موضوع: آقا من جشن نمیخوااام،دلم ماه عسل میخواد....

نوشته اصلی توسط احمدعلی

دعا میکنم شوهرتان، قدر این تفکرتان را بداند، چنین تفکری کم پیدا می شود

بله جناب احمدعلی. واقعا هم باید قدر دونست همچین تفکری رو.

نوشته اصلی توسط فائزه

هرچند که میدونم این حرفا همش حرفای مامانشه که باید جشن باشه....
..

نوشته اصلی توسط نوپو

راستش اینجا بالاخره می توانم حرف دلم را بزنم. توی گلویم گیر کرده است. من هم دلم می خواهد عروسی نگیرم . البته نه به دلیل لهو و لعب و یا گناه. به خاطر اینکه اینقدر توی عروسی های الان مسائل زیاد شده که صاحب عروسی فقط باید حرص بخوره و لذت نبره. من شما را درک می کنم و می دانم از چی ناراحت هستید . بگذارید مثالهای واقعی بزنم :

1- عروسی یکی از اقوام به یکی از مراکز استان ها رفتیم. رسم آن شهر اینطوری است که عروس و داماد می آیند می نشینند روی صندلی. بعد تالار یک اتاق کنترل دارد که با بلندگو اعلام می کند که چه کسانی برای رقص بیایند ، عروس داماد کی برقصند و کی داماد برود. حالا مسایل جالبش شروع شد :
عروس و داماد داشتند با هم می رقصیدند که یک آهنگ محشر باحال برایشان گذاشتند : دوست دختر من موهاش بلونده .... یک آهنگ زیبا در وصف دوست دختر آقای داماد که در حال رقص با عروس است. قدیم ها مادرجان که من جوان بودم درباره عروس آهنگ می گذاشتند نه دوست دختر داماد!!
بعدش بلندگو اسامی را برای رقص اعلام کرد. از محارم شروع کرد و رسید به نامحرمهای فامیل. یعنی آقای داماد نشسته بود بعد زنهای خوشگل زیبای فامیلش با لباس های دکلته و بعضا کوتاه به صورت تکی می رقصیدند!! خلاصه آقای داماد قبل از رفتن به خانه بخت حسابی فیض می برد و از برکات خداوند بهره مند می شود. بعد همه خانم های زیبا و جوان دانه به دانه با همان لباس های دکلته و کوتاه آمدند کادو دادند به آقای داماد و عروس عزیز. حتی همکاران عروس خانم هم با همان سر و وضع آمدند انگار از صدتا فامیل نزدیکترند.

می گویند توی عروسی عروس خوشگل برای آقای داماد می رقصد و با هم رقص دونفره دارند. می گویند عروسی برای این است که عروس که از همیشه زیباتر است برای داماد سنگ تمام بگذارد.
اما در عروسی های الان ای دریغا ای دریغ. اگر پشت گوشتان را دیدید رقصیدن دونفره عروس و داماد را می بینید. به محض اینکه عروس و داماد می آیند خودی نشان دهند و رقص دونفره را شروع کنند همه تالار بلند می شوند و با همان لباس ها که گفتم شروع می کنند به رقصیدن دور آقای داماد. یعنی اصلا امکان ندارد که داماد عروسش را نگاه کند و از رقص عروس قشنگش لذت ببرد یک دفعه صدتا زن داماد را دوره می کنند.
خوب اگر قرار بر این است چرا عروس باید اینهمه برای رقص تمرین کند و آرایشگاه برود؟ وقتی داماد باید این همه خانم خوشگل و خوش رقص را تماشا کند عروس چکاره است؟

بعد هم که باید همه فامیل را نصفه شبی ببری خانه عروس و داماد و تا صبح تا مراسم رقص مختلط برگزار شود و نه تنها خانواده ها و عروس و داماد که از صبح دوندگی کرده اند بلکه همسایه های سه تا ساختمان آن طرف تر هم تا صبح نخوابند. یعنی حتی وقتی توی خانه خودت هم می روی نمی توانی برای دامادت برقصی. نمی توانی طنازی کنی برای دامادت در شبی که از همیشه جذابتری. نمی توانی دونفره برقصی. حق هم نداری که اعتراضی به رقص مختلط دختر و پسرها و متاهل ها داشته باشی . به تو مربوط نیست که در خانه تو آقای ایکس با تمام زنهای فامیل می رقصد و دست همه را برای رقص می کشد و بلند می کند .

باور کنید آقای ایکس با کمال پررویی به خانم ها می گفت اگر بلند نشوید برقصید به شما دست می زنم !!!بعدش هم باید تا چند روز جواب همسایه هایی که خواب خودشان و بچه شان حرام شده بدهی.

