موضوع: از این همه دعوا تو رابطه ی ۷سالم خستممممم

سمیرا سعی خودنو میکنم باورکن ، مرسی جواب دادی.

پروانه از نزدیک برخوردی نداشتم باهاشون، در جریان نیستن باهم دوستیم(خودم خواستم نگه چون ممکنه بد فکرکنن) ولی میدونن کسی رو میخواد . . .
چطوری فاصله میگیری؟ فکر انتقام و تلافی نمیفتی؟ من فقط فکراینام
دوستان واقعا میخام عوض شم ولی راهشو بلد نیستم ، نمیدونم از کجا و چجوری شروع کنم

سلام راضیه جون، ممنون از اینکه به تاپیکم سر زدی . چقد شبیه همیم!

آخه دوس دارم عروسی بگیرمو وضعیت زندگیمون (خونه منظورمه) اوکی باشه و بیا ، با مطالبی که تو این سایت خوندم خودم فهمیدم کمالگرام! و این فاجعس! ولی حیف که ننوشته بودن چیکار میشه کرد که عادی و واقع بین بود

راستی یه نصیحت دوستانه اگه میتونی وقتی عصبی میشی جلو خودتو حتما بگیر چون کم کم طرفت خسته میشه ، نامزد من که بعضی وقتا واقعا کشش نداره دیگه.

سلام خانومی٫ راستش میخواستم تو تاپیک خودم جواب بدم ولی گفتم بیام اینجا پیش خودت بگم شاید بهتر باشه! ببین عزیزم من قبل از ازدواجم مثل همین الانم بودم٫ یعنی بینهایت محبت میکردم و عاشق آرامش بودم٫ هیچوقت غر نمیزدم٫ از این و اون ایراد نمیگرفتم٫ پشت کسی حرف نمیزدم( درست کارای که علی بدش میاد) با همه رابطه صمیمی داشتم و خون گرم ولی از ۲-۳ سال پیش کم کم عوض شدم٫نمیدونم چون درسم زیاد بود یا شروع یه مسیولیت جدید (پارمیدا) و بزرگ کردنش٫باور نمیکنی بعضی وقتا انقدر عصبانی میشدم که نگو٫اصلا هیچ کنترلی روش نداشتم و واسه خودم میتازوندم٫ولی بعد تمرین دم و باز دم به خودم دادم٫ تمرین توقف افکار و احساسات و حتی رفتار که آرومتر شدم! الانم دارم خودمو به خودم برمیگردونم٫ یعنی با صبر و حوصله تو روز یه ۲ ساعت میام اینجا و هی مطالب مختاف رو گاهی ۳ بار میخونم و یادداشت ور میدارم!
من وقتی امدم اینجا با تاپیک بالهای صداقت آشنا شدم تا جای که قفل نبود رو خوندم البته تا اون موقع هنوز همون سوده بودم فقط میخوندم و از اینکه دیدم ایشون با صبر و شکیبایی به کجا رسیدن کلی ذوق کردم و گفتم پس اگه منم صبر کنم میتونم٫تلپیک سبکتکین عزیز رو خوندم٫ دیدم ای بابا ایشون این همه صبر کرد نا امید شدم٫تلپیک یه خانم دیگه که اسمشون یادم نمیاد(ایشون یه نوزاد داشتند و با مادر شوهرشون زندگی میکردن و با همسرشون اختلاف داشتن) ایشون هم با صبر و مهربونی به همسرش موفق شد مثل چکامه!!!یه عالمه از زندگیهاشون چیز یاد گرفتم تا خودم تاپیک زدم و کم کم از دوستانم یاد گرفتم آروم و صبور باشم!
گلم سعی کن تو هم یاد بگیری که آقای نامزد محترم رو درک کنی کاری که من نکردم و دارم یاد میگیرم٫تمرین کن اول از مامان و بابای خودت شروع کن٫ درکشون کن!خودتو جاشون بذار٫بهتر بشناسشون و اگه در توانته خواسته هاشونو براورده کن٫همیشه خیرشون رو بخواه و بهشون احترام بذار و مهربونی کن٫ حتی اگه مثلا برادرت عصابتو خورد میکنه تو بخند و مهربونی کن تا با آرامش تو اونم آروم بشه!!! از همه مهمتر سعی کن از همیت الان یاد بگیری که باید اقتدار همسرت رو حفظ کنی و بهش آرامش بده!تو عصبانیت٫ وقتی نامزدت از چیزی عصبانی هستش یا مثلا اختلاف نظر دارید و بحثتون میشه من یاد گرفتم که دیگه ادامه ندم ( من این کارو با پدرم امتحان میکنم٫ آخه من و پدرم باهم خیلی بحث میکردیم قبلا ها) سکوت میکنم تا پدرم دیگه بحث بکنه و عصبانیتش بیاد پایین٫ کلا فکر میکنم مردها توی حالت عصبانیت حتی اگه حق باهاشون نباشه کمتر کوتاه میان!!!
پس صبر کن تا موقیتی آروم و زمانش برسه و بعد با ملایمت شروع به صحنت کن!

گلم همیشه به نامزدت شخصیت بده و بهش احترام بذار حتی وقتی ازش دلخوری چون با این کارت اونم بسمتت گشیده میشه! تو جمع ازش تعریف کن و هیچوقت بدیهاشو جلوی کسی بازگو نکن و مهمتر از هر چیز ( البته واسه علی خیلی مهمه) به خانواده هم احترام بذارید و از خانوادهای هم ایراد نگیرید!!! آمیدوارم تونسته باشم کمی کمکت کنم گلم


راستی اگه وقت کردی این تایپکهارو حتما بخون و یادداشت وردار تا خوب یاد بگیری...
http://yezanhamnadarim.blogfa.com/
http://www.hamdardi.net/thread-24342.html
http://www.hamdardi.net/thread-29466.html
http://www.hamdardi.net/thread-18156.html
http://www.hamdardi.net/thread-27685.html
http://www.hamdardi.net/thread30768-2.html
http://www.hamdardi.net/thread-14640.html

خیلیییییی ممنون. حتما کارایی که گفتینو انجام میدم ، بازم ممنون ، راستش خیلی وقتا اصلا نمیتونم صبور باشم و خودمو کنترل کنم ولی واقعا شمارو دیدم مثه یه الگو شدین واسم تمام تلاشمو میکنم ، لینکایی که گذاشتینم سر فرصت میخونم ، خیلی لطف کردین