موضوع: رفع نیاز عاطفی و جنسی بدون ازدواج ؟؟

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

موضوع اینه که یک رابطه از دو طرف تشکیل میشه و معمولا در یک رابطه که تعهدی نباشه و صرفا جهت رفع نیازها باشه حداقل یکی از طرفین آسیب می بینند. شما شاید با توجه به خصوصیات خودتون بتونید بگید که می تونید بر هیجاناتتون کنترل داشته باشید تا آسیب کمتری ببینید ولی شما نمی تونید بر طرف مقابلتون کنترلی داشته باشید. ضمن اینکه من اعتقاد دارم از کسی که وارد یک رابطه بدون تعهد مشخص و ثبت شده میشه انتظار نمی ره که بتونه کنترل زیادی بر هیجاناتش داشته باشه و یک رابطه بدون آسیب رو تجربه کنه.

ببینین من از اول هم گفتم که به دنبال یک رابطه ی امن هستم.منظورم از امن می تونست این باشه که خیالم راحت باشه که هم من به اون متعهدم هم اون به من.اما نه تعهدی در حد یه عمر زندگی بلکه تعهدی در حد چندین سال (میان مدت).
و اینکه شاید فردی رو پیدا کنم که اونم شرایط من رو داشته باشه و به دنبال یک رابطه ی بلند مدت و آشکار نباشه و بخواد یک رابطه ی امن میان مدت رو تجربه کنه.این فقط یک راه از چندین راهی که پیش روی منه بود.اومدم اینجا که نقاط قوت و ضعف انواع راه حل هایی که می تونم داشته باشمو بررسی کنم.

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

تاپیک مشاوره ای جای بحث آزاد عمومی نیست

ما با استثناء ها کار نداریم و تمرکز ما بر روی ابتلائات وآسیب های شایع هست که فراونی آن بالاست و اینجا هم مثل یک کلینیک است . شما هم ظاهراً مشاوری حضوری دارید و در اینجا قصد دارید یا بحث و تبادل نظر در خصوص روابط دوستی که همدردی با آن مخالف است داشته باشید که جایش انجمن آزاد هست و اینجا اجازه ندارید وارد بحث عمومی شوید ، یامی خواهید افراد تجارب خود را عنوان کنند که باز هم جایش اینجا نیست . لطفاً جهت و هدفتان را در ادامه تاپیک مشخص کنید


با تشکر

خانم سرپرست یعنی چی که ما با استثنا ها کاری نداریم ؟ هر شخصی مشکل خاص خودشو داره ، ویژگی های خاص خودشو داره و در نتیجه راه حل خاص خودشو می طلبه.اگه شما می خواستین کتاب روانشناسی بنویسین اونوقت حرف شما قبول بود که باید عموم رو در نظر گرفت.
اما اینجا تو این سایت که مشکل حول محور یک انسان (که بیانش کرده) با ویژگی های هویتی مشخص هستش دراین صورت نباید راه حل عمومی داد.بلکه باید برای همون شخص با توجه به نوع مشکل و شرایطش راه حل داد.
مواد مخدر زندگی یک انسانو نابود می کنه.هیچکس مواد مخدر رو هیچ جا به عموم پیشنهاد نمی کنه.اما می بینیم که یه مریض سرطانی هست که دکترش اختصاصا برای اون نوعی از مواد مخدر رو تجویز می کنه.پس همدردی هم مجبوره در بعضی موارد دوستی ها یا هر راه حلی که در حالت عادی برای عموم تجویز نمی کنه رو تجویز کنه.
اینکه من مثلا با یک فرد به مدت چند سال رابطه ای امن رو تجربه کنم شاید بهتر از این باشه که از بعد از پر شدن ظرفیتم خدایی نکرده دست به اعمالی بزنم که ....(گرچه این اتفاق نمی افته اما در نظرش بگیرید)
این یه مثال بود و امیدوارم بپذیرید حرف بنده رو.
از طرفی من اومدم از دوستان اینجا که تجربه داشتن بپرسمو از اونها مشاوره بگیرم.یا از اساتید و دکتر های عزیز که 100% افرادی مثل من بهشون مراجعه کردن و مشکلاتی از این قبیل داشتن.قطعا روانکاوهای اینجا می دونن هر راه با توجه به شرایط افراد به کجا منتهی میشه.
به نظرم این بحث چون به ازدواج به طور مستقیم مربوطه، تاپیکش در جای مناسب خود ایجاد شده.

