درود دگربار
شاید این خصوصیت بیشتر مردای ایرانیه که حرف حرف خودشون باشه و من باید با این قضیه کنار میومدم.
اول از همه من یه چیزی را بگم چرا به همه مردها نسبت میدین این موضوع را شما واقعا فکر کردید تنها مشکل شما با این آقا چادر پوشیدن شماست؟!!!اگه واقعا اینجوری فکر میکنی باید بهت بگم کاملا در اشتباه هستید.
شما با ایشون عقد بودید فکر کنم قبلا هم دوست پسر نداشتید یادت رفته شما یک بانو هستید که پر از احساس عشق هستش یادت رفته بعنوان یه دختر آرزو داشتی ازدواج کنی تا همه عشق و علاقه خودت را نثار شوهرت کنی و اینکه کلی برای زندگی مشترکی که میخواستی در اینده تشکیل بدی نقشه کشیدی و آرزوها داشتی؟
اونوقت انتظار داری فقط بعد از دوماه از این رابطه بطور کامل بیای بیرون!!فکر کنم بهتره یکم صبورتر باشید.
الکی هم لطفا بخودت برچسب افسردگی نزن.یه رابطه را پشت سر گذاشتی نگران آینده هم نباش لطفا شما صبور باشید ان شاء الله یه ازدواج خوب همراه با عشق تجربه میکنید.
اتافاق جالبه بهت بگم یکی از فامیلهامون دقیقا وضعیت شما را داشت و تصمیم درست گرفت مبنی بر جدایی الان هم دوباره ازدواج کرده و خیلی هم از شوهرش راضی هستش
پستی که دادم بعد نوشته شما بود:
پس درست حدس زدم قبلا دوست پسر نداشتید خوب این خیلی خوبه مثل بقیه دخترها لطفا عجولانه تصمیم نگیری بزار از مسیر درستش طی بشه اینجاست که پدر شما میتواند با رفتار های عاقلانه جلوگیری کنه از وارد آمدن آسیب کمتر به شما.
اگرم میگیری شاید پسر خوب یبوده یا بقیه مردها ایرانی شاید اینجوری باشن یا مشکل را فقط چادر میبینی بخاطر وابستگیه که ایجاد شده.ولی لطفا یاد بگیر احساسی با مقوله ازدواج برخورد نکنی
در مورد این جمله شما:
گفتنش برام خیلی سخته ولی ایشون بیشتر برای من جاذبه جنسی داشتن.چون من هیچ وقت رابطه دوستی با هیچ پسری رو نداشتم.خواستگارای دیگمم اصلا جذاب نبودن برام.در کل من همیشه خودمو سرکوب کرده بودم توی این مورد.و فکر کردم بالاخره کسی رو پیدا کردم که همچین جاذبه ای رو برای من داره
فکر کنم بکل معیارت برای انتخاب شریک زندگیت اشتباه هستش.مقالات بخش
خواستگاری و معیارهای ازدواج را مطالعه کنید برای شما ضروری است
روز خوبی داشته باشید بانو
تا یادم رنفته روزی 3تا بیشتر نمیتوانید پست بزارید پس دقت کنید.مگه اینکه عضویت مشترکین سایت یا انجمن آزاد را بگیرید.
دوتعریف جدید و جالب ﮐﻪ خوب است به عمقش فکر کنیم:
ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﮐﯿﻨﻪ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺯﻫﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ،
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ:
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ خویش
ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ
ﺍﺯ خویشتن ﺧﻮﯾش ،ﺗﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺭﻭﻧﺶ ،
در زﺍﯾﺶ ﺩﻭﻡ، ﻫﻮﯾﺪﺍ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺣﯿﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ !
ویرایش توسط khaleghezey : دوشنبه 17 شهریور 93 در ساعت 07:51
علاقه مندی ها (Bookmarks)