مشروب و مهمان های مست هم که جای خود دارند !! همه اش باید بترسی یک فضاحتی درست نکنند. نه که توی تالار مشروب سرو کنند. بلکه عزیزان خودشان تدارک می بینند و در ماشین هایشان جعبه جعبه مشروب جاسازی می کنند و دسته جمعی می روند در محل پارک ماشین می خورند و تلوتلو خوران به مجلس بر می گردند. عروسی بدون مستی و مشروب و داد و هوار مستانه مزه نمی دهد.

خواننده ها هم که جای خود دارند. اصولا خیلی هایشان از اینکه بین مجلس زنانه و مردانه پاراوان وجود دارد شاکی هستند و سعی می کنند به شیوه های مختلف این فاصله چند سانتیمتری را بردارند. دخترها جیغ بکشید بعدش پسرها هوار بکشید. دخترها دخترها دل ببرید از پسرها.... و کلی شعر های دیگر که در پارتی ها می خوانند و خواننده به دلیل مجاورت سالن زنانه و مردانه رفته توی حس و حال اکس پارتی!!!

عزیزم من به تو حق می دهم. درکت می کنم. این تاپیک به من فرصت داد حرف دلم را بزنم. داشتم غمباد می گرفتم.
آخرم لذت رقص با لباس عروس برای دامادم به دلم می ماند و هزار جور مساله دیگر که واقعا برایم قابل تحمل نیست. خوب حالا شما بگویید واقعا عروسی گرفتن با این شرایط لطفی دارد ؟

خواستم چیزی نگم تا تاپیک فائزه(بفول مصباح مائده) به حاشیه نره، اما دیدم اگه نگم ممکنه مثل شما غمباد بگیرم!
اینکه شما به همچین عروسی ای رفتین و خوشتون نمیاد چه ربطی داره که این موضوع رو به همه جا تعمیم بدین؟ من منکر وجود همچین عروسی هایی نیستم و قطعا خودشون همینطور میخواستن و راضی بودن و مهم هم همین بوده! توی خیلی از عروسی ها دیدم که خیلی ها با این موضوع مشکل دارن و به رسم ادب میان و زود هم میرن! کسی رو مجبور نمیکنن که حتما بشین و ببین و برقص! اما به نظر شما وقتی این خانم تا این حد مذهبیه که عروسی رو لهو و لعب میدونه و با بقیه ی توضیحاتشون خانواده ی همسرش عروسی ای اونطور که شما توصیف کردی برگزار میکنن؟ اگه اینطور بودن چرا عروسشون تا این حد مذهبیه؟ اگه عروس تا این حد مذهبیه چرا باید با همچین خانواده ای وصلت کنه؟ پس قطعا اون طرف داستان یک خانواده ی معمولی هستن که آرزوی دامادی پسرشون رو دارن! عروسی مردم رفتن و خوردن و دوست دارن برای عروسی پسرشون جبران کنن! همین...
به نظر من جواب سوال به آأویژه خیلی مهمه! اجازه بدیم یه سری چیزها بیشتر روشن بشه بعد کمک بهتری میشه بهشون کرد

اتفاقا ساراجان من هم عروسی آدم هایی رفتم که مذهبی بودند!! مشکل این است که نمی توانی به مردم بگویی این کار را بکن یا نکن. وقتی یک چیزی رسم می شود دیگر شده است. توی این چند سال هر چی عروسی رفتم همین بود. تازه من توی دوتا شهر عروسی رفتم. مگر می توانی به اقوام چیزی بگویی. هزار جور حرف و حدیث می شود اگر حرفی درباره این مسایل بزنی. به هزارتا چیز متهم می شوی. خوب این خانم هم از همین چیزها ناراحت است وگرنه اصل عروسی لهو و لعب نیست.
واقعا شما راه حلی دارید که در عروسی ها این اتفاق ها که گفتم نیافتد و عروس با دل آسوده به خانه بخت برود ؟ راه حلش چیست ؟ چطور خانم فائزه می تواند ترتیبی بدهد که مجلس همان گونه که در شان یک خانواده آبرومند و مقید برگزار شود؟

خود من معتقدم فائزه خانم باید به حرف شوهرش گوش کند و عروسی آبرومندی برگزار کند. خودم معتقدم اگر بتواند شرایط خوبی مهیا کن باید به خواست شوهرش عروسی بگیرد و آبرویش را برگزار کند. اما چگونه می توان یک مجلس گرفت و چگونه می توان آن را اداره کرد که باب دل دختری مثل فائزه خانم باشد و بدتر باعث ناراحتی اش نشود ؟

اگر چنین راه حل هایی ارائه شود مشکل حل می شود. اما متاسفانه وقتی صحبت این مسائل می شود نوعی جبهه گیری ایجاد می شود.