نوشته اصلی توسط واحد

برادر خوبم به همدردی خوش امدید شما خودتون گفتید که مرحله دوستی دختر و پسری رو قبلا گذروندید و اون درسی شده براتون و خودتون واقف شدید که ضربه روحی که طرفین متحمل میشند خیلی زیاده . پس دیگه تکرارش نکنید . ولی نیاز عاطفی و جنسی که دارید رو چکارش کنید ؟ این سوالیه که پیش میاد . همونطور که مدیر همدردی عزیز بیان کردند و مثال خیلی خوبی زدند . این نیاز و این غریزه برای همه وجود داره . ولی عده ای بنابه شرایطشون ترجیح میدهند 4-5 سالی صبر کنند تا در شرایط بهتری ازدواج کنند ولی عده ای ترجیح میدهند همین الان ازدواج کنند. در هر حال در فرهنگ و دین و ایین ما راهی به غیر از ازدواج برای رفع نیاز های عاطفی و جنسی متصور نیست . و هر راه دیگری میتونه به شدت اسیب زا باشه . ازدواج تو این سن و با شرایط شما گرچه ممکنه سخت به نظر برسه ولی نا ممکن نیست . میشه خانواده یا دختری رو که شرایط شما رو بپذیرند رو پیدا کرد . فقط سطح توقعتون باید زیاد بالا نباشه و به هم کفو خودتون راضی باشید . میتونید پس از عقد دوران نامزدیتونو طولانی تر کنید تا کارهاتون رو سامان بدید .

بگذارین از وضعیت مالی خودم بگم.من تو یک خانواده ی متوسط و موسیقی پرور بزرگ شدم.هر چیزی که تا الان می خواستم داشتم.شاید هیچوقت ماشین واسه خودم نخواستمو خواسته هام بیشتر سمت سوی دیگه داشت.اما همیشه همه چیز داشتمو بهترین لباسارو پوشیدمو بهترین غذارو خوردم.بهترین امکاناتو داشتمو به طور کل از وضعیت مالی خودمون احساس رضایت داشتم.
الان می گم شرایط مالی خوبی ندارم منظورم اینه که از خودم سرمایه ای ندارم.و از اونجایی که خانواده ی من راضی به ازدواج در سن کم نیستنو عقیده دارن پسر باید به استقلال مالی برسه بعد ازدواج کنه به همین دلیل از حمایت اونها تو این زمینه برخوردار نیستم.
از طرفی با اینکه می تونم روی پدرم فشار بیارم اما اونهم 67 سالشه و کلا دلم نمیاد بخوام چنین فشاری رو الان بهش متقبل کنم.تو همین سن هنوز کار می کنه و زحمت می کشه و می دونم پولش که جای دیگه در جریانه رو نمی تونه یهو بابت مثلا عروسی من هزینه کنه.
من هم خودم برنامه نویسمو دارم دوره های تخصصی مربوط به خودمو می گذرونمو خلاصه بگم به آینده ی خودم مطمئنم.الان واسم کار زیاده اما شرایط کار کردن ندارم.
به همین خاطر نمی تونم ازدواج کنم با این شرایط.خودمم علاقه دارم تو کار و درسم بیشتر پیشرفت کنمو حتی نمی دونم تا چند سال دیگه ایران می مونم یا نه.به همین خاطر ازدواج در این سن برای من حکم یه مانع در راه پیشرفت رو داره.
اما از طرفی تحمل و صبر این روزها هم برای من بسیار بسیار بسیار دشوار شده و هیچ راه حلی که بتونم بهش اطمینان کنم هم جلو روی خودم نمی بینم.

