موضوع: هدفش از این کارا چیه؟ همسرم منو قبول نداره

ممکنه از این چیزایی که شما میگین هم باشه البته قبول دارم مشاوره رو ولی چند بار امتحان کردم به طرق مختلف ولی مشکل اینه که وقتی ناراحته اصلا به زبون نمیاره که چشه... فقط با من سردی میکنه و رفتارش عین مرده ها سرده حق اعتراض هم ندارم بیرون میریم یه کلمه هم حرف نمیزنه وقتی اعتراض میکنم میگه من خوبم و دارم خوب رفتار میکنم....
شما درک نمیکنین چی میگم واقعا عصبیم کرده این رفتاراش... اینقد که بعضی وقتا سرش داد میکشم و اون فقط سکوت میکنه و بیشتر حرص آدمو در میاره.. مث آدم آهنی میمونه بی تفاوت ..

به جدایی فک میکنم ولی نمیدونم ب خانوادم چی بگم دوس دارم یه رابطه عاشقانه واقعی داشته باشم ازین سردی و بی احساسی خسته شدم دوس دارم با یکی باشم که دوسم داشته باشه و اینقد افسرده نباشه من دوس دارم شاد باشم همیشه شوخی کنم نمیتونم سردی رو تحمل کنم اونم سر هیچی...!!!

فربال خان.انقد راحت اسم جدایی رو نیار.طلاق ظاهرش جدایی دو تا آدمه باطنش انقد زشته که پایه های عرش خدا رو با اون بزرگیش به لرزه در میاره.
داری میگی دوس داری همسرت سرد نباشه اما خودت یه لحظه فکر نمی کنی شاید اشکال از خودت باشه.این حرفایی که تو تاپیک آخریت زدیو برو مستقیم بهش بگو اگه نتیجه نگرفتی بعد باید یه خرده احساس خطر کنی.خیلی جدی بهش بگو باید با هم حرف بزنیم.بهش بگو مشکلت با من چیه؟بعدش مشکلاتتو با همسرت که از قبل رو کاغذ نوشتی بهش بده بگو باید تو این موارد اصلاح شی.برادر شاید تا حالا واضح بهش نگفتی چی ازش می خوای.اصلن یه سوال تو از زندگیت چی می خوای؟

نوشته اصلی توسط سعیداطی

فربال خان.انقد راحت اسم جدایی رو نیار.طلاق ظاهرش جدایی دو تا آدمه باطنش انقد زشته که پایه های عرش خدا رو با اون بزرگیش به لرزه در میاره.
داری میگی دوس داری همسرت سرد نباشه اما خودت یه لحظه فکر نمی کنی شاید اشکال از خودت باشه.این حرفایی که تو تاپیک آخریت زدیو برو مستقیم بهش بگو اگه نتیجه نگرفتی بعد باید یه خرده احساس خطر کنی.خیلی جدی بهش بگو باید با هم حرف بزنیم.بهش بگو مشکلت با من چیه؟بعدش مشکلاتتو با همسرت که از قبل رو کاغذ نوشتی بهش بده بگو باید تو این موارد اصلاح شی.برادر شاید تا حالا واضح بهش نگفتی چی ازش می خوای.اصلن یه سوال تو از زندگیت چی می خوای؟

من یه زندگی ساده ولی با آرامش میخوام.. من فقط میخوام آرامش داشته باشم نه که هر چند وقت یه رفتارا و یه حرفایی بشونم که فقط آرامشم بهم بخوره..
اون اصلا ثبات نداره و نمیشه رو هیچیش حساب کرد واقعا خستم کرده منم مث خودش داره افسرده میکنه من دارم سعیم رو برا زندگیمون میکنم درس میخونم کار میکنم ولی اون فقط حرف میزنه هیچ عملی تو کار نیست فقط حرفه..فقط ادعاست..
اصلا قبول نداره من شوهرشم و یکمی هم باید حرف منو بخونه نه اینکه همش لجبازی کنه و ناراحتم کنه بعد هم همه تقصیرا میفته گردن من چرا؟؟ چون داد زدم چون ناراحتیمو ابراز کردم ولی نمیدونه سرچشمش خودشه نه من
چند بار باهاش حرف زدم گفتم من یه زندگی آروم میخوام نه اینکه هر چند وقت یه چیز جدید در بیاری و باعث افسردگی جفتمون بشی ! ماه قبل گفت لباس میخوام خریدم از گرون ترین جاها... این ماه گفت لوازم آرایش خریدم اونم از بهترین جا و بهترین مارک میگه برا کی میخوای پول جمع کنی خرج کن همشو!! میگه بریم مسافرت گفتم باشه یکم پولام جمع کنم و مرخصی بتونم بگیرم میریم ولی هیچ کدوم اینا رو نمیبینه و میگه تو هیچ کار برام نکردی!! دیگه نمیدونم باید چیکار کنم براش
شب تولدش باهام قهر بود رفتم کلی باهاش حرف زدم گفتم بیخیال بریم خوش بگذرونیم ولی گفت برا خوش گذروندن نیومدیم و کلی غر غر زد و گفت میخوام طلاق عاطفی بگیریم و جدا باشیم از هم فقط گاهی پیش هم باشیم دلم میخواست گریه کنم از دست حرفاش ولی جالبه دوروز بعد گفت تولدم رو چرا تبریک نگفتی!! در صورتی که من کلی نازشو کشیدم اصلا نمیبینه..

