. فکر میکنم به خاطر تنهایی خودم هست که دوست دارم باشه، و البته فکر میکنم اون هم به من حس زیادی نداشته باشه دیگه
انگار مافقط مثل دو تاهم خونه ساعت 9 شب میریم خونه و تا مثلا 7 صبح با همیم. همین
بهم بگین چطور اعتماد از دست رفتمو پیدا کنم؟
اقای خاله قزی شما راست میگید، شوهر من دوست داره قوی باشه و من شدیدا بهش وابسته باشم، ولی من واقعا بلد نیستم وابسته باشم، بهم بگین چیکار کنم که احساس کنه تکیه گاهم هستش. من دوست ندارم به کسی بگم پول بهم بده.نه الان تو زمانی هم که دختر بودم بابام همیشه خودش بهم میداد. الان هم به شوهرم نمیگم.البته چند باد دعوا کردیم و قرار شد ایشون هر ماه مقدار مشخصی بهم پول بده اما بعد از چند ماه یادش رفت.
به طور خلاصه من تصمیم گرفتم
1- ازش در مورد حقوقش نپرسم و در کارهای اقتصادیش مثل قسط و اجاره خونه و ... کاری بهش نداشته باشم
2- زن سنتی باشم و تا حدودی مطیع( ولی واقعا برام سخته)
3- حقوقم رو برای خودم پس انداز کنم
3-میخوام توقعاتم رو ازش بالا ببرم، مثلا ازش لباسی چیزی بخوام برام بگیره(نمیدونم درسته یا غلط؟)
4- در مواردی ازش بخوام که بهم پول بده مثلا برای خرید مایحتاج خانه
5- بهش حس قدرتمندی بدم اما بهم بگین چجوری
و یه راهکار هم میخوام که اعتمادی که دیگه 0 شده رو بازسازی کنم. ولی نمیشه اخه وقتی میدونم داره دروغ میگه به چی اعتماد کنم. ازش خسته شدم دیگه
راستی اقای خاله قزی میشه لینک مطالب مدیر همدردی رو برام بذارید

اقای واحد من اگه پولی برای زندگیم خرج میکنم منتی نمیذارم و هیچوقت هم به شوهرم حرفهایی که اینجا دارم میزنم رو نگفتم اما دلم میخواد که قدرمو بدونه و بفهمه که منم مثل اون دارم تلاش میکنم. کاش شوهر من کمی نظرش با شما یکی بود. من ارزومه که باصداقت با من باشه و تمام هزینه ها رو با هم بپردازیم و خرج کنیم ولی ایشون نظرش اصلا این نیست. مثلا به این ایمان قلبی داره که هر راستی رو نباید گفت. بارها باهاش صحبت کردم و حرفش همینه و اصلا عوض نمیشه و به من میگه تو تفکرت غلطه و خانوادت هم اشتباهه که با هم صادق هستند. و البته هر بار بعد از صحبت دعوا و قهرهای طولانی مدت 2 هفته ای.

خانم زندگی عزیز
شما میگید چرا همسر باید انقدر دروغ بگه من هم قبول دارم که این کار اشتباهه
اما من میگم چرا همسر باید تا این حد در حال تفتیش و بازرسی شوهرش باشه؟

شما اون ذره بینی که دارید باهاش به همسرت نگاه میکنی رو اگه روی هر انسان دیگه ای بندازی کلی ایراد میبینی

مثلا خود من دنیای ایرادم و اگر یک نفر بخواد من رو در یک مقیاس بزرگ ببینه کلی ایراد ازم میگیره و من سعی میکنم در این حالت قرار نگیرم و به هر مسیله ای که میتونم از این موقعیت متواری بشم

خانواده همسرتون هر چی هستند مربوط به خودشونه و همسر شما این وسط مسئولیت اعمال خانوادشو که نباید گردن بگیره

وقتی شما یک مسئولیت غیر منطقی روی دوش همسرتون میذارید یا سطح توقعاتتون رو ازش بالا میبرید همسرتون برای رهایی از این فشار ها متوسل به دروغ میشه

