موضوع: شناخت روحیه جدیدی از خودم بعد از تست عشق

دوست من بنده به هیچ عنوان با مشاور شما موافق نیستم.
آدم شاید یک معیار غیر درست داشته باشه .شاید سلیقه اش یک ویژگی خاص و غیر ضروری و حتی یک ویژگی مشکل آفرین و آسیب زا باشه.

پس مشاور هم بیاد بگه که آره دیگه شما سلیقته نمیشه کاریش کرد و باید یکیو اینطوری پیدا کنی ؟
ببخشید با این لحن می گم اما مگه مشاور هویجه ؟

مشاور اگه می بینه شما یک معیار غیر درست دارین باید با دلایل علمی شما رو قانع کنه.
باید با تکلیف هاییکه بهتون میده و شمارو بفرسته سمت اینکه چیزی که قبلا براتون اثبات نشده بود اثبات بشه.
مشاور کارش اینه که وقتی طرف ضعف داره، با راهنمایی های علمی خودش در وجود شخص تغییرات مهم و بزرگ بوجود بیاره و زندگی فرد رو با این تغییرات دگرگون کنه.
همونطور که در وجود من این تغییرات اعمال شد.همونطور که زندگی من دگرگون شد.
نه اینکه تاییدش کنه و بگه همینطوری که هستی باش و عمل کن.این که دیگه مشاوره نیست.


به نظرم مشکل شما در وحله ی اول اون دختر یا عشق نیست.اینه که یک مشاور غیر کاردان دارین که وقتی می خواد ابرو بگیره می زنه چشم و کور می کنه.

حالا هرچه قدر ایشون تحصیلکرده باشه اما کاملا از راهنمایی هایی که به شما کرده مشخصه ماهر نیست و کلا برای شما نمی تونه درمان باشه.
شما به جای حل مشکل عشقی خودتون اول مشاور خودتونو عوض کنین خواهشا.
ایشون ممکنه یک فرد تحصیلکرده باشه که بتونه با توجه به فرهنگ غربی اظهار نظر خوب بکنه اما با توجه به اینکه ایشون چیزی از فرهنگ ایرانی و ازدواج و روابط تو کشورمون نمی دونه و کلا تزها ومعیارها و خط قرمز هاش با توجه به فرهنگ غرب تنظیم شده پس صلاحیت مشاوره دادن به شمارو نداره.
لطفا با مشاوره گرفتن از ایشون مشکلات خودتون رو بزرگتر نکنین.

این اقا همونه که می خواستی واسه هیپنوتیزم بری پیشش؟
یه جا نوشتی که با کمک روانشناسا و مشاورا توی این چند سال تونستی خودتو بهتر بشناسی. باشه. پس برات سودی داشتن. اما الان مگه قرار نبود دو هفته فقط و فقط روی ارامش ذهنت تمرکز کنی؟ چرا باز با این مشاور و اون مشاور هی در تماسی؟

حداقل همون دو هفته ای که می گی رو بیا خودتو از شلوغی و مشاور و روانشناس و اعصاب خوردی و این چیزا دور نگه دار. سعی کن فکرتو ارام کنی و تا حد ممکن به چیزای زاید فکر نکنی. همون تاپیک بهار زندگی خوبه واست. به هیچ چیز اضافی فکر نکن. نه عشق نه دوستت نه فلان روانشناس نه نظریه ی روانشناس نه دعا نه خدا نه پولی که فلان جا دادی و نه هیچ چیز دیگه.

هر کار که می کنی توی دو هفته فقط روی همون کار تمرکز کن. اگه هم فکرت یه لحظه پرید به خودت بگو عیبی نداره دوباره روی کاری که می کنی تمرکز کن. روی ظرف شستن روی غذا درست کردن روی غذا خوردن روی راه رفتن روی ریتم ارام نفس کشیدن و هر کاری که در هر لحظه ای مشغول انجامشی فقط روی همون تمرکز کن.

