موضوع: استادم را که عاشقانه دوستش داشتم داره ازدواج میکنه

دوستان عزیز واقعا تشکر میکنم
فقط بگید چطوری فراموشش کنم این عشق 1.5 ساله را چطوری حذفش کنم؟
من قراره بره کنکور درس بخونم باید خودم را روبه راه کنم ولی دست خودم نیست همش دارم بهش فکر میکنم.
از این ور هم همه ی دوستام ازدواج کردن یکی از همین دوستان صمیمی من هم چند روز پیش ازدواج کرد نمیتونم با اونا هم حرف بزنم یا دوستی مثل خودم مجرد ندارم که همدیگه را درک کنیم.
هم احساس شکست میکنم هم احساس تنهایی
اصلا علاقه ام به این استاد طوری بود که میخواستم همه ی جریانات زندگی ام را برای اون تعریف کنم مثلا بهش بگم من به چی علاقه دارم و... همش میخواستم جلب توجه کنم.
میتونم بره ارشد دانشگاه خودمون بدون کنکور قبول بشم ولی به خاطر این استاد نمیخوام برم چون حس میکنم اگر جلو چشام باشه سخت فراموشش میکنم و باز هم دو سال زندگی ام به تباهی خواهد رفت.
بازم تشکر میکنم عزیزان

اول باید بپذیری که اون اقا دیگه به تو ارتباطی نداره. این پذیرش خودش خیلی از ناراحتی هاتو حل می کنه.
بعدش می تونی از تکنیک توقف فکر استفاده کنی. سرتو خالی نذاری همش کار کنی همه اش درس بخونی ورزش کنی و هر کاری که نیازه بکنی. اما بیکار نشینی که فرو بری توی افکارت. موسیقی هم بی کلام گوش بده
http://www.hamdardi.net/thread-26620.html
اینم مفیده
بعد از اون عشق رو با عشق جایگزین می کنن. با عشق به هر چیزی به جز یه ادم دیگه. مثلا عشق به خودت عشق به کارت به درست یا هرچی.
به خودت توجه کن به سلامتت به ورزش به فکر پاکیزه و منظم به فضای زندگی منظم به تغذیه منظم و سالم. همه ی اینا روی روحیه ات اثر مثبت دارن

اینا واسه این بود که بخوای فراموشش کنی. وگرنه اگه بخوای و امیدواری به ازدواج باهاش نمی دونم چه کار کنی.

موفق باشی.

سلام افسانه خانم،

توی پست قبلی یه سر طناب(خوب سر نخ نبود دیگه) از خودم دادم و امیدوارم مِزاحم رو خیلی به دل نگرفته باشین .

خب میخوام فرض کنم شما حالا میخواید از من یه سئوال بپرسید و اون اینه که الآن بعد از گذشت این همه مدت احساستون در اون مورد چیه و اینکه دوست نداشتید همون موقع شرایط وصالتون با هم جفت و جور میشد؟

جواب سئوال اولتون رو اینجوری میدم که با اینکه برای اون احساسم احترام قائلم (شخصا الآن اسمشو عشق نمیذارم با اینکه به شدت در درون خودم به اون پر بال داده بودم و به قول شما تمام خیال آیندمو توی ذهنم با اون میساختم ولی هیچ کس از درونم خبر نداشت البته جز مادرم که با یه نگاه همیشه همه چیزو از درونم میخونه ) ولی با عنوان یه تجربه خام و بدون درک درست ابعاد موضوع تا حد زیادی بهش لبخند همراه با شکرگزاری میزنم.

جواب سئوال دوم رو هم یه جورایی توی همون جواب اولم پاسخ دادم.واقعیت اینه که الآن خیلی خدا رو شکر میکنم که شرایطم برای ازدواج اونقدر غیر ممکن بود که حتی نمی تونستم مسئله ام رو با کسی در میون بذارم با این که قلبم زیر بار اون احساس تا سال ها به شدت زخمی و غصه دار بود!!!!!!!!!!!

فکر میکنم جواب غیر منتظره ای بود برای همین بد نیست که در موردش کمی توضیح بدم.نمیدونم کی به این جواب برسید ولی با شناخت از همه ویژگی های مثبتی که از اون زمان خودم دارم خیلی راحت میگم مهارت همسر بودن و مدیریت روابط مختلف جدیدی که در زندگیم ایجاد میشد رو نداشتم و این عیبی بود که هم خودم از نزدیک شاهد از هم گسستن چه آدم هایی با چه عشق هایی تا حالا بودم و هم نمونه معضلات بسیارِ اون رو توی همین سایت هم خودتون میبینید.

