موضوع: چطور رفتارهای شوهرم رو تحمل كنم؟

بدون وجود خدا!!!!!!!
من نماز نمي خونم اين جمله يعني خدايي تو زندگيم وجود نداره؟!!!
يعني خدا واسه كساييه كه نماز مي خونن؟!!


من تو وضعيتي نيستم كه بحث ديني داشته باشم واقعن
الان اگه اينجام بخاطر اينه كه دنبال راهكارم حتي واسه درد و دل هم نيومدم
من واقعن از حرفهايي كه راجع به شوهرم زديد ناراحت نشدم
و شما گفتيد اين بده و باز من متوجه منظورتون نمي شم و ازتون مي خوام واضح تر صحبت كنيد ممنون

دوست عزیزم
آرامش خودتون را حفظ کنید و فکرهایی مثل مرگ را کاملا از خودتون دورکنیدو فعلا هیچ اقدامی نکنید
کاملا بی توجه به همسرتون و وجود وحضورش به زندگی روزمره خودتون مشغول باشید
اس ام اس دادن شما به همسرتون و پیش قدم شدن شما کار اشتباهی بوده و نتیجه اش هم که معلوم شد
پس دیگه این کار رو تکرار نکنید و صبور باشید . هیچ چیزی مطلق نیست شما معتقد هستید که اگر اقدام به آشتی نکنید همسرتون هیچوقت پیش قدم نمیشه
ولی من بهتون میگم که اشتباه فکر میکنید شما در قدم اول باید صبور بودن و حفظ آرامش رو یاد بگیرید
صبر به معنی تحمل خواری و له شدن نیست. شما اگر فرد صبوری بودید آنقدر صبر میکردید تا همسرتون هر وقت خودش احساس کرد که آماده گفتگوست سر صحبت رو باز کنه شما خیلی عجله کردید.فکر میکنم بهتره در این مورد تجدید نظر کنید.

واما در مورد آبرو داری
اگر صبور باشید و هر موقع که همسرتون حتی اندکی از علایم خشم رو نشون داد بلافاصله محل رو ترک کنید یا موضوع صحبت رو عوض کنید داد و بیدادی راه نمیفته
البته این نوع کنترل یاد گرفتنش زمانبر هست و طول میکشه تا قلقش دستتون بیاد ولی سعی بکنید یاد بگیرید چون برای کنترل خشم خیلی مهمه
و تا زمانی که همسرتون آرامش کامل نداره ازش نخواهید با شما بحث منطقی داشته باشه چون واقعا نمیتونه
ر طی یک ماه آینده همه مشکلات رو فراموش کنید و فقط مهارت کنترل خشم همسرتون مد نظر باشه بعد از اینکه تونستید کنترلش کنید کم کم میتونید در مورد مشکلاتتون صحبت کنید
اما یادتون باشه انشاالله در طی سالیان درازی که در کنار همسرتون زندگی خواهید کرد هر وقت کوچکترین علامتی از خشم دیدید بلافاصله بحث رو قطع کنید و اگر آروم نشد محل رو ترک کنیدو به صحبتهای بی منطق و توهین هاش بی توجه باشید و تا آروم نشده نزدیکش نباشید

امیدوار باش عزیزم

مشکلت قابل حل شدنه

سلام.
به نظرم مشکل شما، درک نکردن همدیگه هست. مثلاً موقعی که همسر شما ناراحت یا عصبانی هست، شما بهش حق بدید که ناراحت یا عصبانی باشه. این موضوع باعث میشه از ناراحتیش یا عصبانیتش کم بشه.
پیشنهاد میکنم حداقل یه بار این راه رو امتحان کنید، ببینید چه نتیجه ای میگیرید.
ان شالله که مشکلتون هرچه زودتر حل میشه.

مثلا تو موقعیت زیر:

رفتیم دنبال مامانم که از خونه دختر خالش می خواست بیاد خونه خودشون و من به مامانم گفتم ما میاییم دنبالت و وقتی مامانم رو رسوندیم دم خونشون (تو راه اصلا بی احترامی نکرد) ولی وقتی مامانم پیاده شد همش غر زد و غر زد و وقتی بهم گفت من دارم خرج خانواده تو رو می دم !!!!!!! (منظور از خرج خانوادت اینه که چرا مامانت آژانس نگرفت!!)

بهتر بود به جای این جمله:

ما 90 درصد وقتمون در خدمت خانواده توئه حالا یه بار رفتی دنبال مامان من باید این حرف رو بزنی!!

فقط به ناراحت بودنش حق میدادید. این موضوع باعث میشه شوهرتون اروم بشه. مثلا میگفتید:

ببخشید وقتت رو گرفتم، تو زحمتت انداختم. (با لحن خوب، نه با حالت تیکه انداختن)

این جملات باعث میشه احساس کنه درک میشه و ناراحتیش خیلی کم میشه و در نتیجه رفتارش خیلی بهتر میشه.

