موضوع: رسیدن به عشقم پس از 5 سال...لطفا بیاید تو

در جواب بانو دختر بیخیال

اتفاقا یکی از آشناها دقیقا چند ساله قصد ازدواج داره ولی یه فرقی با این موضوعی که شما نوشتید داره این فرد با همین قصد ازدواجش و دوستی تا حالا یه 20یا 30 باری با دخترا رابطه جنسی برقرار کرده حداقل تازه سنی هم نداره.شما دختری و قضیت فرق میکنه وقتی پسر باشی و تقریبا سنی هم ازت گذشته باشه خیلی بهتر متوجه صحبت هایی که کردم میشید.

هی نمیخوام چیزی بنویسم میبینم نمیشه شما داری پیگیر میشی .

بانو دختر بیخیال خواهشا بیشتر کش ندید اونوقت مجبورم یکسری تجربیات گذشته که توی جمع پسرا میگذره را بنویسم نه شما خوشت میاد نه اینکه در شان سایت همدردیه.

سلام آقاي محترم بهتون تبريك ميگم .

شما گفتيد تازه رفتيد خواستگاري با اين فاصله كه عرض كرديد چقدر شناخت از هم داريد چقدر ميدونيد كنار هم به ارامش ميرسيد .اينطور كه من از پست اول شما برداشت كردم شما تمام توان و انرژيتون رو گذاشتيد براي رسيدن براي وصال.

چقدر انرژي و توان و صبر و گذشت رو گذاشتيد براي شروع و ادامه زندگي.

فقط خواستم تلنگر بزنم بدونيد اول راهيد مراقب باشيد.

نوشته اصلی توسط khaleghezey

در جواب بانو دختر بیخیال

اتفاقا یکی از آشناها دقیقا چند ساله قصد ازدواج داره ولی یه فرقی با این موضوعی که شما نوشتید داره این فرد با همین قصد ازدواجش و دوستی تا حالا یه 20یا 30 باری با دخترا رابطه جنسی برقرار کرده حداقل تازه سنی هم نداره.شما دختری و قضیت فرق میکنه وقتی پسر باشی و تقریبا سنی هم ازت گذشته باشه خیلی بهتر متوجه صحبت هایی که کردم میشید.

هی نمیخوام چیزی بنویسم میبینم نمیشه شما داری پیگیر میشی .

بانو دختر بیخیال خواهشا بیشتر کش ندید اونوقت مجبورم یکسری تجربیات گذشته که توی جمع پسرا میگذره را بنویسم نه شما خوشت میاد نه اینکه در شان سایت همدردیه.

اولا من در جواب صاحب تاپیک صحبت کردم .
دوما نظر شما کاربر گرامی نخونده بودم
سوما حرفاتونو قبول دارم
چهارما من چیزی و کش ندادم
پنجما هیچوقت نگفتم این روابط درسته محضه.

در اثبات حرفم:

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

بنظر من موردتون استثنا نبوده، فقط شما راه درست و رفتین، اول کسب امادگی بعد اقدام رسمی و ازدواج

امیدوارم خوشبخت هم بشین یعنی چند ساله دیگه هم از انتخابتون راضی و خوشنود باشین و بیاین تاپیک بزنین و بگین من خوشبخت شدم.

درکل همه ی انتخاب هایی که اینجوری انجام میشه که بد نیست قرار هم نیست بگیم همشون بدرد هم نمیخورن، فقط گفته میشه از راه درست و منطقی اقدام بشه همین.

تازه نمیتونیم هم بگیم باز همه ی انتخابهای اینجوری نتیجه ی خوبی داره.
نمیتونیم هم بگیم همه ی انتخاب های سننتی هم نتیجه خوب داره و بد نداره.
اصلا هیچ نتیجه قطعی نمیشه گرفت فقط فقط میتونیم بگیم انتخاب های دوستی وار ریسکشون بالاست، باید خیلی مراقب بود همین.

بدون شرح

نوشته اصلی توسط asemaneabi222

امیدوارم در کنار هم خوشبخت بشید و همیشه همینطور همت داشته باشید

من هم برای همه دل های پاک آرزوی زندگی ای خوشبخت تر از خودم رو دارم .

