موضوع: شوهرم ميگه فقط طلاق اما من دوسش دارم

سلام به دوستان عزيزم ممنونم كه همراهم هستيد
مدير محترم همدردي من اشتباها پست سومي رو كه برام گذاشته بودين نديدم و متاسفم كه باز هم توضيح دادم
من از راهنمايي هاتون مننونم و راهكار هايي رو كه فرمودين سعي كردم تا به كار ببرم
اگه اشكالي نداره من بازخوردهام رو البته اگه باهاشون روبه وو بشم براوون عنوان مي كنم

از همه دوستان هم ممنونم البته فرشته مهربون عزيز من ازشنا عذر مي خوام ولي سوئ تفاهم خوانده نشدن پست سوم و صد البته استرس بالاي من بود

امیدوار عزیزم سلام
منم تقریبا مشکل شما رو دارم. رفتاری که همسرت نشون میده شبیه رفتار شوهر منه. منتها من ۳ ساله باهاش آشنا شدم. کتکم زیاد خوردم . خیلی وقتا احساس میکنم دوستم داره اما همیشه میگه من از اول دوست داشتم خودتو عوض کنی اما اینطور نشده. پس باید از هم جدا بشیم. اما من خیلی دوستش دارم. نمیدونم چطور میتونه منو با اون همه گذشتایی که داشتم ترک کنه. خیلی سعی کردم رضایتشو جلب کم اما هیچ حرفی و کاری روش تاثیر نداره و تازه بیشتر مصمم میشه. فکر کنم باهاش دیگه در این باره حرفی نزنم بهتره و کمی از هیجاناتم کاهش بدم.
توکلت به خدا باشه. اگه صلاحت باشه که باهاش زندگی کنی همه چیز درست میشه.

سلام به دوستان عزيز
من از راهنمايي هاتون ممنونم
راستش من به توصيه هاي كوتاه مدتي كه مديريت محترم در پست دوم توصيه كردن عمل كرده و البته عمل مي كنم
ولي با يك بيتغاوتي عميق از جانب همسرم رو به رو هستم از طرفي
ايشان اشاره اي به تصميمش نمي كنه
گاهي از اينده حرف مي زنه
مثلا كمك خواستن از فردي براي كار منزل البته به صورت مشترك با خانواده اش
و گاهي نيز وقتي من سوالي مي كنم
كه در اينده رخ خواهد داد ميگه: حالا بزار ببينيم چي ميشه
دقيقا اينجور وقت ها من احساس استرس شديدمي كنم
و احساس مي كنم رفتارم رو هم ممكنه تحت تاثير قرار دده

سلام فرشته مهربان عزيز
متاسفانه من ساعت هايخيلي بدي رو گذروندم خيلي بد
و الان هم سرم خيلي خيلي درد ًمي كنهً
من متاسفانه به دنبال غليان احساسات و همينطور استرس ترس از اينده
تصميم گرفتم با همسرم گفتگو كنم
و البته ايشون رو باز هم مصمم به طلاق ديدم و ايشون مي گن طي اين سه سال كه موضوع طلاق رو مطرح كردن فقط به احترام حرف من موندن
و هيچ اميدي به اين ندگي ندارم و ميگن تا چهل سال اينده هم نظرش همينه
من هم سعي كردم با گفت و گوي منطقي متقاعدش كنم كه زندگي رو بايد ساخت و...
ولي ايشون به هيچ عنوان قبول نكرد
نهايتا وقتي بحث هاي عاطفي مطوح شد و اشك من در امد
قبول كرد بريم مشاوره
وبي تاكييد داره نظرش عوض نميشه
من مي دونم اشتباه كردم مي دونم نبايد اجازه بحث مي دادم اما
دلم شور مي زد و فكر مي كردم شايد نظرشتغيير كرده باشه
عجله كردم مي دونم
ببخشيد من تابه حال مشاوره نرفتم
ممكنه مشاورها هم طلاق رو پيشنهاد بدن؟
واقعا مشكل ما از نظر من حاد نيست و همسرم فقط معتقد به جدايي ان