سلام دوستان
من امروز صبح وقت مشاوره داشتم
اصلا باورم نمی شه از وقتی اومدم هنگ هنگم
مشاور بهم گفت یا شوهرت دوستت نداره یا اختلال شخصیت داره که در هر دو صورت چاره ای جز جدایی نداری
وای حالم خیلی بده
خیلی حرف زدم ولی اون حرف خودش رو می زد
می گفت تو خودت به شدت مشکل داری!!!
می گفت اول باید مشکل خودت رو حل کنی تا بتونی با جدایی کنار بیای
می گفت از بچگی تو خانواده بهت جراتمندی رو یاد ندادند و اگه بخوای من اینجا قدم به قدم می گم چیکار کنی ولی باید حرف هایم رو اجرا کنی (منظورش این بود که یواش یواش مشکلاتم رو به خانواده خودم انتقال بدم و بهشون بگم که نمی تونم تو این شرایط زندگی کنم
دارم دیوونه می شم تو رو خدا کمکم کنید
بهم گفت برو فکرات و بکن اگه خواستی واقعا تغییر کنی بیا و گرنه باید تا آخر عمرت به خاطر اینکه می خوای خودت و زندگیت رو فدای مامانت بکنی که اون چیزی نفهمه باید مثل برده زیر دست شوهرت باشی و صدات در نیاد
یکی بیاد بهم بگه که می فهمه من چی می گم تو رو خدا یکی بهم بگه چیکار کنم حالم خیلی بده قلبم داره از جا کنده می شه
این مشاور که پیشش رفتم گفت اصلا نباید به این زندگی ادامه بدی به خاطر مامانت!!؟/
آخه من چطور بگم نمی تونم
چطور بگم حاضرم بمیرم ولی نمی خوام خانوادم تو تنش باشن
مامان من خیلی تو زندگی سختی کشیده و ما رو به سختی بزرگ کرده و حالا خیلی خیلی خیلی احساس خوشبختی می کنه و می گه راحت شدم وقتی می بینم تو تو زندگیت مشکل نداری!!!!!!!!
من چطور می تونم آرامشش رو بهم بریزم
کسی حرف من و می فهمه؟؟؟
من حالا چطور بهش بگم بعد از این همه سختی حالا باید جدایی تنها دخترت رو هم تحمل کنی؟؟!!!
مشاور بهم گفت تو مقصری بخاطر پنهون کاریهات
خیلی حالم بده نمی دونم چیکار کنم فقط مرگ می خوام از خدا
تو رو خدا شما کمکم کنید خیلی حالم بده

سلام به افتاب خانوم.
من کارشناس نیستم که راهنماییت کنم.اما جای خوبی اومدی. منم روز اولی که اومدم اینجا با مشکل زیادی اومدم آقای خاله قزی بهم میگفتن "خانوم شما دیگه ماشالله کلکسیون مشکلید"!!!!!
اما از مدیر همدردی مشورت گرفتم هنوزم دارم میگیر و دونه دونه حلشون میکنم که البته حسابی صبر و حوصله میبخواد.
شما هم انقدر با مشکلات بجنگ تا روشون رو کم کنی. اونی که باید از رو برن مشکلاتن نه ماها.
جای خوبی اومدی ناامید نشو از حل مشکلاتت. همش درست میشه ایشالله.با صبر، کمک گرفتن از ادمهای با تجربه و آگاه و تلاش و تئوکل به خدا.

مرسي فرخ روي عزيز
امروز مشاور به من گفت فكر نكن هر چي تحملت رو ببري بالا بهت جايزه مي دن
بهم گفت بايد خودت تصميم بگيري و خودت رو نجات بدي
منظورش طلاق بود
از وقتي اومدم خونه همينطور دارم اشك مي ريزم همه اميدم به اين بود كه امروز مشاور يه راهي جلوم بزاره ولي الان به بن بست رسيدم
اينقدر احساس بدي دارم كه دلم مي خواد فقط بميرم و ديگه هيچي نفهمم
من تموم عمرم و زندگيم مامانمه اصلا بخاطر اون دارم نفس مي كشم حالا چطور بهش بگم اين چند سال دروغ مي گفتم و حالا مي خوام جدا بشم!!!
تو رو خدا يه راهي جلوم بزاريد
يه چيزي داره خفم مي كنه نمي تونم نفس بكشم فقط بايد معجزه بشه تا نجات پيدا كنم

ممنون شيدا جان
شوهر من لجبازه
فحاشي مي كنه و بد دهنه
انتقام گيره و اهل تلافي
هدف زندگيش راضي نگه داشتن مامانشه و علت تموم عصبانيتهاش و خوشحاليش فقط مامانشه
سركوفت مي زنه هر كاري مي كنه
شخصيت آدم رو به شدت خورد مي كنه
مشاور بهم گفت شوهرت رو بيار و من بهش گفتم اون اصلا مشاوره نمي ياد
مابچه دار نمي شيم و شوهرم آزو اسپرمه و اينو به مشاور گفتم
و اون گفت كه بايد به خانوادت يواش يواش همه چي رو بگي و ديگه پنهون كاري نكني
حتي بهم گفت مامانت رو بيار من باهاش حرف بزنم
بهم گفت تو هم خيلي مقصري بهاطر اينكه از اول هر چي شده سكوت كردي و از همه پنهون كردي ولي يه روز همه ميفهمن و خيلي بد مي شه
گفت اصلا جراتمند نيستي و مثل زنهاي پنجاه سال پيش و بيسواد فقط سكوت كردي و اين سكوت يه روز بد مي شكنه
پس بهتره الان خودت يواش يواش خانوادت رو آماده كني