نوشته اصلی توسط گل گیسو

سلام... من نمیدونم اینجا چطوری میشه پیغام خصوصی داد والا سوالم رو خصوصی مطرح میکردم...

من این سوالات رو صرفا جهت اطلاع خودم میپرسم... آیا شما تو این 5 سال با هم در ارتباط بودید...

آیا قبل جدایی در ارتباط بودید و این ارتباط در چه حد بود؟؟؟

تبری میگم و امیدوارم خوش بخت بشید ...

ما از سال 88 با هم آشنا شدیم .و خیر با هم دیگه تلفنی ارتباط داشتیم و بخاطر دوری راه چند ماه یکبار دیداری هم داشتیم.همه این ها بدون در جریان بودن خانواده دختر وبوده و فقط مادر من از ارتباط ما باخبر بوده.دیدارهامون هم در حد ملاقات بود .
بسیار ممنون .

نوشته اصلی توسط mis-marjan

دوست عزیز بهت تبریک میگم
امیدوارم همینطور مراحل ازدواجتون به خوبی وخوشی پیش بره
اینهمه صبر و تحمل داشتید حتما الان خیلی براتون شیرینه
ضمنا قدر این دختر خانم رو بدونید که اینهمه وقت منتظرتون مونده تا شما هم به تحصیل برسید و هم سربازی رو سپری کنید
دخترها حتی اگر خودشون هم بخوان معمولا خانواده ها در این شرایط موافقت نمی کنن
اما سعی کنید این مدت دوری رو براشون جبران کنید

این رو قبول دارم که کمتر دختری پیدا میشه که با وجود این جامعه وقادار باشه ؛ با وجود دلتنگی و دوری و درد عشق تحمل بکنه ؛در حالی که خودش ابتدا که ادامه راه سخت و طولانیمون رو فهمیده بود ،از عاشق شدن هراس داشت اما تن به این راه داد و ازم جدا نشد .از این لحاظ بله انتظار داشت اما اینکه بقیه خواستگارارو فکر کنید جواب کرده ،خیر خواستگاری نداشت جز یک مورد توی دانشگاه که یک جواب رد شنیدو رفت .اگرم بازم میداشت رد می کرد .
ممنون

نوشته اصلی توسط پونیو

سلام تبریک میگم!
ممنون بابت زدن این تاپیک. خیلی خوشحال شدم! امیدوارم هیشه خوب و خوش باشید در کنار هم .

خدایا اینجور عشقارو زیاد کن!

یکی از دلایلی که این تاپیک رو زدم بیشتر باسه کسایی بود که شرایط اون روزای من رو الان دارند...که افسرده و نا امید نشند...مخصوصا برای پسرهایی که کسی رو با عقل و دل انتخاب کرده اند اما هنوز شرایط ازدواج ندارند .
مرسی

نوشته اصلی توسط khaleghezey

با درود خدمت دوست عزیزمون آقای sady-ns

اول بگم خیلی خوشحالم از اینکه خواستگاری کدرید و بلاخره انشاالله گوش شیطان کر دارید ازدواج میکنید.
انشاالله که خوشبخت باشید

با سپاس بسیار از جناب فرهنگ 27 عزیز که مثل همیشه خیلی خلاصه و عاقلانه به موضوعات توجه می کنند بدور از احساسات بشخصه خیلی دوست دارم دادا

شما دوست عزیز تازه اول راهی تازه اومدید خواستگاری خیلی خوبه تا اینجا اومدی ولی بزار اول مراسم عقد بگیرید بعد عروسی بعد برید داخل زندگی و یک مدت را طی کنید بعد از این موراد بیایید و دوباره در همین تاپیک مطرح کنید وضعیت خودتان را ایاشلله اونموقع هم همینجور خوشحال و خوشبخت باشید

لطفا لطفا لطفا بانوان محترم تالار همدردی جوگیر نشید کلا تجربه 30 ساله زندگیم اینو بهم یاد داده سعی کنم هیچوقت توی جو قرار نگیرم به هیچ عنوان چون اصلا چیز خوبی نیست.

خیلی خوب بخوایم درصد بگیریم فقط 10تا 20 درصد رابطه های قبل از ازدواج دوستی دختر و پسر به ازدواج ختم میشه.بعضیا فکر میکنم مثلا چون 25یا 27یا 33 سالشونه بزرگ شدن و مسیر را درست انتخاب کردن ولی این قانون همیشه هست مخصوصا توی جامعه ما.