سلام صبحتون بخير
ببخشيد من دنبال يه مشامور خوب مي گردم كه هر دو با هم بريم پيشش
چون همسرم ميگه من حرف تو رو نمي تونم قبول كنم اما حرف يه مشاور رو كه منطقي باشه مي پذيرم
من اسم سه تا مشاور رو شنيدم
پريسا گلكاريان ، تسرين شالچيو مهدي اريا فر

نمي دونم كدوم به زوام خانواده و حل مشكل اعتقاد بيشتري دارن
البته دكتر گل كاريان در دسترسم هستند اما دو تا از دوستانم بعد از مراجعه به ايشون طلاق گرفتن

- - - Updated - - -

ميشه بهم يه نفر رو معرفي كنيد؟؟؟

ميشه كمكم كنيد؟

[quote=اميدوار به اشتي;323357]ميشه كمكم كنيد؟
سلام امیدوار عزیز
دکتر بدرالسادات بهرامی. ایشون استادم بودند. کارشون خوبه.
و دکتر حبشی که به نظر من عالی هستن.
بعد به نظر من پیش یه آقا برای مشاوره برید بهتره چون معمولا مردها مشاوره همجنسای خودشونو بیشتر می پذیرن.

سلام خانم اميدوار به آشتي:
كوتاه و صريح بگم شما توصيه هاي مدير را بايد عمل كني و فقط رفتار خودتو اصلاح كن و عادي رفتار كن و خواهشن تظاهر و اداي چيزي را در نيار - 1- آزادي وراحتي شوهرت را بپذير بگذار هر طور راحت است رفتار كند و براش تائيد كن توضيح نخواه ونشون بده كه از رفتارهاش هر چي باشد خوشت مياد حتي رابطه با كس ديگه و حتي خود ارضاييش - از ته دل بپذير كه شوهرت حق داره از تو طلاق بگيره و باهاش همدردي كن و سرزنشش نكن - بطور كلي كسي باش كه مزاحمش نباشي مو دماغش نباشي - و از ته دل با خواسته هاش موافق باش و بهش علاقه نشون بده نه مغرورانه و متكبرانه و آمرانه و..... اگر اين رفتارها را داشته باشي نيازي به خلاص شدن از دستت نخواهد داشت و در كنارت مي ماند؟؟؟

- - - Updated - - -

سلام خانم اميدوار به آشتي:
كوتاه و صريح بگم شما توصيه هاي مدير را بايد عمل كني و فقط رفتار خودتو اصلاح كن و عادي رفتار كن و خواهشن تظاهر و اداي چيزي را در نيار - 1- آزادي وراحتي شوهرت را بپذير بگذار هر طور راحت است رفتار كند و براش تائيد كن توضيح نخواه ونشون بده كه از رفتارهاش هر چي باشد خوشت مياد حتي رابطه با كس ديگه و حتي خود ارضاييش - از ته دل بپذير كه شوهرت حق داره از تو طلاق بگيره و باهاش همدردي كن و سرزنشش نكن - بطور كلي كسي باش كه مزاحمش نباشي مو دماغش نباشي - و از ته دل با خواسته هاش موافق باش و بهش علاقه نشون بده نه مغرورانه و متكبرانه و آمرانه و..... اگر اين رفتارها را داشته باشي نيازي به خلاص شدن از دستت نخواهد داشت و در كنارت مي ماند؟؟؟

سلام از راهنماييتون ممنونم
ولي انگار من ديگه به اخر خط رسيدم
شوهرم به شدت من رو از روندو گفت تصميمش براي طلاق حتميه
تاكيد داره اصلا ادم هم نيستيم و به هيچ عنوان با هم نمي تونيم زندگي كنيم

به هيچ وجه خودش رو در برابر من و زندگي اينده مسول نمي بيند

بدبختانه من به خر خط رسيدم
او به من اجازه نزديك شدن نمي دهد اصلا اجازه نميده تا من راهكار ها رو پياده كنم