موضوع: راهنمایی برای ازدواج ( تو مرحله آشنایی هستم)

دیروز هم با ایشون بودم. خیلی خوب بود. کنار ایشون خیلی احساس خوبی دارم. دوست دارم زودتر ازدواج کنم و به همه نشونش بدم.
اینا نشونه چیه؟
خدا رو شکر مامان ایشون هم با مامان من سه ساعتی حرف زدن و هیچ مشکلی دیگه نیست. (رفته بودیم بیرون)
بعد هم رفتیم رستوران و ناهار مهمونشون کردم. 90 تومن خرجم شد ولی خیلی خوب بود :دی
باز هم دوست دارم بگم از این که کنارش راه میریفتم و باهاش حرف میزدم خیلی حس خوبی داشتم. امروز خیلی زیباتر هم شده بود . تا قرار بعدی دلم خیلی براش تنگ میشه...
با این وضعیت نظر دوستان چیه؟
الان حدود 1 ماهو یه هفتس که همددیگرو می شناسیم.
مامانم به مامان ایشون پیشنهاد داد دو ماه نامزد با یه صیغه محرمیت باشیم بعد عقد دایم.
مامان ایشون گفت دو ماه زیاده. منم قبول دارم. قبول کرد یه ماه باشه. ولیبعد از مراسمات بله برونو معرفی به فامیل.
خواستم بدونم درست داریم پیش میریم؟
پیشنهادی دارین؟
راستی یه چیزی هم هست که یکی کامران جان هم بهش اشاره کرد.
اونم این که من با اولین دختره که دارم راجع به ازدواج صحبت می کنم. ولی مگه اولی نمی تونه بهترین هم باشه؟ این طوری نبودم که کامل چشم و گوش بسته باشم. بالاخره قبلا هم با دخترا (دوست دخترای دوستامو فامیلو و... ) هم صحبت کردم. حتی چند بار با دوست دخترای پسر خالم بیرون رفتم. رستورانو و پارکو اینا. اونم شیطنت پسر خالم بود که می گفت دارم میام دنبالت بریم دو تایی بیرون ولی 2-3 دختر تو ماشینش بود !
ولی من با ایشون که صحبت می کنم خیلی حس خوبی دارم.
نمی دونم ممکنه جو گیر شده باشم؟! آخه بابامم سر به سرم میذاره و میگه اولین دختری که دیدی رو می خوای بگیری ! حس بدی بهم دست میده. ولی من فکر می کنم که نه مطمئنم ایشون رو دوست دارم و می دونم می تونم باهاش خوشبخت شم. مخصوصا حرفای امروزش که زد مطمئن شدم از اون چیزی که فکر می کردم پخته تر و با لیاقت تره. خیلی هم مهربونو دوست داشتنیه.
منتظر راهنمایی هستم.

سلام دوست عزیز
من فقط میخواستم یه مسئله کوچیک رو عنوان کنم
به نظرم جلسه خواستگاری یه جورایی شبیه جلسه دادگاه هستش
از این نظر که هر چی بگی بعدها بر علیه ات استفاده خواهد شد

پس اولا باید راست بگی و دوما از اتفاقاتی که قراره در آینده برات رخ بده یا تغییرات احتمالیت حرفی نزنی و به همین شکل دختر رو همین طوری که هست ببینی وبپسندی نه با این توصیف که بعدها تغییر خواهد کرد

یا این که اشتباه کردم مالو دارایی که در دسترسم هستو بهش گفتم چون این جوری ممکنه به خاطر خودم با من ازدواج نکنه. از این هم نگرانم. من یه 206 دارم سر کارم هستم، سربازی هم معاف شدم و بهش گفتم ممکنه کار ازاد کنار کارم داشته باشم و بابام می تونه برای یه مغازه هم بخره و شرصش اینه که خونه ای که الان داره و برای من هستش رو تبدیل به مغازه کنه... که فکر می کنم نباید این چیزارو می گفتم از طرفی دوست داشتم صادق باشم. من گفتم به درآمد کارمندی راضی نیستم خوبه ولی برای من کمه من همیشه دوست داشتم وضع مالیم خوب باشه و تو یه کار ازاد هم تبحر دارم که درآمد خوبی داره و می خوام کنار کارم تو مغازه هم کار کنم. البته نه سوپر مارکتو این جور کارا. یه کار طراحی دکوراسیون هستش...اشتباه کردم گفتم؟

به نظرم با اینکارت توقعات رو بردی بالا

در خصوص این دختر هم در جلسات آشنایی بیشتر در خصوص شرایط اقتصادی فعلیت صحبت کن و بیخودی توقعاتش رو بالا نبر که ممکنه نتونی برآورده کنی
و اگر قرار شد بازم خواستگاری بری سعی کن در خواستگاری های بعدی خود فعلیت رو به طرف مقابل نشون بدی

اما در خصوص ازدواج توصیه میکنم چند ماه رو صرفا به آشنایی اختصاص بده

شما هیچی نشده قرار مدار عروسی رو هم گذاشتید که کی خرج عروسی رو بده و ...
یعنی با دو سه جلسه به این شناخت از همدیگه رسیدید ؟

اونجوری هم که تو درخصوص آینده ات و شغلت و درآمدت حرف زدی هر دختری باشه باهات به تفاهم میرسه

به خدا توکل کن

دوران نامزدی یا اشنایی دورانی پر از احساسات هست چنان احساسات فوران میکنه که کنترلش غیر ممکن هست

