موضوع: خیلی دلم می خواد ازدواج کنم

نوشته اصلی توسط صبوری

سلام دوست عزیز.

فقط این رو بدونید شغل و تحصیلات به یک فرد شخصیت نمیده این شخصیت خود فرد هست که مهمه و به شغلش اعتبار میبخشه.

ممنون از صبوری عزیز
فقط خاستم یه نکته بگم

شغل و تحصیلات میتونه نشانه مهمی از شخصیت ادما باشه... مخصوصا برا اقایون که قسمت اعظم شخصیتشون گره خورده به کارشون و براشون مهمه .
البته منظورم این نیست که رد کردن اینطوری صحیحه یانه چون به قول میشل جان انسان یه مجموعه است و باید اجزای اون رو کنار هم سنجید و به کل پی برد
هرچند همه این اجزا یه سنخیتی و شباهتی باهم دارن درصد در صدو لابلای این ها گاه استثناهای جالبی پیدا میشه البته خیلی کم ... همه چی مربوط به من یه نشونه از منه که یه کل رو ایجاد کرده...

بطور کل مثلا نمیشه از راننده کامیون انتظار داشت که مثل یه پزشک رفتار کنه حرف بزنه خب پس شغل خیلی مرتبط به شخصیت هست ... هر کدوم اقتضاءات خاص خودشونو دارن و در جای خودش بجاست .

نتیجه: باید اول کار ؛خودمونو بسنجی و بعد بسته به اون معیاراتو ردیف کنی و از خاستگار انتظار داشته باشی ...
هرچند همیشه شرایط ایده ال جور نمیشه و همیشه معیارهای ما عملی نمیشه حتما باید از قسمتی از خواسته ها بگذری تا بتونی ازدواج کنی .

فرشته اردیبهشت عزیز به نظر من مهمه ببینی اون فردی که درخواست ازدواج داره حاصل عمرش چیه تا اون سن چکار کرده و نگرشش به زندگی چیه .
من معتقدم این افراد هستند که به شغلشون اجازه جلوه دادن میدن.

هر شغلی ادبیات و قوانین خاص خودش رو داره ولی باید دید اون فرد در اون شغل چقدر کاری درستکار و دنبال روزی حلال هست

الاندر جامعه ما افراد در جایگاه واقعی خودشون نیستند دیگه معیار رو هم روی بازه خاص تحصیلی و شغلی بذاریم موقعیت های کمتری برای ازدواج پیش میاد.

بله درسته من فقط کلی گفتم و شما بعد مذهبی و کاری بودن و مسوولیت پذیری رو گفتی

اما توضیحو راجب اینکه گفتی شغل و تحصیل به کسی شخصیت نمیده عرض کردم
این که درست کار هرکسی در جای خودش باارزشه ولی تو باید ببینی با کدوم قشر جوری با طبقه فرهنگی کارگری پزشکی یقه ابی یقه سفید ... ؟

مثلا فرض کن یه کی کارش بنایی هست و درسش هم در حد دیپلمه و اصلا هم تو بحث کتاب و درس و نت نیست خیلی هم ادم درستیه روزی حلال کسب میکنه و کاریه حتی پول خوب هم در میاره
خب این که باارزشه درست اما برا یه دختر که مهندسه و داره ادامه تحصیل میده و کنکور دکتری شرکت کرده و ... میتونه مناسب باشه؟ در کل نه چون بحث مشترکی ندارن به ظاهر... و این دختر نمیتونه صرفا بخاطر اینکه ادم درستیه و کل زندگیشو کار کرده باهاش ازدواج کنه.(البته اگه دختره نخاد به هر قیمتی ازدواج کنه).

با تشکر از فرشته اردیبهشت عزیز و تذکرات به جاشون.
ببینید نمونه ای که ایشون مثال اوردن فقط گفتند راننده تاکسی بوده نگفتند در کنارش چه چیزهای دیگه ای داشته.
یه موقع یه فرد مخترع هست و چون هنوز کاری نداره و مجبور هست برای مدتی راننده میشه تا کارش به ثمر برسه یا فرض دیگه این که در کنار شغلش آدم به روز و با اطلاعاتی هست.
اما یه وقت اینطور هست که طرف هیچکاری انجام نداده دیگه آخرش رفته راننده شده و هیچ برنامه دیگه ای در کنارش نداره .
منم مثل شما فکر میکردم ولی به طور اتفاقی با خانواده ای آشنا شدم که آقا راننده تاکسی بود ولی همه خصوصیات خوب اخلاقی رو داشت و مبادی آداب بود.