بزارید با یه جوک بهتون بگم بهتر متوجه میشید.

تو کشور اسپانیا 30% ازدواج از طریق آشنایی با فیسبوک که انجام میشه اونوقت توی ایران بعد 3ماه رابطه عاشقانه تازه متوجه میشی طرفت پسر بوده نه دختر

این قرار بود جوک باشه ولی واقعیت حال حاضر جامعه ماست.

تازه خوب بگیریم 10% تا 20% به ازدواج ختم میشه تازه بعد اون شروع میشه بخاطر داشتن رابطه کاملا احساسای و وابستگی های عاطفی که بوجود میاد و اینکه زمان شناخت دوطرف از همدیگه مربوط میشه به زمان های محدود سینما یا کافی شاپ و ساندویچی و طی کردن این مسیر آشنایی غلط تازه بعد عقد و عروس یمتوجه میشن چی به چیه و چقدر باهم تفاوت دارن.
در رابطه های احساسی دو طرف قصدشون فقط رسیدن به همدیگست واسه همین خیلی از تفاوت ها را نمیبینند
که به احتمال زاید خیلی از این رابطه ها شکنندست و بخاطر تفاوت در دیدگاه و تفکرات و شخصیت دوطرف منجر به طلاق میشه (آمار دقیقشو ندارم وگرنه مینوشتم)

خیلی جالبه بجز جناب فرهنگ 27 عزیز که تقریبا هم سن هستیم و ایشونم آقا هستند بقیه افراد خانوم هستند و نظراتی که دارن خیلی جالبه برام میشه به خیلی چیزا پی برد از همین نظریات.

بدبین نیستم ولی سعی میکنم عاقلانه نگاه کنم و رفتار کنم.

پ.ن: تجربه شخصیم بهم میگه اکثر این روابط منجر میشه به جدایی و رابطه جنسی و بیشترین ضربه را هم این وسط دختر میخوره.من 30 سالمه دوستای زیادی داشتم که روابط متعددی داشتم اینو بجرات میگم یه کاری که پسرا انجام میدن برای اینکه جلوی هم سن و سالاشون خودشونو بزرگ جلوه بدن و اینکه بچه زرنگ هستند برقراری رابطه جنسی با دخترا و بقول معروف مخشونو بزنن این یه رقابته

هرچی بیشتر رابطه جنسی و مخ زنی از نظر ما مردا = بچه زرنگتر بودن و باکلاستر بودنه

خود دانید بانوان محترم اگه میخواید اینجوری رابطه برقرار کنید و فکر میکنید به ریسکش میارزه که آبرو و شرف جسم و روحتون رو بخطر بندازید و وارد رابطه ای بشید که هیچی توش معلوم نیست بفرمایید اینم یه کف مرتب برای شماها

بقول فردوسی پور بعضی وقتا واقعا میخوام از دست این دخترا با سر برم توی دیوار

سلام دوست عزیز و ممنون
اول راجب تیکه قرمز رنگ بگم که من هم معتقدم این امیدی که من توی این تاپیک دادم،بیشتر نوک پیکانش به سوی پسرها بود تا دخترها...چون با یه دصدی (البته کم) پسرها بیشتر زیر رابطه ی عاشقانه میزنن و جا میزنن،چون احساست دخترها لطیف تر و زودباور ترند...البته بماند بلا نسبت دخترهای محترم و متشخص این انجمن،خیلی دخترها هم قابل اعتماد نیستند.
ضمن اینکه به رابطه جنسی اشاره کردید ،بنده و ایشون هر دو مخالف برقراری رابطه جنسی بودیم .

راجب تیکه آبی هم اول از هشدارتون ممنون ؛دوم عرض کنم که بنده بچه نیستم ،ادعایی هم ندارم اما کاملا به مشکلات آینده واقفم و اینجوری نیستم که با شور و سر مستی تمام برم به سمت زندگی و ازدواج.خیر بنده خیلی وقته به این مسائل فکر میکنم و اینم بگم که ما 100% هم تفاهم و سازگاری نداریم و میدونم که در آینده مشکلات داریم .اما همه جوره داریم تلاش می کنیم که سنگ هارو وا بکنیم و کمتر اختلاف داشته باشیم .
ضمن اینکه از عقد و عروسی گفتید همه ی اینها صحبت شده تا کمتر روی هردو خونواده فشار باشه و قرار شده همه تشریفات و حاشیه ها ساده گرفته بشه،این رو شخصا پدرش هم بهم گفت که مهم خودتون هستید و باقیش بر حسب توانتونه .