جوء گیر نشو و قول الکی نده همون که الان هستی رو تشریح کن

داخل اینترنت سرچ کن یکسری سوالات که مربوط به ازدواج هست رو نکته برداری کن و با خانواده ات و دختر خانوم مطرح کن ( نحوه گفتن خیلی مهمه پس اول حرفت رو مزه مزه کن بعد بگو ) میتونی یک سوال رو به شکل های مختلف مطرح کنی تا صداقت طرف رو محک زده باشی

طرف بعد سالها زندگی تازه متوجه شده همسرش با فلانی رابطه داره پس میشه نتیجه گرفت که امکان اینکه طرف مقابلت رو کامل بشناسی وجود نداره

ملاک های خودت رو روی کاغذ بنویس با توجه به بازخورد خود و خانواده ات به اون ملاک ها نمره بده ( هرچند که احساسات خودت باعث میشه نمره ای که به ایشون میدی از همه بیشتر باشه )

یادت باشه نمیتونی همه رو راضی نگه داری پس کاری رو انجام بده که بعدا حسرت غلط بودن کارت رو نخوری

موفق باشی

ممنون از همه
لازمه از تک تک شما دوستان خوب 1234567، ذمانح، مصباح الهدی و شیدا. تشکر کنم.
از تک تک جمله هاتون استفاده کردم و امروز خیلی گیج شدم. اما لازم بود.
امروز خیلی کمتر با ایشون sms بازی کردم. من دلبسته شدم و ممکنه کار دستم بده. از همون اول که قرار بود قدم تو این راه بذارم تصمیم داشتم با عقل جلو برم. ولی این اواخر خراب شد و همش شده احساس.

به نظرم جلسه خواستگاری یه جورایی شبیه جلسه دادگاه هستش
از این نظر که هر چی بگی بعدها بر علیه ات استفاده خواهد شد

پس اولا باید راست بگی و دوما از اتفاقاتی که قراره در آینده برات رخ بده یا تغییرات احتمالیت حرفی نزنی و به همین شکل دختر رو همین طوری که هست ببینی وبپسندی نه با این توصیف که بعدها تغییر خواهد کرد

ممنون
راستش من طوری هستم که همیشه باید راست بگم. اصلا نمی تونم فیلم بازی کنم یا به اصطلاح با سیایت باشم... اگرم بخوام این جوری باشم خیلی دووم نمیارم و جلسه بعدی همه چی رو میگم. به خاطر همینم قرار نبود بگم که من چی تو سرمه و مثلا طوری هستم که در کنار کار مهندسیم دوست دارم کار آزاد هم کنم. آخه حقوق کارمندی رویاهای منو برآورده نمی کنه. من همه این حرفا رو صادقانه به ایشون گفتم...
ولی حق با شماست. اتفاقا پدرمم گفته که من روز خواستگاری میگم که فقط روی وضع فعلی پسرم حساب کنین. یعنی نه خونه داره نه مغازه. فقط تو یه شرکت کار می کنه با حقوق مشخص و یه ماشین فقط از خودش داره. از نظر اجاره خونه هم ساپورتش می کنیم.
منم موافقم. چون شروع کردن یه کار آزاد خیلی هم آسون نیست و ممکنه زمان ببره و بعدا از این نظر هم برای ایشون و خونواده شون ممکنه مشکل و سوئ تفاهم پیش بیاد.

در خصوص این دختر هم در جلسات آشنایی بیشتر در خصوص شرایط اقتصادی فعلیت صحبت کن و بیخودی توقعاتش رو بالا نبر که ممکنه نتونی برآورده کنی
و اگر قرار شد بازم خواستگاری بری سعی کن در خواستگاری های بعدی خود فعلیت رو به طرف مقابل نشون بدی
ونجوری هم که تو درخصوص آینده ات و شغلت و درآمدت حرف زدی هر دختری باشه باهات به تفاهم میرسه

راستش هیمن جمله های شما یه شوک برای من بود و بابتش ممنونم.
می خوام رک و رو راست بهش بگم که شرایط چیه.
دیروز هم یه چیزایی رو اشاره کردم بهش. مثلا ازش پرسیدم که فرض کن من به یه بحران بخورم. فرضا مجبور باشم این ماشینو بفروشم و ارزون ترش رو بخرم. یا مثلا کچل شم ! واکنش چیه؟ ایشون خیلی رلکس جواب دادن مگه من به خاطر موی شما و خوش تیپیته که دارم باهات ازدواج می کنم؟ مگه به خاطر ماشینته؟ من به خاطر شخصیت شماست که الان کنار شما هستم... نمی دونم میشه همین قدر اکتفا کرد؟ راهی هست یا روشی هست که مطمئن شد واقعا همین طوره؟ آخه ایشون که خودش رو به من نمیخواد بندازه ! من ایشونو رو از طریق خواهرم پیدا کردم.روزی که خواهرم بهش پیشنهاد دادم تا همدیگرو ببینیم به گفته خواهرم لحن حرف زدنش که همیشه خیلی شوخه یه دفعه جدی شد و روز اول که من ایشونو دیدم هم خیلی خیلی با من جدی حرف میزدن.
این ها همه چطور بود؟ این جوری که دوست دوران راهنمایی خواهرمه که محل زندگیمونم عوض کردیم.و از اون مدت سال ها گذشته... اونا کرجن ما الان تهرانیم... یعنی ...نمی دونم چطوری منظورم رو برسونم...