پیاده روی و دوش در حد خیس شدن سریع روزانه (نه حموم طولانی) موسیقی بی کلام ارام اینا همه توی اون تاپیک هست. غذای سالم شامل سبزیجات. و ...
بعد از دو هفته نتیجه اشو نگاه کن. دو هفته فکر و جسمتو سلامت و دور از دغدغه نگه دار.

تو تا وقتی وسط گودی که نمی تونی بگی این عشقو می خوای یا نه. وقتی ادم وسط یه ماجراست نمی تونه خیلی چیزا رو درست ببینه. یه کم که فاصله پیدا کنی باعث میشه که ارام تر بشه فکرت. و این ارامی باعث میشه بتونی در ارامش و بی استرس یه چیزایی رو ببینی که قبلا نمی خواستی و یا نمی دیدی.

مگه نمی گی روزه می گرفتی؟ خوب این دو هفته رو یه جور روزه یه جور تزکیه نفس یه جور محبت به خودت به فکرت در نظر بگیر. فکر و جسمت رو در سلامت بهداشت ارامش قرار بده. دو هفته از همه اون روانشناسا و همه اون دعا ها همه اون عالمان مذهبی اخبار اهنگ های با صدای خواننده ادمای رو اعصاب و همه چیزای اضافی دوری کن.

بعد از دو هفته بیا بگو نتیجه اشو.

ادم شبا می خوابه. این خواب اگه درست باشه باعث میشه برای روز بعد بتونه درست و دقیق کار کنه و فکر کنه. تو ده سال بی وقفه پی یه ماجرایی. دو هفته به خودت ارامش بده. بعدش راجع بهش فکر کن.

من تا چند سال پیشا واقعا خوابم خوب بود. خیلی عمیق بود. هر بلایی هم سرم میومد می خوابیدم بیدار میشدم برام دور دور بود. ارامش داشتم. اما یه اتفاقاتی برام افتاد که دیگه حتی موقع بیداری هم احساس امنیت کافی نمی کنم. الان چند ساله خواب عمیق و با کیفیت ندارم. توی روز هم به خاطر اون احساس امنیت نکردن نمی تونم کامل روی کاری که می کنم یا درسی که می خونم تمرکز کنم. به محیط اطرافم اعتماد ندارم ناخوداگاه. و ناچارم نصف انرژی و حواسمو چه خواب چه بیدار بذارم برای این محیط اطراف. نتیجه اش هم خستگیه. خستگی ای که باعث شده هم کارامو درست و کامل نکنم هم اعصاب خوردی های ناشناس برای خودم داشته باشم.

پس لطف کن دو هفته بعد از ده سال استمرار در فکر کردن به این چیزا به خودت محبت کن. ارامش داشته باش در فکر جسم و روانت. و اگه هم خواستی عاشق کسی باشی این دو هفته فقط عاشق خودت باش. فربون صدقه خودت برو.

موفق باشی.

نوشته اصلی توسط pasta

مشاور اگه می بینه شما یک معیار غیر درست دارین باید با دلایل علمی شما رو قانع کنه.
باید با تکلیف هاییکه بهتون میده و شمارو بفرسته سمت اینکه چیزی که قبلا براتون اثبات نشده بود اثبات بشه.
مشاور کارش اینه که وقتی طرف ضعف داره، با راهنمایی های علمی خودش در وجود شخص تغییرات مهم و بزرگ بوجود بیاره و زندگی فرد رو با این تغییرات دگرگون کنه.
همونطور که در وجود این تغییرات اعمال شد.همونطور که زندگی من دگرگون شد.
نه اینکه تاییدش کنه و بگه همینطوری که هستی باش و عمل کن.این که دیگه مشاوره نیست.