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

سلام جنابsady-nsm گرامی

من پست اول اینجا و تاپیک قبلیتونو خوندم
اینجور که من از سن دختر خانوم و شما متوجه شدم هردو شما قبلا در سن ازدواج نبودین تازه هردو به سن ازدواج رسیدین و به اون پختگی و آمدگی لازم رسیدین
یعنی دختر خانوم الان 23سالشونه و شما هم 28.

معمولا هم اینجا میگن رابطه رو قطع کنین برای اینکه هم اقا پسر آمادگی لازم و کسب کنن هم دختر خانوم بقیه انتخابهاشونو از دست ندن.

این منطقی ترین راهه.
حالا بعد اینکه اقا پسر شرایط و مهیا کردن و هنوز دختر خانوم خواستن و دختر خانوم هنوز اردواج نکرده بودن میتونن برن خواستگاری.

قسمت هرچی باشه همون میشه، از یطرفم باید خودتون و آماده کنین که اگه ازدواج کرده بودن بدونین قسمتتون یکی دیگه بوده و زیاد شوکه نشین که حالا مورد شما ازدواج نکرده بودن


بنظر من موردتون استثنا نبوده، فقط شما راه درست و رفتین، اول کسب امادگی بعد اقدام رسمی و ازدواج

امیدوارم خوشبخت هم بشین یعنی چند ساله دیگه هم از انتخابتون راضی و خوشنود باشین و بیاین تاپیک بزنین و بگین من خوشبخت شدم.

درکل همه ی انتخاب هایی که اینجوری انجام میشه که بد نیست قرار هم نیست بگیم همشون بدرد هم نمیخورن، فقط گفته میشه از راه درست و منطقی اقدام بشه همین.

تازه نمیتونیم هم بگیم باز همه ی انتخابهای اینجوری نتیجه ی خوبی داره.
نمیتونیم هم بگیم همه ی انتخاب های سننتی هم نتیجه خوب داره و بد نداره.
اصلا هیچ نتیجه قطعی نمیشه گرفت فقط فقط میتونیم بگیم انتخاب های دوستی وار ریسکشون بالاست، باید خیلی مراقب بود همین.

راجب تیکه ی سبز رنگ نمیونم چطوری برداشت کردید.من اون تاپیک رو که زده بودم در سال 89 ، 21 سالم بود و الان 25 ساله هستم.دختر هم الان 21 سال داره .و شاید الان بیشتر تعجب کنید که با 25 سال هم کارشناسی دارم ،هم 1 سال هست استخدام شدم!
بخدا خودمم توی خواب نمیدیدم به این زودی شرایطم فراهم بشه.فقط لطف خدا بوده تا ظرفیت من رو امتحان کنه و کاش داشته باشم .

من هم اینجا تاکید میکنم که به طور قطع با ایشون تفاهم ندارم و یه سری رفتارهاش هنوز اذیتم میکنه ، و اون هم به دلیل ازدواج بر اساس عاشقیست! بله من این رو قبول دارم اما چون هم رو دوست داشتیم ،تصمیم گرفتیم مشکلات و تفاوت هایی که طبیعی هست رو درک کنیم و بیشتر بسازیم .این رو باید قبول کنید که با عشق و علاقه و دوست داشتن طرف مقابل،می تونید خیلی مشکلات رو تحمل کنید،اما وای به وقتی که طرف مقابل رو دوست نداشته باشید.ما واقعا هم رو دوست داریم ،حتی پس از اختلافات.

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

استثناست چون همه پسرا قصدشون ازدواج نیست و همه به این سرعت استخدام نمی شن.

- - - Updated - - -

.

100% موافقم .باور نمیکنید که به خاطر همین استثناها و نداشتن شرایط ازدواج و راه سربازی و .. چه فشار روانی ای روم بود ، تا جایی که بارها به مرز افسردگی ،اضطراب های زیاد و حتی جنون رسیدم!!!
نمیدونید من چی میگم.