و سوال پرسیدم که فرض کن بعد از مدتی یه پولی جمع شد. شما ترجیح میدی باهاش یه خونه نقلی بخرم یا نه ماشینو بهتر کنم؟ ایشون گفت خوب معلومه. خونه. ماشین که مهم نیست این قدر. خونه خیلی مهمه. مستاجری بده...(جواباشون طوری بود که اصلا هول نشدن و خیلی پخته جواب میدادن که از این لذت بردم. با خواهرم که مقایسه می کنم با این که همسن هستن ولی ایشون خیلی پخته تر به نظر میاد. هیمن طور با دخترای دیگه فامیل. همون طوری که گفتم تو فامیل دختر زیاد داریم. همشون هم یا هم سن من هستن یا 1-4 سال از من کوچیک تر. مقایسه ایشون با اونا باعث شده که بگم خیلی پخته هستن.

جوء گیر نشو و قول الکی نده همون که الان هستی رو تشریح کن

داخل اینترنت سرچ کن یکسری سوالات که مربوط به ازدواج هست رو نکته برداری کن و با خانواده ات و دختر خانوم مطرح کن ( نحوه گفتن خیلی مهمه پس اول حرفت رو مزه مزه کن بعد بگو ) میتونی یک سوال رو به شکل های مختلف مطرح کنی تا صداقت طرف رو محک زده باشی

چشم.
قبلا سرچ کردم. اتفاقا روی کاغذ هم نوشته بودم کلی سوال بود. ایشون هم کلی منو سوژه کرد کعه وای این همه سوال میخوای از من بپرسی؟! و خودش هم کلی سوال از من پرسیده. که به تک تک سوالمم جواب داد. کلیاتش طوری بوده که موافق بودم باهاش و جزییاتش هم اکثرا راضی کننده بوده.
فقط سر یه سری مسائل نگرانم. مثلا دوست داره آزادی زیادی داشته باشه.منم دید بسته ای ندارم. ولی خب یه ذره با دید من فرق داره. مثلا نوع پوشش من اصلا چادر دوست ندارم و مانتویی دوست دارم. ولی مانتوی سنگین رنگین. ایشون میگه من مانتویی می پوشم که جلب توجه نکنه. ولی یه بار که دیدم ایشونو مانتوی نسبتا کوتاه تن کرده بود. ولی خب چون لاغر اندام هستن جلب توجه نمی کنه واقعا. اما مامانم هم سر این موضوع خیلی حساسه. و اتفاقا بهش گفت که مانتو کوتاهه ( غیر مستقیم) و ایشون ناراحت شد و به من گفت من دوست ندارم برام تعیین تکلیف کنن که چی بپوشم هر چی رو با نظر همسرم می پوشم. که شما هم قبول کردی من چیزی که جلب توجه نکنه رو بپوشم.
ممکنه تو این مورد اذیت شم و دلخوری پیش بیاد؟ باید بیشتر راجع بهش حرف بزنیم یا همین حد کافیه؟ آخه سر این موضوع هم خیلی حساسن و سریع اخماشون میره تو هم(یعنی بعد از این که مامانم بهش گفت)
این سوال پرسیدن که فرمودین هم خیلی سخته و تکنیک خاصی می خواد که به صداقتشون ایمان بیارم. راهنمایی چیزی هست که مثلا سوالا رو چطوری بپرسم؟
ممنون.

سلام برادر گرامی

از من خواستین که راهنماییتون کنم.اما حقیقتش از خوندن مطالب شما نکته های زیادی به ذهنم نمی رسه.
فقط راستش دلم آب شد و بهتون غبطه خوردم.

فقط من عجالتا چند تا نکته که تو این تاپیک دستگیرم شد را می گم.


1)درسته که جلسات آشنایی بیشتر باشه خوبه ولی در مورد شما فکر می کنم بیشتر شدن این جلسات به بیشتر شدن دلبستگی منجر میشه.
برای همین اگر ایشان معیارهای کلی شما را دارند و می دونید اگه صحبت کنید چیز خاصی اضافه نمی شه بهتره فعلا یک ایست بکنید.
بهتره به طور نامحسوس یک تحقیق حسابی بکنید.مثلا از استاد راهنما!یا مدرسه.یا دوستان یا همسایه ها و...
اون موارد تردید را هم می تونید راحت تو صحبت ها اشاره ای بکنید.ببینید واکنششون چه طوریه و...(مثلا هول می شن یا...)
اگه مورد خاصی نبود و قانع شدین یک مشاوره برید و آنجا هم یک جلسه ای داشته باشید و بقیه جلسات را هدفمند برید تا از افزایش دلبستگی بی رویه جلو گیری بشه.


به مادر و خواهر دخترخانم هم از نظر اخلاقی و شخصیتی خیلی دقت کنید.


2)اتفاقا به نظرم این خیلی خوبه که آدم همون مورد اولش مورد علاقش باشه.چون بعدها دچار مقایسه و... نمی شه.
این نکته کاملا مثبتیه و باید خدا را خیلی شکر کنید.اما از کسانی که تیکه می پرانند برحذر باشید.چرا که بعد از نامزدی ممکنه تخم شک و تردید در دل شما بکارند و شما پیش خودتون بگید نکنه من می تونستم یک انتخاب بهتر داشته باشم.در صورتی که از این خبرا نیست.من خودم تجربه خواستگاری های مختلف داشتم.این جوری نیست که آدمی که مطابق معیارهای ما باشه به راحتی پیدا بشه.تازه پیدا هم بشه این طوری نیست که بتونیم اونو بیشتر دوست داشته باشیم.پس از اینکه تجربه اولتونه نگران نباشید.