سلام.همسرتویه خرده بچگانه رفتار میکنه از نظر من.میشه وضعیت خونوادگیشو یه خرده شرح بدین؟

خیلی وقتا راه حل توی صورت مسئله است. فقط باید کمی دقت کنین.مهمترین حرفای آدما هموناست که مستقیم به زبون نمیارن اما میشه با کمی دقت از برخوردهاشون فهمید. می دونین از مجموع رفتارهای ایشون چه برداشتی می کنم؟

1- من میرم می چسبم به مامانم چون بیشتر بهم ابراز محبت می کنه.
اگه می خوای خودت باید بیای طرفم.

2- سن کمی دارم و هنوز حتی با جنسیت خودم کنار نیومدم. خجالت می کشم وقتی پریودم نزدیکت بشم. واسه همین میرم اونطرف. مامانم می دونه و مشکلی نداره.
بغلم کن و بگو می دونی و طبیعیه... یا اصلا به روی خودت نیار که می دونی.

3- من اعتماد بنفس بالایی ندارم. همش می ترسم ولم کنی برای همین از الان می گم دوستت ندارم که یه جورایی از خودم مواظبت کنم. یکی هم بهم گفته اگه پول نداشته باشی نمی تونی بری با یکی دیگه. پس همه پولاتو خرج خودم کن.
بهم اطمینان بده که فقط منو دوست داری.

4- به فکر من نیستی. خیلی کم میبینمت. هرچی میخوام باید ده بار بگم و با اینکار لطفشو از بین ببرم. دلت نمیخواد یه مسافرت با من بری، سرم داد میزنی... غرورمو نابود کردی. چیزی برای گفتن مونده؟ بعد میگی افسردم. انتظار داری بخندم؟
بیشتر به یادم باش. بهم بگو هرچی داری مال منه و دوست داری با هم پس انداز کنیم و یه خونه خوشگل بخریم. بهم فرصت نده که فکر کنم چی میخوام. من چه افسرده باشم چه نه، به توجه بیشتری نیاز دارم.

5- وقتی ناراحتم و تو میگی بیا بریم خوش بگذرونیم داری همه احساساتم رو نادیده می گیری. بی خیال؟ بی همین راحتی؟ من اصلا برات مهمم؟ برو. ولم کن بزار تنها باشم.
به جای اینکار، چند لحظه مینشستی کنارم و سربه سرم میزاشتی تا غصه هامو فراموش کنم. یه کادوی خنده دار برام میگرفتی. سورپرایزم می کردی تا فرصت گلایه پیدا نکنم.
6- طلاق عاطفی. چه واژه آشنایی. تو هم اصلا منو درک نمیکنی. این عقد طولانی هم که شده قوز بالاقوز. بیا زودتر عروسی کنیم. اگه بریم توی یه خونه اینقدر دلم برات تنگ نمیشه...

همینجوری که نمیشه فهمید کسی تو زندگیشه!

رفتار خودتون چطوری بوده؟ایا از شما خواسته هایی داشته که توجه نشون ندادین؟اوایل که خوب بودین کی بیشتر محبت میکرد؟اگه کم کم همه چیزو حلاجی کنی خودتوت خانوادتون همسرتون خانوادشون خاسته ها و نیازهای ایشون رو حلاجی کنی متوجه میشی ایراد از کیه

به نظر من ی روز درست باهاش صحبت کن-زندگی بچه بازی که نیست که امروز بگی میخوام فردا بگی نمیخوام

هر دوتون باید واسش تلاش کنید

مشاوره هم میتونه مفید باشه