ساده بگم ازدواج با اون چیزی که الآن فکر میکنید خیلی فرق داره و شما باید با مطالعه و استفاده از تجربه دیگران با واقعیت این موضوع روبرو بشید. واقعیت اینه که فردا روز ممکنه شما با ویژگی های زنانه تون به خاطر بوی بدن همسرتون بعد از یه مدتی از شوهرتون زده بشید اگه همون آقا اهمیت این موضوع رو توی روابطش با یه زن ندونه ،و به حلش کم توجه باشه از همین جا میتونه دومینوی فروپاشی روابط شکل بگیره (اینها چیزهایی هست که وجود داره و در حدیث حضرت رسول هست که زنان یهود به خاطر رعایت نکردن نظافت شوهرانشون به سمت زناکاری رفتن)و از اون جایی که زنها مشکلاتشون رو دسته بندی نمیکنن این موضوع به طور ناخواسته به ابعادی از زندگی که ممکنه هیچ ربطی به این موضوع نداشته باشه کشیده بشه.(این یه مثال بود)

حرفی که میخوام بزنم اینه که عشق مثل یه گل ظریفه که نیاز به مراقبت و تیمار داره و اگه آگاهی ها و مهارت های مراقبت از اون که در انواع بسترهای روابط دو فرد با خانواده هاشون ،دوستانشون و.......در افراد وجود نداشته باشه خیلی زود آسیب میبینه و حسرت و تاسف از یادآوری زیبایی های اون گل باقی میمونه.

با این مقدمه شمارو به مطالعه و شناخت خیلی بیشتراز خودتون ،آقایون ،و شناخت درست ازدواج دعوت میکنم .انشاالله که خیر و سعادت هر دو دنیا شاملتون بشه.

سلام.خانم محترم لطفا از واژه عشق استفاده نکنید خودش باعث میشه هی این احساساتتون رو تحریک کنید !! ادم که خودش خودشو تحریک نمیکنه..

من اسمشو عشق نمیزارم.. بلکه یه احساس میزارم که از سر بی تجربگی بوده یا شاید هم سو تفاهم..واقعا از احساسا اون اقا مطلع نیستم..شما گفتید کلا ایشون ادم دست به کمکی هستند و دلسوز پس نمیشه قضاوت کرد ایا به شما علاقه ای غیر از کمک کردن داشتند یانه..یه راه این هستش ریسک کنید و همه چی رو به جون بخرید و برید باهاشون صحبت کنید طوری که این حرفا مثل یه راز همیشه بین خودتون بمونه البته اگه واقعا حس میکنید این اقا این قدر قابل اعتماد هستند..ولی باید بدونید شما بر خلاف عرف عمل کردید و باید پی همه چی رو به تن بمالید و بعد ها دچار سرخوردگی نشید چی به ازدواج ختم بیشه چی خدایی ناکرده متجه بشید اصلا ایشون به شما هیچ دلبستگی نداشتند و این طوری خیلیل غرورتون جریحه دار میشه..خداییش من که مرد هستم و تجربشو داشتم کمی سختم بود ولی خدا رو شکر باهاش کنار اومدم..ولی میتونم حس کنم برای یه زن چقدر میتونه واقعا سخت باشه..

شما چرا این قدر از سر احساسات تصمیم می گیرید !! چرا نقدو به نیسه ول می کنید ؟؟ شما هیچی معلوم نشده حاظر شدید به خاطر یه اقایی که اصلا معلوم نیست شما رو میخواد دانشگاهتون رو هم عوض کنید !! باز حالا به خاطر همین اقا میخواید مجددا دانشگاهتون رو عوض کنید...لطفا کمی صبروانه و به دور از شتاب زدگی عمل کنید...

اگه میخواید این اقا رو فراموش کنید به هر حال باید کمی زمان بگزره ..این چیزا با گذر زمان درست میشه و خویشتن داری و این که روی خودتون خیلی کار کنید..من میگم حداقل دو برابر این زمانی که به این اقا فکر میک ردید وقت لازمه تا کامل کامل فراموششون کنید..دیگه یادتون نیاد..راهشو باید خودتون با توجه با علاقتون کسی کنید...و از همه مهم تر به این فکر کنید که چه احساس های خوبی از وجود این اقا کسب کردید و اینو بدونید هستند مردان و پسر های دیگه ای که میشه باهاشون همین احساسات رو داشت پس گله نکنید و از خدا بخواید یه بنده ی چه بسا خوبتر از این اقا رو سر راه شما قرار بدند وانشالله عمری وشبخت زندگی کنید.