3)راستش من خودم صیغه محرمیت را نمی پسندم.چون ممکنه هرچیزی پیش بیاد و قضیه کنسل بشه.اون وقت سر یک صیغه محرمیت بعدا هر وقت خواستگاری رفتین باید بگید که صیغه کرده اید(یعنی از نظر شرعی موظف هستید که بگید!) حالا بیا اثبات کن که چیز خاصی نبوده.قبول هم بکنند ممکنه دخترخانم تو دلش شبهه ای چیزی به وجود بیاد.
.ولی نامزدی یک ماهه خوبه.فوقش کنسل هم بشه لازم نیست به کسی بگید چون تو دوران آشنایی بودین.بعدش هم ان شاالله عقد کنید و 6 ماه هم عقد باشید.

سلام به شما، ممنون که به تاپیکم اومدین. شما تو این انجمن خیلی طرفدار دارین.
چرا غبطه؟ شما هم که مثل بابام سر به سرم میذارین؟! خوب اولیش رو دیدم و پسندیدم دیگه !
آخه چطوری؟ دوست و آشنا که همش تعریف می کنن. هیچ وقت دوستی پیدا میشه که از بدی بگه؟! دوستی که صمیمی باشه منظورمه
دوست عادی هم که خیلی از اخلاق و رفتار و جزییات نمی تونه آگاه باشه. نمونش خودم. اگه بیان راجع به هم کلاسی های دانشگاهیم تحقیق کنن که صرفا هم کلاس بودیم نمی دونم چی بگم. من که کامل نمی شناسمش. ولی دوستای صمیمی بحثش جداست. که معمولا هم دوستای خوبی دارم و دلم نمیاد از بدی بگم. آخه بدی خاصی هم ندارن. بالاخره هرکی هم ضعف داره هم خوبی...
موارد تردید رو هم چشم حتما می پرسم
در مورد مشاور. دوستان اگه کسی رو سراغ دارن که وجدان هم داشته باشه ممنون میشم معرفی کنین.((ترجیحا غرب یا مرکز تهران)
مشاور رو هم حتما تصمیم دارم برم.
ممنون بابت مورد 2 که فرمودین.

این همون فاصله ای هست که من هم بهش اشاره کردم. فکر می کنم باید یه قدم برید عقب و با فاصله به موضوع نگاه کنید.
کمی هیجان و عجله در تصمیم شما دیده می شه. البته الزاما به معنی اشتباه بودن تصمیمتون نیست. اما لازمه یه کم سرعت را کمتر و فاصله را بیشتر کنید.

ممنونم. این ایستی که گفتین خیلی فکر رو درگیر کرد و هیمن طور بحث دلبستگیو اینا. چشم حتما همین کارو می کنم.


و یه چیز دیگه. چطوری می تونم مطمئن شم یه دختر قبلا رابطه با پسری نداشته؟ و شیطنت نکرده باشه ؟ قبلا ازش پرسیدم که نداشتی گفته نه. من شیطونم همه فک می کنن دارم اما ندارم و نداشتم. تو بعضی برخورد ها هم متوجه شدم با این که خیلی شیطون به نظر میاد ولی شرم و حیاشو داره.
مثلا من که دوربینم رو هم دیروز برده بودم. وقتی بهش گفتم عکس می خوام ارت بگیرم یه دفعه هول شد و خجالت کشید. و اجازه نداد عکس ازش بگیرم و گفت اگه میخ وای دو نفری عکس بگیریم. آخر راضیش کردم دو تا تکی ازش گرفتم. ( راستی من عکاسی حرفه ای هم می کنم و ایشون هم کلا عکس گرفتن رو دوست داره و وقتی فهمید من تفریحم عکاسیه کلی خوشحال شد و جالبه قبلا مدل عکاسی هم شده...منم همیشه دنبال کسی هستم که ازش عکس بگیرم و این جوری باشه کلا ! حالا باید کلی مت خئواهرم یا مامانم رو بکشم تا افتخار بدن ازشون عکس بگیرم ولی ایشون دیگه مشکلی نداره از این نظر !)

البته منم راستش قبلا عاشق شده بودم (سن 18 سالگی) و یه عشق مسخره بود و از راه دور و همش هم یه طرفه بود و هیچ ارتباطی نبود. فک کنم برای همه این جور چیزا پیش بیاد. اگه ایشونم در این حد باشه من مشکلی ندارم ولی این که مدتی مثلا تو دانشگاه با یه پسر بوده رو نمی تونم قبول کنم چون خودم این جوری نبودم دوست دارم ایشونم مثل من بوده باشه. اینو از کجا میشه مطمئن شد؟ سوال مستقیم که فایده نداره میگه نه.

ببخشید اگه باز هم زیاد حرف زدم.
ممنون میشم باز هم راهنماییم کنین.