به هر حال انسانها با هم فرق دارند و معیارهای فرد مقابل شون براشون هم متفاوته. یه نفر دوست داره همسرش تحصیل کرده باشه، یه نفر دوست داره دست پختش خوب باشه، به نفر دوست داره پولدار باشه و ...
چیزی که مهمه شما باید قبل از اینکه بخواید خواستگارتون رو بررسی کنید، نخست این معیارهای خودتون رو بشناسید. معیارهای شما هم کاملا شخصی هستند و نباید کاری به نظر دیگران داشته باشید
مثلا من یکی از معیارهای مهمم برای انتخاب همسر آیندم اینه که حتما اون دختر خانم ورزش بکنه. به طور منظم و هفتگی حتما ورزش رو توی برنامه ش داشته باشه. چون خانم هایی که ورزش می کنن معمولا شاداب تر و پرانرژی تر با روحیه خوب هستند

کلا هر کسی برای خودش معیارها و ایده آل های خودشو داره و اصلا همینه که هر انسانی رو خاص می کنه

در ضمن این صفحات هم برای شما می تونن مفید باشن مطالعه شون کنید:
http://www.hamdardi.net/thread-9311.html
http://www.hamdardi.net/thread-18.html

واقعا برای تک تک دختر ها و پسر ها متاسفم
برای دکتر شاهین فرهنگ متاسفم
برای خودم متاسفم
برای این چیزی که به اسم کفویت باب شده متاسفم

ازدواج در ایران مثل عملیات غیر ممکن شده
از طرفی جلوی همه چیز رو گرفتند و فقط راه ازدواج رو باز گذاشتند و از طرف دیگه اینکار رو به شدت غیر ممکن کردند و جالبه مدام همه جا شعار داده میشه که ازدواج راحت و به موقع و ...

یعنی دخترهای ما انقدر کامل و بی نقص و کمال مطلق هستند و پسر های ما انقدر ناقص و بی ارزش هستند که هر دختری ادعا میکنه من نمیتونم هم کفومو پیدا کنم و مجبورم پسری رو پیدا کنم که چند درجه ازم پایین تره

این دختر با کدوم متر خودشو سنجیده که به این نتیجه رسیده؟

من فقط یکی از چرندیاتی که به خورد ما داده میشه رو میخوام کامل باز کنم

کفویت زیبایی :
هر دختری حس میکنه از درجه زیبایی متوسط یا بالا برخورداره و باید همسرش هم در این سطح باشه اما دختر ها دو مسئله رو در نظر نمیگیرن
1.زیبایی پسر رو باید در کنار سایر هم جنس های خودش در نظر بگیرن و دختر نباید جزییات زیبایی خودش رو با پسر مقایسه کنه
مثلا اکثر پسرها در سن حدود 30 سالگی بیشتر موهای سرشون میریزه و این امر ژنتیکیه و دست خودشون نیست و ممکنه با پسری در سن فرضا 27 سالگی ازدواج کنید و موهای پرپشتی داشته باشه اما ظرف چند ماه یا چند سال موهاش بریزه
به نظرتون آیا درسته که مثلا دختر موهاش یا پوستش یا چشماش یا هر قسمت از زیبایی بدنشو با پسر دیگه ای مقایسه کنه

2. دختر چطور به این نتیجه رسیده که زیبا ست و آیای واقعا زیبایی اش در حدیه که فکر میکنه
اولا زیبایی دختر ها فقط بواسطه صورتشون سنجیده میشه چون تمام بدنشون پوشیده است که این امر کاملا اشتباهه
ثانیا دختر از وسایل آرایشی استفاده میکنه

