موضوع: مشکلات زندگی مشترکم ارزشهای درونیمو متزلزل کرده.با صداهای درونم چه کنم؟

عزیزم گفتم که تو تو این5سال انقدر ضعیف و بی روحیه شدی که توانی برای شروع دوباره نداری
تا کی میخوای اینطوری ادامه بدی تا40-50-60-70سالگی
پس یه شروع دوباره کن تا نجات پیدا کنی هنوز که سنتون کمه میتونی وقتی سنت بره بالاتر دیگه نمیتونی
کاراش رو فراموش کن از امروز از صفر شروع کن از صفر
نذار دیرتر از تو بخوابه هر وقت خواست تنها بشینه پایtv برو پیشش سعی کن باهاش...اگه نشد هم پیشش بمون ابراز علاقه کن همین کنار هم نبودن بزرگترین فاصله رو بین شما ایجاد کرده
یادت نره از صفر شروع کن از همین امروز با همون کارهایی که دیشب گفتم محبت محبت محبت تا تسلیم شه
مطمئن باش اگه مصنوعی و دپرس رفتار نکنی نتیجه میگیری
میگن یه دروغ تا وقتی دروغه که خود دروغگو هم باورش نکنه و بهش بگه دروغ وقتی خود دروغگو باورش کنه دیگران هم باورش میکنن
اینو گفتم که به قدرت اعتماد بنفس پی ببری تا وقتی خودت باورت نشه که میشه خودت باورت نشه که شوهرت از سنگ نیست خودت باورت نشه که میتونی شوهرت رو نجات بدی خودت باورت نشه که میتونی پرانرژی و شاد باشی و تاشوهرت هم عین تو شه موفق نمیشی
ثابت شده هست که زن و شوهرها اخلاقشون شبیه هم میشه
این یعنی روی هم تاثیر میذارن پس تو باید روی شوهرت تاثیر بذاری
همونطورکه تو تو این5سال ناامید و ضعیف شدی شوهرت هم همینطوری شده پس توقع نداشته باش1روزه همه چی درست شه1ماه باید کارایی که گفتم رو انجام بدی تا شوهرت هم تغییر کنه
رفتارت مصنوعی نباشه فیلم نباشه خودت باورت شه که رفتارت فیلم نیست تا شوهرت هم باور کنه که رفتارت مصنوعی نیست
از همین امشب اگه بگی فرداشب نمیتونی فقط زمانی تغییر حاصل میشه که بگی از همین حالا

مونای عزیز میفهمم چی میگی..امیدوارم غم دلت جاشو به شادی مداوم و پایدار بدهاز همدردیت ممنونم

گاهی فکر میکنم رنجهای آدم ،آدمو بزرگ میکنه و رشد میده به شرطی که بهشون خو نگیری و عادت نکنی....ظاهرا من به رنج و دردام خو گرفتم.بهشون عادت کردم و استاندارد زندگیمو همین سطح پائین درنظر گرفتم...دلم میخواد پاشم .اما نا و انرژی ندارم..من چطوری خودمو شارژ کنم؟هیچ چیزی خوشحالم نمیکنه..هفته پیش یه مسافرت 5 روزه رفتم با شوهرم....اما همونم کوفتم شد هر شب بعد از برگشتن به هتل شوهرم علیرغم خستگی تا 2 صبح سرش تو گوشیش بود و پیام ردوبدل میکرد...وقتی روز بعد اعتراض میکردم اول انکار میکرد.بعدم داد و بیداد و فریاد...ترسیدم تو هتل آبروریزی کنه کوتاه اومدمم.تازه متهم شدم که سفرشو کوفتش کردم...آخه با عقل جور درمیاد؟یعنی همیشه من اشتباه میکنم؟یعنی تمام اون پیامها در راستای کار یا با مردا هستش؟
جالبه شوهرم هیچ دوست خاصی هم نداره که بگم با رفیقاش در حال پیام دادنه.فوقش همکاراش
من باید اینجور وقتا چکار کنم؟مثلا وقتی 2صبحه و اون داره مدام اس ام اس میده؟بی تفاوت باشم؟بپرسم کیه؟که شدیدا جبه میگیره...اگه هم بذارم و بعدا راجع بهش حرف بزنم کلا منکر میشه و میگه من؟کی گفته من دیشب اس ام اس میدادم؟انقد ماهرانه انکار میکنه و قاطعانه این حرفو میزنه که من به عقل خودم شک میکنم..میگم نکنه من دیوونه شدم و توهم میزنم..
کاش قوی بودم تا میتونستم جدا شم...اما نیستم..دلم نمیخواد مثل یه زن بی مصرف بعد از طلاق برم خونه بابام...دوست دارم طلاقم از موضع آگاهی..قدرت و اقتدار باشه و بعدش بتونم زندگیمو خودم جمع و جور کنم...نه اینکه برگردم جای 5 سال پیشم و برم خونه پدری و منتظر باشم ببینم چی پیش میاد..متاسفانه اوضاع کار تو شهرمون افتضاحه...فقط فروشندگی مغازه و منشی گری که متاسفانه من بخاطر شرایطم نمیتونم این کارها رو انجام بدم...تو شهر کوچکی زندگی میکنم پدرم سرشناسه نمیتونم برم مغازه کسی براش کار کنم...تازه شوهرم الان بجایی رسیده کلی ادعاش میشه ...هیچوقتم قبول نمیکنه..خودش کلی منشی زیر دستش داره بعد من برم جایی برا کسی کار کنم.رشته دانشگاهیمم تو استانمون نداریم که لااقل درسهاشو تدریس کنم...من واقعا به کار و پولش احتیاج دارم..اگه استقلال مالی داشتم الان اوضاعم این نبود...متاسفانه تمام پولی رو که پدرم برام پس انداز کرده بود اول زندگی دادم به شوهرم برا خرید خونه و شروع کار جدیدش...اگرچه مبلغ خیلی بالایی نبود اما به هر حال از هیچی بهتر بود..