- - - Updated - - -

ممنون از همه
لازمه از تک تک شما دوستان خوب 1234567، ذمانح، مصباح الهدی و شیدا. تشکر کنم.
از تک تک جمله هاتون استفاده کردم و امروز خیلی گیج شدم. اما لازم بود.
امروز خیلی کمتر با ایشون sms بازی کردم. من دلبسته شدم و ممکنه کار دستم بده. از همون اول که قرار بود قدم تو این راه بذارم تصمیم داشتم با عقل جلو برم. ولی این اواخر خراب شد و همش شده احساس.

به نظرم جلسه خواستگاری یه جورایی شبیه جلسه دادگاه هستش
از این نظر که هر چی بگی بعدها بر علیه ات استفاده خواهد شد

پس اولا باید راست بگی و دوما از اتفاقاتی که قراره در آینده برات رخ بده یا تغییرات احتمالیت حرفی نزنی و به همین شکل دختر رو همین طوری که هست ببینی وبپسندی نه با این توصیف که بعدها تغییر خواهد کرد

ممنون
راستش من طوری هستم که همیشه باید راست بگم. اصلا نمی تونم فیلم بازی کنم یا به اصطلاح با سیایت باشم... اگرم بخوام این جوری باشم خیلی دووم نمیارم و جلسه بعدی همه چی رو میگم. به خاطر همینم قرار نبود بگم که من چی تو سرمه و مثلا طوری هستم که در کنار کار مهندسیم دوست دارم کار آزاد هم کنم. آخه حقوق کارمندی رویاهای منو برآورده نمی کنه. من همه این حرفا رو صادقانه به ایشون گفتم...
ولی حق با شماست. اتفاقا پدرمم گفته که من روز خواستگاری میگم که فقط روی وضع فعلی پسرم حساب کنین. یعنی نه خونه داره نه مغازه. فقط تو یه شرکت کار می کنه با حقوق مشخص و یه ماشین فقط از خودش داره. از نظر اجاره خونه هم ساپورتش می کنیم.
منم موافقم. چون شروع کردن یه کار آزاد خیلی هم آسون نیست و ممکنه زمان ببره و بعدا از این نظر هم برای ایشون و خونواده شون ممکنه مشکل و سوئ تفاهم پیش بیاد.

در خصوص این دختر هم در جلسات آشنایی بیشتر در خصوص شرایط اقتصادی فعلیت صحبت کن و بیخودی توقعاتش رو بالا نبر که ممکنه نتونی برآورده کنی
و اگر قرار شد بازم خواستگاری بری سعی کن در خواستگاری های بعدی خود فعلیت رو به طرف مقابل نشون بدی
ونجوری هم که تو درخصوص آینده ات و شغلت و درآمدت حرف زدی هر دختری باشه باهات به تفاهم میرسه

راستش هیمن جمله های شما یه شوک برای من بود و بابتش ممنونم.
می خوام رک و رو راست بهش بگم که شرایط چیه.
دیروز هم یه چیزایی رو اشاره کردم بهش. مثلا ازش پرسیدم که فرض کن من به یه بحران بخورم. فرضا مجبور باشم این ماشینو بفروشم و ارزون ترش رو بخرم. یا مثلا کچل شم ! واکنش چیه؟ ایشون خیلی رلکس جواب دادن مگه من به خاطر موی شما و خوش تیپیته که دارم باهات ازدواج می کنم؟ مگه به خاطر ماشینته؟ من به خاطر شخصیت شماست که الان کنار شما هستم... نمی دونم میشه همین قدر اکتفا کرد؟ راهی هست یا روشی هست که مطمئن شد واقعا همین طوره؟ آخه ایشون که خودش رو به من نمیخواد بندازه ! من ایشونو رو از طریق خواهرم پیدا کردم.روزی که خواهرم بهش پیشنهاد دادم تا همدیگرو ببینیم به گفته خواهرم لحن حرف زدنش که همیشه خیلی شوخه یه دفعه جدی شد و روز اول که من ایشونو دیدم هم خیلی خیلی با من جدی حرف میزدن.
این ها همه چطور بود؟ این جوری که دوست دوران راهنمایی خواهرمه که محل زندگیمونم عوض کردیم.و از اون مدت سال ها گذشته... اونا کرجن ما الان تهرانیم... یعنی ...نمی دونم چطوری منظورم رو برسونم...

و سوال پرسیدم که فرض کن بعد از مدتی یه پولی جمع شد. شما ترجیح میدی باهاش یه خونه نقلی بخرم یا نه ماشینو بهتر کنم؟ ایشون گفت خوب معلومه. خونه. ماشین که مهم نیست این قدر. خونه خیلی مهمه. مستاجری بده...(جواباشون طوری بود که اصلا هول نشدن و خیلی پخته جواب میدادن که از این لذت بردم. با خواهرم که مقایسه می کنم با این که همسن هستن ولی ایشون خیلی پخته تر به نظر میاد. هیمن طور با دخترای دیگه فامیل. همون طوری که گفتم تو فامیل دختر زیاد داریم. همشون هم یا هم سن من هستن یا 1-4 سال از من کوچیک تر. مقایسه ایشون با اونا باعث شده که بگم خیلی پخته هستن.

