موضوع: ازدواج با اعمال شاقه!! دیگه شخصیتم له شده

چطور میتونه با من اینطوری رفتار کنه؟؟؟؟؟؟؟
اونروز میخواسته بره خونه بابام دیده ماشین شوهر خواهرم دم دره. نرفته
اومد به من از همه جا بیخبر گفت بیا بریم خونه بابات. گفتم نه امروز بریم خونه.
یک دفعه منفجر شد:
تو با من لج بازی میکنی. میخواستم برم خونه بابات دیدم اون سگ اونجاس. تو همیشه طرف اونایی. کی میخوای بفهمی زندگیت اینجاس؟ همتون عوضی هستین.
آدم نیستید. بدبختی من اینه که تو رازدارم نیستی. خواهرات میرن خونه بابات که کارشون راه بیفته. بعدا که کار نداشته باشن دیگه شوهراشون نمیرن اونجا.
تو واسه خونوادت طفیلی هستی. اول کار همه رو راه میندازن بعد اگه شد به تو میرسن.
خونوادت ما رو راه نمیدن. خونواده منم که بریدی

من انقدر عصبی شده بودم که فقط خودم رو میزدم. میگم حالا چی شده؟ خوب خودت نمیخوای بیای جایی که با شوهرخواهرام روبرو بشی.
کی بابا مامان من راهت ندادن.(به خداوندی خدا مامانم که بالای 60 سال سن داره دایم ازش پذیرایی میکنه.بابام انقدر تحویلش میگیره که حد نداره. همش باید بهش سفارش کنیم بابا به شوهرم تعارف کن ناراحت نشه. بابا فلان طور با شوهرم حرف نزنی ناراحت میشه. به خدا دلم واسه پیرمرد میسوزه)
مگه چکارت کردیم که عوضی شدیم؟
(خواهرام مثل برادر باش رفتار میکنن. یک صدم کنایه هایی که من از خونوادش شنیدم اون تو عمرش نشنیده چه برسه تو خونه ما.)
چکار کردم که خونوادت بریدن. غیر اینکه همیشه و به هر مناسبتی با اونام. غیر از اینکه همیشه همه زندگیم به میل اونا بوده؟
(خونوادش دائم بهم کنایه میزنن و تو همه کارم دخالت میکنن. شوهرم فوالعاده به حرفشون گوش میده. ما به خاطر اونا حتی نمیتونیم دو نفری بریم مسافرت)

دیگه داره دیوونم میکنه. هرچی من بهتر میشم اون بدتر میشه.
میگم خوب گفتی دیگه با خواهرات رفت و آمد نکنیم گفتم باشه. الان چند ماهه بچه های خواهرم رو ندیدم.(این بچه ها توی بغل من بزرگ شدن و این اولین دفعه بود گفتم خیلی وقته ندیدمشون)
میگه من نباید بگم نریم. تو خودت باید به این نتیجه برسی.
میگم رسیدم
میگه پس نبایذ ناراحت باشی که بچه هارو ندیدی اونام بچه های اون بابان.


آخه چرا این مرد با این وجود که همیشه میگه تو زندگی منی انقدر سنگدله. انقدر منو عذاب میده.

خونه مادرش که میرم باید هر بی احترامی رو تحمل کنم و چیزی نگم. تازه بعداز هر برخورد میاد میگه چرا به خواهرم نگفتی میخوای بری فلان جا. چرا آدرس مغازه ایی که حراج زده بهش ندادی. عروس عمم گفت چرا زنت کم حرفه.
میگم چه بدی بهشون کردم. میگه نمیدونم جلوی من که کاری نمیکنی. من که نباشم هر کار بخوای میکنی.

آخه گیرم که خونوادش فکرشو مسموم کنن. خودش چی؟ نمیبینه که من چطور آدمیم.