حالا با توجه به این شرایط راهنمایی کنین منو....




راستی دوستان خیلی ممنونم بابت جواباتون.دلگرمم کردین.

نوشته اصلی توسط بابک 1369

برای ازدواج موقت که دختر باکره و مجرد که قبلا ازدواج نکرده باشه در عمل به هیچ وجه وجود نداره
در عمل فقط خانم های مطلقه و یا بیوه به ازدواج موقت پاسخ مثبت میدن. ازدواج موقت به درست یا به غلط نزد اکثر خانواده های ایرانی خیلی بد جا افتاده و بد می دونن
برای همین خانواده های دو طرف به خصوص خانواده دختر خانم اصلا زیر بار نمیرن . حتی اگر دختر خانم خیلی عاشق و شیدای شما باشه خانوادش اجازه نمیدن. برای همین میگم در عمل دایره انتخاب شما فقط از بین خانم هایی هست که قبلا ازدواج کردند حالا یا مطلقه یا بیوه

در این خصوص هم مواردی که من از اطرافیانم شنیدم و توی این سایت هم دوستان تعریف کردند (اگر سرچ کنید تاپیکهای ازدواج موقت موجوده) ، 90 درصد به بالا خانمهایی که به صیغه رضایت میدن در عوض ساپورت مالی می خوان. یعنی حتما باید بضاعت تون برسه که بهشون پول یا همون نفقه یا مهریه یا هر چیز دیگه که اسمشو بذارید بپردازید.
شاید کسایی بیان بگن که نه این طور نیست و خانم های پاکدامنی وجود دارن که بدون چشم داشت مالی و برای اینکه به گناه آلوده نشن میان و پاسخ مثبت میدن، اما توی عمل چنین چیزی وجود نداره یا اون قدر کمه که حتما باید کلی بگردی و شانست هم خیلی خوب باشه
توصیه ای که من بهت می کنم بر حسب شنیده هام ، برای اینکه بتونی ازدواج موقت انجام بدی حتما باید وسع مالیشو داشته باشی و پول خرج کنی. اگر نمی تونی یا نمی خوای کلا از ازدواج موقت بیا بیرون و وقت براش نذار و وقتتو روی راهکارهای دیگه متمرکز کن

در ضمن مطمئن هم باش توی این انجمن هیچ کسی به اندازه من با صداقت توی این تاپیک باهات صحبت نمی کنه

دوست من از جوابو صداقتت ممنونم.
این موارد رو من هم قبلا در جریان بودم که حتما ساپورت مالی می خوان.خب من اگه حقوق داشتم و می تونستم مسئولیت مالی بپذیرم که می رفتم ازدواج دائم می کردم.
بعدش چطور می تونم دست طرفی که مثلا 10 سال بزرگتره رو بگیرم باهاش برم سینما و احساس لذت کنم ؟
گفتم که نیاز فقط جسمی نیست.
من احساس لذت از رابطه می خوام. به دنبال آرامشم هستم.آرامش هم فقط تو اتاق خواب نیست.
اون مسائل شاید بخشی از لذت و آرامش باشه اما همش نیست.
من باید طرفو دوست داشته باشمو بدونم طرفمم منو دوست داره.
ما که ربات نیستیم که من فقط به طرف پول بدم و ....

نوشته اصلی توسط sorosh

سلام
اینکه شما بخواهید یک رابطه سالم و طولانی مدت داشته باشید که هم نیازهای عاطفی و هم سکس رو براتون تامین کنه قابل درکه
و از طرفی بهتون تبریک میگم که حاضرید شرایط طرف مقابلتون رو هم مد نظر داشته باشید و نمیخواهید به طرف مقابل لطمه ای بزنید
واقعا این دیدگاه جای تبریک داره
هستند خیلی ها که بدون در نظر گرفتن شخصیت طرف مقابل فقط در پی برآوردن نیازهای خودشون هستند
جای مسرت داره که شما اینطوری نیستنید
اما درباره سوالی که پرسیدید
نظرتون درباره این گزینه چیه؟
اینکه شما با دختری که شرایط همسر آینده شما رو داره به توافق برسید که عقد کنید اما تا چند سال اینده که شرایط مالیتون برای تشکیل زندگی مشترک آماده بشه هر کدوم از طرفین خونه پدری ساکن باشند و خوب نیازی به اینکه شما خرج زندگی رو بدید نباشه