جوء گیر نشو و قول الکی نده همون که الان هستی رو تشریح کن

داخل اینترنت سرچ کن یکسری سوالات که مربوط به ازدواج هست رو نکته برداری کن و با خانواده ات و دختر خانوم مطرح کن ( نحوه گفتن خیلی مهمه پس اول حرفت رو مزه مزه کن بعد بگو ) میتونی یک سوال رو به شکل های مختلف مطرح کنی تا صداقت طرف رو محک زده باشی

چشم.
قبلا سرچ کردم. اتفاقا روی کاغذ هم نوشته بودم کلی سوال بود. ایشون هم کلی منو سوژه کرد کعه وای این همه سوال میخوای از من بپرسی؟! و خودش هم کلی سوال از من پرسیده. که به تک تک سوالمم جواب داد. کلیاتش طوری بوده که موافق بودم باهاش و جزییاتش هم اکثرا راضی کننده بوده.
فقط سر یه سری مسائل نگرانم. مثلا دوست داره آزادی زیادی داشته باشه.منم دید بسته ای ندارم. ولی خب یه ذره با دید من فرق داره. مثلا نوع پوشش من اصلا چادر دوست ندارم و مانتویی دوست دارم. ولی مانتوی سنگین رنگین. ایشون میگه من مانتویی می پوشم که جلب توجه نکنه. ولی یه بار که دیدم ایشونو مانتوی نسبتا کوتاه تن کرده بود. ولی خب چون لاغر اندام هستن جلب توجه نمی کنه واقعا. اما مامانم هم سر این موضوع خیلی حساسه. و اتفاقا بهش گفت که مانتو کوتاهه ( غیر مستقیم) و ایشون ناراحت شد و به من گفت من دوست ندارم برام تعیین تکلیف کنن که چی بپوشم هر چی رو با نظر همسرم می پوشم. که شما هم قبول کردی من چیزی که جلب توجه نکنه رو بپوشم.
ممکنه تو این مورد اذیت شم و دلخوری پیش بیاد؟ باید بیشتر راجع بهش حرف بزنیم یا همین حد کافیه؟ آخه سر این موضوع هم خیلی حساسن و سریع اخماشون میره تو هم(یعنی بعد از این که مامانم بهش گفت)
این سوال پرسیدن که فرمودین هم خیلی سخته و تکنیک خاصی می خواد که به صداقتشون ایمان بیارم. راهنمایی چیزی هست که مثلا سوالا رو چطوری بپرسم؟
ممنون.

سلام برادر گرامی

از من خواستین که راهنماییتون کنم.اما حقیقتش از خوندن مطالب شما نکته های زیادی به ذهنم نمی رسه.
فقط راستش دلم آب شد و بهتون غبطه خوردم.

فقط من عجالتا چند تا نکته که تو این تاپیک دستگیرم شد را می گم.


1)درسته که جلسات آشنایی بیشتر باشه خوبه ولی در مورد شما فکر می کنم بیشتر شدن این جلسات به بیشتر شدن دلبستگی منجر میشه.
برای همین اگر ایشان معیارهای کلی شما را دارند و می دونید اگه صحبت کنید چیز خاصی اضافه نمی شه بهتره فعلا یک ایست بکنید.
بهتره به طور نامحسوس یک تحقیق حسابی بکنید.مثلا از استاد راهنما!یا مدرسه.یا دوستان یا همسایه ها و...
اون موارد تردید را هم می تونید راحت تو صحبت ها اشاره ای بکنید.ببینید واکنششون چه طوریه و...(مثلا هول می شن یا...)
اگه مورد خاصی نبود و قانع شدین یک مشاوره برید و آنجا هم یک جلسه ای داشته باشید و بقیه جلسات را هدفمند برید تا از افزایش دلبستگی بی رویه جلو گیری بشه.


به مادر و خواهر دخترخانم هم از نظر اخلاقی و شخصیتی خیلی دقت کنید.


2)اتفاقا به نظرم این خیلی خوبه که آدم همون مورد اولش مورد علاقش باشه.چون بعدها دچار مقایسه و... نمی شه.
این نکته کاملا مثبتیه و باید خدا را خیلی شکر کنید.اما از کسانی که تیکه می پرانند برحذر باشید.چرا که بعد از نامزدی ممکنه تخم شک و تردید در دل شما بکارند و شما پیش خودتون بگید نکنه من می تونستم یک انتخاب بهتر داشته باشم.در صورتی که از این خبرا نیست.من خودم تجربه خواستگاری های مختلف داشتم.این جوری نیست که آدمی که مطابق معیارهای ما باشه به راحتی پیدا بشه.تازه پیدا هم بشه این طوری نیست که بتونیم اونو بیشتر دوست داشته باشیم.پس از اینکه تجربه اولتونه نگران نباشید.


3)راستش من خودم صیغه محرمیت را نمی پسندم.چون ممکنه هرچیزی پیش بیاد و قضیه کنسل بشه.اون وقت سر یک صیغه محرمیت بعدا هر وقت خواستگاری رفتین باید بگید که صیغه کرده اید(یعنی از نظر شرعی موظف هستید که بگید!) حالا بیا اثبات کن که چیز خاصی نبوده.قبول هم بکنند ممکنه دخترخانم تو دلش شبهه ای چیزی به وجود بیاد.
.ولی نامزدی یک ماهه خوبه.فوقش کنسل هم بشه لازم نیست به کسی بگید چون تو دوران آشنایی بودین.بعدش هم ان شاالله عقد کنید و 6 ماه هم عقد باشید.