شما دختری رو در نظر بگیرید که بقول دوستان یک آرایش ملایم میکنه و میاد بیرون
فقط پوست صورتش معلومه ، که تمام لک ها و جای جوشهای صورتش رو پوشونده و رنگ پوست صورتش تغییر کرده حتی سیاهی زیر چشم و کناره ها و روی بینیش رو از بین برده و حتی روزنه و محل رشد موهایی که بالای لب و کنار چونش هستند رو پاک کرده معمولا روی پلک و دور چشمشون هم کار میکنند و ابروهاشون و ...
خوب معلومه که این دختر برای دوستاش و حتی پسر ها زیبا به نظر میاد
ولی زندگی مشترک این طور نیست و وقتی دختر فقط مغنه اش رو در بیاره و موهاش نمایان بشه خیلی قیافش تغییر میکنه
وقتی لباس هاش رو در بیاره و مابقی پوست بدنش که اکثرا رنگ پریده وشل و پوشیده از مو است مشخص بشه
وقتی یکبار حموم بره یا دست و صورتش رو بشوره
باور کنید همسرش جا میخوره ، انگار یه نفر دیگه بیرون بوده و یکی دیگه توی خونه است و جالب اینجاست که این پایان کار نیست و گذاشتن ماسک و استفاده از وسایلی مثل اونها که بعضا بشدت بد بو هستند یا قیافه دختر رو از اونچیزی هم که هست کاملا عوض میکنه هم ادامه ماجراست

صحبت ما اینجاست که آیا واقعا دختر ها ملاک درستی برای پیدا کردن میزان زیباییشون دارن

جالبه که این نوع از کفویت ابداع آقای دکتر روانشناسیه که موهای سرش کاملا ریخته و عینک میزنه و بینی بزرگی داره و ظاهرش برای معدود دختری نمره قبولی میاره

آیا همین دکتر روانشناس اگر مجرد بود کسی حاظر بود بر مبنای سخنرانی های ضبط شده خودش باهاش ازدواج کنه ؟


این بحث فقط درخصوص معیار زیبایی بود

همه دختر ها فکر میکنند خانوادشون اصیل ترین و ناب ترین خانواده روی کره زمینه

جالبه اگر پای جنگ خواهر شوهر با همسرت بشینی متوجه میشی هر دو مدعی هستند که خانواده طرف مقابل در حد اونها نیست

یا اینکه مدرک انقدر براشون مهمه اصلا این درک رو ندارن که اون پسر بد بخت باید سربازی بره و نمیتونه دو سه سال پای کنکور بشینه
یا برای کار باید اقدام کنه و مثل دخترا نمیتونه خونه بشینه و از پدرش پول تو جیبی بگیره و مالتو و گوشی و لوازم آرایشی و هزار یک جور وسیله گرون قیمت بخره

در مورد اخلاق و مابقی مسائل هم دختر ها خیلی در مورد خودشون اغراق میکنند

من واقعا دلم برای پسر های جامعه مون میسوزه
باید مانکن باشن - خانوادشون ثروتمند باشه - تحصیلکرده باشن -استاد دانشگاه باشن - زیر بار مهریه 1 میلیاردی برن - خونه و ماشین داشته باشن - و خلاصه بهترین مرد روی کره زمین باشن تا ازدواج کنن

اگه اینا یعنی کفویت و شما از سخنرانی دکتر شاهین فرهنگ به این نتایج رسیدید یا باید جلوی این فرد رو گرفت یا باید قید ازدواج رو زد

مگه قراره از ازدواج چه چیزی به پسر برسه که باید این همه سختی بکشه
باور کنید اون کسی که همه چیزش تکمیله اصلا دنبال ازدواج نیست و هر روزش رو با یکی پر میکنه

جالبه همه دخترا از خانواده مذهبی خودشون این چیزا رو نقل میکنن
مگه توی قرآن ننوشته که از فقر نترسید و ازدواج کنید ... اینهمه در خصوص ازدواج ساده مطلب نوشته شده و پیامبر حرف زده اونوقت ادعای خانواده اسلامی دارید ؟

دخترا های عزیز کسی که داره بخت شما رو برای ازدواج از بین میبره خود شمایید
شما به اینکارتون ادامه بدید و آقا شاهین هم مدام سخنرانی ضبط کنه و ما هم میدونیم چطور باید نیازهامون رو برطرف کنیم

بخدا توی کشور های پیشرفته کفویت به این شکل و این مزخرفات وجود نداره