خدایا کمکم کن

چرا به من اعتماد نداره؟ از چی میترسه؟
تمام مدت رفتار خودم رو موشکافی کردم. زن مستقلی ام که خرج تحصیل و لباس و رفت و آمد و .... رو خودم میدم.گاهی به خاطر اینکه گیر نده چیزی که دوست دارم و لازم دارم نمیخرم با وجود اینکه پولش از جیب خودمه. تا الان خرج بی خود و زیاد رو دستش نذاشتم. وقتی پول نداره میتونه رو کمکم حساب کنه. چیزی از املاکش به نام من نیست با وجود اینکه قبل از ازدواج تعهد کرده بود. من هرگز بهش نگفتم چیزی به نامم کن. چیزی برای خودم ازش نخواستم. نگران آینده خودمم و بهش گفتم. اما ازش پول نخواستم. فقط جدی چسبیدم به کار و دارم پس انداز میکنم. همه کارهای مالی منو میدونه. حتی مبلغ کرایه تاکسی که باش جایی میرم ازم میپرسه. چیزی ندارم که اون ندونه. از فیش حقوقی تا پولی که واسه خیریه بدم همه رو میدونه و حساب پول منو داره.
روی دارایی بابام و خواهرو برادرام حساسه. مدام میپرسه داداشت چقدر حقوق میگیره و اگه بگم نمیدونم قهر میکنه و میگه : تو با من همدل نیستی. به خاطر کس دیگه زندگیمونو خراب میکنی. مدام حساب میکنه که برادرت حتما ماهی 6-7 تومن حقوق میگیره. با این همه دارایی واسه چی میره سر کار.
از داشتن یا نداشتن خونوادش حرفی نمیزنه. من نمیدونم کی تو خونوادش چی داره چی نداره. نمی پرسم چون برام مهم نیست. اونم نمیگه. وقتی پول احتیاج داره از خواهراش میگیره. دفعه پیش بهم گفت از خواهرم گرفتم. دو ساعت بعدش گفت فکر میکنی خواهرم سر گنج نشته من بهت دروغ گفتم. از کسی قرض کردم.
ملکی داشته که من از غریبه ها شنیدم. یکسال بعد از ازدواجم ازش پرسیدم و گفت نه ندارم. حالا با پررویی داره اون ملک رو میفروشه. اصلا که به من توضیح نداد. من از لابلای تلفن هاش متوجه شدم. و وقتی پرسیدم گفت خوبه من مال واموال زیادی ندارم و تو اینجوری میکنی. جلوی چشم من داره واسه پول اون ملک برنامه ریزی میکنه و دنبال خونه میگرده اونوقت نه تنها ازم نظر نمیخواد بلکه وقتی بهش پیشنهاد دادم مغازه بگیره گفت با کدوم پول؟

حالا چه فایده که بگه عاشقتم. تو زندگی منی؟ اون که از همه فامیلش مشورت گرفته واسه این موضوع و فقط منم که از هیچ کارش خبرندارم.
جالبه که هر حرفی به دهنش بیاد به من میگه و دایم سرکوفت میزنه. بعد که من ناراحت میشم داد میکشه که با تو نمیشه حرف زد!!!! همیشه که نمیشه حرف حرف تو باشه.
من که اختیار عوض کردن جای وسایل خونمو ندارم. من که دکور خونم مطابق میل خواهر شوهر و مادر شوهر تغییر کرد.


میدونم خواهراش دور از چشم شوهراشون پول پس انداز میکنن و جوری که دوست دارن خرج میکنن. این خونواده که خیلی پنهان کارن دوست دارن سر از کار همه دربیارن و تهمت پنهان کاری به همه میزنن. کافر همه را به کیش خود پندارد.

نمیدونم دیگه ازش سوال بکنم که با پولش چکار کرد یا مثل ملکه فرمایشی اختیار امور رو به معشوقه های رنگ و وارنگ (خونواده و فامیلش) بسپارم و فقط لبخند مصنوعی بزنم

من به مردي وفا نمودم و او

پشت پا زد به عشق و اميدم

هر چه دادم به او حلالش باد

غير از آن دل كه مفت بخشيدم

دل من كودكي سبك سر بود

خود ندانم چگونه رامش كرد

او كه مي گفت دوستت دارم

پس چرا زهر غم به جامش كرد؟