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

اولا تو همین تالار خیلی از پسرا گفتن قصدشون ازدواج بوده منتها یسری موانع مثه خاتواده و تغییر افکار از طریق آشنایی بیشتر باعث شک و دودلیشون شده.
که اونم چون از در احساس وارد شدن روشون نمیشه قطع رابطه کنن و در نهایت رابطه طولانی میشه و به جاهای باریک کشیده میشه و جدایی هم اتفاق میوفته.

اما اگه دختر و پسر راه درست و پیش بگیرن و خودشونو تو روابط کنترل کنن و به نتیجه مطلوب برسن، وبه انتخابشون اعتماد داشته باشن و آقا پسر همت کنن و تمام تلاششونو برای جور کردن شرایط بکنن، این کجاش استثناست؟؟

تازه همه پسرا که بد نیستن. درثانی این دختر خانوم همچین از حود گذشتگی خاصی هم نکردن چون سنشون 18بوده ، بله اگه سنشون بالا بود مثلا الان تا 28یا 29صبر میکردن میشد گفت بله صبرشون فقط بخاطر اقا پسر بوده.

ولی ایشون حتی بخاطر سنشون هم زیاد تحت فشار خانواده نبودن.
بنظر من هم سن هم اختلاف سنیشون هم هدف ازدواجشون هم همت و تلاششون مناسب بوده .

تازه ما هنوز نمیدونیم این دو وقتی زیر یه سقف رفتن باز هم همدیگرو همینقدر میخواین یانه.

همینجا تاپیکهایی و خوندم ک چند سال دوست بودن چند سال زندگی هم کردن با عشق و علاقه اما کم کم داره زندگیشون به نقطه شکست میرسه.دوستی طولانی قبل از ازدواج و رسیدن به هم که دلیلی بر موفق بودن اون رزندگی نیست.

درمورد استخدامی هم باید بگم من ک یه دختر مجردم خواستگارهام تو دور 27تا29هستن که همشون تقریبا یکی دوسال کار میکنن. پس زیادم تعجب برانگیز نیس یه پسر تو سن 28کار کنه و استخدام بشه.

اولا بالا عرض کردم من الان 25 رو تموم کردم رفتم تو 26
دوما از خود گذشتگی ایشون بخاطر تحمل دلتنگی بوده فقط نه اینکه توی سن ازدواج باشه .خــــــیلی از دخترهای احساساتی توی این روابط سخت و دشوار جا میزدند .ایشون هم خیلی سختی کشید تا با من باشه .

نوشته اصلی توسط صبوري

سلام آقاي محترم بهتون تبريك ميگم .

شما گفتيد تازه رفتيد خواستگاري با اين فاصله كه عرض كرديد چقدر شناخت از هم داريد چقدر ميدونيد كنار هم به ارامش ميرسيد .اينطور كه من از پست اول شما برداشت كردم شما تمام توان و انرژيتون رو گذاشتيد براي رسيدن براي وصال.

چقدر انرژي و توان و صبر و گذشت رو گذاشتيد براي شروع و ادامه زندگي.

فقط خواستم تلنگر بزنم بدونيد اول راهيد مراقب باشيد.

کاملا درسته.من خیلی خیلی فکرش رو کردم تا جایی که مقداری از شوق گذشته ام به خاطر فکر به آینده تحت تاثیر قرار گرفته و بیشتر برنامه ریزی های مالی فکرمو مشغول کرده تا فکر به ابراز علاقه و دلتگی و شوق وصال .
تا حدودی راجب آینده برنامه ریزی هامون رو کردیم .

نوشته اصلی توسط Aras

بهتون تبریک می گم دوست عزیز من هم تقریبا شرایط شما رو داشتم و تو سن 30 سالگی با دختر مورد علاقم ازدواج کردم و با گذشت 3 سال خدا رو شکر احساس خوشبختی می کنم و احساسی که درست روز اول به هم داشتیم الان هم داریم .
متاسفانه اون زمان من هم پیش مشاورها که میرفتم تا می شنیدند ازدواج بر مبنای دوستی بوده سریع می گفتند رابطه رو قطع کنید و شما به هم نمی رسید و از این حرفها . در صورتیکه به نظر من شکست یا موفقیت در هر ازدواجی فارق از نوع ازدواج به شخصیت و تفکر افراد بستیگی دارد اما متاسفانه در جامعه ما در برابر کلمه دوستی گارد می گیرند و نمی توانند فرد خواهان مشاوره را درست راهنمایی کنند جوریکه بتواند بر مبنای تعقل بهترین راه را انتخاب کند .
اما شما هم بدونید تازه اول راه هستید مهم تر و دشوار تر از رسیدن به عشقتون حفظ و مراقبت از اون هست که ان شاالله تا سالهای سال پایدار باشد.