سلام خانم فائزه

مشکل شما و نظرات دوستان رو خوندم، علیرغم اینکه بظاهر اختلافاتی در راههای ارائه شده بود ولی در نهایت تقریبا همه راهها همگرا و مثل هم بودند و نظر من هم مشابه با بقیه دوستان هست .

فقط اینکه:
زیاد نوشته شما واضح نبود که دلیل علاقه مند نبودن شما به برگزاری جشن بخاطر اینه که این مجالس گناه الود هست و بخاطر مذهبی بودن جنابعالی میخواید از این فضاها اجتناب کنید یا مسائل دیگه ای مثل بحث های اقتصادی یا سایر موضوعات هست که علاقه ای به داشتن جشن ندارید؟

موضوع بعد اینکه شما که تجربه یک جشن شادی تحت عنوان جشن عقد داشتید و از اون خوبی یاد میکنید ایا نمیتونید از اون الگو برداری کنید و طبق اون مجلس دلخواهتون رو برگزار کنید؟

با تمام این تفاسیر اگر مشکل شما جنس شرعی داره ، به نظر من توی این تاپیکها به نتیجه نخواهید رسید. خیلی راحت با دفتر مرجع تقلیدتون تماس بگیرید ، شرایط خودتون رو تشریح کنید ازشون در مورد حکم موسیقی و رقص (گرچه من بعید میدونم مرجعی باشه که رقص غیر از زن و شوهر برای هم رو حلال بدونه ) و سایر مسائل احتمالی حاکم در مجلستون رو سوال کنید ، اگر مجاز دونستن که علیرغم کراهت درونی شما ، مهم نظر شارع مقدس هست که بلا اشکال دونستن و دیگه لازم نیست حساسیت داشته باشید .

اما اگر گفتن این نوع مجالس مشکل شرعی داره ازشون سوال کنید ممکنه بخاطر مخالفت با برگزاری این نوع مجلس رابطه شما با خانواده همسرتان شکراب بشه ، اونموقع وظیفه شما چیه ، که هر چی اونها گفتن به اون عامل باشید و اگر گناهی هم باشه از گردن شما ساقط هست .

در هر صورت نیاز به یک تدبیر خاصی از سمت شما هست که هم کمترین گناه باشه هم خانواده همسرتون از شما بخاطر این موضوع مکدر نشن و اگر خیلی زن با سیاستی باشید هم میتونید ماه عسل به مکان مورد علاقتون برید و هم یک جشن ساده بگیرید که دو طرف راضی بشن. فراموش نکنید حرف زدن و صحبت کردن بدون ناراحتی و خشم و پرخاش جهت راضی کردن همسرتون معجزه میکنه.
ولی تعجب از اینکه چرا همون روزهای اشنایی در مورد موضوع به این مهمی در مورد نوع و کیفیت مجالس جشن با همسرتون صحبت نکردید که کار به اینجا کشیده نشه.

بعدش بلندگو اسامی را برای رقص اعلام کرد. از محارم شروع کرد و رسید به نامحرمهای فامیل. یعنی آقای داماد نشسته بود بعد زنهای خوشگل زیبای فامیلش با لباس های دکلته و بعضا کوتاه به صورت تکی می رقصیدند!! خلاصه آقای داماد قبل از رفتن به خانه بخت حسابی فیض می برد و از برکات خداوند بهره مند می شود. بعد همه خانم های زیبا و جوان دانه به دانه با همان لباس های دکلته و کوتاه آمدند کادو دادند به آقای داماد و عروس عزیز. حتی همکاران عروس خانم هم با همان سر و وضع آمدند انگار از صدتا فامیل نزدیکترند.

می گویند توی عروسی عروس خوشگل برای آقای داماد می رقصد و با هم رقص دونفره دارند. می گویند عروسی برای این است که عروس که از همیشه زیباتر است برای داماد سنگ تمام بگذارد.
اما در عروسی های الان ای دریغا ای دریغ. اگر پشت گوشتان را دیدید رقصیدن دونفره عروس و داماد را می بینید. به محض اینکه عروس و داماد می آیند خودی نشان دهند و رقص دونفره را شروع کنند همه تالار بلند می شوند و با همان لباس ها که گفتم شروع می کنند به رقصیدن دور آقای داماد. یعنی اصلا امکان ندارد که داماد عروسش را نگاه کند و از رقص عروس قشنگش لذت ببرد یک دفعه صدتا زن داماد را دوره می کنند.
خوب اگر قرار بر این است چرا عروس باید اینهمه برای رقص تمرین کند و آرایشگاه برود؟ وقتی داماد باید این همه خانم خوشگل و خوش رقص را تماشا کند عروس چکاره است؟