سلام
خیلی ممنون که جواب دادید
من شاید اگه مجرد هم باشه نتونم بهش بگم نمیدونم چرا ولی نمیتونم همچین کاری بکنم
ازتون راهکار خواستم تا فراموشش کنم
اصلا اگه مجرد هم باشه این منو نمیخواد چون اگه منو میخواست خواستگاری نمیرفت پس اینکه من برم بهش پیشنهاد بدم بی نتیجه خواهد بود.
به قول خانوم مصبالح الهدی من الان یه مشکل درام بد از اینکه این موضوع را مطرح کردم چندتا مشکل خواهم داشت
یه موضوعی هم شاید باعث میشه که من اینکه بهش پیشنهاد بدم فکر کنم این باشه که میکم شاید استادم به خاطر غروری که داره از دانشجوش خواستگاری نمیکنه و ترسیده جواب رد بشنوه و نظر من را درموردش نمیدونه و اگر من بهش بگم شاید شاید قبول کنه.
اینم بگم که اگر من بهش پیشنهاد بدم و قبول کنه دیگه هر چی بخواد در آینده بهم بگه بگه مهم نیست فقط برام مهمه که بدستش بیارم .

چون یکی از دوستاش که اونم تو دانشگاه ما استاد دانشگاه است از دانشجویانشون خواستگاری کردن و جواب رد شنیدن شاید به خاطر همین قضیه ترسیده.

چیزی که من ازش خیلی ترس دارم و بهش پیشنهاد نمیدم اینه که قبول نکنه و من بمونم و غرور شکسته و کلی مشکل دیگه و دیگه وضعم از اینکه هست بدتر بشه

خانم گرامی
خودت دلیلی آوردی که حتی من اگر دختر بودم و عاشق این استاد بودم با شنیدن این دلیل میفهمیدم که مرتکب اشتباه بزرگی شدم

این منو نمیخواد چون اگه منو میخواست خواستگاری نمیرفت

دقیقا زدی به هدف

مسئله ای که میتونه عشق و علاقه ات رو به این آدم از بین ببره اینه که پسری که خواستگاری دختر دیگه ای رفته چرا باید به یک دختر دیگه نخ بده (با رفتار و اعمالش مثلا نحوه نگاه کردن و ...) پس این ادم اصلا مورد مناسبی برای ازدواج نیست و نخواهد بود

من پسرم وبا توجه به مسائلی که با اون مواجه شدم و دوستانی که داشتم ، پسرها رو خوب میشناسم

شما و احتمالا دانشجوهای دیگه ای که شرایط مشابه شما دارن برای این آقا برآورده کننده حس تنوع برای دوستی با دختر های مختلف و ارتباط برقرار کردن با اونها هستید

مطمئنا این استاد در صورت تاهل بازهم این رویه رو حفظ خواهد کرد و ...

متاسفانه استاد دانشگاه شدن مسئولیت سنگینیه که هر کسی از عهده اون بر نمیاد
نمیگم که هرکی استاد دانشگاهه آدم ناسالمیه ولی استادی که با دانشجو هاش اینطوری رفتار میکنه و نگاه هیزی داره معلومه چه موجودیه

اگر وقت کردید این تاپیک ها رو بخونید یا اصلا خودتون کلمه استاد رو در صفحه اول سایت سرچ کنید

http://www.hamdardi.net/thread-27494.html
http://www.hamdardi.net/thread-31888.html
http://www.hamdardi.net/thread-30374.html
http://www.hamdardi.net/thread-26841.html
http://www.hamdardi.net/thread-33269.html
http://www.hamdardi.net/thread-32468.html
.................................................. ..................................
البته شاید این استاد قصد و نیت خیری داشته باشه و با کسی ازدواج نکنه و یک روز از شما خواستگاری کنه ولی مسئله مهم اینه که شما باید واقع بین باشید و دست از رویا پردازی بردارید و به ایشون فکر نکنید

مطمئنا همونطور که از یک نفر قبل از شما خواستگاری کرده پس راه و رسم ازدواج رو میدونه و اگر از شما خوشش بیاد و قصدش خیر باشه از شما هم خواستگاری میکنه و نباید خودتون رو گول بزنید

پسری که عاشق باشه (اونطوری که شما رویا پردازی میکنید) برای رسیدن به عشقش هر کاری میکنه
پس بازم بهتون میگم که خودتون رو گول نزنید

ممنون از دوستان عزیز که جواب دادن
الان چیزی که مثل خوره داره وجودم را میخوره بالا رفتن سنم هستش من همین طوری هم از بچه های کلاسمون 3 سال بزرگتر بودم و بخوام تازه الان هم ارشد بخونم شاید تا 30 سالگی تازه فارق التحصیل بشم
این افزایش سن مثل خوره افتاده به جونم و فکر میکنم بیخیال ادامه تحصیل و غیره بشم این سن متوقف خواهد شد