دروغ اصلا چیز خوبی نیست و هیچ انسانی دلش نمیخواد همسرش بهش دروغ بگه
اما فردی که دروغ میگه حس میکنه در صورت گفتن حقیقت تاوان سختی باید بده

مثلا گفتید یکی از دوستاش شب پیشش مونده ، بعد گفتید دوستش مجرده و زن صیغه میکنه
اگر همسرت بهت حقیقت رو میگفت چه واکنشی انجام میدادی؟
مطمئنا همسرت رو به خیانت متهم میکردی

یا داشتن صفحه فیسبوک برای همسرت از دید شما کار اشتباهیه که همسرت دروغ گفته
یا صحبتی که با همکلاسیهاش داشته و امثال اونها

همسر شما در موارد کوچک واکنشی از شما دیده که حس میکنه با گفتن حقیقت باید منتظر مجازات سختگیرانه ای باشه
و نسبت به شما پیش زمینه فکری بدی داره

راهکار

راهکار من اینه که هر وقت همسرتون اشتباهی انجام داد اما صادقانه به شما گفت ، شما سعی کنید در درجه اول قبل از بازخواست و مجازات همسرتون از صداقتش تمجید کنید
بعد بخاطر اینکه حقیقت رو به شما گفته درصدی از مجازات اشتباهش رو کم کنید و بهش بگید اینکار بخاطر اینه که صداقت داشتی ولی تنبیه خودتون رو هم انجام بدید

اما اگر همسرتون دروغی به شما گفت خیلی مهربانانه و با رفتار مناسب ازش بپرسید چرا دروغ گفته و سعی کنید پیش زمینه فکریش رو از بین ببرید

.............

مثال :همسر شما چکی رو از شما میگیره ولی گمش میکنه
1. حقیقت رو میگه که من چک رو گم کردم :
شما اولین کاری که میکنید ازش تشکر میکنید که حقیقت رو گفته
بعد کمی نصیحتش میکنید که چرا سر به هوا بوده و حواسش نبوده و ....
ودر نهایت باز هم این مسئله که حقیقت رو گفته عنوان میکنید و میگید من خیلی بخاطر گم شدن چک ناراحت شدم اما بخاطر اینکه حقیقت رو گفتی دیگه سرزنشت نمیکنم

2. همسر شما چک رو گم میکنه اما دروغ میگه که ازم دزدیدن و بعدا شما متوجه میشید که دروغ گفته :
بجای اینکه عکس العمل بدی داشته باشید و پرخاش کنید بهش میفهمونید که چقدر ناراحت شدید
و عنوان میکنید که دروغ گفتنش از گم کردن چک براوتن ناراحت کننده تر بوده
ازش میپرسید که چرا دروغ گفته (با لحن مناسب)و قطعا عنوان میکنه که از تنبیه شما ترس داشته و نمیخواسته مورد بازخواست شما قرار بگیره
شما عنوان میکنید که من اگر صداقت تو رو میدیدم بازخواستت نمیکردم پس دفعه بعد حقیقت رو بگو

نتیجه گیری

پس سعی کنید اولا هر جا و هر فرصتی که همسرتون حقیقت رو میگه به هر بهانه ای بهش پاداش بدید

و هر جا که فهمیدید بخاطر تصور بدش نسبت به شما و ذهنیت بدی که از شما داره دروغ گفته سعی کنید اون تصویر رو از ذهنش پاک کنید

برخوردتون رو باهمسرتون بهتر کنید تا حس نکنه شما همسرش هستید بلکه حس کنه شما دوستش هستید

زیاد هم به فکر تجسس و دخالت در کارهای همسرتون نباشید و همسرتون رو در موقعیت دروغ قرار ندید

و فکر نکنید که ظرف چند روز همسرتون کاملا تغییر میکنه بهتره کمی صبر داشته باشید و رفتار خودتون رو هم تغییر بدید و با سیاست تر و با مدیریت بهتر رفتار کنید