اما دلیلی که باعث پست زدن من اینجا شد ، مطلب خانم نوپو بود. وقتی نوشته های ایشون و توصیفات ایشون رو از اون مجلس عروسی میخوندم واقعا حالم گرفته شد. خدا رو شکر که نمونه این نوع مجالس عروسی رو از نزدیک ندیدم ولی حتی تصورش هم حال انزجار و چندش برام ایجاد کرد…

یک زمانی ادم توی ماشین که داره میره از روی غفلت ضبط ماشینش رو روشن میکنه و موسیقی مبتذل حرام گوش میده ، یک زمانی از روی جهل توی خونه و توی تنهایی میشینه فیلم و کانالهای مبتذل تماشا میکنه و با چشم بدترین گناههایی که میتونه انجام بده رو انجام میده ، یکزمانی از روی بی حالی و غفلت، فرد نماز نمیخونه و خیلی گناههای فردی دیگه …

اما یک زمانی داستان فرق میکنه ، یک جمع چند صد نفره رو دور هم جمع میکنه (یا توی مکانی شرکت میکنه که صدها نفر اونجا مشغول به گناه هستن)، و بدترین گناهها رو که خانم نوپو گفتن انجام میده … نمیدونم ‼ ولی واقعا این جز دهن کجی به خداست؟ این جز اینه که بگیم خدایا ببین! ما همه دور هم جمع شدیم ، زن و مرد نامحرم ، داریم گناه انجام میدیم ، از تو هم ابایی نداریم ، داریم در ملاعام ، نه در خفای خودمون ، معصیت تویی رو میکنیم که از رگ گردن هم به ما نزدیکتری ، داریم معصیتت رو میکنیم چون ازت ترس و واهمه ای نداریم ، برامون مهم نیست که اینقدر گستاخ شدیم که بی پروا داریم دلت رو میشکنیم و ….

همه ما پر از گناهیم ،کوچیک و بزرگ ، کبیره و صغیره … ادم باید خدانترس باشه که گناه کنه ، اما یکسری گناهها هست ، گناههای که در ملاعام هست ، گناههای که لازمه پرده های حجب و حیا رو بدری ، گناههایی که رسما داری به خدا دهن کجی میکنی ، خیلی سخته… نمیدونم واقعا… بعد دو روز دیگه تو زندگی به انواع و اقسام مشکلات بر میخوریم ، چطور ادم روش میشه همون خدایی که با اون همه گستاخی توی شب اول زندگی مشترکش نافرمانیش رو کرده برای حل مشکلش صداش کنه…

یکی از سختترین کارهای این دوره به نظر من اینه که هم یک جشن شاد عروسی داشت هم توش گناه نباشه ، ملاک هم این نیست که اکثرا جشنها رو چطور برگزار میکنن ، ملاک خداست که چطور جشن رو شاد برگزار کرد که همراه لبخند مهمونها لبخند خدا هم همراه اون مجلس باشه و چه خوشبختن اون زوجی که روز اول زندگیش روز خشنودی خدا ازشون باشه نه روز غضب خدا…
ادم عاقل حواسش هست که… خواهی نشوی همرنگ ، رسوای جماعت شو… برای همین هیچ وقت ملاک رو اکثریت قرار نمیده…
حتی ملاک هم مجلس ادمهای بظاهر مذهبی بدون معرفت نیست که ممکنه توی روز عروسی خیلی از اصول رو زیر پا بزارن و از امتحان اون روز و شب سرافکنده بیرون بیان و برای توجیه مجالس گناه خودمون بگیم الان هم خانواده های مذهبی موسیقی دارن و رقص دارن و…

دین ما دین شادی و نشاط هست ، بقدری شاد که عرفا میگن ادم ناراحت و غمگین و ملول اهل بهشت نیست ....

حرف زیاده..

بقول خانم نوپو اگه این حرفها رو نمیزدم غمباد میگرفتم ، گرچه تمام حرفم رو نزدم که خیلی موضوع تاپیک به بیراهه نره.

سلام
ببینید شما باید با همسرتون به یه نتیجه مشترک برسید تا بلاخره یا ماه عسل برید یا عروسی بگیرین.
نباید لجبازی هم بکنین. مهم اینه که ازدواجتون با گناه شروع نشه، من خودم شخصا دوست دارم مراسم ازدواجم رو ساده بگیرم، و طوری باشه که باعث گناه نباشه یا ماه عسل یا سفر زیارتی سیاحتی بریم.
نحوه ی گرفتن عروسی یا ماه عسل مهمه اینطور که اسراف نباشه و باعث گناه نشه این اصل مطلب هست