سروش جان سلام و ورودت به همدردی خوش آمد می گمو ممنونم که احتملا ثبت نام کردی تا نظرت رو اینجا تو این تاپیک به من بگی.
در مورد صحبت هات بگم که قبل از هرچیز من حمایت خانوادمو ندارم واسه ازدواج تو این سن.نمی خوام تو روشون بایستم و تحت فشارشون بگذارم.اگه بخوام ت این سن ازدواج کنم باید از این نظر هزینه های زیادیو پرداخت کنمو وارد جرو بحث های زیادی بشم که واقعا فکر می کنم واسه پدر مادرم و همینطور خودم سممه.


لطفا دوستان متن پایین رو با دقت بیشتری بخونن.

از طرفی حتی حتی اگه من حمایت خانوادمو داشتم پیدا کردن خانواده و شخصی که بتونم باهاش بسازم سخته.
شاید بهم بگین داری سخت می گیری.اما بقیه که آسون می گیرن چه نتیجه ی مثبتی گرفتن ؟
مگه غیر از اینه که طبق آمار فقط 1/6 ازدواج ها توش رضایت وجود داره ؟(از 5/6 باقی مانده، 2/6 به طلاق منجر میشه و 3/6 هم توش نارضایتی هستو به دلایل مختلف
می سوزنو می سازن).

این 1/6 که واقعا تاسف برانگیزه و باید بیشتر می بود، نتیجه ی همین آسون گرفتن ها و عدم توجه به داشتن ویژگی های مشترک و قابل تطابقه.

این 1/6 رضایت به این خاطره که همین اول زندگی از طرف می خوان سرمایه ی هنگفتیو صرف عروسی کنه.حتی زیر بار قرض بره اما عروسی رو بگیره.حتی نتونه مسکن دائم تهیه کنه و در نتیجه اگه دوست داشته باشه 3 تا بچه بیاره به خاطر اجاره خونه نتونه از یکی بیشتر بیاره.حاضرن این اتفاقا بیفته اما داماد عروسی رو برگذار کنه.حاضرن دامادشون زیر بار قرض بره اما مثلا دهن همسایه و فامیل بسته شه.اینقدر که دهن بینو غیر منطقی برخورد می کنن.

این 1/6 رضایت به این خاطره که همین اول از داماد می خوان مثلا 100 سکه مهریه ی عروس کنه و خیلی راحت به دخترشون یه سلاح می دن تا دختر برای حفظ زندگی خودش نیازی به زحمت و از خود گذشتگی نداشته باشه و با توجه به سلاحی که داره هرجور دوست داره زندگی کنه.

این 1/6 رضایت به این خاطره که نمی گن عروس و داماد برن مشاوره و ببینن واقعا مناسب هم هستن یا نه.بلکه همین که داماد کمی از نظر مالی مشکل داشته باشه به دخترشون می گن تو فلان خواستگارو داری که خونه هم داره و پولداره.کما اینکه نمی دونن اون پسر پولدار مثلا از ثبات شخصیتی درستی برخوردار نیستو نمی تونه واسه دخترشون امنیت خاطر همیشگی بیاره.همین کج فهمی هاست و پول پرستی هاست که منو از هر دخترو خانوادش دور می کنه.