سلام
قبل از هر چیزی باید بگم ایشون یکی از بزرگترین روانشناسان کشور برتیش هست و خیلی هم معروف هستند .
طبق نظریه ایشون سلایق در افراد تحت هیچ شرایطی عوض نمی شوند فقط یه مدتی کمرنگ میشن
ایشون این خصوصبت اخلاقی من رو نادرست نمی دونن بلکه به نظر ایشون هر کسی به شکلی تحریک میشود و نمی شه گفت همه افراد باید یک جور باشند
ایشون میگن ایده ال در نظر هر شخصی متفاوت هست چون به این شکل افریده شده اند

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط meinoush

این اقا همونه که می خواستی واسه هیپنوتیزم بری پیشش؟
یه جا نوشتی که با کمک روانشناسا و مشاورا توی این چند سال تونستی خودتو بهتر بشناسی. باشه. پس برات سودی داشتن. اما الان مگه قرار نبود دو هفته فقط و فقط روی ارامش ذهنت تمرکز کنی؟ چرا باز با این مشاور و اون مشاور هی در تماسی؟

حداقل همون دو هفته ای که می گی رو بیا خودتو از شلوغی و مشاور و روانشناس و اعصاب خوردی و این چیزا دور نگه دار. سعی کن فکرتو ارام کنی و تا حد ممکن به چیزای زاید فکر نکنی. همون تاپیک بهار زندگی خوبه واست. به هیچ چیز اضافی فکر نکن. نه عشق نه دوستت نه فلان روانشناس نه نظریه ی روانشناس نه دعا نه خدا نه پولی که فلان جا دادی و نه هیچ چیز دیگه.

هر کار که می کنی توی دو هفته فقط روی همون کار تمرکز کن. اگه هم فکرت یه لحظه پرید به خودت بگو عیبی نداره دوباره روی کاری که می کنی تمرکز کن. روی ظرف شستن روی غذا درست کردن روی غذا خوردن روی راه رفتن روی ریتم ارام نفس کشیدن و هر کاری که در هر لحظه ای مشغول انجامشی فقط روی همون تمرکز کن.

پیاده روی و دوش در حد خیس شدن سریع روزانه (نه حموم طولانی) موسیقی بی کلام ارام اینا همه توی اون تاپیک هست. غذای سالم شامل سبزیجات. و ...
بعد از دو هفته نتیجه اشو نگاه کن. دو هفته فکر و جسمتو سلامت و دور از دغدغه نگه دار.

تو تا وقتی وسط گودی که نمی تونی بگی این عشقو می خوای یا نه. وقتی ادم وسط یه ماجراست نمی تونه خیلی چیزا رو درست ببینه. یه کم که فاصله پیدا کنی باعث میشه که ارام تر بشه فکرت. و این ارامی باعث میشه بتونی در ارامش و بی استرس یه چیزایی رو ببینی که قبلا نمی خواستی و یا نمی دیدی.

مگه نمی گی روزه می گرفتی؟ خوب این دو هفته رو یه جور روزه یه جور تزکیه نفس یه جور محبت به خودت به فکرت در نظر بگیر. فکر و جسمت رو در سلامت بهداشت ارامش قرار بده. دو هفته از همه اون روانشناسا و همه اون دعا ها همه اون عالمان مذهبی اخبار اهنگ های با صدای خواننده ادمای رو اعصاب و همه چیزای اضافی دوری کن.

بعد از دو هفته بیا بگو نتیجه اشو.

ادم شبا می خوابه. این خواب اگه درست باشه باعث میشه برای روز بعد بتونه درست و دقیق کار کنه و فکر کنه. تو ده سال بی وقفه پی یه ماجرایی. دو هفته به خودت ارامش بده. بعدش راجع بهش فکر کن.