سارای عزیز در کل آدم چندان منطقی نیست..به همین سادگی نمیشه این حرفها رو بهش زد ..دهن باز کردن من همانا و شروع دادوبیدادش همانا...ما تو آپارتمان زندگی میکنیم متاسفانه اگه عصبی بشه نه وقت و ساعت حالیشه نه همسایه و...واسه همین مدارا میکنم
اگه بهش این حرفا رو بزنم میگه بجای اینکه منو بپایی و مراقبم باشی چکار میکنم برو فکر خودت باش...برو ببین خواهرت داره چه غلطی میکنه؟آخه چه ربطی داره؟بفرض خواهر من سرش تو گوشیش باشه..اون یه دختر مجرده...اصلا به فرض دوست پسر داره..من که نمیتونم تو کار اون دخالت کنم.من زندگی خودمو دارم...تازه گاهی از اعضای فامیل مثال میزنه..خنده دار نیس؟پسر عمه ام.پسرخالم.دخترداییم..میگه خیلی زرنگی ببین اونا چه غلطهایی دارن میکنن.همه شهر میشناسنشون...اخه بمن چه که دخترعمه ام تازگی جدا شده از شوهرش؟میگم من با تو ازدواج کردم نه با پسرعمه و پسرخالم به اونا چکار دارم؟
با آدم بی منطق که نمیشه حرف زد کم بیاره کاه رو به کوه میزنه..اصلا بحثو عوض میکنه جوردی حاشیه میره من خودم یادم میره موضوع چی بوده..انقد به پدر و مادرم بی حرمتی میکنه و فحش رکیک میده که ترجیح میدم با سکوت و انفعالم ارامش ظاهری خونه رو حفظ کنم.درحالیکه از درون دارم داغوون میشم
زنهای امثال من باید چکار کنن؟؟؟؟؟

نوشته اصلی توسط Fateme1985

الهه اگه بهترین دوستت بودم نمیزدم تو گوشت بلکه با مشت میزدم تو صورتت تا دردت بگیره و از خواب بیدار شی
میگن بیدار کردن یه آدم خواب راحته اما آدمی که خودش رو زده به خواب هرگز نمیشه بیدار کرد
تو خودت رو زدی به خواب اگه شوهرت فردا 4تا زن بیاره تو خونه هم چیزی بهش نمیگی چون میترسی به خانوادت فحش بده یا دادوبیداد کنه
تو فقط داری دردودل میکنی و دنبال راهکار نیستی
شوهرت داره 2شب اسمس بازی میکنه بجای اینکه بهش بگی بذار اسمسات رو بخونم تا شوهرت بفهمه که زنش هستی نه خواهرش یا دوست دخترش و بهش غیرت داری میگی چون داد میزنه پس چیزی نمیگم
تا وقتی به شوهرت هیچ غیرتی نداری اوضاع زندگیت همینه
تا وقتی به خودت نگفتی نمیذارم شوهرم فیلم ...ببینه نمیذارم بدن زن های دیگه رو ببینه اوضاع زندگیت همینه
تو میری دنبال باختن و بدستش میاری
تو دنبال بدست ابردن شوهرت نیستی وگرنه بحث کار و زبان و دانشگاه و استقلال مالی نمیکردی
اول باهات دوستانه حرف زدم چون درکت میکنم و دوست دارم تو انقدر خوابت سنگین شده که با حرف دوستانه بیدار نمیشی
فکرنمیکنم نیاز باشه دیگه بیام اینجا و ببینم چیکار کردی چون مطمئنا بازم میگی نمیشه و من نمیتونم
هر موقع به شوهرت بهتره بگم دوست پسرت غیرت پیدا کردی اونوقت موفق میشی
هرموقع داشت فیلم میدید رفتی tv رو خاموش کردی و بغلش کردی(....) اون موقع موفق میشی
هرموقع سرت داد زد بهش گفتی ایراد نداره هرچقدر میخوای عصبانیتتو سر من خالی کن اما نمیذارم مال دیگران باشی اون موقع موفق میشی
هرموقع حتی اگه انقدر عصبی شد که زد تو گوشت گفتی ایراد نداره بزن بخاطر تو تحمل میکنم ولی نمیذارم بری سراغ فیلم اون موقع موفق میشی
شوهرت تو رو به عنوان دوست دخترشم قبول نداره چون بهت محبت نمیکنه تورو به عنوان خدمتکارش میدونه و مقصر شوهرت نیست تو هستی