این که شعور نیست هست ؟
این که فرهنگ نیست .هست ؟
اینکه برنامه ریزی واسه تشکیل یه زندگی مشترک درست نیست هست ؟

مشکل من اینه که خانواده یا افرادی که این مسائل رو درک کنن اقلیت جامعه هستن. و حتی اگه خانواده ام موافق ازدواجم باشن من نمی خوام جزو اون 5/6 (که زندگیشونو باختن) باشم و باید بسیار بگردم که بلکه بتونم کیس مورد نظرمو انتخاب کنم.حالا گیریم خانوادش اوکی بودن.اینکه خودش هم باهام مچ باشه یا نه خودش یه مسئله ی دیگست.
پس ازدواج و پیدا کردن طرف به این آسونی نیست.آدم یا ازدواج نکنه یا مطمئن باشه (یا احتمال بالا بده ) که می تونه زندگی خوبی تشکیل بده.
در ضمن امکان نداره من کسی رو بدون تایید مشاورم و بدون برگذاری جلسات مشاوره ازدواج بپذیرم.مشاور من هم البته نظرشون اینه که من نباید تو این سن زندگیمو ببندمو خودمو اسیر ازدواج کنمو باید فعلا اندوخته ی مالی جمع کنم و به بلوغ اقتصادی برسم.

و اگه بتونم موردی رو پیدا کنم که بتونم باهاش یه رابطه ی امن و به دور از تنش (حتی در قالب ازدواج موقت) تجربه کنم استقبال می کنم.
حالا شما این راه حل رو به من با این شرایط پیشنهاد می کنی ؟ خودت تجربش کردی؟
میشه دوستانی که چنین روابطی رو (چه در قالب ازدواج موقت یا چه در قالب دوستی) تجربه کردن از تجربیاتشون بگن ؟ یا لاقل اگه تجربه نکردن اما از نزدیک شاهد چنین روابطی بودن واسم تشریحش کنن ؟ از اساتید هم ممنون میشم اگه جواب بدن.

تو می خوای بدون تعهد ازدواج،منافع ازدواجو داشته باشی؟مطمئن باش کسی اینجا

تو رو در این مورد راهنمایی نخواهد کرد.

نمی دونم خودتون هم متوجه تناقض خواسته هاتون شدید یا نه
از طرفی می خواهید با کسی رابطه میان مدت داشته باشید
از طرفی می خواهید این شخص رو دوست هم داشته باشید و ایشون هم شما رو دوست داشته باشه اما فقط در یک زمان میان مدت
از طرفی اعتقاد دارید ادم که ربات نیست
از طرفی از عدم امادگی برای ازدواج به علت وابستگی به خانواده حرف می زنید
از طرفی دلایلتون برای ازدواج نکردن احتمال عدم رضایت از زندگی مشترکه و فکر می کنید تنها در صورت پیدا کردن فردی با شرایط خاص خوشبخت می شید اما شرایط خاصی که برای فرد مورد نظرتون نام بردید ربطی به تمکن مالی و زمان نداشت (یعنی برای پیدا کردن اون فرد فرق نمی کنه الان دنبالش بگردید یا 5 سال دیگه )

خلاصه همانطور که خودتون گفتید نمی تونید کسیو پیدا کنید که قابل دوست داشتن از طرف شما باشد و به او بگویید فقط من رو 5 سال دوست داشته باش (چون ربات که نیست) اما تمام نیازهای من رو برطرف کن و هیچ وابستگی هم نسبت به من پیدا نکن که بخواهی بعدش اسیب ببینی، چون من بعدش که به ثبات رسیدم دنبال یک دختر و خانواده خاص هستم برای ازدواج

پیشنهاد من اینه که اون وقت و هزینه ای (روحی و جسمی) که می خواهید بگذارید برای پیدا کردن کسی که این شرایط میان مدت و همراه با علاقه و ترک بعد از چند سال و بدون آسیب و .. رو بپذیره و احتمال آسیب دیدنش یا شکستش 100%، بگذارید برای پیدا کردن یک رابطه عمری و بلند مدت و با برنامه ریزی درست که احتمال شکستش به قول خودتون 5/6. البته این آمارها به قول خودتون یک آمار کلی هست و شما می تونید از استثناها باشید و احتمال موفقیتتون در صورت برنامه ریزی درست 90% باشه.