من تا چند سال پیشا واقعا خوابم خوب بود. خیلی عمیق بود. هر بلایی هم سرم میومد می خوابیدم بیدار میشدم برام دور دور بود. ارامش داشتم. اما یه اتفاقاتی برام افتاد که دیگه حتی موقع بیداری هم احساس امنیت کافی نمی کنم. الان چند ساله خواب عمیق و با کیفیت ندارم. توی روز هم به خاطر اون احساس امنیت نکردن نمی تونم کامل روی کاری که می کنم یا درسی که می خونم تمرکز کنم. به محیط اطرافم اعتماد ندارم ناخوداگاه. و ناچارم نصف انرژی و حواسمو چه خواب چه بیدار بذارم برای این محیط اطراف. نتیجه اش هم خستگیه. خستگی ای که باعث شده هم کارامو درست و کامل نکنم هم اعصاب خوردی های ناشناس برای خودم داشته باشم.

پس لطف کن دو هفته بعد از ده سال استمرار در فکر کردن به این چیزا به خودت محبت کن. ارامش داشته باش در فکر جسم و روانت. و اگه هم خواستی عاشق کسی باشی این دو هفته فقط عاشق خودت باش. فربون صدقه خودت برو.

موفق باشی.

سلام
بله درسته قرار بود من دو هفته تمرکز کنم و دختر مورد علاقه ام رو برای ابد فراموش کنم اما این روانشناس یه کاری کرد که دیگه احساس میکنم هیچ حسی بهش ندارم،

دوست من خواهشا یکبار دیگه کاملا پست فرشته ی مهربان رو بخون تا متوجه بشی چرا نباید از یک روانشناس بریتیش کمک بگیری.
مبنای نگرش اونها کاملا با ما فرق می کنه.

یه مثال ساده می زنم.تو اون فرهنگ اگه زنی 3 بار ازدواج کرده باشه و طلاق گرفته باشه، یک مورد کاملا نرمال به حساب میاد.و اگه از یک مشاور تحصیلکرده ی اون نگرش و فرهنگ نظر بخوای نظرش احتمالا اینه که مشکلی در ازدواج با چنین خانمی نیست.اما اگه همین موزذ تو ایران باشه شما با توجه به شرایط و فرهنگ ایران نمی تونی از اون مشاور کمک بخوای.
و حتما یک روانشناس ایرانی می تونه کمک بزرگی واقع شه و شما رو از مشکل بزرگی که ممکنه تو ایران بهش بخوری نجات بده.
در بسیاری از موارد دیگه هم همینطوره.
غربی ها اعتقاد دارن آدم هر چیزی رو دوست داره باید بره سمتش.
اگه س.ک.س دوست داره بره سمتش.اگه مشروبات الکلی دوست داره بره سمتش.اگه دوست داره بقیه رو تحریک کنه پس این کارو بکنه.اگه هرجا هر تفکر غلطی بود هم عیب نداره آدم آزاده هر جور خواست فکر و عمل کنه.
این چیزیه که اونها دارن باب می کنن.و تحت تفکر فراماسون و همینطور به نوعی داروینیسم هستش.
اونها می گن خدا رو بیخیال شو و هرکاری دوست داری انجام بده.اونها می گن خودتو محدود نکن.
تو تمام فیلماشون می خوان این مفهوم و برسونن.آیا تفکرشون درسته ؟آیا چنین تفکری رو قبول داری ؟اگه آره پس دور این سایت رو خط بکش.
چنین افرادی جز اینکه زمینه ی انحراف شمارو فراهم کنند هیچ چیز دیگه ای ندارن.

پس بپذیر که شما نباید از چنین فردی کمک بگیری دوست من.
حتی اگه تو بریتیش که سهله، تو اروپا و آمریکا بهترین روانشناس باشه.


روانشناس باید بتونه معیار ها و نیاز های فکری و خیلی چیزهای دیگه رو تعدیل کنه.
باید بتونه به آدم کمک کنه واسه تغییر.وقتی درون شما مشکلی وجود داره و معیار غلطی تو ذهنت داری باید شمارو با دلیل و برهان متوجه غلط بودن فکرت کنه و زمینه ی تغییرتو فراهم کنه.
نباید همه مثل همه فکر کنن. اما وقتی کسی فکرش آسیب زا و اشتباهه وظیفه ی روانشناس چیز دیگه ای ایجاب می کنه.