سلام وقت همگی بخیر
بنظر بنده بهترین کار اینه که هر چی درامد دارین در اختیارش بگذارید(البته بدون منت نه حالا و نه هیچوقت) بعد با مهربانی بهش بگید عزیز من لطف کن همه مسایل مالی خونه رو شما زحمتشو بکش من خسته شدم از بس بفکر مسایل مالی بودم حالا یکم شما زحمتشو بکش. مطمئن باش اگه مسایل رو بخودش واگذار کنی و متوجه بشه زندگی چقدر خرج داره خودش خرج های اضافی رو کم میکنه. اون یه اعتماد کامل از شما میخاد. خیلی از مردها ممکنه دارایی هاشون رو از خانممشون پنهان کنند ولی مطمئن باشید این داراییها جای دوری نمیره و دیر یا زود تو زندگی خودتون و بچه هاتون نمود پیدا میکنه. بهتره بجای دوقدمی دوردست و نگاه کنیم. عجله نکنید با این کار هم به اون و هم به خودتون فرصت اثبات بدید. در ضمن متاسفم که فرد تحصیل کرده ای چون شما و اقاتون وقتی به مساله ای بر میخورند میخوان صورت مساله رو پاک کنند. اخه دختر خوب طلاق یعنی چی؟ مطمئن باشید زندگی شما از بسیاری از ادمهای دنیا بهتره اینقدر زود نامید نشید لطفاموفق باشید

اقای معاون کلانتر ممنونم از پاسختون، خیلی حرفهاتون بهم ارامش داد و به نظر مکاملا درست و منطقی بود.

فقط رو تا مسئله رو میخواستم بگم. اولی اینکه شوهرم به همکلاسی خانمش اس ام اس عاشقانه و نامناسب زده بود و واقعا به سمت خیانت کشیده شده بود. فکر نمیکنم که این مسئله رو خیلی راحت بشه نادیده گرفت ( بعدا پیش مشاور اعتراف کرده بود که خطا رفته)و مورد دوم اینکه شوهرم دلیل ی نداشته دوستشو بیاره خونه که شب هم بمونه.میتونستن با هم باشن ولی شب دوستش بره خونه خودش. اینم بگم من تا قبل از اینکه این اقا رو بیاره خونه چیزی در مورد اینکه، این اقا مشکل داره و میره زن صیغه میکنه نگفته بودم. بعدش که قضیه مشخص شد بهش گفتم که دوست ندارم زیاد با این اقا رفت و امد کنی که شوهرم ارتباطشو بیشتر هم کرد.

سعی میکنم به حرفهاتون عمل کنم و زندگیمو درست کنم. امیدوارم حس قشنگی که اوایل ازدواج به هم داشتیم دوباره ایجاد بشه و این بی اعتمادی من از بین بره.

آقای امیر از پاسخ شما هم ممنونم. میخوام بهش استقلال مادی بدم و دخالتی نکنم. اما نمیخوام کل حقوقم رو بهش بدم. تصمیم گرفتم حقوقم رو پس انداز کنم. راستی من نگفتم میخوام طلاق بگیرم. گفتم دوست دارم ولی به خاطر خانوادم میخوام تحمل کنم. دلیل اینکه به طلاق فکر میکنم فقط همین مسئله نیست. ما جفتمون به این نتیجه رسیدیم که از یه جنس نیستیم و با هم اصلا نمیتونیم زندگی خوب و پر از ارامشی داشته باشیم. ولی خودمون رو گول میزنیم که ما به همدیگه علاقه داریم مثل روزهای اول. البته من فکر میکنم دیگه دوست داشتنی در کار نیست.
چون اگه بود خودش بهم ابراز علاقه میکرد و نمیذاشت من برم عشق رو ازش گدایی کنم. البته تصمیم گرفتم که زیاد بهش ابراز علاقه هم نکنم تا فکر نکنه همش میخوام اویزونش باشم. اخه دیشب خیلی باهام سرد بود. وقتی باهام سره خیلی از نظر روانی داغون میشم و عملا همه کارهام مختل میشه

دوستان ممنونم از وقتی که برام میذارید و راهنماییم میکنید.