سلام به شما، ممنون که به تاپیکم اومدین. شما تو این انجمن خیلی طرفدار دارین.
چرا غبطه؟ شما هم که مثل بابام سر به سرم میذارین؟! خوب اولیش رو دیدم و پسندیدم دیگه !
آخه چطوری؟ دوست و آشنا که همش تعریف می کنن. هیچ وقت دوستی پیدا میشه که از بدی بگه؟! دوستی که صمیمی باشه منظورمه
دوست عادی هم که خیلی از اخلاق و رفتار و جزییات نمی تونه آگاه باشه. نمونش خودم. اگه بیان راجع به هم کلاسی های دانشگاهیم تحقیق کنن که صرفا هم کلاس بودیم نمی دونم چی بگم. من که کامل نمی شناسمش. ولی دوستای صمیمی بحثش جداست. که معمولا هم دوستای خوبی دارم و دلم نمیاد از بدی بگم. آخه بدی خاصی هم ندارن. بالاخره هرکی هم ضعف داره هم خوبی...
موارد تردید رو هم چشم حتما می پرسم
در مورد مشاور. دوستان اگه کسی رو سراغ دارن که وجدان هم داشته باشه ممنون میشم معرفی کنین.((ترجیحا غرب یا مرکز تهران)
مشاور رو هم حتما تصمیم دارم برم.
ممنون بابت مورد 2 که فرمودین.

این همون فاصله ای هست که من هم بهش اشاره کردم. فکر می کنم باید یه قدم برید عقب و با فاصله به موضوع نگاه کنید.
کمی هیجان و عجله در تصمیم شما دیده می شه. البته الزاما به معنی اشتباه بودن تصمیمتون نیست. اما لازمه یه کم سرعت را کمتر و فاصله را بیشتر کنید.

ممنونم. این ایستی که گفتین خیلی فکر رو درگیر کرد و هیمن طور بحث دلبستگیو اینا. چشم حتما همین کارو می کنم.


و یه چیز دیگه. چطوری می تونم مطمئن شم یه دختر قبلا رابطه با پسری نداشته؟ و شیطنت نکرده باشه ؟ قبلا ازش پرسیدم که نداشتی گفته نه. من شیطونم همه فک می کنن دارم اما ندارم و نداشتم. تو بعضی برخورد ها هم متوجه شدم با این که خیلی شیطون به نظر میاد ولی شرم و حیاشو داره.
مثلا من که دوربینم رو هم دیروز برده بودم. وقتی بهش گفتم عکس می خوام ارت بگیرم یه دفعه هول شد و خجالت کشید. و اجازه نداد عکس ازش بگیرم و گفت اگه میخ وای دو نفری عکس بگیریم. آخر راضیش کردم دو تا تکی ازش گرفتم. ( راستی من عکاسی حرفه ای هم می کنم و ایشون هم کلا عکس گرفتن رو دوست داره و وقتی فهمید من تفریحم عکاسیه کلی خوشحال شد و جالبه قبلا مدل عکاسی هم شده...منم همیشه دنبال کسی هستم که ازش عکس بگیرم و این جوری باشه کلا ! حالا باید کلی مت خئواهرم یا مامانم رو بکشم تا افتخار بدن ازشون عکس بگیرم ولی ایشون دیگه مشکلی نداره از این نظر !)

البته منم راستش قبلا عاشق شده بودم (سن 18 سالگی) و یه عشق مسخره بود و از راه دور و همش هم یه طرفه بود و هیچ ارتباطی نبود. فک کنم برای همه این جور چیزا پیش بیاد. اگه ایشونم در این حد باشه من مشکلی ندارم ولی این که مدتی مثلا تو دانشگاه با یه پسر بوده رو نمی تونم قبول کنم چون خودم این جوری نبودم دوست دارم ایشونم مثل من بوده باشه. اینو از کجا میشه مطمئن شد؟ سوال مستقیم که فایده نداره میگه نه.

ببخشید اگه باز هم زیاد حرف زدم.
ممنون میشم باز هم راهنماییم کنین.

امروز خیلی کمتر با ایشون sms بازی کردم

خیلی از مشکلات از همین sms شروع میشه چطور . خیلی ساده و کوتاه

شما یک سوال رو با کمال احترام میپرسی اما اون خانوم چون از این نوع سوال خوشش نمیاد با لحنی بد میخونه یا جواب سوال شما رو با کمال احترام میده اما شما برداشت دیگه ای از sms میکنید

بخاطر ماهیت sms که کوتاه نویسی است رساندن مطلب و نوع لحن و برخورد بسیار سخت هست

راستش من طوری هستم که همیشه باید راست بگم. اصلا نمی تونم فیلم بازی کنم یا به اصطلاح با سیایت باشم... اگرم بخوام این جوری باشم خیلی دووم نمیارم و جلسه بعدی همه چی رو میگم. به خاطر همینم قرار نبود بگم که من چی تو سرمه و مثلا طوری هستم که در کنار کار مهندسیم دوست دارم کار آزاد هم کنم. آخه حقوق کارمندی رویاهای منو برآورده نمی کنه. من همه این حرفا رو صادقانه به ایشون گفتم...
ولی حق با شماست. اتفاقا پدرمم گفته که من روز خواستگاری میگم که فقط روی وضع فعلی پسرم حساب کنین. یعنی نه خونه داره نه مغازه. فقط تو یه شرکت کار می کنه با حقوق مشخص و یه ماشین فقط از خودش داره. از نظر اجاره خونه هم ساپورتش می کنیم.
منم موافقم. چون شروع کردن یه کار آزاد خیلی هم آسون نیست و ممکنه زمان ببره و بعدا از این نظر هم برای ایشون و خونواده شون ممکنه مشکل و سوئ تفاهم پیش بیاد.