- - - Updated - - -

در مورد دوست آخر که نقل قول کردم ، شرمنده نشد ویرایش کنم دیگه تا پساخشون رو بدم : ممنون Aras عزیز و قطعا حرف شما صحیحه و کار و مسئولیت ازین پس سخت ترهست .

ببخشید که پست بالام طولانی شد.دوست دارم از نظر تمامی شما عزیزان سپاسگذاری کنم و امیدوارم باسه من و خودتون دعا کنید که خوشبخت بشیم .

- - - Updated - - -

ممنون Aras عزیز و قطعا حرف شما صحیحه و کار و مسئولیت ازین پس سخت ترهست .

ببخشید که پستم طولانی شد.دوست دارم از نظر تمامی شما عزیزان سپاسگذاری کنم و امیدوارم باسه من و خودتون دعا کنید که خوشبخت بشیم .

پرسیدین چجوری حساب کردم؟ اینجوری حساب کردم :

پست اول تاپیک قبلیتون که نوشته بودین 22منم پنج تا اضافه کردم گفتم الان حتما 27 و8 هستین. اوشونم نوشته بودین 3.5سال کوچیک ترن گفتم پس 18 بودن الان پنج تا اضافه کنیم میشن 23 :)

ولی من بازم تعجب نکردم چون تو فامیلمون دقیقا پسرا 22 سالگی کارشناسیشونو تموم میکنن میرن سرکار همزمان ارشد هم میخونن. تازه تو سن26 25 داریم که دارن دکترا میخونن حتی اینقد کارشون خوبه که بورس خارج هم شدن.:)

هرکس تلاش کنه و توکل به خدا و به خودش اعتماد داشته باشه مطمعنا خدا هم پشتشه و پله های ترقی و یکی یکی طی میکنه؛)

امیدوارم شما هم خوشبخت بشین، احساس و به تنهایی ندیده باشین منطق هم درنظر گرفته باشین،

عیب و ایرادای همدیگر با چشم باز دیده باشی نه نیمه باز و بسته.
جمله معروف آفراد احساسی هم بهم یا بخودتون نگفته باشین که " بعد از عقد عیب و ایرادامون محو میشه و درست میشه"

قبل عقد چشاتونو خوب باز کنین نه بعد از ازدواج.

بعد ازدواج دیگه چشارو باید نیم باز بذارین:)
توکل بخدا هم فراموش نکنین
اگه انشالله قسمت هم بودین قدر همدیگه هم خوب بدونین
تو زندگیتون اولویت اول و همیشه همدیگه قرار بدین.
امیدوارم همیشه موفق و خوشبخت و خوشحال باشین.

نوشته اصلی توسط m_eros

منم الان یه همچین شرایطی تو زندگیم پیدا کردم فقط فرقش اینه که من دخترم و رابطم هم تازه یه ماه شکل گرفته
هر دومون قبول کردیم که راهمون دوره و این شرایطو پذیرفتیم که هر چند وقت همو ببینیم .
ولی مشکل بزرگی که الان وجود داره اینه که اون اقا زیاد شک میکنه چون از هم دوریم .
و میخواد همه چیز تحت کنترلش باشه .
لطفا از تجربیاتتون بگید آقای sady-ns

درود دوست من

لطفا قبل از ادامه رابطه خودتا با دختر خانم مقالات زیر را مطالعه کنید

http://www.hamdardi.net/thread-13135.html

http://www.hamdardi.net/thread-17296.html

http://www.hamdardi.net/thread-25882.html

داستان نیست یا رمان اینا سرگذشت واقعی افرادیه که اومدن همدردی و مشکلاتی که براشون بوجود اومده را مطرح کردند بعد از آن خواستید این رابطه را ادامه دهید مختارید