ای کاش میشد یه دوستت با مشت بزنه تو صورتت تا بیدار شی و ببینی چی به روز خودت ابردی از شوهرت متنفر نباش از خودت متنفر باش
انقدر سرت داد نزدم که فکرکنی دشمنت هستم و ازم ناراحت شی من اصلا نمیشناسمت
اگه تورو از خودم ناراحت میکنم به این خاطره که شاید از دور بتونم یه مشت بهت بزنم تا بیدار شی
حرف اخر اول راهکار دادم بعد خواستم بیدارت کنم
هرموقع تونستی راهکار وبیداری رو باهم داشته باشی موفق میشی



از اینکه بد حرف زدم معذرت میخوام فقط و فقط خواستم بهت کمک کنم دوستی که ناراحتت کنه و زندگیت رو بهت بده بهتر از دشمنیه که شادت کنه و زندگیت رو ازت بگیره
موفق نمیشی مگر اینکه بگی از همین حالا نه از فردا

فردا صبح منتظر خبر شروعت هستم
اگه امشب ازصفر شروع نکردی دیگه نمیتونی شروع کنی
یکی یه غذای سمی بهت داد تو داری غصه میخوری چرا سمی بود
به این فکرنکن چرا سمی بود به این فکرکن پادزهر این سم رو کجا میشه پیدا کرد
اگه امشب پادزهر رو پیدا نکنی این سم میکشتت
از وقتی شب اومد خونه محبت رو شروع کن

سکوت من و نادیده گرفتن پیشنهادی بود که چند تا کارشناس بهم داده بودن..حتی مدیر همدردی هم بهم گفتن باید از رفتارهای شوهرم دست بکشم و رو خودم تمرکز داشته باشم ...تو تاپیکهای قبلیم هم فرشته مهربون بهم گفتن از زوم کردن رو شوهرت دست بردار(البته منظورم این نیست که رفتار منفعلانه رو یادم داده باشن..نه اصلا)اما فکر نمیکنم گرفتن گوشی رو از دستش و چک کردن و خوندن اس ام اسهاشو هیچ کارشناسی تائید کنه...
ترجیح میدم منتظر نظر کارشناسا بمونم ...اینهمه صبر کردم چند روزم روش..میخوام مطمئن باشم عملکرد درست کدومه
البته قصدم از باز کردن تاپیک بازسازی خودم و رسیدن مجدد به ارزشهام و احیای الهه قبلی بود..
فاطمه عزیزم باور کن قصد توجیه ندارم ..اما مطمئنم این رفتارهایی که بهم پیشنهاد دادی زمینه ساز دعوای و جنجال حسابی و باز شدن پای خونواده ها به زندگیم میشه...من قبلا این روش رو 3 سال پیش انجام دادم و نتیجه نگرفتم...شاید اعتراض برا شوهر خودت جواب بده..اما شوهر منو بدتر میکنه...
این دو راهی که سرشم بارها و بارها تا اینجا رسیدم انتخاب بین اینکه یه شانس دوباره به رابطم بدم یا بیخیالش بشم و فکر خودم باشم..من همیشه راه اول رو انتخاب کردم اما شکست خوردم..میخواستم این بار راه دوم رو انتخاب کنم و یاد بگیرم چطور باید بیخیال بشم و افکارم و احساسمو کنترل کنم...
به هر حال خیلی ممنونم از توجهت..حرفات دوباره منو برد سر همون دوراهی