از صداق بودن هیچ وفت نترس منتهی هر حرفی رو باید در زمان و مکان خودش بزنی

گاهی گفتن یک حرف راست و درست مشکلاتی رو در بر خواهد داشت نمیخام بگم دروغ بگو نه اصلا

مثلا وقتی به من میگن چرا نمیری سر کار دولتی با اینکه توانایی اش رو داری میگم من خیلی دوست دارم برم سر کار دولتی اما اگر رفتم سر کار دولتی باید شغل ازادم که سالها براش زحمت کشیدم رو محدودتر بکنم و از صفر کار دولتی رو شروع کنم و . . . سعی میکنم با دلایل منطقی قانعشون بکنم (در ادامه اشاره میکنم که چطور)

قبلا سرچ کردم. اتفاقا روی کاغذ هم نوشته بودم کلی سوال بود. ایشون هم کلی منو سوژه کرد کعه وای این همه سوال میخوای از من بپرسی؟! و خودش هم کلی سوال از من پرسیده. که به تک تک سوالمم جواب داد.

نکنه کاغذ رو بردی جلوش باز کردی گفتی اینا رو جواب بده مگه امتحان درسی هست

اول که باید تعداد سوالات محدود باشه و سوالات رو به ذهن بسپاری

ممکنه تو این مورد اذیت شم و دلخوری پیش بیاد؟ باید بیشتر راجع بهش حرف بزنیم یا همین حد کافیه؟ آخه سر این موضوع هم خیلی حساسن و سریع اخماشون میره تو هم(یعنی بعد از این که مامانم بهش گفت)
این سوال پرسیدن که فرمودین هم خیلی سخته و تکنیک خاصی می خواد که به صداقتشون ایمان بیارم. راهنمایی چیزی هست که مثلا سوالا رو چطوری بپرسم؟

بله ممکنه دلخوری پیش بیاد اون هم از نوع شدید اما اینجا باید شما سیاست به خرج بدی و طرفین رو راضی نگه داری به قول معروف نه سیخ بسوزه نه کباب

به صورت مستقیم در این مورد صحبت نکن سعی کن هربار گریزی کوتاه اما حساب شده به موقع بزنی مثلا بگو این لباس خیلی بهت میاد یا این کفش مناسب شما هست در ملاقت بعد بگو این لباس خیل بهتر از قبلی هست ای کاش همیشه از این دست لباس ها بپوشی و . . . کلا سیاست

بله یکسری تکنیک برای سوال پرسیدن وجود داره ( بازم سرچ کن پیدا میشه - پیدا نکردی بگو لینک بدم )

مثلا

به جای اینکه از طرف مقابل بپرسیم املای اسم شما چطور هست بهتره بگیم اگر ممکن است املای اسم‌تان را با هم چک کنیم

برای یکسری سوالات که جواب خوبی دریافت نمیکنی سعی کن طرف مقابل رو با تایید کردن حرف هاش به صحبت کردن وادار کنی باز هم به عنوان مثال خیلی ها معتقند شما برای درس خواندن زحمت زیادی کشیده اید ، به نظر میرسه پدر شما زحمات بسیار زیادی در زندگی کشده اند ، من همیشه دوست داشتم مثل برادر شما فردی بازاری و ثروتمند باشم و . . .

با این جملات طرف مقابل ناخوداگاه سعی میکنه جزئیات دیگه ای رو برای شما بازگو کند که شاید تا الان نگفته باشه

همانطور که گفتم سوالات رو محدود کن و برای هرکدام یکی دو جمله این شکلی پیدا کن که اگر قانع نشدی بتونی اطلاعات بیشتری بدست بیاری

یه چیزی رو فراموش نکن وقتی طرف مقابلت اعتمادش جلب شده و داره صحبت میکنه به هیچ عنوان سوال نکن تا صحبت کنه فقط گاهی برای این که یکنواختی از بین بره تایید و تحسین کن

جملات خودش رو برای خودش بازگو نکن (ممکنه ناخواسته کلمه یا جمله ای به حرف هاش اضافه کنی که مورد پسند نباشه ) مثلا نگو تو این رو گفتی بگو طبق چیزی که شما گفتید

یا اگر متوجه منظورش نشدی نگو من این رو متوجه نمیشم یا بلد نیستم ( مخصوصا در مواردی که مربوط میشه به خانوم ها ) میتونی از جمله اجازه بدهید ببینم درست متوجه شدم، شما معتقدید که . . .

اگر میخواهی موضوع رو به سمتی که خودت مد نظر داری سعی کن از جملاتی مثل خب ما در مورد .... صحبت کردیم کمی هم در مورد ..... صحبت کنیم نظرت چیه ؟

به صورت مستقیم بهش انتقاد نکن فرضا بگو من خیلی این مورد رو میپسندم ، خانواده ام اینطوری هستند من نیز در همون سطح هستم با کمی اختلاف و . . .

کلا سوالات شما باید در عین ادب و دور از ایجاد اختلاف ، هدف دار باشه

برای سوال پرسیدن سوال کن مطلب زیاد هست تکنیک های خبرنگاری هم میتونه در سوال پرسیدن بهت کمک بکنه

ببخشید خیلی خیلی پراکنده نوشتم چندبار مجبور شدم از پای سیستم بلند بشه رشته کلام از دستم در رفت